Chris' POV
Nanlalambot ako.
Pakiramdam ko hindi ko kayang ilakad siya papauntang kotse ko.
Pero nagkakagulo yung mga tao sa daan.
"Isakay mo na iha! Dalhin niyo na yan sa ospital!" sigaw ng matanda
Agad kong binuhat ang duguan na si nicole.
Nanlalambot man ako eh naisakay ko pa siya sa kotse. Nagrequest na yung isang lalaki na nakakita ng pangyayari na siya na ang magdadrive.
Nakatitig lang ako sa kanya. Ang maamo niyang muka ay puno ng dugo....
Iyak ako ng iyak...
Wala kong masabing salita.
Hanggang sa nasa ospital na kami.
"Maam ano pong pangalan ng pasyente? ... Maam? ... Maam?"
"Nicole. Nicole Valle." Napalingon ako. And to my surprise. It's genesis.
"Gen... Gen.. Si nicole." Iyak ako ng iyak
Pero hindi siya lumapit sakin..
"Gen?"
"Wag mo kong kausapin chris. Kasalanan mo to."
Wala kong masabi. Nakita ko na lang na paparating na ang mama't papa ni nicole.
Shit. Ano bang nagawa ko? Ang tanga tanga ko. Pano ko sila haharapin.
"Genesis... Chriselle... Anong nangyari??" nagaalalang tanong ni tita
"Car accident tita" said gen
"Bakit? Hindi naman kaskasera ang anak ko ah?" sagot pa ni tita habang umiiyak at akap ni tito.
Tumingin sakin si gen pero wala kong masabi...
"Tahan na. Malakas ang anak natin." Pagpapatahan ni tito sa kanya.
Dalawang oras kaming nagantay..
Hanggang sa lumabas yung doctor.
"Family of the patient?"
"Yes. Im her dad."
"Malakas ang pagkakaumpog ng pasyente. Hindi nakaseatbelt ayon sa police report. May damage sa ulo, hindi pa natin alam kung ano epekto nito sa kanya. Hmmm.. May mga ilang galos lang gawa ng nabasag na salamin. Pero stable na siya. Antayin muna natin siyang magising. Siguro ay bukas pa ito magigising."
Naiiyak pa din kami..
Kahit na stable na daw siya.
"Iha, umuwi ka muna at magayos." Sabi ni tita. May dugo pa pala ang damit ko.
Paguwi ko sa bahay
Nandito na sila pops
"Anak?! Bat may dugo ang damit mo?"
"Pops...." Di ko na napigilan ang luha ko. "Si nicole......"