21. yy'da sakin bir hayat yaşayan Ang binlerce yıllık efsunlu bir tılsımın başına bu kadar bela açacağını hiç düşünmemişti. Tılsıma temas ettiği an sonsuz bir alevin içine yerleşerek onu zamanda binlerce yıl geriye savurmasıyla kendini, nefesini kesecek kadar yakışıklı bir adamın karşısında bulmayı da hiç beklemiyordu...
"Sonsuza kadar yanındayım demiştin, hatırlıyor musun?" "Sonsuza kadar seninle yıldızları izleyebilirim demiştin." "Peki şuân niye yanımda değilsin?" "Niye benimle yıldızları seyretmiyorsun?" ♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢•♢ Alya, annesinin ölümünden sonra kendisini çok yalnız hissettiği zamanda, annesinin eski...
Ruh bağı, yalnız dünyevi değil; uhreviydi de. Ruhlar bağlandığı zaman, kalpler ayrı kalsa dahi; düşünceler, var olan benlikler, bedenler... ayrı kalamazdı. Ruh bağı, kalp bağı demek değildi. Peki ya neydi? Onsuz üşümekti belki de, Hera gibi... o yokken duyguları damarlarındaki suda boğulan, hissizleşen zavallı sarı ta...