"Biliyor musun Roma, bence sen iyi birisin." Roma bana bakmıyordu. Yeşil gözleri çeşmenin ucunda, suyu usul usul içen karganın üstündeydi. Boynunu hafifçe eğmişti. Buna rağmen belli belirsiz bir gülümsemenin, benden gizlenmeye çalışarak ortaya çıkmaya çalıştığını gördüm. "Ya?" Beni her zamanki gibi çok ciddiye almada...
"Hayat, hayatı yaşamak için çok kısa." "Ve?" "Ve sen imkanı varmış gibi daha da kısaltıyorsun. Eğer aşk buysa onu istemiyorum." YouTube Serisinden Esinlenilmiştir.
"Yapamam," dedim gittikçe daha da ağırlaşan nefesimi düzenlemeye çalışırken. Panik bedenime hakim olmaya başlıyor, kontrolümü kaybediyordum. "Kim olduğu umurumda değil. Kimseyi öldüremem." Omuzlarımın üstüne kapanan eller bana hayatım boyunca hissetmediğim bir ağırlığı tattırdı. Uzun tırnakları tenimin üstündeydiler...
