Chapter 17
Soldier
"Babe, wake up..."
Antok na antok akong umikot pakabila at nagtaklob ng unan sa mukha.
"Anak, you'll be late if you don't wake up now," pabirong dagdag ni Daddy nang hindi ko siya pansinin.
Doon lang pumasok sa isipan ko na ngayong araw na pala ito ang kasal ko. Napangiti ako at napayakap kay Daddy at doon muling pumikit dahil antok na antok pa talaga ako. He laughed loudly and hugged me back.
"Oh you're still my baby," he said and brushed my hair using his fingers. Doon ko narinig ang kaniyang pag hikbi.
"Dad, don't cry! Papangit tayo parehas mamaya!" angal ko at mas hinigpitan ang aking yakap sa kaniya. Hindi ko na rin napigilan ang maiyak.
"I just can't contain my happiness, hija. You finally found a man that will accept how flawed you are," his voice cracked. Mas napaiyak ako roon.
"I know you don't remember this already..." he said at inilayo ako sa kaniya. Hinawakan niya ako sa kamay at pinunasan ang aking luha. "Mula bata pa lang ay ramdam mo na may kakaiba na sa'yo. You're so smart to the point that you pictured yourself already with a man that will accept how forgettable you are.".
"Ang sakit-sakit, anak, nung kinukwento mo dati sa Daddy kung paano kinwestyon ni Reagan ang existence mo," he then sobbed again. Bumaba taas na ang kaniyang balikat at nagtakip na ng bibig habang nakatitig sa akin.
I bit my lower lip to not make a noise.
"It's painful to see how you degraded yourself all those days," umiling siya. Pinunasan ko ang kaniyang luha. "But, little you don't notice, as Payton comes in, you then valued yourself again. Bumalik ka sa pagpapacheck up mo."
"It's because I want him to have the best of me. He deserves it, Daddy," mahina kong sabi. Daddy smiled and hugged me again.
"That's the reason you deserves him, too, anak."
"Tita Shawny, happy wedding day!"
Napangiti ako nang bumukas ang pintuan ng aking kwarto at pumasok doon ang kambal ni Kuya. S'yempre sumunod si Kuya at doon ay nakigulo na rin.
Best day already!
Matapos ang madramang umaga namin ni Daddy ay bumaba na kami para makakain na ng aming umagahan.
"Ate Klary, 'di ba kakanta mamaya sa after wedding ang Partly Cloudy?"
Tanong ni Jenica. Pinsan namin. Narito ang halos buong angkan ng Manzanilla kaya naman lubos ang kasiyahan na nararamdaman ko. Excited na rin ako dahil umuwi ang mga Saint boys na nawala rin ng ilang taon.
"Yep. Sa reception," ngumiti ako at tumango. Si Kuya naman ay tahimik sa tabi ko na inaasikaso ang kaniyang mga anak.
"Sino sa wedding march?" si Trevor naman. Halos kaedaran ko.
"S'yempre si Maverick!" proud kong sagot.
Sino pa ba namang papakantahin, 'di ba?
Matapos ang aming umagahan ay napuno lang ang lahat ng tawanan buong umaga sa sala. I just want to enjoy this day with them before I fanally marry Payton.
Nang mag alas dose ng tanghali ay doon na naging abala ang lahat. Inayusan na ang nga dapat ayusan at ganoon din ako. Dumating na sa bahay ang magkapatid na Mira At MM. Si Mira ang kinuha kong bridesmaid dahil wala ba naman akong pagpipilian. We became closer when she learned about my disease. I have learned, too, that she's too good to be true.
"Be the happiest bride today, anak," it was Mommy who approached me when they started putting the pure while veil on me.
"Of course, Mom," ngumiti ako pabalik at tinignan ang aking repleksyon sa malaking salamin sa aking kwarto habang abala sila Lily at Mira sa pag-aayos ng aking belo.
"Girl, kapag hindi umiyak si Payton sa kasal mo ay huwag mo ituloy ang seremonya," pangdedemonyo na naman ni Lily.
Mabilis siyang pinalo ni Mira sa braso at inirapan. "Utak mo talaga!" she then looked at me. Inayos niya ang buhok ko. "Kapag nagmamartsa ka pa lang at hindi pa umiiyak, tumakbo ka na kaagad palabas!"
"Tigilan n'yo nga si Klary!" sabay na pigil nila MM at Denisse sa dalawang lokaret kong mga pinsan.
"Kayo talaga, girls!" Mommy laughed, too. "By the way, I'll be back in my room for a while," paalam niya bago kami tuluyang iniwan sa kwarto.
Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa tuluyang nawala na siya sa aking paningin.
Alam ko kung bakit siya sobrang maldita sa akin noong mga panahon na freshman ako.
She hated Reagan dahil alam daw niyang mas focused sa pangarap ito at sigurado raw siyang iiwan ako kapag nalaman ang sakit ko.
She's right all along.
Ayos lang naman sa akin ang iwan ako para sa pangarap. Huwag na lang sana akong papangakuan.
Sino ba namang tanga ang maghihintay ng pitong tao? Ni wala akong pinanghahawakan noon dahil nakipag break siya. Nakipag hiwalay siya pero kinukulong pa rin niya ako.
That's... katangahan.
I still remember the very first time I introduced Payton to Mommy. She didn't utter a word but just stared at Pay for a while. Wala akong narinig na pag angal mula sa kaniya.
Nalaman ko na lang kay Payton na inihabilin na pala ako ni Mommy sa kaniya.
Sinabi pa ni Mommy na nakita raw niya kung gaano ka matured at kung gaano ako kamahal ni Payton kaya napanatag s'ya. Sa lahat daw ng desisyon ko, si Payton lang daw ang naging tama.
I can't help but just laugh at her.
Talagang sa kaniya ako nagmana ng kamalditahan.
Natapos akong ayusan ay pasado alas tres na ng hapon. Alas quatro ang aming kasalan para saktong sunset ay gaganapin na ang after wedding party. Iniwan na nila akong mag isa at ang kasama ko na lang ay ang mga escort ko.
"Wow, you looked so ready, huh," puna sa akin ni Virgo matapos kong lumabas sa bahay. Inalalayan niya ako hanggang sa makarating ako sa tapat ng aking sasakyan papunta sa church.
Ang sabi ko kay Payton ay gusto ko sana ng beach wedding. Hindi siya pumayag dahil ang kasal daw ay dapat holy. It should be in a church. Iyon din daw ang pangarap niyang venue ng kasal dahil damang dama raw ang kasalan kapag ganoon.
I was amazed by his words that time. Hindi manlang iyon pumasok sa aking isipan kaya naman mabilis akong pumayag nang maisip ko ang essence ng simbahan and how it worked for a wedding.
"I'm a bit nervous," umiling ako kay Virgo. Si Voltron naman ay natawa at humawak sa aking kamay at hinalikan iyon. "Thank you for the assistance," huli kong sabi bago ako tuluyang pumasok sa sasakyan.
"The pleasure is ours, Shawntell. Congrats!" sabi ni Voltron nang hindi ko pa naiisara ang bintana. Tumango ako at ngumiti.
"Thank you!"
They're Jacos and CSLG's men.
Ang pagkakaalam ko ay parte sila ng Platoon Z na nabanggit noon ni Payton. Kasapi nila si Horiah. Under din si Jacos noon dati pero tumiwalag na nang tuluyang pinamunuan na niya ang kaniyang agency.
Well, gunmen things.
Nang makasakay ako sa sasakyan ay sumenyas na si Virgo sa ibang escort na humanda na dahil papaalis na kami. Kalaunan ay pumasok na silang dalawa ni Voltron sa sasakyan. Silang dalawa ang nasa frontseat.
I smiled when I saw their uniform for today. They're all wearing a white and clean tuxedo. Nakakapanibago lang dahil madalas ay naka leather jacket sila o 'di kaya naman ay naka itim.
Pastor Raul Celestino will be the one to do the ceremony for us. Ayon sa pagkakarinig ko ay siya rin ang kinuhang magkakasal kila Elle at Jacos. Bagay na napakatagal matuloy.
Ang pagkakarinig ko kasi dati ay iyon daw ang kukuhanin nilang anim para magkasal sa kanila.
Hindi ko alam na naka kontrata na pala kaagad sa kanila si Mr. Celestino.
It took 30 minutes before we arrived at the venue. Nasa labas pa lang ay kita ko na ang ilang tao na nagsisipasukan na sa loob dahil malapit na magsimula ang kasal.
I took a deep breath and look around the vicinity. Kita ko na rin ang mga organizer na nasa labas. Even Horiah's outside and very busy commanding some of his mates. He's on his white tuxedo, too. Siya ang groomsman ni Pay.
Ayaw daw niyang pumili sa lima dahil maaarte pa raw ang mga iyon kaysa sa mga babae. Tama naman.
Another 15 minutes had passed before the organizer of our wedding pick me up in the car.
"Goodluck, Shawny!"
Pahabol ni Voltron na hindi na umalis sa aking sinakyan.
Ngumiti at kumaway naman ako sa kanila bago tuluyang sumama sa organizer.
"Ma'am, you already know what to do po, ano?" malambing niyang tanong sa akin nang nasa labas na ako ng saradong pinto ng simbahan.
"Yep," kinakabahan kong sabi. Natawa ang babae at iniabot na sa akin ang aking puting bouquet of flowers. "My parents are in inside and will pick me up once I get in, right?"
Paninigurado ko bago ko pa masira ang mood ng buong lugar.
"Yes, Ma'am. All you have to do is to walk inside... right now," she said lastly bago siya nagmamadaling tumabi. Kasabay noon ay ang pagbukas ng malaking pintuan ng simbahan.
Mas kinabahan na ako nang makita ang dami ng tao sa loob. I took a deep breath before I started to walk inside. Nagsimula na rin ang mellow song version ng kantang Where My Love Goes.
I was the one who pick the song and tell Maverick to sing it.
Halos hindi ko na mahawakan ang aking bulaklak dahil sa kaba. Mabuti na lang at nakarating na ako sa pwesto nila Daddy kaya naman mabilis akong kumapit doon.
Nagtawanan kaming tatlo nila Mommy.
"Kalma, anak. Own this day," bulong ni Mommy at inayos ang napakahaba kong gown. "Kapag may nakita akong mas bongga sa'yo rito ay palalayasin ko kaagad," she added.
Natawa ako roon at kahit paano ay naibsan ang kaba sa akin. Si Daddy naman ay napailing na lang sa kalokohan ni Mommy.
Nagsimula na kaming tatlo na lumakad sa mahabang isle. Patuloy ang pagkuha ng video ang picture sa amin. Patuloy din ang pagkanta ni Mav.
Napalingon ako nang makita kong sumesenyas si Mira. Natawa ako nang maunawaan ko ang kaniyang sinasabi.
Nilingon ko si Payton na ngayon ay nakatitig sa akin at nakangiti. Walang bahid ng luha. Purong ngiti lang.
That's fine.
Baka mamaya ay umiiyak nga iyan pero iba naman pala ang dahilan. Huwag na lang.
He's on a grey tuxedo. Palagi ko na siyang nakikita na naka formal attire pero kada makikita ko siya na ganoon ay palagi pa rin akong in awe.
He's the taste of perfection.
I smiled at Payton when we've reached him, finally. Saglit siyang nagmano kila Mommy bago niya kinuha ang aking kamay.
He kissed my cheek.
"Take good care of her, please," Daddy said with a teary-eye.
"Ano ba 'yan, Dad, daig mo pa iyong dalawang ikakasal!" kantyaw ni Kuya kaya naman nagtawanan ang lahat.
"Goodluck," tinapik ni Horiah sa balikat si Payton at hinalikan naman ako sa pisnge. He smiled at me before letting us go.
Nang makarating na kami ni Payton sa unahan ay humarap na kami kay Pastor Raul.
Humawak ako sa braso ni Payton at humalik sa kaniyang pisnge bago ako ngumiti kay Pastor.
"Such a lovely couple," ngumiti siya sa amin.
Nagsimula ang seremonyas. Inabot din iyon ng halos thirty minutes bago kami dumating sa part ng change of vows.
"Payton," tumango si Pastor Raul kay Pay bilang senyales na puwede na siyang magsalita.
"Dearest Shawntell Clarisse Manzanilla," panimula niya at hinawakan ang aking kamay.
This is the first time he said my whole name infront of a crowd. Such a lullaby.
Doon ko naramdaman ang panginginig ng kaniyang kamay. Tumawa siya at bumuga ng hangin. Nakita ko ang pagtulo na ng kaniyang luha. Nagtawanan ang mga tao at ganoon din kaming dalawa.
"I just don't know where to start," humihikbi niyang sabi. Pilit siyang tumatawa para itago ang pag-iyak. Napangiti ako at kinuha ang tissue na iniabot ni Mira. Ipinunas ko iyon sa pisnge ni Pay.
Naiiyak na rin ako pero nang lingunin ko si Mommy ay kaagad siyang sumenyas na huwag akong umiyak.
I bit my lower lip and nodded at her. Pilit na pinigilan ang luha. Sabi ng batas eh.
"From afar, I was then just plainly watching you do your work. I was always in that shop, not knowing the reasons why. I just always find myself there, studying. Motivated with a little bit sight of you," pagpapatuloy na ni Payton. Sa kaniya na uli ako napabaling.
"Palagi dati, I hear Mama Canary say that if you're in love, you should be motivated. Motivated for the good progress. Always productive," he added. Pilit na pinipigilan ang luha. Ngumiti ako sa kaniya at tumango. Pinunasan ko ulit ang kaniyang pisnge.
"Before, everyone thought I was in loved. But I admit that I'm not motivated enough. I did it for a reason. I wasn't in love. That's the real thing. Akala lang ng karamihan."
Ngumiti ako at tumango. Nilingon ko si Ria na ngayon ay katabi na ang kaniyang asawa at anak. I smiled at her. Tumango naman siya pabalik.
"I never regret everything. I've learned and learned. I can say that I am better already when I had you," Payton cleared his throat. Hinawakan niya ang kamay ko at muling hinalikan.
Another tear fell from his eye.
"What's the most unexpected thing I've done upon loving you?" he bit his lower lip. Nakangiti siyang lumingon sa mga tao. "I've learned how to pray. Since the day I've accepted that I'm in loved with her, I kept praying and praying that she'll end up with me. I'll be her endgame, and I guess it worked. She's here. She's in front of me."
"All I can promise for now ay ikaw lang ang mamahalin ko. Ikaw lang palagi, dahil ikaw ay aking itatangi."
Natapos ang aming kasalan. Kasunod na ginawa ay picture taking. Una ay kaming dalawa muna hanggang sa nadagdagan na iyon.
"Isa pa!" sigaw ni Chano nang silang anim na magkakaibigan na ang kasama ko sa litrato. "Kuya, luhod ka ng kaunti para maganda ang angle!" payo pa niya sa photographer na natawa na dahil sa kakulitan ni niya.
"Ang sarap mong murahin. Palkpak ka naman sa kuhanan ng larawan. Manahimik ka," umiling si Romulo at inakbayan na si Chano.
Naroon din sa harapan si Shanne at kinukuhanan kami ng picture gamit ang kaniyang cellphone.
Hindi ko na nabilang kung ilang shots ba ang nakuhanan sa amin ng photographer dahil lahat itong magkakaibigan ay sobrang aarte.
"You're tired already?" bulong sa akin ni Payton nang palabas na kami ng simbahan. Papunta na ang lahat sa resort. Doon gaganapin ang party.
"Nope," umiling ako at humalik sa pisnge niya.
"Kiss muna!" sigaw ni Lily nang makarating kami sa labas kung saan hinihintay kami ng lahat.
"Kiss na!" sigaw ni Mezzo na buhat naman ni Denisse.
Natatawang humarap ako kay Payton. He smiled at me and slowly, he started kissing me.
"I love kissing you," ngumiti siya at muli akong dinampian ng halik habang hawak niya ang baba ko. "Kiss and kiss," he laughed. Natawa na rin ako at tumango.
"I love you."
"I love you too."
Matapos iyon ay sumakay na ang lahat sa kani-kaniyang sasakyan at pumunta na kami sa reception area.
Bago pa rin kami tuluyang nakaupo ay madami pa kaming kinamayan at mga binati. Halos sumabit na ako kay Payton dahil sa pagod ng aking paa.
"You want to rest now? Let's rest?" nag aalalang tanong na sa akin ni Pay nang naglalakad na uli kami sa red carpet papunta sa mini stage kung saan nakapwesto ang aming lamesa at upuan na may pagkain.
Ugh, food!
"Gutom lang, Love," ngumisi ako para matakpan ang aking pagod at paunti-unting pananakit ng ulo.
Nakarating kami sa unahan at kaagad kaming naupo roon. Nakaalalay lang sa akin si Pay the whole time. Halatang nag aalala na sa akin.
Everyone was gathered around. Lahat ay nakaupo na sa designated seats nila at mga komportable na sa upuan.
Natawa pa ako nang makita na pasimple nang pumapapak si Mezzo at Amora ng pagkain sa kanilang table.
The place looks ravishing. We had the tropical theme in this reception. Flowers and plants were all around.
They were aesthetically made.
"Ang ganda ng lugar," bulong ko kay Payton.
Natawa naman ako nang makita ko ang ginagawa niya sa lamesa. Nakita kong naghihiwa na siya roon ng cordon bleu. Parehas naming paborito iyon.
Noong nakaraan or last last year yata iyon, dumayo pa kami sa Switzerland para lang sumali sa food tasting ng pinsan ni Payton. Narinig lang namin na paborito nila ang pagkain na iyon kaya naman doon pa talaga kami dumayo.
"Yep. But you're way beautiful," he smiled. Tumusok siya ng piraso ng pagkain at isinubo iyon sa akin.
"Ayan kumakain na kaagad!" pang aasar sa amin ni Feliciano kaya naman nagkatawanan ang lahat ng tao sa paligid.
The program has started. Mula sa cake, wine, at iyong doves na pinakawalan namin. Lahat iyon ay ginawa namin bago uli kami tinawag para sa aming first dance.
"Pretty sure Reego wants to punch me right now," bulong ni Payton at sabay kaming tumawa.
Si Reego kasi ang binigyan niya ng request para kumanta sa aming first dance.
We both know how Reego is suffering from love songs.
I still remember how he cried at their own concert. He sang the song Amnesia by this famous international band, 5 Seconds of Summer.
Everything crashed down for Reegs when Astrid decided to leave him.
Painful.
"Let us call our Mr. and Mrs. Meiran for their first dance as a married couple!"
Pagkarinig namin ni Payton noon ay bumaba na kami sa stage at pumunta sa gitna para doon isagawa ang aming sweet dance.
"The song will be sung by our very own Partly Cloudy!"
Nang sabihin iyon ng emcee ay automatic na may nag echo dahil sa pagkabuhay ng mic. Reego cleared his throat.
"Just to clear things po, I am not the lead voxx here," panimula ni Reego na nasa may gilid ng stage kasama ang kaniyang kabanda.
Nagtawanan ang mga tao at unti-unti nang nagsisimula ang ingay dahil sa pagkakita sa Partly Cloudy.
They'll do acoustic tonight. That's what I like.
"Man, Pay, if this isn't your wedding day, I'm gonna rip your neck for making me sing such song like this!"
Itinaas pa ni Reego ang kaniyang middle finger kay Payton. Gumanti naman itong isa kaya mas nagkaingay ang mga tao.
"You'll love playing love songs, soon, pal!" sagot ni Pay.
Natatawang umuling si Reego at saka tumango. Kasunod noon ay ang pagpasok ni Mavie ng kaniyang acoustic guitar.
Reego started singing. Kami naman ni Payton ay nag umpisa nang sumayaw.
I hugged him and he pulled me tighter. Dinama ko ang malapad niyang dibdib at ang mabilis nitong pagtibok. Pumikit ako at mas hinigpitan ang yakap sa kaniya.
Soldier by Before You Exit
You got holes in your jeans
And a few in your heart
You don't know what it means to me
To watch you fall apart
"Everyone, p'wede n'yo pong sabitan ng pera ang kanilang mga suot as part of our traditional wedding."
The emcee announced. Hindi ko na pinansin iyon at niyakap na lang si Payton.
Ang mga tao naman ay nagsimula nang lumapit sa amin na may dalang aspile at pera.
'Cause you're broken and bruised
But I can hold you, girl
I'll take you in my arms tonight
Just me and you
"Ibabalik n'yo sa akin itong pera ko mamaya, ha!" tumawa si Troye na kasabay ni MM na nagsasabit ng pera sa amin.
"Sige, Pare, basta ibabalik mo rin pinsan ko," biro ko pabalik
"Iyo na, Shawny, naka move on na ako."
Baby, in a heartbeat
I'll take you with me
I just wanna get to know ya
You're throwing me off beat
So I can't breathe
I just wanna get to show ya
"Nailista ko na sa utang mo ito," mahinhin na sabi ni MM at humalik sa aking pisnge. Humalik din siya sa pinge ni Payton bago siya muling ngumiti sa amin at tumalikod.
"Ang ganda ni MM, sobra," mahina kong sabi at sinundan ng tingin ang aking pinsan.
Mas napangiti ako nang nakita ko kung sino pa ang naghabol tingin kay MM bukod sa akin.
"Manzanilla things," maarteng sagot ni Payton.
Natatawa akong tumango at saglit siyang hinalikan sa kaniyang panga.
If we're falling apart
I will fight for your heart
I can be your shield
I'll fight on the field
Baby, when life gets colder
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
"Ang gandang view! Biruin mo iyon? Hindi ko alam na may papatol pala rito sa drummer namin!" umiling si France at sinabitan kami ng pera.
"Gago!" pabiro kong bulyaw. Natatawa siyang umalis.
Pumalit naman ay iyong dalawa pa.
Just put up your arms
You'll be alright
'Cause the world is like a battlefield
But I'll be here to fight
"Alagaan mo si Shawny sana, Pay. Kahit gaano ka niya kalimutan," it was Hannah this time.
"Kahit gaano kahirap, Hannah," Payton replied.
I see the scars and your wounds
I'll try to heal them too
I'll take you in my arms tonight
Just me and you
Baby, in a heartbeat
I'll take you with me
I just wanna get to know ya
You're throwing me off beat
So I can't breathe
I just wanna get to show ya
If we're falling apart
I will fight for your heart
I can be your shield
I'll fight on the field
Baby, when life gets colder
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
"Kahit sobrang gulo ng mundo at utak ng kapatid ko, sigurado naman akong worth the love, patience, and wait iyan, Pay," it's Kuya. Nakita ko ang luhang pumatak mula sa kaniyang mata. Doon na rin ako naiyak.
"Kung hindi mo na makayanan ang sakit ng kapatid ko, p'wede mo siyang ibalik sa akin. Huwag mo kila Mommy ibabalik dahil matatanda na sila. Ako ang mag aalaga sa kaniya kung sakaling pagod ka na sa kapatid ko," his voice cracked.
"Kuya..." mahina kong usal at humawak sa kamay niya.
"I may not be the sweetest and showy brother pero mahal na mahal ko si Shawntell, Payton. Kung wala nang gusto siyang ipaglaban ay ako ang lalaban."
"I will be her shoulder and soldier, Jabez. No worries," Payton smiled and hugged my brother for a bit.
Hinalikan naman ako sa noo ni Kuya bago siya tumalikod at bumalik sa kaniyang pwesto.
When you're feeling low
I can take you higher
When the world is cold
I can be your fire
I'll be there
When you need a shoulder
We can win this war
I will be your soldier
"I can't stop adoring you, Love. Every angle, you're perfect," mahinang sabi ni Payton. Hinalikan niya ako sa ulo.
"But you're the purest."
Tangi kong sagot.
"Gago, pre, 500K itong isasabit ko, ha. Check rin ito kaya naman ma-guilty ka sana!"
Napabaling kami sa samahan ng mga kaibigan ni Payton. Si Chano iyong unang nagsabit ng check na sinundan nila Jacos, Rom, at River.
"Kalkulado ito, pare. 600K iyan," umiling si Jacos at humalik sa aking kamay. "Congrats!"
"Thank you, Javier!" ngumiti ako.
"Tsk. Investment ko na ito sa magiging anak n'yo. Ako pinaka galante. 1M na iyan."
Umiling si Romulo.
"Of course, Rom, ikaw naman ang pinaka business minded sa atin, gago ka," tumatawang sabi ni Pay at nakipag apir sa apat.
"Not so sure, Rom," pagsali ni River. Nakipag apir siya sa akin. "Double investment ito kaya 2M," he smirked.
"Gago, mukha bang mabibili mo si ano ng pera? Bakit ganiyan ang tingin mo sa mga tao sa paligid mo?!" gulat na sabi ni Chano.
Baby, in a heartbeat
I'll take you with me
I just wanna get to know ya (get to know ya)
You're throwing me off beat
So I can't breathe
I just wanna get to show ya
If we're falling apart
I will fight for your heart
I can be your shield
I'll fight on the field (yeah)
Baby, when life gets colder
"By the way, 5M lang ako, Rivs!" pagbawi ni Chano sa kaniyang sinabi.
"Yuck, ayaw ko sa'yo!" umiling si River at hinigit na si Chano kasama sila Rom.
Si Reego naman ang lumapit habang patuloy sa pagkanta.
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
"Dapat wala na akong pasabit, eh. Sayang talent fee ko," ngumiwi ng pabiro si Reego saka nakipag fist bump sa aming dalawa. "Add 600K," he said lastly.
Ewan ko sa mga ito at mga ubod ng kahambugan porket mayayaman.
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
I'll be your soldier
Na-na-na-na-na
Nang matapos ang kanta ay doon nagsimula ang kasiyahan ng lahat. Ang ilan sa malalapit sa amin ay nagbigay ng message at ang ilan namang nakapag sumbat na kanina ay hindi na nag abala pa.
Napuno ng tawanan ang reception hanggang sa matapos ito bandang alas nueve na ng gabi.
"It's cold out here," pintungan ako ni Payton ng kumot at saka siya naupo sa aking tabi.
It's midnight already but I'm still outside, appreciating the deep blue ocean in front of me.
Narito ako sa cottage ng resort kung saan may malaking sofa ang nakalagay. Nakaharap iyon sa dagat kaya naman dito ang napili kong pahingahan kahit saglit.
"How's the visitors? Nasa kwarto na nila?" tanong ko kay Payton.
Tumitig ako saglit sa bonfire na nasa harap namin. Umisod ako ng kaunti para makaupo ng maayos si Payton.
Naghati kami sa kumot at sabay na itinaas ang aming paa sa sofa. Inakbayan niya ako kaya sumandal ako sa kaniyang dibdib.
"They're at rest now," Payton kissed my temple. "You should rest now, too. Let's get inside? Matutulog ka na?" malambing niyang tanong
Pumikit ako at yumakap sa kaniyang bewang.
Umiling ako kahit parang binibiyak na ang ulo ko sa sobrang sakit.
Hindi ko alam kung bakit ganito.
"Let's stay this way for tonight. Let me feel your warmth," bulong ko at marahan siyang hinalikan saglit bago ako bumalik sa aking pwesto.
Gustong gusto ko nang umangal sa sobrang sakit pero mas gusto kong damahin ang tibok ng kaniyang puso. Puso niyang tumitibok para sa akin.
We stayed outside the whole night. We planned and talked about our future like we are there already. Living.
Muli kong dinama ang malamig na simoy ng hangin, ang payapang dagat, ang init ng yakap ni Payton, at higit sa lahat... ang sakit ng puso at ulo ko.
Unti-unti, dinalaw na ako ng antok.
There, I slept in the arms of my home.