"Hıyar'a"
Joohyun eliyle o dolgun kiraz gibi dudaklarını kapatıp önümde eğildi
"Özür dilerim prens Taehyung kaba ve saygısızca davrandım"
Ben nasıl böyle aptal bir insandımda Joohyun gibi naif bir o kadar da kibar birini üzdüm hep. Elimi Joohyunun omzuna koydum
"Prenses lütfen önemli değil"
İçten içe neye güldüklerini merak etsem de utancımdan sormuyor, merakımın içimde büyümesine de engel olamıyordum. Joohyun iki de bir hazırlıkları kontrol etmek istesede ben engel oluyordum.
"İzninizle prensim yemeklere bakmam lazım"
Joohyun kalkacağında bileğinden tutup tam yanı başıma oturttum.
"Herşey tamam Prenses biraz sakin olun ve rahatlayın."
Joohyun un ağzından...
Prens Taehyung bilmiyor ki benim bu heyecanım abimin gelecek olmasından dolayı değil onun benimle ilgileniyor olmasından kaynaklanıyor.
Yan yana otururken, biranda geçen benim odamda konuşmamız yarıda kaldığı aklıma gelmiş sormaktanda çekinmemiştim.
"Prensim haddim değil ama geçenki konuşmamız yarıda kalmıştı."
Umarım prens Taehyung demek istediğim anlamıştır yoksa birde onu anlatmak zorunda kalmak istemiyorum. Prens Taehyung Vücudunu bana döndü
"Hangi konuşma Joohyun?"
Doğru bunun gibi kalın kafalıdan hatırlamasını beklemek suç
"Benim odamda prensim. hem ben dediniz gerisi gelmemişti"
Prens Taehyung yüzüne anlamdıramadığım gülücük yerleştirip elini ensesine götürdü
"Nasıl desem Joohyun ben şey diyecektim"
"Ne diyeceksiniz?"
Sesimde ki heyecanın bedenime işlemesine izin vererek konuşuyordum ki bu daha komik hale geliyordu.
"Şey"
Ney be adam bu kadar uzattığın söyle artık. Prens Taehyung tam konusacağı sırada kapıdan içeri abim girdi. Tam da zamanıydı sanki. Prens Taehyung ayağa kalkıp abimin yanına ilerledi bende arkasında kalakaldım tabi.
"Joohyun demek ki abini hiç özlemedin"
Anında kafamı iki yana sallayıp ayağa kalktım.
"Saçmalama abi herşeyden çok özledim"
Minik kollarımla abimin bedenini sarıp yanağına sulu bir öpücük kondurup masaya doğru ilerledik. Prens Jinde geldiğinde yemeğe başladık. Prens Taehyung ile yan yana oturduğumuz için kalbim yerinden fırlayacak
"Joohyun"
"Efendim abi"
Abim elinde ki çatalı masaya bırakıp bana baktı
"Sen kilo mu aldın"
Şaşkın gözlerle önce abime sonra vücuduma bakıp elimde ki çatal bıçağı bıraktım. Önceden hafif kilolu olduğum için zayıflamam gerektiğini söyleyip duruyordu öğretmenlerim ve çevrem haliyle bende sıkı diyete girip zayıfladım ama bu konu bende psikolojik tranva haline geldi. Ne zaman kilo almışsın deseler bir hafta boyunca aç kalırım.
"Almadım, aldım mı yoksa?, Almışım galiba"
Ayağa kalkıp elimle karnımı ovaladım
"Off baksana göbeğim bile çıktı,"
Prens Taehyung ayağa kalkıp ince uzun parmaklarıyla tosbik elimden tuttu. Adam bir dur ben kilo diyorum sen ne yapıyorsun. Yanlız ince uzun parmakları da parmak yani ( yazarın el fetişi varda tabi Taehyung un elide olunca konu nerelere geliyor :D )
"Joohyun kilo falan almadın"
Kafamı iki yana sallayıp dudaklarımı büzdüm
"Aldım baksana, artık hiç sevmezsin"
Taehyung yüzünü yanağıma yaklaştırıp o kare dudaklarını yanağıma bastırdı.
"Severim hiç şüphen olmasın."
Ben prens Taehyunga şaşkın gözlerle bakarken prens elimden tutup sadelyeme geri oturtup elime çatalı tutuşturdu.
"Prenses lütfen yer misiniz artık"
Transtan çıkıp elimi yanağıma koydum
"Sen beni öptün mü?"
Prens Taehyung başını eğik şekilde gülümsedi.
"Joohyun görmeyeli yarım olan aklında gitmiş kardeşim tabi öper eşin o senin"
Çatalı abime doğru uzattım
"Sende o yarım akılda yoktu konuşturma beni"
Abim yüzünü Taehyunga çevirdi
"Gör işte Joohyunun gerçek yüzünü"
Ben adamı yeni ayartmaya başladım abimin dediği şeye bak. Masada herkes sohbet içinde yemeklerini yedi tabi ben hariç ben prens Taehyungu bir güzel süzdüm. Tabi süzgeç ile değil.
Abime sarayı gezdirmek istediğimi söylesem de beni dinlemeyip prens Taehyung ve Jin ile dama oynamak istediğini söylediği için şuan yanlarında mal mal oturuyorum.
"Ya abi hadi bahçeye çıkalım"
"Joohyun sus kızım oyuna odaklanamıyorum"
Yüzümü şişirip etrafa bakınmaya başladım. Canım sıkıldığı ve oyundan birşey anlamadığım için yanlarında dursamda pek birşey ifade etmiyor.
"İzninizle ben gidiyorum"
Hepsi oyuna öyle kaptırmış ki kendini beni duymadılar bile. Odadan çıkıp kendi odama doğru ilerlerken anakonda Mina ve cariyesinin konuşmalarına kulak misafiri oldum. tamam tamam duyunca dinledim ne yalan söyleyeyim yani
"Evet efendim prens Taehyung şuan Prenses Joohyunun abisi ile"
Sinsi yılan ellerini birbirine birleştirip o iğrenç sesini bize sundu
"Boş ver oyuncağı ile şuanlık oynasın prens Taehyung sonuçta gece yene benim koynuma gelecek Joohyunda o sevgili arkadaşı Seungwana dert yanar."
Sinirden hanbokumun kenarlarından tutup hızlı adımlarla odama ilerledim. Kapımda bekleyen cariyelerden birine Seungwanı çağırmasını emredip odama geçtim.
Seungwan kapıdan içeri girer girmez kolundan tutup yatağa oturttum.
"Prenses ne oldu?"
"Seungwan bana akıl ver"
Sorar gözlerle bakmaya başladı bende daha fazla dayanamayıp sinsi yılanın konuştuklarını anlattım.
"Seungwan ne yapıp edip Prens Taehyungu yanımda tutmam lazım yardım et"
"Prenses bir fikrim var ama"
"Anlat Seungwan"
"Prenses abiniz burda olduğu için prens Taehyung size yardım edeceğini söyledi o halde yanına gidin ve aynı odada kalmanız gerektiğini eğer kalmazsanız abinizin üzüleceğini söyleyin"
"İşe yarar mı sence?"
"Bilemiyorum Prenses ama denemekten de zarar gelmez."
Seungwan haklıydı Taehyung için savaşmam lazım ki onu kazanayım. Bütün fırsatlar önüme gelmişken bunu bozamam.
Seungwanla biraz sohbet ettik gerçi etmedik ben habire yoongiyle nasıl gidiyor, seviyor musun, diye sorular sorarak onun başının etini yedim. Ama sonunda öğrendimki yoongi ile bu cumartesi saraydan çıkıp gezeceklermiş.
Saatler ilerledikçe geç olduğuna kanaat getirdim ve prens Taehyungun yanına gitmeye karar verdim. İlk durağım prensin odası oldu ama orası boş olduğu için yüzümü düşürüp odama doğru ilerledim erkenden soluğu anakondanın yanında almış demekki. Odaya gireceğim sırada birinin sesi engel oldu
"Prenses bu geç saatte neden ayakda sınız?"
Sevinçle prens Taehyunga döndüm
"Onun yanında değilmişsiniz"
"Ne! anlamadım, kimin yanında değilim"
Elimle boşver işareti yapıp planımızı başlattım.
"Prensim nasıl desem bilemiyorum ama"
"Joohyun çekinmeden söyler misin merak ettiriyorsun adamı?
" Biliyorsunuz ki abim burada kalacak bunu öncedende konuşmuştuk"
Kafasıyla onaylayıp devam etmem gerektiği söyledi
"Yani diyeceğim o ki Prensim"
"Joohyun sinirleniyorum ama söyle artık"
Zaten hep bana sinirlen pis azgın prens ne olacak
"Neyse boş verin prensim"
Kapının kolundan tutup içeri gireceğim sırada prens Taehyung belimden tutup kucağına aldı refleks olarak ellerimi boynuna kenetledim. Bu ne hız yiğidim.
"İndirin beni Prensim"
Sakın indirme bak öylesine diyorum kendimi naza çekiyorum haa
"Söyleyene kadar indiremem prenses"
"Aslında bana uyar" sesim o kadar alçak çıktı ki ben bile zor duydum prens duydusa daha neler
"Yani söylemeyeceksin?" Oha duydu mu yani
"Söylemezsen bırakırım."
Dengesiz herif. Bırakmasın diye bende söyleme kararı aldım.
"Bugün benimle uyur musunuz?"