KABANATA 6
ELLE'S POV
2 WEEKS HAVE past ever since someone left a death note for me, until now it gives me goosebumps.
Naninindig ang balahibo ko sa tuwing naaalala iyon, that day when we got home Kuen never left the house the entire night like he was up to something.
2 weeks ko na ding hindi kinokontak si Gail, since i am afraid that i might drag Levin into this mess, he's still young he should be living free from harm.
I'm in my office now, since mabobored rin naman ako sa bahay kinausap ko si Kuen na papasok ako kasama siya.
I was in the middle of reading some importants files when i heard a familiar voice from the outside.
"Ano ba papasukin niyo kasi ako! kaibigan ko yung nasa loob!" It was Gail, but how? How come she got my location-oh damn it! I forgot she know how to track location using a phone.
I misunderstood my friend, very wrong
Tumayo ako sa swivel chair at binuksan ang pinto.
I saw her trying to go inside halos suntukin niya na ang mga bodyguards sa labas.
"Let her go." I said.
Binitawan siya ng mga ito kaya naman inaya ko siyang pumasok sa loob.
"Have a s-." I stop mid way when she slapped me two times.
"WOW! isang napakalaking wow para sayo Elle! Gaga ka talaga alam mo ba yon? Isang buwan na kitang hinahanap bruha ka! yung pamangkin mo! yung pamangkin mong ayaw kumain kasi di ka pa daw umuuwi tapos ito ka! Ito ka at namumuhay ng marangya! Ni hindi mo man lang sinabing kasal ka na pala!" Sigaw niya, napahawak ako sa bibig ko para pigilan ang hikbi, patuloy na tumutulo ang luha ko dahil sa narinig.
"I-i'm sorry." yun lang ang nasabi ko.
"Nag-iisip ka ba ha? isang araw lang bigla kang nawala tapos malalaman kong kasal ka na pala?!" sigaw parin niya.
Napaupo nalang ako sa sahig.
This is too much to handle, can i still survive?
"I'll tell you the truth, but i would suggest if you minus being biyolente , masakit kasi." Reklamo ko.
"Langya ka talaga, isang buwan ka lang nawala ine-englishan mo na ako?" She said, and then her tears started to roll down to her cheeks.
Pinaupo ko siya sa sofa at ikinuwento ang lahat, palagi nga akongnakakatanggap ng kurot sa singit kasi nga daw baka meant to be ko yung naging asawa ko ngayon.
Yung si Kuen? papanain ni kupido? mukhang demonyo ata papana don.
Patuloy kami sa pag iyak ng bigla siyang magsalita.
"Patawarin mo ko bes, nasampal tuloy kita ikaw kasi eh!" sabi nito habang nagyayakapan kami.
Tinanguan ko siya at niyakap ulit bago nag salita.
"Sorry din dahil hindi ko agad sinabi lahat, ayaw ko kasing problemahin mo din ang problema ko, alam kong busy ka na masyado sa boutique mo pero bes pwedi bang sayo na muna si Levin? alam mo namang napakakomplekado ng sitwasyong pinasukan ko, wag kang mag-alala magpapadala ako ng pera buwan-buwan." sabi ko.
"Eh kasi-ahmm bes isinama ko si levin dito, gusto ka na talaga niyang makita." sabi niya habang nagkakamot ng batok.
"Gail naman!" sabi ko.
"Nasaan siya ngayon?" tanong ko.
"Iniwan ko siya sa cafeteria sa ibaba kasama si Mavie." sagot niya.
Tumayo ako at saka lumabas ng opisina sumama naman ito sa akin.
Pagdating namin nakita ko si Mavie na parang balisa.
"Si Levin?" Tanong ko.
"Eh kasi bakla..." pabitin nasabi nito.
"Diretsahin moko Maverick." banta ko.
"Si Levin kasi nawawala." diretsong sabi niya
"ANO?!" sabay na sabi namin ni Gail.
"Sinabihan ko siyang wag aalis kasi bibili lang ako ng tubig pagbalik ko hindi ko na siya nakita." paliwanag nito.
Agad akong humarap sa mga bodyguards na kasama ko.
"Nawawala ang pamangkin ko tulungan niyo kong maghanap." sabi ko.
Tumalima naman agad sila.
Nagsimula nadin akong maghanap, alam kong hindi pa nakakalayo si Levin.
"Levin? Levin baby? nasaan ka?" sigaw ko. pinagtitinginan na ako ng mga empleyado kaya nagtanong ako.
"Have you seen any 5 year old kid roaming around?"i asked.
"Meron po pero papapunta po siya sa labas." sabi nung girl.
"Lumabas?" tanong ko. tinanguan niya lang ako.
Tumakbo ako palabas ng building hindi ko inalintana ang pagtawag ng mga bodyguards ko.
"Levin?! Levin anak nasan ka?!" sigaw ko habang umiiyak.
"Levin anak nasaan ka?" umiiyak parin ako.
Nang hindi mahanap napag pasyahan kong humingi ng permiso kay Kuen para gamitin ang sasakyan nito sa paghahanap.
I walked very fast, papunta sa elevator at pinindot ang last floor.
Instead of knocking, agad kong binuksan ang pinto and i was about to talk when i saw him kneeling of the floor with a kid?
Si Levin
"Levin?!" tawag ko.
"Titamommy!" umiiyak na tawag nito.
Mahigpit ko siyang niyakap.
"Saan ka ba nagpunta? pinag-alala mo ako alam mo ba yun?" umiiyak na sabi ko.
"S-sorry po titamommy." sabi nito habang sinisinok.
Nakita ko lang siyang nakatayo kaya naman kinarga ko si Levin at humarap dito.
"S-salamat." nahihiyang sabi ko.
"It's okay with me if you want your nephew to live with you, I don't mind."He said before returning to his swivel chair and started to type on his laptop.
"Thank you so much, don't worry, pagbabawalan ko siyang maglaro sa kung saan." I said.
He only raised his eyebrows, sarap talaga ahitin ng kilay niya kainis.
Pinunasan ko ang mukha ni Levin gamit panyo ko saka dinala sa opisina ko sa harap.
"Sa susunod wag na wag kanang aalis ng walang kasama okay? sige ka gusto mong kunin ka ng mga bad guys?" Pananakot ko
"Ayoko po sa mga bad guys titamommy." sabi nito.
Pinaupo ko siya sa couch at tinawagan si Mavie at Gail.
Nang masabing nakita ko na si Levin pinaakyat ko sila dito.
"Ano nang gagawin mo?" tanong ni Gail.
"Pumayag si Kuen na patirahin ko si Levin doon, kaya wag kang mag-alala babantayan ko siya ng maigi." pangako ko.
"Bakla sorry talaga! Di ko sinasadya promise!"sabi ni Mavie.
I rolled my eyes.
"Bakla para kang tanga dyan." I said.
Nagtawanan kami.
Niyakap nalang ni Mavie si Levin habang nginitian naman ako ni Gail.
"Feel ko mabuting tao yung asawa mo."biglang sabi ni Gail.
"Sana nga ay mabuti."sabi ko.
----
Gabi na at nakauwi na kami walang ibang suot si Levin maliban sa suot nitong jumper at long sleeve shirt.
kaya naman nagtanong ako sa mga kasambay kong may mga damit pambata sila. buti nalang meron pang naiwan ang anak ng isa sa mga kasambahay dito.
"Magtoothbrush ka na tapos tabi kana sakin okay?" sabi ko.
"Opo tita."sagot nito bago tumalon pa alis sa kama.
May kumatok sa pinto kaya naman tumayo ako at binuksan iyon.
Nagulat ako ng makita ko si Kuen sa labas, naka pajama na ito at kakagaling lang siguro sa banya dahil na aamoy ko ang shampoo na gamit nito.
"Bat ka nandito?" tanong ko.
May inabot itong sobre at saka tumalikod, akmang maglalakad ito ng magsalita ako.
"Bat mo ba to ginagawa?" tanong ko.
Hindi ako nito pinansin, tinalikuran muna niya ako bago ng salita.
"Asked the turtle not me."He said saka na naglakad papunta sa kwarto niya.
Talagang! nakainis yung lalaking yun alaka ko pa naman nagbago na ang ugali nito. bipolar talaga! Kainis! Nakakainis talagaaaa!
**