• Tamamlandı • Masallar vardır ellerimizde.. Kimi mutlu biter kimi hüzünlü. Hayran kalırız kıza, Aşık oluruz erkeğe. O masalda yaşanır bir çok acı ve tatlı. Tüm bunlar bir hayalden ibarettir ama; Hüzün der geçeriz, sevinciyle güleriz. Ters çevirip kapatırız sayfaları birer birer. Peki ya okuyup geçtiğimiz o hüzünler ...
Bazen insan anlayamaz öldüğünü, ama kalp tanır katilini. Ruh bedenden ayrılırken, gözyaşı bir nehir gibi akar avuç içlerine, tutamaz çığlıklarını kimse. Sonra bir ses yankılanır zihnin kıyılarında, ölüm kokar her yer. Acı verir anılar, acı verir gerçekler. Bambaşka biri olursun, kurtarmak için kendini, sarmak için...
*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak iste...
Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel...
Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay