Tingin sa baba,tingin sa harap,sa taas,sa gilid. Lahat na tinignan ko maliban lang sa kabilang gilid ko kung nasaan naroon ang lalaking 'to!
Bakit ba naman kasi ako iniwan ni ken sa lalaki na 'to!
Hindi ko nga siya kilala eh! Sino ba 'yan? Bakit niya ba dinala 'yan dito?
I rolled my eyes before deciding to get up and go home na lang. Pero na tigil ako ng humarang sa harapan ko ang braso niya. Kaya napaupo akong muli. Bahagya niyang iginalaw ang braso niya at inilapit sa akin ang box ng donuts.
Mula sa pagkakatingin sa box ng donuts ay nailipat ko ang aking paningin sa kaniya. Napaayos ako ng upo ng makitang nakatitig din siya sa akin.
Fuck!
Para akong malalagutan ng hininga. Bakit bigla akong nagkakaganito?
He cleared his throat. "Hm.. I think this is for you." I felt how he placed the box of donuts on the top of my thighs.
Umalis siya sa harapan ko at naupo sa aking gilid. Nanatili ako na walang imik. Hinawakan ko ang box ng donuts at hindi ko alam kung bubuksan o kung ano ang gagawin. Malamang kakainin? Pero nakakahiya naman kung kakain ako sa harapan niya ano?
"Don't worry, kumain ka sa harapan ko kung gusto mo. I don't mind you. Sayang din ang pinila ko diyan para mabili 'yan."
Nagulat ako sa muli niyang pagsasalita. He has a cold voice, pormal ang bawat bitaw ng kaniyang salita. Habang kaniyng paningin ay nasa harapan. Kung titignan siya ay para siyang kumakausap sa hangin.
"hmm.. okay.." inalis ko ang paningin ko sa kaniya at binuksan ang box ng donuts.
Agad na nag laway ang bibig ko. Natatakam ang sikmura ko, hindi ako gutom pero ganito talaga ako sa tuwing nasa harapan ko ang favorite food ko.
Kinuha ko ang isang kulay pink. Ganito lamang ang palatandaan ko sa mga pagkain,purong sosyal kasi ang mga pangalan kung kaya nakakalimutan ko.
Agad ko 'yong nilantakan at ninamnam ang lasa at sarap noon. Mabilis ko iyong naubos kaya kumuha ako ulit isa pang piraso. Nang muli akong kakagat ay napahinto ako ng maramdaman ang mga matang nakatingin sa akin. Mula iyon dito sa katabi ko.
I turn my gazed to him awkwardly. I move my eyebrows to give him a sign.
I heard him sighed. "Kumain ka ng maayos, please." Nag abot siya sa akin ng panyo.
It gives me a shock. Shit! Am I look like a kid now? Ano pa ba ang aasahan ko. Malamang ay madungis akong kumain. Lalao na kapag sa favorite food ko.
Please naman Alma Ria! Maging disente ka naman. Grrr...
"Oh.. I'm sorry." Kinuha ko ang inaabot niyang panyo. Bahagya kong iniusog sa kaniya ang box ng donuts. "Oo nga pala... Kuha ka. Kumain ka rin. Tutal ikaw naman pala ang bumili nito."
"No thanks. I'm not hungry." Ibinalik niya sa harapan ang kaniyang paningin.
Ang sungit naman nito! Napaka pormal, hindi ako sanay...
Iniharap ko sa kaniya ang box ng donuts."Sige na kumain ka. Nakakahiya na ako lang ang kumakain eh."
His eyebrows up and then he sighed. Maybe he is now pissed to me. Tumango siya at kumuha ng kulay brown na donut.
"Thanks."he said shortly then bite at his donut.
Pati sa pagkagat ng donut ay parang nag iingat siya. Grabe naman,napaka pormal niya naman. Siguro galing 'to sa mayamang pamilya? Or baka ganyan lang siya pinalaki?
"Please don't look or watched me.Kumain kana."
Napakagat ako sa labi ko saka bumalik sa pagkakaayos ng upo. Bakit ba para akong napapahiya sa lalaking 'to? Kasi naman lumilipad na naman ang isipan ko! Bakit ba kailangan kong tignan ang bawat kilos niya. Aish!
Nakakunot noo akong kumagat sa donut ko. Nang maalala ko na ilang minuto na ang lumilipas at wala parin si ken.
"Takte!pansin mo ba?"siniko ko itong lalaking nasa tabi ko.
Dahan dahan siyang bumaling sa akin. "What?pansin ang alin?"
"Bakit ang tagal tagal bumalik ni ken?kupal talaga 'yon!" Sa inis ko ay kumagat na lamang ako sa donut ko.
Kanina pa yung bwisit na 'yon ah! Talaga bang iniwanan niya na ako sa isang 'to.
Nang tignan ko ang katabi ko ay pinipisil pisil niya ang kaniyang ilong. Nang maramdaman niya ang tingin ko sa kaniya ay tumigil siya at kunwaring naubo.
Hala anong problem ng isang 'to?
"Huwag ka ng umasa. I think he left you to stay with me here. Hindi na 'yon babalik." Mahina pa siyang napamura.
Natawa ako ng kaunti saka hinarap ang box ng donuts na nasa legs ko. "Bakit labag din ba sa loob mo na kasama ako?"
"Of Course, kung 'di sana ako sumama sa putang-inang iyon. Edi masaya akong naglalaro ng video games sa bahay. Tsk!" Ramdam ko ang inis sa kaniya.
Grabe naman ang isang 'to. Minsan na nga lang straight na tagalog with matching pagmumura pa.
"Sorry.." nasabi ko na lamang. Mukhang labag na labag sa loob niya na nandito siya ah... I don't know why I feel emotional.
"Sorry?for what?"nakakunot ang noo niya na nakaharap sa akin.
Napausog ako ng kaunti sa gilid ko. Nakakatakot naman ang isang 'to!hindi ako sanay sa ganitong ka pormalan niya ah. He's so different.
"Nothing... Kahit naman ako ay ayaw ko rin na maiwan dito kasama ka eh."
"So what do you want to say?"
Takte naman! Kailangan niya pa bang sundan ng tanong ang lahat ng sasabihin ko?!
"Wala lang." Napatingin ako sa harapan. May mga taong nadaan pero kakaunti lamang. Napatingin ako sa papalubog na araw. "Ahm.. uuwi na lang siguro ako?" Sinabi ko 'yon sa sarili ko pero nag react na naman 'tong katabi ko. Napaikot na lamang ang mga mata ko.
"Yeah.. umuwi ka na at mag gagabi na rin." Siya pa ang naunang tumayo sa kinauupuan namin.
Tumayo ako sa kaniyang tabi. "Ahmm ito palang donuts-"
"Sa'yo na 'yan. I don't even know that it's for you. Basta ay pinabili ako ng kaibigan mo niyan dahil nagugutom daw siya. Damn!" Kinamot niya ang ulo niya.
Pinigilan kong matawa dahil baka ako ang pagbuntungan ng inis niya. Medyo seryoso pa naman ang isang 'to.
"thank you nga pala dito."
"No problem."
Asus no problem kahit galit na galit ka?
I bite my lip to stop my self to laugh.
"Oo nga pala..." Kumunot ang noo ko. "Ano ba ang usapan niyo, bakit ka daw niya isinama rito?"
Nakita ko agad ang pagsusungit niya. Malamang ay puno na ng pagmumura kay ken ang isipan niya.
"Because your friend told me that he has a friend. And He want me to meet that friend. And it's you, you know?"
What the fuck!
"Ano na namang kahibangan ng isang 'yon?"
Babatukan ko talaga iyon kapag nagkita kaming muli! With matching sampal na rin!
My gosh! Nagiging marahas na tuloy ako.
"Hayaan mo na. Bakit naman kasi sumama ka pa?"
"I'm interested."simple niyang sagot.
"Interested?"kunot noo kong tanong.
"Yeah, interested to that he called friend."
"And it's... Me?" I'm a little bit shock pero hindi ko na lang ipinahalata. So may balak ba siya...?
"Huwag kang mag-isip ng kung ano ano diyan." Pagsusungit niya.
I rolled my eyes. Hindi naman ako nag a-assume ah? Ano bang iniisip niya? Napaka hangin naman niya!
"Tsk.. girls and there creative mind."
My eyes widened from what I hear to him. Ano bang pinapalabas niya?
"Anong sabi mo?"
"Wala. Umuwi ka na gabi na"
Tsk.
"Okay. Alam mo naman na siguro ang palabas dito 'no?"
"Yes, I'm old and I have eyes.."
Nakakainsulto na siya ah!nakakainis!
"Edi...Okay! Ingat pag-uwi. Bye!"
Ayaw ko ng patulan baka humaba lang usapan namin. Tsk!
Naglakad na ako patalikod.
"Wait!"
Humarap akong muli."what?"
"Hmm.." natigilan siyang sandali. "Hatid na kita?"
Tsk.
"Hindi na kailangan. I'm old and I have eyes... Bye!"
Ginaya ko ang sinabi niya saka tumalikod na at nagmadaling maglakad. Narinig ko pa ang pagmumura niya.