Zawgyi
ဘာလိုလိုနဲ႔စာေမးပြဲႀကီးေတာ့ ၿပီးသြားတာဘဲ... Resultထြက္ရင္ ရင္ဖို႔ရဦးမယ္... ေၾကာင္႐ုပ္ရဲ႕ေခၚသံလည္းမၾကားရသလို ၾကယ္ေလးစိတ္ေတြၾကည္လင္ေနတယ္... Bioေျဖၿပီးတဲ့ေနာက္ တန္းအိပ္လိုက္တာ ေနာက္ေန႔မနက္ေတာင္ကူးသြားတယ္ ဟားဟား😅😅 ၾကယ္ေလးအိပ္ပုတ္ႀကီးမိတာဘဲ...
"မမေလး ထေတာ့...သခင္ႀကီးတို႔ မနက္စာ စားဖို႔ေစာင့္ေနပါတယ္..."
"မစု...ၾကယ္ေလးေရခ်ိဳးခ်င္ေသးတယ္...မာမီကိုေျပာထားလိုက္ စားႏွင့္လို႔..."
"ဟုတ္မမေလး..."
ေရစိမ္ရတဲ့ဇိမ္ကို ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္ပါဘူး...ဒါနဲ႔ မေန႔ကအျပန္ တိမ္ယံတစ္ေယာက္ အေျဖထပ္ေတာင္းေနျပန္တယ္...စိတ္ညစ္လိုက္တာ မခ်စ္ႏိုင္ပါဘူးဆိုတာကို😣... သုဝဏၰကို ရင္ခုန္မိေပမဲ့ တကယ္က်ခ်စ္လား မခ်စ္လားမေသခ်ာ...
"သမီးေရ..."
"ဟုတ္မာမီ ၾကယ္ေလးေရစိမ္ေနလို႔ ခဏေနထြက္ခဲ့မယ္..."
"ျမန္မာဆန္တာေလးဝတ္ခဲ့ေနာ္... ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားစရာရွိတယ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မာမီ..."
ဘာလဲဟ😕...ေျပာေတာ့ စာေမးပြဲၿပီးတာနဲ႔ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဆိုလို႔ Shoppingထြက္မလို႔ပါဆို...
"မာမီ..."
"သမီးထိုင္ေလ မနက္စာျပင္ထားတယ္ ႀကိဳက္တာစား..."
"😕မစု ဒီေန႔ဘာေန႔လဲ..."
"ဗုဒၶဟူးေန႔ပါ မမေလး... ေကာ္ဖီခါးခါး ျပင္ခိုင္းထားပါၿပီ☺️..."
"မစုကို စိတ္တိုင္းက်တယ္ မာမီ😊..."
"သေဘာေပါက္ၿပီ...အိမ္ေတာ္ထိန္း မစုကိုBonusထည့္ေပးလိုက္... မစုလည္း အိမ္ကို ဒီေန႔သြားလည္လိုက္ေလ☺️... ညေန ၇နာရီေလာက္ေတာ့ ျပန္လာေပါ့..."
"ဟို မမေလး..."
"ရပါတယ္ ခဏသြားလည္လိုက္ပါ ညီမေလးလည္း စာေမးပြဲၿပီးထားတယ္မလား..."
"ဟုတ္..."
မစုထြက္သြားမွ မာမီတစ္ခုခုကိုေျပာခ်င္ေနပုံရတယ္...ေကာ္ဖီခါးခါးရဲ႕အရသာက အားငယ္တဲ့သူခံစားခ်က္ျပင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို တက္ႂကြေစတယ္ေတာ့မဟုတ္လား...ေကာ္ဖီခါးခါးေသာက္တာ အသဲကြဲသမားေတြအေသာက္မ်ားတယ္တဲ့...ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ မကြဲေပမဲ့ ႀကိဳက္တာကို😌...
"မာမီ☺️ ေျပာစရာရွိတဲ့ပုံဘဲ ဘာမ်ားျဖစ္ထားလို႔လဲ..."
"ၾကယ္ေလးနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ စကားေျပာခ်င္တယ္...က်န္တဲ့သူေတြထြက္သြားပါ... အိမ္ေတာ္ထိန္းက ေမာင္လွကို ကားျပင္ခိုင္းထားေတာ့..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မမႀကီး..."
လူရွင္းၿပီဆိုမွ...မာမီဆီစကားေျပာစဖို႔ ေတြေဝေနတဲ့ပုံဘဲ...
"သမီး... အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေသးလား..."
"စာေမးပြဲမေျဖခင္ထိေတာ့မက္ေသးတယ္ ခုေတာ့မမက္ေတာ့ပါဘူး..."
"သမီး..."
စကားစဖို႔ႀကံေနတုန္း...
"သခင္ေလးက သြားဖို႔ေစာင့္ေနပါၿပီ မမႀကီး..."
"ကဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားၾကစို႔..."
...........
ထူးထူးဆန္းဆန္း ယြန္းတစ္ေယာက္ ကစားကြင္းလိုက္ပို႔ခိုင္းေနတယ္ ဒီကေလးမနဲ႔ေတာ့ကြာ...
"ဂ်ာႀကီး..."
"Ommေျပာေလ..."
"Darl Ellyရဲ႕ေပ်ာ့ကြက္ကိုနင္းၿပီး သတိေပးတာဘဲျဖစ္ျဖစ္လုပ္လိုက္ရမလား..."
"ဘယ္လိုဘဲ စီးပြားေရးၿပိဳင္ဘက္ျဖစ္ေနပါေစ...Companyကိုေတာ့ ၿပိဳလဲေအာင္မလုပ္ရဘူး ယြန္း... အဲ့Companyကို အမွီခိုျပဳေနတဲ့ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာရွိတယ္ေလ..."
"ဟားဟား😅... CEOတိုင္းသာ ဂ်ာႀကီးလိုၾကင္နာစိတ္ရွိရင္ေကာင္းသား..."
"ဒီေန႔ကယြန္းရဲ႕ေမြးေန႔ထင္တယ္...ဒီမွာလက္ေဆာင္..."
"ဟယ္ ခ်စ္လိုက္တာ...အူယားစရာေလးပါလားဒါနဲ႔ ယြန္းေမြးေန႔မွန္း ဘယ္လိုသိတာ..."
"ဟုတ္တယ္ ယြန္းကေခြးခ်စ္တတ္ေတာ့...ဒီေကာင္ေလးက လူယဥ္တယ္...နာမည္ကိုေတာ့ ယြန္းႀကိဳက္တာေပးေပါ့ ေမြးေန႔သိတာက သြန္းေျပာဖူးလို႔ ဒီလထဲကို႔ေမြးေန႔လည္းရွိတယ္ေလ အာ့ေၾကာင့္..."
"ေက်းဇူးပါ😁 ဂ်ာႀကီးသာ ေခြးေလးေမြးရင္ ဘာနာမည္ေပးမွာလဲ..."
"Luciလို႔ေပးမွာ..."
"ဒါဆို ဒီေကာင္ေလးကို အဲ့နာမည္ဘဲေပးေတာ့မယ္ Luci🐶..."
"ဒီေန႔ Bossအိမ္ကိုသြားရမယ္ေနာ္...ဘာကိစၥမွန္းမသိေပမဲ့ ရွယ္ယာရွင္Listေတြယူလာခဲ့လား..."
"ဟုတ္တစ္ခါတည္းပါခဲ့ၿပီးသားပါ..."
အေဖေခၚတာ ဘာကိစၥလည္းသိၿပီးသားပါ သူကေတာ့ အလုပ္ကိစၥတင္ျပမယ္တဲ့လားေကာင္းပါတယ္...
"ဒါနဲ႔ယြန္းက Bossနဲ႔ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးသလိုဘဲေနာ္..."
"ဒီလိုပါ😨 ယြန္းအေမက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းစုေဆာင္းတာဝါသနာပါတယ္ေလ...Bossက ေလလံပြဲမွာ မာမီနဲ႔ေလလံၿပိဳင္ဆြဲရင္း ရင္းႏွီးသြားတာ...အဲ့တာနဲ႔ စခင္တာဘဲ..."
အဲ့လိုစခင္ရင္းနဲ႔ဘဲ ေမေမနဲ႔လက္ထပ္လိုက္တယ္ဆိုတာေတာ့ မေျပာျဖစ္...
"ေရာက္ၿပီ..."
"ဟုတ္..."
"သူေဌးခန္႔မင္းေက်ာ္နဲ႔ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔ပါ..."
"ေအာ္ မယြန္းဘဲ...ေျပာေနစရာလား ကိုယ့္အိမ္..."
"ဟိုေလ...ဦးေသာ္ တံခါးေလးဖြင့္ေပးပါဦး အလုပ္ကိစၥနဲ႔မလို႔ပါ..."
ဘာလဲ...Bossနဲ႔ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးပုံဘဲဟ...စကားလမ္းလြဲတာ ဖုံးကြယ္ထားတာရွိလို႔မ်ားလား... ထားပါေလ ငါ့ကိစၥမွမဟုတ္ဘဲ...
"ေအာ္ ညာလက္႐ုံးႀကီးေတာင္ေရာက္လာၿပီဘဲ..."
"ဟုတ္ကဲ့ Boss..."
"ဘယ္လိုလဲ ေျဖရွင္းခဲ့ၿပီလား...ဒါနဲ႔ သမီး...အဟြတ္ အဟြတ္ ယြန္းေရာ အရင္လိုဘဲ အလဲထိုးမွာလား..."
"ယြန္းကေတာ့ ဂ်ာႀကီးသေဘာပါ..."
"ဂ်ာႀကီးကဘာလုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားလဲ..."
"မဟာမိတ္ဖြဲ႕ဖို႔ပါ..."
"ဘယ္လို... သူတို႔က ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ဘူးေနာ္ ျပႆနာကိုပတ္ရွာေနတာ အဲ့ကCEOဆို မာဖီးယားဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ သမီးဆိုၿပီး သတင္းထြက္ေနတာ..."
"မျဖစ္ႏိုင္တာမရွိပါဘူး Bossရယ္... စစ္ကြင္းမေရာက္ခင္ ေမာင္းမခ်ိန္တတ္ဘူးဆိုၿပီး ၿငိမ္ေနလို႔မွမျဖစ္ဘဲ..."
"ဒါဆို ဘယ္လို ခ်ဥ္းကပ္မွာလဲ..."
"အားနည္းခ်က္ကို အားသာခ်က္လုပ္ရမွာဘဲ Boss... သူနဲ႔ေတြ႕ၿပီးေဆြးေႏြးတုန္းကေတာ့ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ဖို႔ သေဘာတူတယ္...ရွယ္ယာရွင္ေတြလည္းသေဘာက်ၾကတယ္..."
ဒီလိုဆိုေတာ့ ငါ့သမီးလူေ႐ြးမွန္းသား... မိန္းကေလးမလို႔ အိမ္မွာေနရမယ္ မီးဖိုခန္းက မိန္းမေတြနဲ႔ဘဲ သက္ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အယူေတြက တစ္ခါတေလ မွားယြင္းတတ္တာဘဲ... မိန္းမေတြ ထက္ျမက္ရင္ အားႀကီးတဲ့ေယာက္်ားသားေတြေတာင္ ဒူးေထာက္ရတာ ရာဇဝင္မွာရွိခဲ့တာဘဲေလ...
"ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဂ်ာႀကီးနဲ႔ယြန္းလက္ထဲဘဲ အပ္ေတာ့မယ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ ဒါနဲ႔ Bossရဲ႕သားေရာ..."
"သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အျပင္ထြက္သြားေလရဲ႕..."
"ဆရာ ထမင္းဝိုင္းအဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ..."
"ကဲ အားျဖည့္ၾကစို႔..."
"Boss စားၿပီးတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္..."
"ဘာလို႔လဲ..."
"ယြန္းရဲ႕ေမြးေန႔မလို႔ ကစားကြင္းသြားမလို႔ပါ Boss..."
"ေကာင္းသား သြားၾက သြားၾက..."
(အေဖက Supporterပါ😂...)
...........
ဂိမ္းဆိုင္ဆိုလို႔ ေယာက္်ားေလးေတြမ်ားမယ္ထင္ေနတာ...ဘယ္ႏွယ့္ မိန္းကေလးက ၃ပုံ၂ပုံေတာင္ရွိတယ္...မလြယ္ပါလား...
"Hello တိမ္ယံ...တျခားေနရာဒိုးမယ္ကြာ..."
"ငါလာေနၿပီေလ...ခဏေစာင့္လိုက္ပါ..."
"မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဟ...ဒီမွာ ကညာပ်ိဳေတြနဲ႔မေနခ်င္ဘူး... ဟိုငါတို႔စားေနၾကဆိုင္ဘဲအရင္လာခဲ့ကြာ..."
"Ok ok..."
Phခ်ၿပီး အေဝးတစ္ေနရာကို ေငးၾကည့္မိတယ္...ျမန္မာတို႔ရဲ႕ေ႐ႊေရာင္အေမြအႏွစ္ဆိုလည္းမမွားတဲ့ ေ႐ႊတီဂုံေစတီေတာ္ႀကီးကို ဦးခိုက္ရင္း ျမန္မာေဟ့ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူမိသား...
႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာအလြဲ...ဦးေလးပါလား ဘာလို႔ဆရာမနား ကပ္ေနရတာလဲ...သူ႔အႀကံငါသိေနတယ္ ဟိုတေလာကမွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို Lineေပၚကတြဲအေပ်ာ္ႀကံၿပီး တာဝန္မယူႏိုင္လို႔ သိန္း၂၅၀ ေလ်ာ္ေၾကးေပးလိုက္ရတယ္...မျဖစ္ေသးပါဘူး...
တီ တီ တီ...
"Hello...တီေလး"
"ေအာ္ ကေလး ယြန္းပါ ဂ်ာႀကီးBossနဲ႔စကားေျပာေနလို႔ ဘာေျပာေပးထားရမလဲ..."
"ဟို ဟို... ခဏေန Phျပန္ဆက္ဖိုေျပာေပးပါ..."
"ေျပာေပးလိုက္မယ္... ဒါဘဲေနာ္ ကေလး..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
တီေလးက ဆရာမကို သေဘာက်ေနတာ မသိသာေပမဲ့ မ်က္ဝန္းကေတာ့လိမ္မရ... ဘြားေလးက LGBTဆိုတဲ့ အသိုင္းဝိုင္းထဲ မဝင္ေစခ်င္လို႔ တိမ္ယံကိုေတာင္ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းဖို႔ေတြ စီစဥ္ခဲ့ဖူးတယ္... ဆႏၵေတြျပၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီးမွ Tomboyဘဝကို ရရွိခဲ့တာ😔...ကားလည္းသြားေနတုန္းဆိုေတာ့ ခဏေမွးဦးမွ...
"လာ လာခဲ့..."
"မင္း မင္းဘယ္သူလဲ..."
"မင္းငါ့ကို မသိဘူးလား...ငါကမင္းဘဲေလ"
"မလိမ္ပါနဲ႔ မင္းကေယာက္်ားေလးဘဲ...ကပ္မလာနဲ႔..."
"ငါက ဗ်ာဝရတ္ပါ... မင္းရဲ႕အတိတ္ဘဝကေပါ့..."
"မယုံဘူး သက္ေသျပ..."
"မင္းက လုပ္ႀကံခံရတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံမလို႔ ရင္ဝထိပ္မွာ အစိမ္းေရာင္အကြက္ေလးရွိတယ္...ၿပီးေတာ့ ႏွမေတာ္႐ူပေဒဝီဟာ ခုမင္းနားေဘးမွာရွိတဲ့ နန္းၾကယ္ျဖဴဘဲ... မင္းသူ႔ကိုရေအာင္ယူပါ...ၿပီးရင္ က်ိန္စာကိုရပ္ပစ္ဖို႔ သူ႔ကိုသတ္ပစ္လိုက္ ဟား ဟား ဟား😈😈😈..."
"ေအာင္မယ္ေလး..."
"ကေလးထေတာ့ မင္းပို႔ခိုင္းတဲ့ေနရာေရာက္ေနၿပီ..."
ဘာလဲ ငါအိပ္မက္မက္ေနတာလား...ေမြးရာပါအမွတ္ေနရာလည္းသိေနတဲ့သူက ဘယ္သူမ်ားလဲ...
"ဟုတ္ဦးေလး ဒီမွာ က်သင့္ေငြပါ...ေက်းဇူးခင္ဗ်..."
"ဒီနားက လူျပတ္တယ္ ဂ႐ုစိုက္သြားဦး..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
ေက်ာ္ႀကီးရယ္ ဝင္းႏိုင္ရယ္ ေစာင့္ေနၾကတယ္...ထုံးစံအတိုင္း ဂိမ္းဆိုင္ဝင္တယ္ မုန္႔စားၿပီး ျပန္လာၾကတယ္...
ေန႔လည္က အိပ္မက္အတိုင္းဘဲ ဒီေန႔ထပ္မက္ျပန္တယ္ မက္လိုက္တိုင္း ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ျမင္တိုင္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျပန္ျမင္ေယာင္ေနရတယ္...
"တူေလး ဘာျဖစ္တာလဲ...အခန္းထဲက ေအာ္သံၾကားလို႔..."
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဦးေလး...ဒီေန႔ေဆးခန္းမထိုင္ဘူးလား..."
"Omm ဆရာမနဲ႔ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔..."
"ေနပါဦး...ဆရာမနဲ႔က ဘယ္အဆင့္ေရာက္ေနတာလဲ..."
"ဒီလိုပါဘဲကြာ..."
"အတည္လား အေပ်ာ္လား..."
"ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အတည္ေပါ့..."
"ဟက္😏..."
"ဘာလဲ ရိသဲ့သဲ့အၿပဳံးႀကီးက..."
"ဆရာမကို တန္ဖိုးထားမဲ့သူရွိရင္ လက္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ..."
"ကဲ မင္းနဲ႔စကားမ်ားဖို႔ အစီစဥ္မရွိဘူး ထေတာ့ မင္းအေဖ ဒီေန႔ျပန္လာေတာ့မွာ...သေဘၤာဆိပ္ကေတာ့မဟုတ္ဘူး ေလဆိပ္မွာသြားႀကိဳရမွာမလို႔ မင္းတီေလးလာမယ္တဲ့ ျပင္ထား..."
"Ommm ထၿပီ..."
........
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္းထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္ရင္ေလးေတြ ပဌာန္းက်မ္းေတြ႐ြတ္ဖတ္ေနၾကတယ္...စိတ္ထဲေလးလာတယ္...ငါဘာကိုစိုးရိမ္ေနတာလဲ သူ႔ကိုလား...
"ေအာ္ ဒကာႀကီးတို႔လာထိုင္..."
"တင္ပါ့ဘုရား...ဒါက တပည့္ေတာ္ရဲ႕သမီးပါ..."
"အေတာ္ေလး တူတယ္ကို...လာၾက..."
"တင္ပါ့ သမီးလာထိုင္..."
"ကပၸီယႀကီးေရ ဝါထပ္ထားတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ ပဋိကတ္သုံးပုံေအာင္ထားတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ စာခ်ကိုယ္ေတာ္ေတြကိုသြားေခၚခဲ့..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
"ဘုန္းဘုန္း ကိုယ္ေတာ္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ဘာလုပ္စရာရွိလို႔လဲဘုရား..."
"ဒကာႀကီးနဲ႔ ဒကာမႀကီးတို႔က ဟိုးမွာ တားထားတဲ့စည္းျပင္ကေနေစာင့္ေန..."
"မာမီ သမီးကေရာ..."
"သမီးက ဘုန္းဘုန္းနားေနခဲ့ေနာ္..."
"ဒကာမေလး ဒီ႐ုပ္ထုကို ျမင္ဖူးပါသလား..."
"တင္ပါ့ တပည့္ေတာ္မရဲ႕အ႐ုပ္ပါ ဆရာေတာ္ဆီ ဘယ္လိုေရာက္ေနမွန္းမသိပါဘူးဘုရား..."
"ဒီ႐ုပ္ထုေပၚမွာ အေငြ႕သက္ေတြရွိတာ ခံစားမိလား..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
"ကဲ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ဒကာမေလးကို စည္းအတြင္းဝန္းရံၿပီး ပဌာန္းက်မ္းကိုအာဂုံေဆာင္မယ္... ဒကာမေလးက ဒီဇာတာခြင္ကို ကိုင္ထားေနာ္..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
ၾကယ္ေလးအနား ေၾကာင္႐ုပ္ကိုထားၿပီး... ကိုယ္ေတာ္ေတြ ပဌာန္း႐ြတ္ေနၾကၿပီ...ၾကက္သီးေတြထလာလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္း ၾကယ္ေလးအိပ္ခ်င္လာၿပီ...
"ဟားဟား😈..."
အလန္႔တၾကားထရယ္တဲ့ ၾကယ္ေလး...မ်က္လုံးေထာင့္ေတြကနီရဲေနၿပီး အၿငိဳးတရားေတြ ရင္မွာဝယ္ပိုက္ထားတဲ့ပုံစံနဲ႔...သမီးေလးဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္...
"ကိုယ္ေတာ္ေတြ ဆက္ဆိုေန မရပ္ၾကနဲ႔..."
"ဘုန္းဘုန္း...ေလာကီနဲ႔ေလာကုတၱရာက်င့္ဝတ္ေတြကို ေရာေထြးေနပါလား😏..."
"ဒကာမေလးက ေၾကာင္႐ုပ္ရဲ႕ပိုင္ရွင္လား..."
"မွန္တာေပါ့ ေၾကာင္႐ုပ္လည္းပိုင္သလို...ဒီကေလကိုလည္း ငါကိုယ္ေတာ္ပိုင္တယ္..."
"ညီမေတာ္ စကားကို ဆင္ျခင္ေျပာပါ ဒါကဆရာေတာ္ေလ..."
"တိတ္စမ္း...ငါသြားတဲ့လမ္းကို ဘယ္သူတားဆီးရဲတာလဲ..."
အမ်ားအျမင္ ၾကယ္ေလးတစ္ေယာက္တည္း အသံပုံစံေျပာင္းေျပာေနေပမဲ့...ဘုန္းဘုန္းသိလိုက္ပါၿပီ...ဝိညာဥ္ေတြ ဝင္စီးေနၾကတာဘဲ...
"ဒကာမေလးတို႔ စိတ္ေလ်ာ့ၾကပါ...ဒီကေလးမကို အႏၲရာယ္မေပးၾကပါနဲ႔ သင္တို႔ရပ္တည္မႈနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ကေလးငယ္ပါ..."
"ဘာ မသက္ဆိုင္ဘူးဟုတ္လား...ငါပိုင္တာပါဆို... ဖယ္စမ္းအစ္မေတာ္..."
"ညီမေတာ္ ဒီကေလးမကို လႊတ္လိုက္ပါေတာ့ အစ္မေတာ္ကိုဘဲ အျပစ္ေပးပါ😢..."
"ဟားဟား😆...ဒါဆိုလည္းေပးရေသးတာေပါ့..."
ဆရာေတာ္ေတြဝန္းရံေနလို႔ အျပင္ထြက္မရေတာ့ ၾကမ္းျပင္နဲ႔ေခါင္းကိုေဆာင့္လိုက္သည္...
"ကို သမီးကိုကယ္ပါဦး..."
"ဘုန္းဘုန္း..."
"ဒကာႀကီးတို႔ စည္းအတြင္းဝင္မလာၾကနဲ႔ ခုေသြးေတြနဲ႔သူဟာ ဒကာႀကီးတို႔သမီးမဟုတ္ဘူး...အျပင္မွာဘဲေနပါ..."
"ေအာ္ ဒီကေလးမခႏၶာထိခိုက္ေတာင္ ဆရာေတာ္က ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပါ့ေလ..."
"ညီမေတာ္ ေတာ္ပါေတာ့...ကေလးကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္ပါေတာ့..."
႐ုတ္တရက္ တိမ္မည္းေတြဖုံးလႊမ္းၿပီး မိုးေတြ႐ြာခ်ေတာ့သည္...
ဒီပုံတိုင္းသာဆို ကေလးမကို ကယ္ဖို႔ခဲယဥ္းလာၿပီ...
"ကပၸီယႀကီး..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
"အဓိဌာန္ေစတီအတြင္းက ပရိတ္ေရစင္ယူလာခဲ့..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
ေရစင္ယူလာေတာ့ ၾကယ္ေလးတစ္ေယာက္ ခဏၿငိမ္သက္သြားတယ္...
"ၾကယ္ေလး ကိုယ္ေတာ္မင္းကိုခ်စ္တာ မင္းသိပါတယ္... ခုကိုယ္ေတာ္ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ...သမီးေတာ္နဲ႔မင္းအနားျပန္ေရာက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..."
"ဘာလို႔မွာေနတာလဲ ညီမေတာ္ကေတာ့ ထြက္မသြားႏိုင္ဘူး...သူ႔ႏွလုံးထဲမွာ ေမွာ္ယႏၲရားထည့္ထားတယ္ ညီမေတာ္တို႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ သူ႔အသက္ပါဆုံးရႈံးရမွာ သိရဲ႕လား ဟားဟား..."
"ဘာ...ဘယ္တုန္းက ထည့္ထားတာလဲ..."
"သိပ္မၾကာခင္ကေပါ့...ကဲဆရာေတာ္ ဘယ္လိုလဲ ကေလးမအသက္ကို အဆုံးရႈံးခံႏိုင္မွာလား..."
"ဒကာမေလးရဲ႕ မာန္မာနေတြ အာဃာတအၿငိဳးတရားေတြကိုဖယ္ၿပီး ကေလးမေလးကို ဒုကၡမေပးပါနဲ႔ေတာ့..."
ပရိတ္ေရနဲ႔ ပတ္ျဖန္းလိုက္ၿပီး ပဌာန္းက်မ္းကို ႐ြတ္ဆိုလိုက္သည္...
တစ္ခဏ...
"ဒကာႀကီးတို႔ ဝင္လာလို႔ရပါၿပီ..."
ဆရာေတာ္ေတြဝန္းရံထားတဲ့အလယ္မွာ ၾကယ္ေလး မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနတယ္...သမီးေလး အဆင္မေျပဘူးလား မာမီအျပစ္ေတြပါ...
"ကဲတရားနာမယ္ ဒကာႀကီးတို႔ ေရစက္ခ်ၾကပါ..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
တရားနာ ေရစက္ခ် အမွ်ေဝအၿပီး ၾကယ္ေလးသတိလစ္သြားတယ္...
"ေဆး႐ုံကားေခၚၾကပါဟ ..."
"မေလာပါနဲ႔ဒကာႀကီးတို႔ ဒီေၾကာင္႐ုပ္ထုကို ဘုန္းဘုန္းဘဲ ထိန္းသိမ္းထားပါရေစ..."
"တင္ပါ့ဘုရား တပည့္ေတာ္သမီးေလး အဆင္ေျပၿပီလား ဘုရား..."
"ဘုန္းဘုန္း ဒကာမေလးကို ငပလီဘက္ေခၚသြားခ်င္တယ္ ဒကာႀကီး..."
"တပည့္ေတာ္မ လိုက္ခြင့္ရွိပါလား..."
"မရွိဘူးဒကာမႀကီးတို႔ ကေလးကိုခုမေခၚသြားနဲ႔...မနက္ျဖန္ အဝတ္ထုတ္လာပို႔လိုက္ပါ..."
"တင္ပါ့ဘုရား..."
ၾကယ္ေလးကေတာ့ အိပ္မက္ကမာၻမွာ ေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့...လွပတဲ့ပန္းခင္းႀကီးထဲ သုဝဏၰေဒဝီနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားေျပးလႊားကစားေနတာ...
"ၾကယ္ေလး..."
"ဟင္..."
"ေပ်ာ္ရဲ႕လား..."
"ေပ်ာ္တာေပါ့ ဘာလို႔ေမးေနတာလဲ..."
"ကိုယ္ေတာ္ မင္းကို ကတိမတည္ႏိုင္လို႔ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..."
"ဘာကတိလဲ..."
"သံသရာအဆက္ဆက္ မင္းအနားတည္ရွိေပးပါ့မယ္ဆိုတဲ့ကတိေပါ့..."
"ဘာျဖစ္လဲ ခုၾကယ္ေလးနားရွိေနတာဘဲ..."
"ၾကယ္ေလးရဲ႕ႏွလုံးထဲမွာ ယႏၲရားစက္ရွိေနေသးေပမဲ့ သုံးလို႔ေတာ့မရေတာ့ဘူး...ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနၿပီး ၾကင္ယာေတာ္ရွာပါ...ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ကို မသိတဲ့သူတစ္ေယက္အျဖစ္ ေခါင္းထဲကထုတ္ေပးပါ..."
နဖူးကို အနမ္းေပးရင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့သူ႔ကို အေျပးလိုက္ရွာခဲ့ေပမဲ့ မေတြ႕ေတာ့...
ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲ...ဟင္ ငါဘယ္သူ႔ကိုလိုက္ရွာေနတာလဲ...ဘာလို႔ ပန္းခင္းႀကီးထဲေရာက္ေနရတာလဲ...ငါ ငါက...
.............
ကဲ Readerတို႔ေရ😁
ဆက္လက္အားေပးၾကပါလို႔...အေရးသားေတြကို ေဝဖန္ေပးပါဦး...1 vote 1commentတိုင္းက Authorအတြက္ အားေဆးပါေနာ္...သုံးရက္အတြင္း တစ္ပိုင္းတင္ႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္ခင္ဗ်...Viewerတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်
#DVassan
............
Meow-17
Unicode
ဘာလိုလိုနဲ့စာမေးပွဲကြီးတော့ ပြီးသွားတာဘဲ... Resultထွက်ရင် ရင်ဖို့ရဦးမယ်... ကြောင်ရုပ်ရဲ့ခေါ်သံလည်းမကြားရသလို ကြယ်လေးစိတ်တွေကြည်လင်နေတယ်... Bioဖြေပြီးတဲ့နောက် တန်းအိပ်လိုက်တာ နောက်နေ့မနက်တောင်ကူးသွားတယ် ဟားဟား😅😅 ကြယ်လေးအိပ်ပုတ်ကြီးမိတာဘဲ...
"မမလေး ထတော့...သခင်ကြီးတို့ မနက်စာ စားဖို့စောင့်နေပါတယ်..."
"မစု...ကြယ်လေးရေချိုးချင်သေးတယ်...မာမီကိုပြောထားလိုက် စားနှင့်လို့..."
"ဟုတ်မမလေး..."
ရေစိမ်ရတဲ့ဇိမ်ကို ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ပါဘူး...ဒါနဲ့ မနေ့ကအပြန် တိမ်ယံတစ်ယောက် အဖြေထပ်တောင်းနေပြန်တယ်...စိတ်ညစ်လိုက်တာ မချစ်နိုင်ပါဘူးဆိုတာကို😣... သုဝဏ္ဏကို ရင်ခုန်မိပေမဲ့ တကယ်ကျချစ်လား မချစ်လားမသေချာ...
"သမီးရေ..."
"ဟုတ်မာမီ ကြယ်လေးရေစိမ်နေလို့ ခဏနေထွက်ခဲ့မယ်..."
"မြန်မာဆန်တာလေးဝတ်ခဲ့နော်... ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားစရာရှိတယ်..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မာမီ..."
ဘာလဲဟ😕...ပြောတော့ စာမေးပွဲပြီးတာနဲ့ လုပ်ချင်ရာလုပ်ဆိုလို့ Shoppingထွက်မလို့ပါဆို...
"မာမီ..."
"သမီးထိုင်လေ မနက်စာပြင်ထားတယ် ကြိုက်တာစား..."
"😕မစု ဒီနေ့ဘာနေ့လဲ..."
"ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ပါ မမလေး... ကော်ဖီခါးခါး ပြင်ခိုင်းထားပါပြီ☺️..."
"မစုကို စိတ်တိုင်းကျတယ် မာမီ😊..."
"သဘောပေါက်ပြီ...အိမ်တော်ထိန်း မစုကိုBonusထည့်ပေးလိုက်... မစုလည်း အိမ်ကို ဒီနေ့သွားလည်လိုက်လေ☺️... ညနေ ၇နာရီလောက်တော့ ပြန်လာပေါ့..."
"ဟို မမလေး..."
"ရပါတယ် ခဏသွားလည်လိုက်ပါ ညီမလေးလည်း စာမေးပွဲပြီးထားတယ်မလား..."
"ဟုတ်..."
မစုထွက်သွားမှ မာမီတစ်ခုခုကိုပြောချင်နေပုံရတယ်...ကော်ဖီခါးခါးရဲ့အရသာက အားငယ်တဲ့သူခံစားချက်ပြင်းတဲ့လူတစ်ယောက်ကို တက်ကြွစေတယ်တော့မဟုတ်လား...ကော်ဖီခါးခါးသောက်တာ အသဲကွဲသမားတွေအသောက်များတယ်တဲ့...ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ မကွဲပေမဲ့ ကြိုက်တာကို😌...
"မာမီ☺️ ပြောစရာရှိတဲ့ပုံဘဲ ဘာများဖြစ်ထားလို့လဲ..."
"ကြယ်လေးနဲ့နှစ်ယောက်ထဲ စကားပြောချင်တယ်...ကျန်တဲ့သူတွေထွက်သွားပါ... အိမ်တော်ထိန်းက မောင်လှကို ကားပြင်ခိုင်းထားတော့..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မမကြီး..."
လူရှင်းပြီဆိုမှ...မာမီဆီစကားပြောစဖို့ တွေဝေနေတဲ့ပုံဘဲ...
"သမီး... အိပ်မက်ဆိုးတွေမက်သေးလား..."
"စာမေးပွဲမဖြေခင်ထိတော့မက်သေးတယ် ခုတော့မမက်တော့ပါဘူး..."
"သမီး..."
စကားစဖို့ကြံနေတုန်း...
"သခင်လေးက သွားဖို့စောင့်နေပါပြီ မမကြီး..."
"ကဲ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားကြစို့..."
...........
ထူးထူးဆန်းဆန်း ယွန်းတစ်ယောက် ကစားကွင်းလိုက်ပို့ခိုင်းနေတယ် ဒီကလေးမနဲ့တော့ကွာ...
"ဂျာကြီး..."
"Ommပြောလေ..."
"Darl Ellyရဲ့ပျော့ကွက်ကိုနင်းပြီး သတိပေးတာဘဲဖြစ်ဖြစ်လုပ်လိုက်ရမလား..."
"ဘယ်လိုဘဲ စီးပွားရေးပြိုင်ဘက်ဖြစ်နေပါစေ...Companyကိုတော့ ပြိုလဲအောင်မလုပ်ရဘူး ယွန်း... အဲ့Companyကို အမှီခိုပြုနေတဲ့ မိသားစုပေါင်းများစွာရှိတယ်လေ..."
"ဟားဟား😅... CEOတိုင်းသာ ဂျာကြီးလိုကြင်နာစိတ်ရှိရင်ကောင်းသား..."
"ဒီနေ့ကယွန်းရဲ့မွေးနေ့ထင်တယ်...ဒီမှာလက်ဆောင်..."
"ဟယ် ချစ်လိုက်တာ...အူယားစရာလေးပါလားဒါနဲ့ ယွန်းမွေးနေ့မှန်း ဘယ်လိုသိတာ..."
"ဟုတ်တယ် ယွန်းကခွေးချစ်တတ်တော့...ဒီကောင်လေးက လူယဉ်တယ်...နာမည်ကိုတော့ ယွန်းကြိုက်တာပေးပေါ့ မွေးနေ့သိတာက သွန်းပြောဖူးလို့ ဒီလထဲကို့မွေးနေ့လည်းရှိတယ်လေ အာ့ကြောင့်..."
"ကျေးဇူးပါ😁 ဂျာကြီးသာ ခွေးလေးမွေးရင် ဘာနာမည်ပေးမှာလဲ..."
"Luciလို့ပေးမှာ..."
"ဒါဆို ဒီကောင်လေးကို အဲ့နာမည်ဘဲပေးတော့မယ် Luci🐶..."
"ဒီနေ့ Bossအိမ်ကိုသွားရမယ်နော်...ဘာကိစ္စမှန်းမသိပေမဲ့ ရှယ်ယာရှင်Listတွေယူလာခဲ့လား..."
"ဟုတ်တစ်ခါတည်းပါခဲ့ပြီးသားပါ..."
အဖေခေါ်တာ ဘာကိစ္စလည်းသိပြီးသားပါ သူကတော့ အလုပ်ကိစ္စတင်ပြမယ်တဲ့လားကောင်းပါတယ်...
"ဒါနဲ့ယွန်းက Bossနဲ့တော်တော်ရင်းနှီးသလိုဘဲနော်..."
"ဒီလိုပါ😨 ယွန်းအမေက ရှေးဟောင်းပစ္စည်းစုဆောင်းတာဝါသနာပါတယ်လေ...Bossက လေလံပွဲမှာ မာမီနဲ့လေလံပြိုင်ဆွဲရင်း ရင်းနှီးသွားတာ...အဲ့တာနဲ့ စခင်တာဘဲ..."
အဲ့လိုစခင်ရင်းနဲ့ဘဲ မေမေနဲ့လက်ထပ်လိုက်တယ်ဆိုတာတော့ မပြောဖြစ်...
"ရောက်ပြီ..."
"ဟုတ်..."
"သူဌေးခန့်မင်းကျော်နဲ့ချိန်းထားတာရှိလို့ပါ..."
"အော် မယွန်းဘဲ...ပြောနေစရာလား ကိုယ့်အိမ်..."
"ဟိုလေ...ဦးသော် တံခါးလေးဖွင့်ပေးပါဦး အလုပ်ကိစ္စနဲ့မလို့ပါ..."
ဘာလဲ...Bossနဲ့တော်တော်ရင်းနှီးပုံဘဲဟ...စကားလမ်းလွဲတာ ဖုံးကွယ်ထားတာရှိလို့များလား... ထားပါလေ ငါ့ကိစ္စမှမဟုတ်ဘဲ...
"အော် ညာလက်ရုံးကြီးတောင်ရောက်လာပြီဘဲ..."
"ဟုတ်ကဲ့ Boss..."
"ဘယ်လိုလဲ ဖြေရှင်းခဲ့ပြီလား...ဒါနဲ့ သမီး...အဟွတ် အဟွတ် ယွန်းရော အရင်လိုဘဲ အလဲထိုးမှာလား..."
"ယွန်းကတော့ ဂျာကြီးသဘောပါ..."
"ဂျာကြီးကဘာလုပ်ဖို့စဉ်းစားထားလဲ..."
"မဟာမိတ်ဖွဲ့ဖို့ပါ..."
"ဘယ်လို... သူတို့က ပေါ့သေးသေးမဟုတ်ဘူးနော် ပြဿနာကိုပတ်ရှာနေတာ အဲ့ကCEOဆို မာဖီးယားဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်ရဲ့ သမီးဆိုပြီး သတင်းထွက်နေတာ..."
"မဖြစ်နိုင်တာမရှိပါဘူး Bossရယ်... စစ်ကွင်းမရောက်ခင် မောင်းမချိန်တတ်ဘူးဆိုပြီး ငြိမ်နေလို့မှမဖြစ်ဘဲ..."
"ဒါဆို ဘယ်လို ချဉ်းကပ်မှာလဲ..."
"အားနည်းချက်ကို အားသာချက်လုပ်ရမှာဘဲ Boss... သူနဲ့တွေ့ပြီးဆွေးနွေးတုန်းကတော့ မဟာမိတ်ဖွဲ့ဖို့ သဘောတူတယ်...ရှယ်ယာရှင်တွေလည်းသဘောကျကြတယ်..."
ဒီလိုဆိုတော့ ငါ့သမီးလူရွေးမှန်းသား... မိန်းကလေးမလို့ အိမ်မှာနေရမယ် မီးဖိုခန်းက မိန်းမတွေနဲ့ဘဲ သက်ဆိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အယူတွေက တစ်ခါတလေ မှားယွင်းတတ်တာဘဲ... မိန်းမတွေ ထက်မြက်ရင် အားကြီးတဲ့ယောက်ျားသားတွေတောင် ဒူးထောက်ရတာ ရာဇဝင်မှာရှိခဲ့တာဘဲလေ...
"ဒီလိုဆိုတော့လည်း ဂျာကြီးနဲ့ယွန်းလက်ထဲဘဲ အပ်တော့မယ်..."
"ဟုတ်ကဲ့ ဒါနဲ့ Bossရဲ့သားရော..."
"သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အပြင်ထွက်သွားလေရဲ့..."
"ဆရာ ထမင်းဝိုင်းအဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ..."
"ကဲ အားဖြည့်ကြစို့..."
"Boss စားပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ပြန်တော့မယ်နော်..."
"ဘာလို့လဲ..."
"ယွန်းရဲ့မွေးနေ့မလို့ ကစားကွင်းသွားမလို့ပါ Boss..."
"ကောင်းသား သွားကြ သွားကြ..."
(အဖေက Supporterပါ😂...)
...........
ဂိမ်းဆိုင်ဆိုလို့ ယောက်ျားလေးတွေများမယ်ထင်နေတာ...ဘယ်နှယ့် မိန်းကလေးက ၃ပုံ၂ပုံတောင်ရှိတယ်...မလွယ်ပါလား...
"Hello တိမ်ယံ...တခြားနေရာဒိုးမယ်ကွာ..."
"ငါလာနေပြီလေ...ခဏစောင့်လိုက်ပါ..."
"မစောင့်နိုင်တော့ဘူးဟ...ဒီမှာ ကညာပျိုတွေနဲ့မနေချင်ဘူး... ဟိုငါတို့စားနေကြဆိုင်ဘဲအရင်လာခဲ့ကွာ..."
"Ok ok..."
Phချပြီး အဝေးတစ်နေရာကို ငေးကြည့်မိတယ်...မြန်မာတို့ရဲ့ရွှေရောင်အမွေအနှစ်ဆိုလည်းမမှားတဲ့ ရွှေတီဂုံစေတီတော်ကြီးကို ဦးခိုက်ရင်း မြန်မာဟေ့ဆိုပြီး ဂုဏ်ယူမိသား...
ရုတ်တရက် မျက်နှာအလွဲ...ဦးလေးပါလား ဘာလို့ဆရာမနား ကပ်နေရတာလဲ...သူ့အကြံငါသိနေတယ် ဟိုတလောကမှ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို Lineပေါ်ကတွဲအပျော်ကြံပြီး တာဝန်မယူနိုင်လို့ သိန်း၂၅၀ လျော်ကြေးပေးလိုက်ရတယ်...မဖြစ်သေးပါဘူး...
တီ တီ တီ...
"Hello...တီလေး"
"အော် ကလေး ယွန်းပါ ဂျာကြီးBossနဲ့စကားပြောနေလို့ ဘာပြောပေးထားရမလဲ..."
"ဟို ဟို... ခဏနေ Phပြန်ဆက်ဖိုပြောပေးပါ..."
"ပြောပေးလိုက်မယ်... ဒါဘဲနော် ကလေး..."
"ဟုတ်ကဲ့..."
တီလေးက ဆရာမကို သဘောကျနေတာ မသိသာပေမဲ့ မျက်ဝန်းကတော့လိမ်မရ... ဘွားလေးက LGBTဆိုတဲ့ အသိုင်းဝိုင်းထဲ မဝင်စေချင်လို့ တိမ်ယံကိုတောင် စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းဖို့တွေ စီစဉ်ခဲ့ဖူးတယ်... ဆန္ဒတွေပြပြီး တိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီးမှ Tomboyဘဝကို ရရှိခဲ့တာ😔...ကားလည်းသွားနေတုန်းဆိုတော့ ခဏမှေးဦးမှ...
"လာ လာခဲ့..."
"မင်း မင်းဘယ်သူလဲ..."
"မင်းငါ့ကို မသိဘူးလား...ငါကမင်းဘဲလေ"
"မလိမ်ပါနဲ့ မင်းကယောက်ျားလေးဘဲ...ကပ်မလာနဲ့..."
"ငါက ဗျာဝရတ်ပါ... မင်းရဲ့အတိတ်ဘဝကပေါ့..."
"မယုံဘူး သက်သေပြ..."
"မင်းက လုပ်ကြံခံရတဲ့ အိမ်ရှေ့စံမလို့ ရင်ဝထိပ်မှာ အစိမ်းရောင်အကွက်လေးရှိတယ်...ပြီးတော့ နှမတော်ရူပဒေဝီဟာ ခုမင်းနားဘေးမှာရှိတဲ့ နန်းကြယ်ဖြူဘဲ... မင်းသူ့ကိုရအောင်ယူပါ...ပြီးရင် ကျိန်စာကိုရပ်ပစ်ဖို့ သူ့ကိုသတ်ပစ်လိုက် ဟား ဟား ဟား😈😈😈..."
"အောင်မယ်လေး..."
"ကလေးထတော့ မင်းပို့ခိုင်းတဲ့နေရာရောက်နေပြီ..."
ဘာလဲ ငါအိပ်မက်မက်နေတာလား...မွေးရာပါအမှတ်နေရာလည်းသိနေတဲ့သူက ဘယ်သူများလဲ...
"ဟုတ်ဦးလေး ဒီမှာ ကျသင့်ငွေပါ...ကျေးဇူးခင်ဗျ..."
"ဒီနားက လူပြတ်တယ် ဂရုစိုက်သွားဦး..."
"ဟုတ်ကဲ့..."
ကျော်ကြီးရယ် ဝင်းနိုင်ရယ် စောင့်နေကြတယ်...ထုံးစံအတိုင်း ဂိမ်းဆိုင်ဝင်တယ် မုန့်စားပြီး ပြန်လာကြတယ်...
နေ့လည်က အိပ်မက်အတိုင်းဘဲ ဒီနေ့ထပ်မက်ပြန်တယ် မက်လိုက်တိုင်း ငါ့ကိုယ်ငါပြန်မြင်တိုင်း ယောက်ျားတစ်ယောက်အဖြစ် ပြန်မြင်ယောင်နေရတယ်...
"တူလေး ဘာဖြစ်တာလဲ...အခန်းထဲက အော်သံကြားလို့..."
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဦးလေး...ဒီနေ့ဆေးခန်းမထိုင်ဘူးလား..."
"Omm ဆရာမနဲ့ချိန်းထားတာရှိလို့..."
"နေပါဦး...ဆရာမနဲ့က ဘယ်အဆင့်ရောက်နေတာလဲ..."
"ဒီလိုပါဘဲကွာ..."
"အတည်လား အပျော်လား..."
"ခုလောလောဆယ်တော့ အတည်ပေါ့..."
"ဟက်😏..."
"ဘာလဲ ရိသဲ့သဲ့အပြုံးကြီးက..."
"ဆရာမကို တန်ဖိုးထားမဲ့သူရှိရင် လက်လွှတ်ပေးလိုက်ပါ..."
"ကဲ မင်းနဲ့စကားများဖို့ အစီစဉ်မရှိဘူး ထတော့ မင်းအဖေ ဒီနေ့ပြန်လာတော့မှာ...သင်္ဘောဆိပ်ကတော့မဟုတ်ဘူး လေဆိပ်မှာသွားကြိုရမှာမလို့ မင်းတီလေးလာမယ်တဲ့ ပြင်ထား..."
"Ommm ထပြီ..."
........
ဘုန်းကြီးကျောင်းဝန်းထဲမှာ သံဃာတော်တွေနဲ့ ကိုယ်ရင်လေးတွေ ပဌာန်းကျမ်းတွေရွတ်ဖတ်နေကြတယ်...စိတ်ထဲလေးလာတယ်...ငါဘာကိုစိုးရိမ်နေတာလဲ သူ့ကိုလား...
"အော် ဒကာကြီးတို့လာထိုင်..."
"တင်ပါ့ဘုရား...ဒါက တပည့်တော်ရဲ့သမီးပါ..."
"အတော်လေး တူတယ်ကို...လာကြ..."
"တင်ပါ့ သမီးလာထိုင်..."
"ကပ္ပီယကြီးရေ ဝါထပ်ထားတဲ့ဘုန်းကြီးတွေ ပဋိကတ်သုံးပုံအောင်ထားတဲ့ ဆရာတော်တွေနဲ့ စာချကိုယ်တော်တွေကိုသွားခေါ်ခဲ့..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
"ဘုန်းဘုန်း ကိုယ်တော်တွေအများကြီးနဲ့ ဘာလုပ်စရာရှိလို့လဲဘုရား..."
"ဒကာကြီးနဲ့ ဒကာမကြီးတို့က ဟိုးမှာ တားထားတဲ့စည်းပြင်ကနေစောင့်နေ..."
"မာမီ သမီးကရော..."
"သမီးက ဘုန်းဘုန်းနားနေခဲ့နော်..."
"ဒကာမလေး ဒီရုပ်ထုကို မြင်ဖူးပါသလား..."
"တင်ပါ့ တပည့်တော်မရဲ့အရုပ်ပါ ဆရာတော်ဆီ ဘယ်လိုရောက်နေမှန်းမသိပါဘူးဘုရား..."
"ဒီရုပ်ထုပေါ်မှာ အငွေ့သက်တွေရှိတာ ခံစားမိလား..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
"ကဲ ကိုယ်တော်တွေ ဒကာမလေးကို စည်းအတွင်းဝန်းရံပြီး ပဌာန်းကျမ်းကိုအာဂုံဆောင်မယ်... ဒကာမလေးက ဒီဇာတာခွင်ကို ကိုင်ထားနော်..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
ကြယ်လေးအနား ကြောင်ရုပ်ကိုထားပြီး... ကိုယ်တော်တွေ ပဌာန်းရွတ်နေကြပြီ...ကြက်သီးတွေထလာလိုက်တာ တဖြည်းဖြည်း ကြယ်လေးအိပ်ချင်လာပြီ...
"ဟားဟား😈..."
အလန့်တကြားထရယ်တဲ့ ကြယ်လေး...မျက်လုံးထောင့်တွေကနီရဲနေပြီး အငြိုးတရားတွေ ရင်မှာဝယ်ပိုက်ထားတဲ့ပုံစံနဲ့...သမီးလေးဘာဖြစ်နေပါလိမ့်...
"ကိုယ်တော်တွေ ဆက်ဆိုနေ မရပ်ကြနဲ့..."
"ဘုန်းဘုန်း...လောကီနဲ့လောကုတ္တရာကျင့်ဝတ်တွေကို ရောထွေးနေပါလား😏..."
"ဒကာမလေးက ကြောင်ရုပ်ရဲ့ပိုင်ရှင်လား..."
"မှန်တာပေါ့ ကြောင်ရုပ်လည်းပိုင်သလို...ဒီကလေကိုလည်း ငါကိုယ်တော်ပိုင်တယ်..."
"ညီမတော် စကားကို ဆင်ခြင်ပြောပါ ဒါကဆရာတော်လေ..."
"တိတ်စမ်း...ငါသွားတဲ့လမ်းကို ဘယ်သူတားဆီးရဲတာလဲ..."
အများအမြင် ကြယ်လေးတစ်ယောက်တည်း အသံပုံစံပြောင်းပြောနေပေမဲ့...ဘုန်းဘုန်းသိလိုက်ပါပြီ...ဝိညာဉ်တွေ ဝင်စီးနေကြတာဘဲ...
"ဒကာမလေးတို့ စိတ်လျော့ကြပါ...ဒီကလေးမကို အန္တရာယ်မပေးကြပါနဲ့ သင်တို့ရပ်တည်မှုနဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့ကလေးငယ်ပါ..."
"ဘာ မသက်ဆိုင်ဘူးဟုတ်လား...ငါပိုင်တာပါဆို... ဖယ်စမ်းအစ်မတော်..."
"ညီမတော် ဒီကလေးမကို လွှတ်လိုက်ပါတော့ အစ်မတော်ကိုဘဲ အပြစ်ပေးပါ😢..."
"ဟားဟား😆...ဒါဆိုလည်းပေးရသေးတာပေါ့..."
ဆရာတော်တွေဝန်းရံနေလို့ အပြင်ထွက်မရတော့ ကြမ်းပြင်နဲ့ခေါင်းကိုဆောင့်လိုက်သည်...
"ကို သမီးကိုကယ်ပါဦး..."
"ဘုန်းဘုန်း..."
"ဒကာကြီးတို့ စည်းအတွင်းဝင်မလာကြနဲ့ ခုသွေးတွေနဲ့သူဟာ ဒကာကြီးတို့သမီးမဟုတ်ဘူး...အပြင်မှာဘဲနေပါ..."
"အော် ဒီကလေးမခန္ဓာထိခိုက်တောင် ဆရာတော်က ဘာမှမဖြစ်ဘူးပေါ့လေ..."
"ညီမတော် တော်ပါတော့...ကလေးကိုလွတ်လပ်ခွင့်ပေးလိုက်ပါတော့..."
ရုတ်တရက် တိမ်မည်းတွေဖုံးလွှမ်းပြီး မိုးတွေရွာချတော့သည်...
ဒီပုံတိုင်းသာဆို ကလေးမကို ကယ်ဖို့ခဲယဉ်းလာပြီ...
"ကပ္ပီယကြီး..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
"အဓိဌာန်စေတီအတွင်းက ပရိတ်ရေစင်ယူလာခဲ့..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
ရေစင်ယူလာတော့ ကြယ်လေးတစ်ယောက် ခဏငြိမ်သက်သွားတယ်...
"ကြယ်လေး ကိုယ်တော်မင်းကိုချစ်တာ မင်းသိပါတယ်... ခုကိုယ်တော်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါ...သမီးတော်နဲ့မင်းအနားပြန်ရောက်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး..."
"ဘာလို့မှာနေတာလဲ ညီမတော်ကတော့ ထွက်မသွားနိုင်ဘူး...သူ့နှလုံးထဲမှာ မှော်ယန္တရားထည့်ထားတယ် ညီမတော်တို့ပျောက်ကွယ်သွားရင် သူ့အသက်ပါဆုံးရှုံးရမှာ သိရဲ့လား ဟားဟား..."
"ဘာ...ဘယ်တုန်းက ထည့်ထားတာလဲ..."
"သိပ်မကြာခင်ကပေါ့...ကဲဆရာတော် ဘယ်လိုလဲ ကလေးမအသက်ကို အဆုံးရှုံးခံနိုင်မှာလား..."
"ဒကာမလေးရဲ့ မာန်မာနတွေ အာဃာတအငြိုးတရားတွေကိုဖယ်ပြီး ကလေးမလေးကို ဒုက္ခမပေးပါနဲ့တော့..."
ပရိတ်ရေနဲ့ ပတ်ဖြန်းလိုက်ပြီး ပဌာန်းကျမ်းကို ရွတ်ဆိုလိုက်သည်...
တစ်ခဏ...
"ဒကာကြီးတို့ ဝင်လာလို့ရပါပြီ..."
ဆရာတော်တွေဝန်းရံထားတဲ့အလယ်မှာ ကြယ်လေး မျက်ရည်တွေစီးကျနေတယ်...သမီးလေး အဆင်မပြေဘူးလား မာမီအပြစ်တွေပါ...
"ကဲတရားနာမယ် ဒကာကြီးတို့ ရေစက်ချကြပါ..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
တရားနာ ရေစက်ချ အမျှဝေအပြီး ကြယ်လေးသတိလစ်သွားတယ်...
"ဆေးရုံကားခေါ်ကြပါဟ ..."
"မလောပါနဲ့ဒကာကြီးတို့ ဒီကြောင်ရုပ်ထုကို ဘုန်းဘုန်းဘဲ ထိန်းသိမ်းထားပါရစေ..."
"တင်ပါ့ဘုရား တပည့်တော်သမီးလေး အဆင်ပြေပြီလား ဘုရား..."
"ဘုန်းဘုန်း ဒကာမလေးကို ငပလီဘက်ခေါ်သွားချင်တယ် ဒကာကြီး..."
"တပည့်တော်မ လိုက်ခွင့်ရှိပါလား..."
"မရှိဘူးဒကာမကြီးတို့ ကလေးကိုခုမခေါ်သွားနဲ့...မနက်ဖြန် အဝတ်ထုတ်လာပို့လိုက်ပါ..."
"တင်ပါ့ဘုရား..."
ကြယ်လေးကတော့ အိပ်မက်ကမ္ဘာမှာ ပျော်နေရှာတာပေါ့...လှပတဲ့ပန်းခင်းကြီးထဲ သုဝဏ္ဏဒေဝီနဲ့ နှစ်ယောက်သားပြေးလွှားကစားနေတာ...
"ကြယ်လေး..."
"ဟင်..."
"ပျော်ရဲ့လား..."
"ပျော်တာပေါ့ ဘာလို့မေးနေတာလဲ..."
"ကိုယ်တော် မင်းကို ကတိမတည်နိုင်လို့ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ..."
"ဘာကတိလဲ..."
"သံသရာအဆက်ဆက် မင်းအနားတည်ရှိပေးပါ့မယ်ဆိုတဲ့ကတိပေါ့..."
"ဘာဖြစ်လဲ ခုကြယ်လေးနားရှိနေတာဘဲ..."
"ကြယ်လေးရဲ့နှလုံးထဲမှာ ယန္တရားစက်ရှိနေသေးပေမဲ့ သုံးလို့တော့မရတော့ဘူး...ပျော်ပျော်နေပြီး ကြင်ယာတော်ရှာပါ...ပြီးတော့ ကိုယ်တော်ကို မသိတဲ့သူတစ်ယေက်အဖြစ် ခေါင်းထဲကထုတ်ပေးပါ..."
နဖူးကို အနမ်းပေးရင်း ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့သူ့ကို အပြေးလိုက်ရှာခဲ့ပေမဲ့ မတွေ့တော့...
ဘာများဖြစ်လို့လဲ...ဟင် ငါဘယ်သူ့ကိုလိုက်ရှာနေတာလဲ...ဘာလို့ ပန်းခင်းကြီးထဲရောက်နေရတာလဲ...ငါ ငါက...
.............
ကဲ Readerတို့ရေ😁
ဆက်လက်အားပေးကြပါလို့...အရေးသားတွေကို ဝေဖန်ပေးပါဦး...1 vote 1commentတိုင်းက Authorအတွက် အားဆေးပါနော်...သုံးရက်အတွင်း တစ်ပိုင်းတင်နိုင်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်ခင်ဗျ...Viewerတစ်ဦးချင်းစီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျ
#DVassan