Harley'in Ağzından
Joker ölecekti... bunu az önce öğrenmiştim. Bir zamanlar her şeyinden haberdar olduğum kişinin ölümle burun buruna geldiğini şuan yeni öğreniyordum. Ama bu tamamiyle Bay J'nin hatasıydı, böyle olmasını o istemişti ve bedeli neyse de ödemeliydi. Benim hiçbir hatam yoktu. En azından ölmemişti, hala yaşıyordu. Ivy benim arkamdan iş çevirmişti... buna inanması benim için zordu ama Jerome'un gözleri de Ivy'nin böyle bir şey yapmış olabileceğini söylüyordu sanki.
O benim en yakın arkadaşımdı, hep yanımda olmuştu ve böyle bir şey yapmış olması tüm dostluğumuzu yok edebilirdi. Konu Joker'i öldürmeye çalışması olduğu için mi böyle katı yaklaşıyordum yoksa başka birisini öldürmeye çalışmış olsa da böyle katı yaklaşır mıydım? Joker'i sevdiğimi biliyordu o, en azından hala Jerome ile aramızdaki çekimi Ivy ile paylaşmadığım için Joker'i seviyor olarak biliyordu beni ve buna rağmen yapmıştı.
"Ivy sana Harleen'in evine gelmiş olduğumu da söylemedi mi? Seni görmek için gelmiştim." demişti Joker. Gözlerim yeniden onun gözlerini bulduğunda hafiften yutkundum. O benden vazgeçmemiş miydi? Beni görmeye gelmişti... benim için geri dönmüştü. O gün! O gün Jerome'u bardan aldıktan sonra eve geldiğimde Joker'in kokusunu almıştım ve Ivy bana Joker'in gelmediğini söylemişti! Ivy durmadan arkamdan iş çevirip duruyordu... ona olan güvenimin yıkıldığını hissederken gözlerimi Joker'den çekmeden güçlü ifademi korumaya çalışarak "Hayır." demiştim.
Beni görmek için gelmesi bir şeyi değiştirir miydi? Eğer beni hayatından atmasaydı görmek için de gelmek zorunda kalmazdı. Bu durumda olmamızın tek sorumlusu oydu, onu affedemezdim. Ayrıca ben onu affetmek istemiyordum. Aynı kalp ağrısını bir daha yaşamak aynı çaresizliğe tekrar tekrar düşmek ve en sevdiğim kişinin gözünü kırpmadan canımı yakışını izlemek istemiyordum.
Gözlerim bu kez de Punchline'ı bulduğunda onun Joker'in elini tuttuğunu görmüştüm ama Joker'in eli kanıyordu. Neden kanadığı beni hiç ilgilendirmezken gözlerimi ellerinden çekip Punchline'ın gözlerine baktım. Sırtıma sapladığı hançerin dikişleri henüz bu kadar taze iken karşımda duruyordu... bunun bedelini ona ödeteceğimden habersizdi. Joker ona güzel cezalar verebilirdi söylediği yalanlar, sakladığı şeyler ve yaptıkları yüzünden. Ama ölümü benim elimden olacaktı.
"Joker'in de hiçbir şeyden haberi yok tabii. Etrafınızdaki herkes sizin yeniden kavuşmamanız için ellerinden gelen her şeyi yaptılar." demişti Oswald ve cümlesinin sonuna geldiğinde oyuncu bir şekilde iç çekmişti. Bu konuda haklıydı... en yakın arkadaşım ve Joker'in yeni sevgilisi her şeyi alt üst etmişlerdi. Çok yalan söylemiş, sır saklamışlardı. "Joker'in daha yanındaki kızın gerçek kimliğinden haberi yokken bunları bilmesini bekleyemezdim, kız onu güzelce ayakta uyutuyordu. Öyle değil mi Punchline, yoksa Alexis mi demeliyim?" demiş ve belimi bırakıp yavaş adımlarla karşıda duran Joker ve Punchline'a doğru yürümüştü.
"Soytarı J, sen Harley'i yaratıp bir kenara attıktan sonra neden Doktor Strange'in yarattığı bir kızı yanına alma gereği duydun mesela?" demiş ve Joker'in tam karşısında durup yüzüne yaklaşmıştı. Etrafımız Joker'in adamlarıyla doluyken böyle bir şey yapması tehlikeliydi. Joker ona öyle öfkeli bakıyordu ki... Jerome ise Punchline ile ilgili her şeyi açığa dökmeye kararlıydı.
Jerome oldukça büyük bir cesaretle az önce Joker'in oturduğu yere oturmuş kollarını da koltuğun sırtlığına doğru atıp yayılmıştı. Yüzündeki sırıtışı şimdi görebiliyordum. "Ha, soyadı Kaye bu arada... sen bilmiyorsundur şimdi." diye de eklemişti. Joker'in gittikçe daha fazla sinirlendirmeyi başarıyordu. Punchline ise çatık kaşlarla Jerome'a bakıyordu. "Sen tüm bunları nereden biliyorsun?!" diye bağırmıştı.
Anlaşılan bunları daha uzunca bir süre sır olarak saklamayı düşünüyordu ama biz onun bu planını bozmuştuk. Azıcık bile pişman değildim... Punchline çok daha kötülerini de görecekti. "Doktor Strange'in deposunun dibine kadar götürmüştün bizi, uğramazsak ayıp olurdu." diyerek cevaplamış ve Punchline'a göz kırpmıştı Jerome. O çok etkileyici görünüyordu... gözlerim mükemmel yüzünde takılıkalmıştı. Onu izlediğim açıkça belli oluyordu ama bu umurumda değildi, belli olmasında bir sakınca göremiyordum.
O an Punchline'ın kahkahası duyulmuştu. Histerik bir şekilde delicesine kahkaha atıyordu. "Tabii! Seni götürdüğüm o mağaraya Harley seni kurtarmak için gelip ben tarafından yaralanınca aşağı uçtu ve sen de onun peşinden atladın!" diyerek o gün Jerome'un da orada olduğunu açığa çıkarmıştı.
Joker'in Ağzından
Karşımdaki bu hiçbir şey bilmeyen, deneyimsiz ve yaşça küçük olan adam benimle resmen alay ediyordu. Bunun sorumlusu yanımda duran kızdı. Yeni öğrenmiş olduğum adıyla, Alexis. Ona yapacaklarımı şimdilik sona saklıyordum ama Harley'in Jerome'u kurtarmak için canını hiçe sayması ve Jerome'un da onun için her şeyi yapıyor olması benim canımı yakıyordu. Harley bir zamanlar benim için yapacağı ne varsa artık Jerome denen şu kişi için yapıyordu.
"Onu kaybettiğini söylemiştim." demişti Yeşil. Evet, sayesinde kaybetmiştim ama geri kazanacaktım. O beni asla içinden koparıp atamazdı. "Çok trajik bir kavuşma oldu." dediğinde Oswald'ın yüzüne bakmıştım. O da şovunu yapmıştı rahatlıkla ancak her şeye rağmen Harley'in yaşıyor olduğunu bilmenin tarifi zor karmaşık hisleri vardı içimde. Onsuz değildim...
Jerome'un benim yerimden kalkıp Harley'in yanına geri dönüşünü izlemiştim. "Artık gidelim mi? Burası sıkmaya başladı." demişti Jerome. Harley'e elini uzatmıştı. O eli tutmamasını, gelip bana sarılmasını çok istiyordum. İstediğim olmamıştı yine... Harley benim istediğim hiçbir şeyi yapmıyordu sanki istediğimi biliyormuş gibi. Bana bir saniye bile bakmadan Jerome'un elini tuttu. Bize arkalarını dönmüşlerdi. Ne olduğunu anlayamadan Punchline'ın sinirle bağırışını duyduğumda ona döndüm ancak önemli olan şey ne fırlattığıydı. Harley'e doğru hançerini fırlatmıştı. İrileşmiş gözlerimle çoktan havadaki yolculuğuna başlamış hançeri takip ederken nefesimi tuttuğumu fark edememiştim bile. Punchline, Harley'i öldürmek konusunda çok kararlıydı.
Jerome'un ani bir hamle ile yanından geçen bar garsonunun elindeki tepsiyi aldığını görmüştüm. Hızla Harley'e vermişti elindeki tepsiyi ve Harley arkasını dönüp hançere tepsiyle sertçe vurdu. Bunların hepsi birkaç saniyede olurken doğrudan bize doğru gelen hançere bakmaya fırsatım bile olmamıştı. Harley'in tepsiyle vuruşu çok sertti ve bu hızını arttırmıştı. Saplanma sesini duyduğum an yan tarafımdan etrafa sıçrayan kanlar yüzünden başımı çevirmiştim. Hançer Punchline'ın gözüne saplanmıştı.
Acı içinde yere yığılan kızdan gözlerimi çekmeme sebep olan şey silah sesiydi. Başımı çevirmemle başımın oldukça yakınından sıyırıp geçen mermiyi görmüştüm. Adamlarımın hepsi Harley'e doğrultmuşlardı silahlarını çünkü bana ateş eden Harley'di. Cürretini bile özledim... kızamıyorum. Adamlarıma silahlarını indirmelerini işaret ettim sakinlikle. "Bir daha karışma çıkma." demişti Harley. Mavi gözleri son kez gözlerime bakar gibi vedalaşıyordu sanki gözlerimle. Bu son değil balkabağım, inan bana.
Onların birlikte bardan çıkışlarını arkalarından izlemiştim sadece. Gözden kaybolmalarıyla Oswald'a bakmış ve adamlarıma yaptığım işaretle beraber onu tutmalarını sağlamıştım. "Seninle işim daha bitmedi." demiştim.
Ivy'nin Ağzından
Richard'ın Jerome ile birlikte çıkıp gitmesi sayesinde evde bitkilerimle kalmıştım sonunda ve Harley'in sürprizini bekliyordum merakla. Çabuk döneceğini söylemiş olmasına rağmen epey zaman geçmişti. Camdan dışarı bakmak için ayaklandığımda kapının açıldığını duymuş ve güler yüzle o tarafa bakmıştım. Benim aksime Harley hiçte gülmüyordu. "Ne oldu?" diye sormuştum şüphelerim doğrultusunda.
Bu sorumla birlikte telefonu suratıma yemem bir olmuştu. Harley telefonu suratıma fırlattığında canımın acısıyla beraber telefonu tuttum. Harley üzerime yürüyüp tam karşımda durmuştu. "Sen benim arkadaşımdın ve bana yalan söyledin! Arkamdan iş çevirdin!" diye bağırmaya başlamıştı. Öğrenmişti... zaten getirdiği şey de benim telefonumdu. Her şeyi biliyordu artık. Harley'in öfke dolu bakışlarını izlemeyi kesip Jerome'a bakmıştım. Ancak Jerome hiçbir şey yapmayacağını belli edercesine duvara yaslanmış ve kollarını göğsünde birleştirmişti.
Sabah beni Richard'ın elinden kurtarıyordu ancak şimdi Harley'in elinden kurtarmıyordu... çünkü aşıktı Harley'e! "Beni Joker'i seviyor olarak biliyordun ama buna rağmen yaptın! Ya hala sevdiğim adam Joker olsaydı ve onu sen öldürmüş olsaydın, nasıl silecektin gözyaşlarımı arkadaşımmış gibi!?" diye bağırdığını duyduğumda zorlukla yutkundum ve onun aksine çok kısık çıkan sesimle şunu sordum; "Sen artık Joker'e aşık değil misin?"
Jerome bu sorumla birlikte gözlerini doğrudan Harley'in üzerine dikmişti, görebiliyordum ona olan bakışlarını. Vereceği cevabı benden çok merak ettiğini de biliyordum, Jerome hiç çekinmeden belli ediyordu her şeyi. Harley duraksamadan cevap vermişti. "Hayır, Joker'e aşık değilim." demişti. Bu kaşlarımı çatmama sebep olmuştu. Jerome ona Joker'i unutturmuştu, Jerome'a aşık olmuştu!
Daha fazla bir şey söylemeden koridora yönelen Harley'in peşinden gitmişti Jerome, bana bakmamıştı bile. Dişlerimi sıkıp öylece etrafa baktım bir süre. Çok geçmeden bir kapı çarpma sesi gelmişti yatak odasının olduğu taraftan. Harley sinirini kapıdan çıkarıyordu muhtemelen. Yüzüme fırlatmış olduğu telefonumu aldım ve yavaşça şunu mırıldandım; "Artık J ile anlaşmanın zamanı geldi."
Evet! Sizlere önemli bir duyuru ile geldim bu kez, kitabın finali hakkında biraz konuşalım artık. Kitabı aslında 40. yada 41. bölüm gibi bitirmeyi düşünüyordum ama aklımda oluşmuş iki tane final senaryosu var, bunları geliştirmem ve hangisinin olacağına karar vermem açısından belki daha fazla kadar uzayabilir kitap, yani hala net bir final zamanı yok. Bunu söylemek istemiştim sizlere... bu kitabı bitirmek beni biraz duygusallaştırıyor ama her neyse... bu bölüm için de yorumlarınızı bekliyorum. Sizler de kaçıncı bölümde final olmasını istediğinizi belirtebilirsiniz yorumlarda, elimden geldiğince dikkate alacağım ve uygulamaya çalışacağım. 570 yorum bekliyorum sizden yeni bölüm gelmesi için. Artık bölümlere bu şekilde sınır koyabilirim devamlı olarak çünkü yavaş yavaş finale gidiyor olabiliriz, ben de net bilmiyorum. Gitmeden önce son bir soru, buraya dikkat! Bu kitap bittikten hemen sonra yeni bir Jarley kitabı istiyor musunuz? Herkes bu soruya cevap verse iyi olur, ona göre karar vereceğim. Hepinizi seviyorum, kendinize çok dikkat edin.♥