Sign up to join the largest storytelling community

Rebecca Evans to niska kobieta z krótkimi kruczoczarnymi włosami i niespotykanym kolorem oczu. Duże niebiesko-fioletowe oczęta zdecydowanie zmuszają mężczyzn do fantazji erotycznych co między innymi przyczyniło się do wyboru kariery policjantki. Tak zdecydowanie Rebecca nie jest miło nastawiona do płci brzydkiej przykra przeszłość związana z ojcem i próby gwałtu na jej osobie nie pokazują facetów w dobrej odsłonie ( nie licząc policjantów). Spokojne i wręcz monotonne życie przerywają niezliczone zabójstwa w spokojnym miasteczku.

Dawno temu w mieście Urapol żyła pewna dziewczyna o imieniu Alice. Mieszkała na końcu głównej drogi w małym, brudnym, drewnianym domku. W środku prawie niczego nie było. Wszędzie były pajęczyny i bród. Na podłodze i na ścianach widoczne były ślady krwi. Po pomieszczeniu przy ścianach porozstawiane były małe stoliki a przy nich drewniane stołki. Alice spała na materacu w lewym górnym rogu pokoju. Był bardzo brudny ale nadal gdzie nigdzie przebijała czysta biel. Co jakiś czas dostawała sny o tym kogo ma zabić. Pewnego dnia dostała wyjątkowe zadanie.

Tajemnicze zabójstwa wyniszczają miasteczko. Czy Inspektorowi uda się rozwiązać zagadkę?

To opowieść o dziewczynie która skrywa że jest wampirem. Aktualnie wampiry i ludzie chodzą razem do szkoły, jednak widać że nie darzą do siebie wielką symatią. Czy Natalia utrzyma swój sekret? Co jeśli jakiś wampir dowie się o niej i będzie chciał o wszystkim powiedzieć? Zapraszam na prolog!!! Tam się wszystkiego dowiecie!!

Nie jest to kolejna książka o miłości zakazanej albo pełnej namiętności, jednak o dwójce ludzi, których przeszłość decyduje o przyszłości. Kim się dla siebie staną i jakie tajemnice skrywają dowiecie się jedynie po przeczytaniu książki. Tym razem role się odwracają, kobieta przejmuje ster. Co byś zrobił gdyby zatrzymała Cie kobieta w środku nocy i sprowadziła tym na Ciebie niesamowite niebezpieczeństwo?

-Czyli to koniec?-zapytałem, patrząc na Haru. Stał do mnie tyłem. Jego czarny płaszcz powiewał na wietrze, doskonale wpasowując się w otaczający nas czarny, gęsty dym. Odwrócił się do mnie. Jego jasne włosy starczały na wszystkie strony, dodając do jego postury mroku. Zaśmiał się lekko. Wesołymi, iskrzącymi i nieufnymi oczami ,spojrzał na mnie, budząc we mnie strach. Próbowałem wmówić sobie, że nic mi nie zrobi, że jestem bezpieczny i że mogę mu ufać. Ale z każdym jego krokiem, ruchem czy nawet słowem ,czułem coraz to większy niepokój. Zamknąłem na chwilę oczy, a kiedy z powrotem je otworzyłem, on stał tuż przy mnie. -Ta wojna nigdy się nie skończy, kochanie-szepnął do mojego ucha. Przeszedł mnie dreszcz. Nie był on spowodowany nieustającą się wojną, a jego bliskością. Haru Hisamatsu - członek jednego z najgroźniejszych gangów, który sieje postrach na całą Japonię. Pomagam mu, bo mój brat miał długi i ja jestem zapłatą za to wszystko. Nazywam się Kiyoshi Yoshizaki i jestem kochankiem zabójcy.

Gdyby ktoś się czasami zastanawiał czy los z nas kpi , co byście powiedzieli? Ja nigdy nie wierzyłam w te głupie słowa , dopóki nie spotkałam jego. Nie sądziłam że człowiek potrafi taki być , z jednej strony aniołek a z drugiej jeden z najbrutalniejszych osób jakie poznałam. Wtedy dokładnie tego jednego rozstrzygającego dnia , mogłam akurat się z tymi głupimi słówkami zgodzić. Tylko ten jedyny raz... Veronica Ferrara żyła spokojnym życiem do pewnego momentu , kilka ciężkich sytuacji zmieniło jej życie o trzysta sześćdziesiąt stopni. Przejęcie przez brata kierunku Dona Włoskiej Mafii. Zapoznanie się z całkiem innym światem i poznanie tego jednego chłopaka , który z jednej strony uleczy jej życie i będzie szczęśliwa a potem sprowadzi go do jeszcze gorszego stanu niż wcześniej. Ares Gonzalez był jednym z tych w porządku chłopaków , dopóki nie zmieniła go rodzinna tragedia. Posiadanie ojca , który jest Donem Hiszpańskiej Mafii nie jest łatwe , zważając że nie liczy się on z uczuciami dosłownie nikogo. Ares staje się brutalnym , pełnym nienawiści facetem. Inaczej jest robotem ojca w ludzkiej postaci. Czy będą w stanie wzniecić jakie uczucie , mimo że oboje już nie umieją kochać. Czy jednak sprowadzą się nawzajem do najgłębszej ciemności pełnej cierpienia?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, drogi czytelniku, jakby wszystko wyglądało, gdyby potoczyło się zupełnie inaczej? Jak ważna byłaby decyzja, którą podjąłeś wieczorem, o ile cenniejszy byłby twój odmienny wybór podczas odpowiadania na pytanie przyjaciela? Jak wiadomo, ludzki umysł nie ma granic. Są tylko pozorne linie, podświadomie blokujące twoją zdolność do wyobrażania sobie przeróżnych rzeczy. Dlatego teraz zamknij oczy, odpręż się i zadaj sobie to pytanie. „Co by było, gdyby...?" Książka ta przedstawia perypetie młodych ludzi, którzy, nim całkowicie zdążyli nacieszyć się życiem, wylądowali w tytułowej „Nieszczęsnej Pizzerii". Każdy z nich miał inną przeszłość, własne, niekiedy mroczne, sekrety, rodzinę... zdarzało się, że zostawał sam, ale brnął przez wszystko dalej. Bo musiał, bo jego misja na tym świecie nie została jeszcze ukończona. Czyżbyś już znalazł odpowiedź na frustrujące cię pytanie? W takim razie pozwól, że sama zadam ci jeszcze jedno. Co by było, gdyby animatroniki ze sławnej gry Scotta Cawthona, „Five Nights at Freddy's", zamiast przerażającymi robotami, byłyby robotami do złudzenia przypominających ludzi? Gdyby potrafiły one czuć, tak jak zwyczajni ludzie? Po prawdzie... nadal byli ludźmi. Przynajmniej w połowie. Ale o tym wiedzieli tylko oni sami, a także przerażeni strażnicy, którzy, ze względu na te wybryki natury, po kilku dniach opuszczali teren placówki i już nigdy więcej tam nie wracali. Różne postacie, odmienne charaktery. Jak ze sobą wytrzymują, jakie sekrety skrywa mrok, okalający zewsząd radosny, z pozoru, budynek? Tego możecie dowiedzieć się w tej książce. [Fabuła całkowicie odbiega od oryginału, toteż nie zlinczujcie mnie za jakiekolwiek odejścia od niej. Jest to moja fikcja z tą różnicą, iż pizzeria oraz animatroniki wzorowane są na tych z oryginalnej gry.]