Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Am...
Sen zaten ne zaman benim oldun ki? Gökten ayaklarımın önüne düştüğünde mi? Ilk kurdelalarımı taktığında mı? Mektuplarının yolunu gözlediğim günlerde mi? Dudaklarımı ilk seninkilerle mühürlediğim anda mı? Yoksa tüm varlığımı sana emanet edip ruhumu seninle paylaştığımda mı? Galiba herkesin beni kırıp döküp parçaladığı...
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...