Korku.. Vücudumu ele geçirip aklımı bulandırıyordu. Bacaklarımın titremesine engel olamıyordum. Ağzımı kapatan koca bir el yüzünden sesim çıkmıyordu. "Ses çıkarma ki canını acıtmayayım" kulağıma çalınan ses o pisliğe aitti. Hıçkırıp ona yenilmemek için dudağımı kemiriyordum. Öyle bir durumdaydım ki nefes almakta bile zorlanıyordum. Korku tüm zihnimi sarmıştı. Bedenim fırtınanın ortasında dala tutunmaya çalışan bir yaprak misali titriyordu. Yalnızlık en çok bu zamanlar da acıtırdı. Acılarımı 'içimde öldürüp yine içime gömerdim' Zihnim mezarlık gibiydi. Acılarımın mezarlığı.. 18'ine girmeyi sabırsızlıkla bekleyen bir kızın heyecan dolu hikâyesi....