Bir insan bazı zaman kendini yalnız hisseder ama yanında birileri vardır çoğu zaman neden kendini yalnız hissetsin sonuçta yalnız biriside değil ki nedeni şudur;
Yanında çoğu zaman olan kişiler sıkıntısı olduğu zaman yanında olmazlar işleri düşünce anca o zaman yanında olurlar e madem siz bu zamana kadar bu insanın yanından 1 dk ayrılmadıysan şimdi neden onu böyle yalnız bıraktın solmaya mahkum olan bir çiçek gibi soruyorum size bir insan solmaya bırakılan çiçek iken mi yanında olursunuz?
Yoksa tanıdığınız ve yanınızda olduğunuz zaman mı onu yalnız bırakmazsınız?
Bayadır bölüm yazmıyorum cidden konu bulmak zor yazıya geçirmek de bugün benden bir söz bölümünün 2.bölümüyle karşınızdayım yazı biraz kısa kaldı ama olsun en azından bu gerçeği yazmış oldum siz siz olsanız hangisini tercih edersiniz bu durumda
Bi sonraki bölümde görüşmek üzere.