"Soy Luna'ya veda ederek nasıl yaşıyorsun?"
- Kendimi çok nostaljik hissetmeye başladım. Bunun ötesinde çok şey öğrendim. Önceden yazılmış bir hikayesi olan bir karakterle konfor bölgesinde olmak dört yıl oldu. Hayatımı değiştiren ve güzel bir proje.
"Son kayıt günü nasıldı?"
- Muazzamdı. Ağlayarak uyandım. Bunun, Luna olarak kamerayla en son girdiğim zaman olduğunu biliyordum. Sonunda paten yarışmasını yaptığımızı hatırlıyorum ve bize "Bu son atış, ağlamak istiyorsan, hata yaparsan hiçbir şey olmaz, yapman gerekeni yap." dediler ve şarkı. Herkes ağlamaya başladığında duramadık, koreografiyi yanlış anladık ama son kez orada olmanın tadını çıkarmak içindi. Çok güçlüydü.
"Hoşçakal ile ağlamıştın."
- Evet, çok ağladım. Ayrıca o gün bana Luna'nın patenlerini verdiler. Sarıları, bende pembe olanları ve sarıları bana verdiler. Çok güçlüydü. Ve şimdi her şeyin sonu geldiğine göre, tur, tüm gösteri... Burada her şeye veda ediyoruz. Burada size özellikle şunu söylemek istiyorum, Wifi Ralph filmindeki "The Place" şarkısını ilk kez canlı olarak söyleyeceğim.
"Şovda söyleyecek misin?"
- Gösteride. Bu bir ilk çünkü kimse bilmiyordu (gülüyor). Şarkı çok güzel, beni çok temsil ediyor: adı "El Lugar." olmak istediğim yer, yaşamak istediğim yer, bir parçası olmak istediğim yer. Bir projeden çıkış ve ulaşmak istediğim Karol Sevilla'dan bir giriş.
"Luna, şüphesiz hayatınızda bir öncesi ve sonradır. Ama bir kariyere başladın. Disney sizin için büyük kapılar açtı ve şimdi nereye gitmek istediğinizi görmeniz gerekiyor."
- Evet, gerçekten hayatımda bir öncesi ve sonrası oldu. Kendisinden çok şey öğrendiğim bir karakter oldu. Karakterim büyüdükçe çok büyüdüm.
"Aynı kitle, çocuklar ve gençler için çalışmaya devam etmeyi hayal edebiliyor musunuz?"
- Evet, o seyirciyi seviyorum, en dürüst seyirci. Yaptıklarından hoşlanıyor, seni takip ediyor ve günün 24 saati orada. Senden hoşlanıyor ve dikkatini çok çabuk kaybediyor. En sevdiğim seyirci.
•••