Selam canlarım :) ASlında 2 gün sonra yayınlıyacaktım ama elimde ki bölümleri bir an önce okumanızı istediğim için hemen yayınladım.Bu arada tatilimi yemek yemek ve uyumak dışında hikaye yazmakla geçiriyorum.Bu yüzden bana da biraz acıyıp mutlu etmek için bölümleri beğenemez misiniz ?
Medyada bölümde adı geçen kahramanlar var.Şarkı olarak Gece yolcuları -Neden'i koydum.Şaarkıyı başlat dediğim yerden itibaren dinleyerk okumanızı tavsiye ederim.Konuyla pek alakası yok ama genede bölümün duygusallığına uydu.
.İyi okumalar :)
#Özlemin hiç bitmiyor
Nasıl bir acı bu hiç geçmiyor#
*Ateş*
-'Senin yüzünden okuldan en son biz çıkıyoruz Yaman .tuvalete girmesen olmuyordu demi?'
-'Amma konuştun lan sende iki dakika geç çıktık işte yürü gidelim.'
Okuldan mal gibi en son biz çıkıyoruz çünkü Yaman beyin çişi gelmiş.
-'Sende duydun mu Ateş?'
-'Gene mi çişin geldi lan yeter artık .'
-'Hayır ya sesleri duyuyormusun ?'
dediğinde sessiz olup dinlemeye başladım.
-'Bırakk Ya bırak beni!!!!'
-'Nerden gelebilir Yaman ?'
-'Bilmiyorum gel şu tarafa bakalım.'
dediğinde koşarak sağ taraf gittik.Bir kız sesiydi.Yardım istiyordu.Burası ne kadar elit bir yer olursa olsun orospu çocuğu serserileri de eksik olmuyordu. Böyle birkaç tip bizim okulda da vardı.Zorla kızları köşeye sıkıştırıyorlardı.Sonrada kendilerini erkek sanıyor şerefsizler.
-Dur Yaman .Bu taraftan geliyor ses.'
dediğimde ara sokaklardan birine girdik.Bir kız vardı.Ve bu kız...ben..ben bu kızı tanıyorum.Yaman a baktığımda o da benim gibi şaşırmış bir şekilde kıza bakıyordu.
-'Kafedeki kız.'
dediğimde onayladı.İki tane şerefsiz kızı duvara sıkıştırmışlardı.Allah bilir biz gelmesek daha ne yapıcaklardı.
Yaman benden önce davranıp kızın kolunu tutan adamı geriye çekip kafa attı.Diğerini de ben çekip yumruk attığımda arkadan bir ses gelince ikimizde dönüp baktık.Bizim şaşkınlığımızdan yararlanan asalaklar sokaktan çıkıp kaçtılar.Kızın ayakta durucak gücü yoktu demek ki bu yüzden de biz adamları çektiğimizde yere düşmüştü.Yaman gidip kolundan tutmaya çalıştı.Ama kız çığlık atarak itti onu.
-'Bak sakin ol sana yardım etmeye çalışıyorum.
-'Nolur bırakın beni .Yalvarırım.K..korkuyorum.'
diye kekeleyerek konuştuğunda kıza acıdığımı hissettim.
-'Bak gitti onlar .Kafanı kaldırda bak biz sana saldıranlar değiliz.'
dediğinde kız dizlerinden başını kaldırıp hem Yaman a hemde bana baktı.Sonra kafasını tekrar dizlerine kapatıp daha fazla ağlamaya başladı.
-'Yaman kaldır kızı evine götürelim.'
Yaman kızın yanındaydı ben daha uzaktaydım.Zaten Yamandan da korkuyordu bir de ben yaklaşmak istemedim.Psikolojik olarak korkuyordu ondan da .bizim ona zarar vericeğimizi düşünüyordu sanırım.
Yaman kızı kaldırmak için kolunu tuttuğunda kız irkilerek geri çekildi.Ve daha fazla ağlamaya başladı.Yaman da onu yatıştırmak için konuşmaya başladı.
-'Bak telefonun nerde onu söyle bari anneni falan arıyım .Gelsin alsın seni.Burda duramazsın .'
-'Ç..çan..tamda .'
Çantası benim yanımdaydı .Yere eğilip aldım.Kızın üzerinde Çağdaş ın forması vardı.Yani bizim okuldan değildi.Onlara ne kadar sinir olsamda yardıma ihtiyacı olan birini dışlayamazdım.İçini açtığımda bir kaç defter ve eşyaları vardı.İçinden telefonu bulup çıkardım.
-'A..asi .Onu arayın.Lütfen.'
Hala dizlerine kapanmış başını kaldırmadan ağlıyordu.Telefonu açtığımda rehberine girdim.Asi ne biçim isimdi öyle.Son aramalarda o vardı.Arama tuşuna basıp Yaman a uzattım telefonu.Telefon açıldığında Yaman telefonu hoparlöre aldı.Belki kız kimi arattıysa sesini duyunca rahatlar diye.
-'efendim Doğa.'
diye yumuşacık bir kız sesi duyduğumda daha dikkatli dinlemeye başladım.Demek ki ağlayan kızın adı Doğa ydı.
-'Ben Doğa değilim . Arkadaşın seni aramamı istedi.Yardımına ihtiyacı var.'
bu sefer karşıdaki ses endişeliydi.
-'Kimsin sen Doğa nerede ?'
-'Arkadaşını sokakta bulduk. Ağlıyor burda ne olduğunu bilmiyorum. Seni aramamı söyledi."
-'N..nere de "
*Asi*
(Telefonu çaldığı yerden)
-'Efendim Doğa '
-'Ben Doğa değilim . Arkadaşın seni aramamı istedi.Yardımına ihtiyacı var.'
Diye bir erkek sesi duyduğumda endişelenmiştim .
-'Kimsin sen Doğa nerede ?'
-'Arkadaşını sokakta bulduk. Ağlıyor burada . Seni aramamı söyledi."
Kalbimin fazla hızlı attığını hissettim.
-'N..nere de "
Zar zor konusabilmiştim .
-'on birinci sokakta . "
-'Geliyorum . Ve ... Şey yanından ayrılmasan ? En azından ben gelene kadar . '
Konuşurken bir yandan da üstümü giyinmiş olduğuma dua ederek ayağa kalktım. Hızlıca merdivenleri inmeye başladım.
-'Tamam ben bekliyorum . '
-'Bir şeyi yok değil mi yara falan bir bakarmısın ?'
Aklıma gelen fikirle iyice endişelendim . Telefonu hoparlöre alıp ceketimi ve ayakkabılarımı giydim.
-'Bir şeyi yok ama kaldıramıyorum yerden. '
Dedikten sonra sessizce konuştu
-'Acele et. '
dediğinde telefonu kapatıp içeri girdim. Babam işleriyle uğraşıyordu .
-'Baba arabanın anahtarını alabilirmiyim ? çok lazım söz veriyorum iki saate getireceğim . '
Babam söz vermeme şaşırmış gibiydi ama benim vaktim yoktu.
-'Baba '
-'Al'
Dediğinde devamını dinlemeden kapıya koştum . Anahtarlıktan kırmızı anahtarı alıp kapıyı açıp dışarı fırladım. Çevremde zaten insan yoktu. Doğayı da kaybedemezdim . Ona bir şey olması düşüncesi elimi ayağımı titretiyordu . Arabaya bindiğim gibi hızla çalıştırdım . Kahretsin on birinci sokak Olgun kolejinin yakınlarıydı. Demek ki Derinin yanına gidememişti. Telefondaki ben telaş yapmayayım diye birşeyinin olmadığını söylemiş olabilirdi.
Bu düşünceyle gözümden akan bir damla yaşı engelleyemedim . Gaza daha fazla yüklendiğimde sinirlenmistim . Neden hep benim sevdiklerime bir şey oluyordu ki. Doğa en yakın arkadaşımdı . Onun canını yakanın bende canını yakarım .Anca on dakika içinde on birinci sokaktaydım .Arabadan hızla inerken takılsamda umursamadım.Cebimden telefonumu çıkardığımda sesinden bulabilmek umuduyla Doğanın telefonunu aradım.Zil sesini duyduğum anda oraya doğru koştum.Ses ara sokaklardan birinden geliyordu.Hızla içine girdim.
Doğa köşede dizlerini karnına çekmiş öylece oturuyordu.Yanındakilere bakmadan koşarak yanına gidip ona sarıldım.
-'Doğa bak ben geldim.Neyin var ?'
Kafasını hızla kaldırıp beni görünce şaşkınlığını atarak o da bana sardı güçsüz kollarını .Ve daha fazla ağlamaya başladı.O zaman fark ettim ki o titriyordu.Hemde çok fazla.Ve gözleri kıpkırmızı olmuştu.
Hemen üstümdeki ceketi çıkartıp ona sardım.
-'Doğa canım .Ne oldu bak endişeleniyorum.'
Sağlamdı.Bu benim için çok iyi birşeydi.Ama onu böyle ağlatan ne vardı onu merak ediyordum.Geldiğimde bakamadığım sokağın başındaki iki kişiye baktım.Tanımıyordum ama üstlerinde Olgun kolejinin forması vardı.Sanki bir yerden hatırlayacak gibi oldum.Nihayet sarışın olan konuşmaya başladı.
-'Sesini duyunca geldik.Yanında iki kişi vardı.Rahatsız ediyorlardı.Biz gelince gittiler zaten.Bendim seninle konuşan .'
dediğinde tekrar Doğa ya döndüm.Elimle çenesinden tutup yüzüme bakmasını sağladım.Gözleri birşeyden korkmuş gibi bakıyordu.
-'Doğa lütfen söylermisin ne oldu ?'
-'Ben D..derin in ya..yanına gidiyor..dum.Karşıdan da iki kişi geli..liyordu.Yanıma gelince laf atmaya başladılar.B..bende dayanamadım işte c..cevap verd..dim.'
Kesik nefeslerinin arasından zar zor konuşuyordu.
-'B.en ce...vap verince de saldırdılar işte bana.Hayvan herif..ler!
Biri ona zarar vermişti.Hayatta en sevdiğim kişiye zarar vermişti .Belliki onu hırpalamamışlar çünkü acıyan hiç bir yeri yoktu.Ona...ona dokunmaya çalışmışlardı .Zorla.Hayatta tahammül edemediğim ve en çok korktuğum şey kızlara böyle dokunulmasıydı.Bundan nefret ediyordum.
-'Niye cevap veriyorsun Doğa !Ya birşey olsaydı sana.? Beni ne kadar korkuttun farkındamısın ?'
-'Bende korktum .Bağırma bana.'
Hatamı sonradan fark etmiştim.Tekrar sıkıca sarıldım ona.
-'Tamam bak ben yanındayım .Gidicez burdan tamam mı?Sakin ol.'
ayağa kalkıp hala başımızda bekleyen iki çocuğa döndüm.Suratlarına daha dikkatli baktığımda dünkü kafe açılışında arka bahçede laf attığım çocuk ve arkadaşının olduklarını anladığımda ani bir şokla sarsıldım.Ben ona laf atmışken onlar benim arkadaşıma yardımcı olmuşlardı.
-'Sağolun.Çok..çok büyük bir iyilik yaptınız bize.Gerçekten sağolun.'
dediğimde gene sarışın olan cevap verdi.
-'Rica ederim.İsterseniz eve bırakabiliriz sizi.Değil mi Ateş?'
Son cümleyi arkadaşına söylemişti.Adını duyduğumda vücudum kendiliğinden irkilmişti.Ateş Diye geçirdim tekrar içimden.Sonra ne yaptığımı fark ederek silkelenip kendime geldim.
-'Arabayla geldim .Gerek yok..Genede sağolun.'
-'Önemli değil.'
diyerek Doğa ya döndü sarışın olan.
-'Dikkat et kendine.'
dedikten sonra arkalarını dönüp gittiler.Bende Doğanın koluna girerek ayağa kaldırdım onu.Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı.Ben söz verdiğim zaman mutlaka tutan biriyim.O yüzden arabayı eve yetiştirmeliyim.Tekrar Doğa'nın yanına gidip kolundan tutup kaldırmaya çalıştım.O da duvardan destek alarak bana yardımcı olunca ayağa kalktı.Bir elimi beline saraken diğeri ile yerdeki çantasını aldım.Kafamı Doğa'ya çevirdiğimde yüzündeki bütün makyajı akmıştı.Yüzü siyah olmuştu.Ve hala gözlerinden yaşlar geliyordu.Adımlarımı durdurup ona döndüm.
-'Doğa lütfen ağlama artık.'
-'Korktum anlıyormusun ? Sen nasıl korktuysan bende öyle korktum .!'
-'Tamam .Üzgünüm.Bilmiyorum tamam mı ? Şu an ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.'
diye mırıldanıp onu yürütmeye devam ettim.Arabanın önüne gelince onu oturttum.Dönüp bende yanına oturdum.Ve arabayı çalıştırdım.Bir yandan sürerken arada da ona bakıyordum .Hıçkırarak ağlıyordu.
-'Tam olarak ne oldu ?'
dediğimde burnunu çekip ağlayarak anlatmaya başladı.
-'Derin'in yanına gidiyordum.İki sokak vardı daha.Ara sokaklardan çıkan iki kişi gördüm .....Ama ne biliyim ben yanımdan geçip giderler sandım..Ga..galiba içmişlerdi.Düzgün yürümüyorlardı bile.Ama..yanıma geldiklerinde fark ettim işte.'
Yavaş yavaş konuşuyordu.Ağlamaktan sesi kısılmıştı zaten.
-'Saçma sapan laf atmaya başladılar.Bende''Gidin başkasıyla uğraşın '' dedim Birbirlerine bakıp güldüler.Sonra biri kolunu bana uzatınca geri çekildim.Ama ayağım taşa takıldı.Yere düştüm.'
Ağlaması şiddetlenmişti.Doğa burda neler yaşamıştı .Bense öylece otutup evde kitap okuyordum.Arkadaşa bak ..Gerçi ben anneme bile yardım edememiştim ya...neyse
-'Bir tanesi yere uzanıp kolumdan tutup kaldırmaya çalıştı.Bende onu itince beni...sürükleyerek getirdiler o sokağa.Bende bağırmaya başladım.Çünkü..hiçbirşey yapamadım Asi.Onları durdurabilecek hiç birşey yapamadım.Hep senin anlattıkların geldi aklıma.Daha çok ağlamaktan başka bir işe de yaramadı zaten .'
Dediğinde sinirle elimi direksiyona vurdum.''İyi bok yedim'' dedim kendime.Ne diye anlattıysam ben bu kıza bunları.Gerçi anlatırken de kendimde değildim ya.Siktir!! Bunları düşündüğü için daha fazla ağladığını söylemişti.Ben gerçekten de hiç bir boka yaramıyordum!!
-'Tamam .Geçti .Sakin ol.Ve.. artık sana anlattığım o aptal anıları unut tamam mı ?'
-'Sen unutmuyorsun ama ! Başıma aynı şeyin gelmesinden korktum duydun mu?!'
-'Sana küçükken bunları anlattığım için zaten yeterince üzgünüm .Tamam mı ? Sakin ol.Bize gidiyoruz.'
.Eve gidince güzelce bir duş aldırıp ,annesinden izin alıp bizde kalmasını planlıyordum.Ne kadar ona ,onu sevdiğimi söylemesemde o benim için çok değerli biriydi.Hiç konuşmadan eve geldiğimizde arabadan inip koluna girdim.Kapıyı çaldığımda Hülya teyze bizi öyle görünce baya şaşırdı.Ama sonra kenarı çekilince içeri geçtik.Doğa ağırlığının yarısını bana vermiş durumdaydı.Yavaşça onu merdivenlerden çıkarmaya başladım.
-'Hülya teyze bize sıcak çikolata yaparmısın? Yanına da atıştırmalık bir şeyler koy.'
diyerek merdivenleri çıktım.Odama gelince Doğayı yatağa oturttum.Hala konuşmuyordu.İşte aptallığımın bir kanıtı daha.En kötü anında onunla tartışmıştım.Salak kafam !
-'Doğa kendin duşa girebilirmisin ? yardım edeyim mi?'
-'Ben girerim.'
Fısıltı şeklindeki sesini duyunca hemen dolabımdan bir pijama takımı çıkartıp banyoya koydum.Doğa içeri girince de koşar adım aşağı indim.Cebimden çıkardığım anahtarları yerine koydum.Babamı salonda görünce yanına gittim.
-'arabayı getirdim.Sağol.'
-'Tamam .Nereye gittin peki.'
dediğinde oflayıp gözlerimi devirdim.
-'İşim vardı.Doğa da burada .Gece bizde kalıcak haberin olsun .'
dedikten sonra mutfağa gittim.Hülya teyzenin tepsiye koyduğu çikolata bardakları ve kurabiyelerle kekleri alıp tekrar odama çıktım.Doğa hala duştan çıkmamıştı.Kapısını tıklatıp iyi olup olmadığını sorduğumda iyiyim dedi.Bende hemen telefonumu çıkartıp Sezen teyzeyi aradım.
-'Alo Sezen teyze benim Asi. '
-'Efendim Asicim.'
-'Şey..Doğa bugün bizde kalabilir mi? Benim çok canım sıkkın .Beni yalnız bırakmak istemiyor.Bende onu yanımda istiyorum.'
Annesine kötü olduğunu söyleyemezdim.Çok evhamlı bir kadındı.O yüzden benim kötü olduğumu söyledim.
-'Umarım bir sorun yoktur Asi.İstersen bende gelebilirim.'
-'Yok hayır .Gerek yok.İzin vermeniz yeterli.'
-'Peki öyle olsun.Kalsın bakalım.Yarın babasıyla bir yere gitmemiz gerek .Haber ver tamam mı ?''
-'Sağolun.Söylerim tabi ki .'
deyip telefonu kapattım.Kimseye teşekkür etmez,kimseden özür dilemezdim.Bunlarda güçsüzlük belirtileriydi benim için.Doğa da duştan çıkınca annesiyle konuştuğumu söyledim.
Duşunu almış,üzerini giyinmişti..Doğa çok neşeli bir kızdı ve onu böyle görmek beni çok üzüyordu.Dolabıma ilerleyip bende kendime gecelik çıkartıp üzerimi değiştirdim.
-'Benim yatağımda yatarmıyız ?'
diye sordum.Küçükken beraber yatardık .Doğa bunu severdi.Ama ben pek alışkın değildim.Yatağım iki kişilik olduğu için sorun olmazdı.Kabul ederse beraber uyurduk.
-'olur.'
dediğinde yatağın sağ tarafına ilerledim.Sağ tarafı balkonun hemen önünde kalıyordu.Odamda ki oencere boydan dı .Aynı zamanda balkona çıkış görevini üstleniyordu.Yatağa girip üzerimi örttüm.Doğa'da yattığında güçsüz kollarını bana sardı.Bugün çok üzülmüştü ve desteğe ihtiyacı vardı.Bunu yarın telafi edeceğimi göz önüne alarak ona sarıldım
-'İyi geceler kardeşim.'
dediğimde dudaklarında buruk bir gülümseme ile gözlerini kapattı.Ardından bende.
*Ateş*
(Doğanın yanından ayrıldıktan sonra )
Kızı arkadaşına teslim ettikten sonra Yaman la oradan ayrılıp bara geçmiştik.Ama aklım hala bugün gördüğümüz iki kızdaydı.Ve sanırım bunu düşünen tek ben değildim.Yaman'a dönerek bir yandan viskimi yudumlarken konuşmaya başladım.
-'Kafede gördüğümüz kızlardı.'
-'Evet.Güzel kızlardı.Gitmeseydik yazık olurdu.'
-'Umudu kes Yaman.'
diyerek güldüm.
-'Neden ?'
-'Kafeden çıktığımda o yanında ki siyah saçlıyla karşılaştım.Arkadaşını kestiğini görmüş.'
diyerek daha da çok güldüm.
-'Bana arkadaşım senin arkadaşına bakmaz dedi.'
dediğimde kaşlarını çattı.
-'Çokta meraklıydım sanki.'
-'Onu bunu boşver de Yaman bu itler iyice aştı sınırlarını .Biz gelmesek kim bilir neler olucaktı.'
-'İyi ki yetiştik.Acıdım kıza.Çok korkmuş.'
-'İtler işte.Bir uçkurlarına sahip çıkamıyorlar .'
-'Şerefsizler.Kız nasılda korkmuş.Kafasını bile kaldıramadı.
Dediğimde o da onaylayarak önüne dönüp içkisini içmeye devam etti.Cebimden sigara paketimi çıkartıp çakmakla yaktım.(Başka neyle yakacaksa asdfadafaf :)
Derin nefesler alarak hiç konuşmadan birinciyi bitirip diğerini yaktım.Biz kendi halimizde takılırken birden karşıda ki pufa biri oturdu.Sigarayı ağzımdan çekip başımı yukarı kaldırıp kim olduğuna baktım.Karşımda oturan bir adet şerefsiz görünce yarım ağız sırıtıp yüzüne baktım.
-'Merhaba Ateş bey.Sizle aynı saatte gelebilmişiz demek ki buraya.Göremedik ne zamandır yüzünüzü.'
-'Ah sen beni görmek istediğini söyleseydin .Ben gelip seni döverdim Kuzey.Hem görmüş olurdun beni.'
-'Aahah Çok komiksin gene Ateş.Ama komiklikte bir yere kadar değil mi ? Şimdi benim mekanımda ne aradığını söylersen iyi edersin değil mi ?'
dediğinde gene sırıtarak ona baktım.
-'Öncelikle mekan senin değil.Bunu ikimizde biliyoruz.'
diyerek sigaramdan son nefesi aldım.
-'Hem senin olsa bile ben istediğim yere girerim bunu da biliyoruz.'
dedikten sonra gözlerine bakarak sigarayı sertçe küllüğe bastırıp söndürdüm.
-'Kendini yenilmez sanma Ateş.Sen terk edilen tarafsın ne zaman unuttun bunu .'
-'Merak etme unutmadım.'
diye homurdandım.Her zaman hatırlatmak zorundaydı sanki piçin evladı.
-'Ne güzel'
diyrek sırıttı.Bu çocuk hep gülerdi.Bir silahı gibiydi bu.Ne kadar moralini bozarsan boz belli etmez gülümserdi.Tabi bunun piçsi bir gülümseme olduğunu hepimiz anladık değil mi ?
-'Anlaştığımıza göre bugünlük durun bakalım.Ama bak uyarıyorum bir daha uğrama.'
-'Nereye girip girmeyeceğimi sana sormamı bekliyorsan avcunu yalarsın Kuzey.Şimdi kalk siktir git masamdan ,yeterince göz zevkimi bozdun.'
diye tısladığımda konuşmak için ağzını açtı ama ondan önce davranıp masaya yumruğumu geçirdim.
-'Defol!'
diye kükrediğimde o yüzünden silmek için herşeyi yapabileceğim sırıtmasıyla masadan kalkıp uzaklaştı.O gidince Yaman konuşmaya başladı.
-'Birbirinizden bu kadar nefret ederken hiç kavga etmemiş olmanıza şaşıyorum.'
-'Kısmet.'
diyerek masadan kalktım.
-'Annemle konuşmam lazım.Yemek hakkında falan.Eve gidiyorum.Yarın görüşürüz .'
diyerek mekandan ayrılıp arabama bindim.Bu piç kurusundan da babam olacak o şerefsizden de nefret ediyorum!!!
**********
Odama çıktığımda çantamı bir köşeye atıp banyoya girdim.Uzun bir duş aldıktan sonra banyodan çıktım.Üstüme bir kazak ve eşortman altı giydikten sonra aşağı indim.Annem de gelmişti .Bir yardımcımız vardı. Biz evden çıkınca eve gelip toplar yemekleri hazırlar giderdi.Başkasıyla yaşamayı sevmezdim.Yardımcılara güvenemiyordum.
-'Hoşgeldin.'
-'Hoşbulduk oğlum.'
dediğinde yemek masasına oturdum.
-'Nasıl geçti günün?'
diyerek yemeye başladı.Bende yemeğime başladım.
-'Sıradan.Senin?'
-'Aynı işte iş güç .Şeyy ben Demir le görüştüm.'
diyerek salatadan bir kaşık alıp ağzına attı.Bende normal bir sohbet olması için yemeğimi yemeye çalışıyordum.'
-'Kızıyla konuşmuş.Bak o da sen gibi karşı çıkıyor babasına.Ama sen genede beni üzmemek için sesini çıkartmıyorsun bunun için teşekkür ederim .'
-'Ee?'
-'Babasına baya karşı çıkmış .Kavga falan etmişler.'
-'bunu neden bana anlatıyorsun?'
-'Yarın yemeğe çıkacağız.Senden orada biraz daha sakin olmanı istiyorum.'
-'Yani diyorsun ki kız sana bağırırsa karışırsa sesimi çıkartmayayım öyle mi?'
-'Öyle de denilebilir.'
diye mırıldandığında sinirlendim.Tanımadığım bir kız benim annemi istemediği için ona bağırıcak kalbini kırıcaktı bende susucağım öyle mi?
-'Beni ilgilendirmez anne .Gitsin konuşsun kızıyla .Eğer orada sana bir saygısızlık edip te bağırırsa susmam bilesin.Ben sen üzülme diye yemek fikrini bile kabul ediyorum .Elalemin kızının seni üzmeye hakkı yok. ama eğer üzerse de benden susmamı bekleme .'
-'Ateş bak o da haklı önce bana alışması lazım .Hemen gelip benimle anlaşamaz ya.O yüzden bu ilk yemek daha.Benden hoşlanmayacaktır kesin.Bu yüzden tartışma çıkartabilir ama bunlar geçici şeyler biliyorsun.Eğer sen de cevap verirsen bu ufak atışmalar kavgaya dönerse diye korkuyorum.Siz.. istemeseniz de kardeş olucaksınız ,kavga etmenizi istemem.'
dediğinde yediğim lokma boğazımda kaldı.Gerçekten benim o kıza kardeş gözüyle bakıcağımı mı düşünüyordu.Benim ne o adamla ne de kızıyla hiç bir bağım olmayacaktı ki.
-'Anne bunu dile getirmeyi sevmediğimi biliyorsun ama...'
söyliyeceğim şey onu üzücekti biliyorum ama bunun farkına varması gerekiyor.
-'Bizim aramızda kan bağı yok.Yani.. öz annem değilsin ya'
sesimi alçak tutmaya özen göstermiştim.Aslında öz annem kadar severdim onu ama şu an dile getirmek zorundaydım.
-'O yüzden benim ne adamla ne de kızıyla bir ilişkim olmaz .Bunu sende biliyorsun.'
-'Anladım.Biliyorum ama genede aynı evin içinde yaşıyacağız.Bak buna karşı çıktığını biliyorum .Ama ben senden ayrı kalamam Ateş.Eğer beni üzmek istemiyorsan bu isteğimi kabul et.'
dedikten sonra kaşığını bırakıp ayağa kalktı.Merdivenlerden çıkmaya başlayınca bende bıraktım yemeği ve sofradan kalkıp odama çıktım.Gene üzülmüştü işte.Hep böyle oluyordu.Başkaları yüzünden benim annem üzülüyordu.Odama girip her zamanki mavi duvarlarına bakmaya başladım.
Odamın duvarları maviydi.Yatağımda siyah.Mavi ve siyah uyumunu severdim.Kendi banyom odamdaydı.Evimiz fazla büyük değildi.Çünkü gerek yoktu.İki kişiyiz sonuçta.Babam denen herif bana hesap açmıştı ve içi doluydu.Onun parasını harcıyordum.Madem çocuğu var bakmakla da yükümlü.Ama annem de çalışıyordu ve o paraya genelde ihtiyaç duyulmuyordu.Babam...
(Şarkıyı burada başlatın . Şarkıyla beraber okuyun )
Annem babamı istemediğinde bende babamla kalıcaktım aslında,ne yaparsa yapsın babam diye düşünüyordum.Hem annemle daha yeni evlenmişlerdi o zamanlar.Ama babam...beni yanında istememişti..Evet beni kendi öz oğlunu istememişti.
Yatağıma yatıp ellerimi başımın altında birleştirip tavanı izleyerek düşünmeye devam ettim.
Nedenini bilmeyi çok istemiştim.Peşinden gitmiştim.Sormuştum ama beni cevapsız bırakmıştı.Benden nefret ettiğini söylediği gün hala dün gibi aklımdaydı.Bir insan öz oğlunu neden hiç istemezdi ki.Normal olan babamın yanında olmam değil miydi? Sinem annemle bir sorunum yoktu.Tabiki onunla kalmayı çok seviyordum ama ...sonuçta çok koyuyordu be insana.Öz babasının oğlunu terk edip gitmesi.
Yataktan kalkıp pantalonumun cebinden sigaramı çıkartıp yaktım.Yatakta uzanır hale geldikten sonra sigaramı içmeye devam ettim.
Bir piç gibi bırakmıştı beni ortada.Daha ne istiyordu ki ? Annem gitti diye Sinem annem kadar iyi bir insanla evlenmişti ama onu da istememişti.Benide istememişti.Ben..küçücük bir çocuk ona ne yapmış olabilirdim ki !! Allah'ın cezası şerefsiz herife ne yapmıştım ben!! sinirle ayağa kalkıp yan taraftaki küçük masaya hızla bir tekme geçirdim.Hep böyle oluyordu.Önce o şerefsizi düşünüp üzülüyordum sonra da sinir krizi geçiriyordum.Babamdı lan o benim babam! hani o her evde olan akşam eve gelince baba diyebileceğiniz kız çocukların gözünde kahraman ,erkek çocukların gözünde ileride olmak istediği kişi! benim için baba diye birşey yoktu ! hiç olmamıştı ki !! Bu sefer gidip giysi dolabının kapaklarını yumruklamaya başladım.Erkekler ağlamaz,üzülmez lafını kim çıkardıysa sikeyim onu !
Bizim kalbimizi taştan falan mı sanıyorlar ! Biz insan değil miyiz sanki ? En çokta ben ona küçükken beni alması için yalvarıp bacağına sarıldığımda bana vurup itmesi koyuyordu insana. Oysa ben ona ne yaptım ki ! Lan ben daha küçücük çocuktum o zaman !!
Elim kanamaya başladığında arkamı dolaba dönüp yere oturdum.Annem gürültüleri kesin duymuştu.Şimdi gelip beni böyle görüp gene üzülecekti.Bende babam gibiydim işte .Etrafımda ne var ne yoksa üzüyordum.Canlarını yakıyordum.Annemde bunların başında geliyordu.Hayatımda en çok istediğim şey birini mutlu etmekti.Karşılıksız, sadece mutlu olduğunu görmek.Bu sefer sertçe kafamı dolaba çarptım.Kapının sesini duyunca annemin ıslak saçları ile yanıma gelmesini izledim.Demek ki banyodaydı.Gelip yanıma oturup ellerimi avcuna aldı.Gözlerimin içene bakarak iki elimi de öptü usulca.Rahatsız olup çekmek istediğim de daha sıkı tuttu.Hıçkırarak ağlamaya başladı.Onu ağlattığım için kızdım gene kendime.
-'Üzülme oğlum.Lütfen.Sen üzülünce bir bilsen ben ne kadar çok üzülüyorum.Belki öz annen değilim ama ben seni özmüşsün gibi kabullendim birtanem .Ben sana yetmiyormuyum oğlum ? Biliyorum baban yüzünden böylesin ama o senin bu kahrolmuş halini görse üzülür mü sanıyorsun ? Daha çok sevinir sende biliyorsun bunu.Sevindirme onu.Sen güçlü birisin.Sen benim koruyucu meleğimsin oğlum.Yıkılma.Sen değil misin küçüklüğünden beri en iyisi ,en dayanıklısı ben olmak istiyorum diyen ? Kimseye ihtiyacın yok senin .Sen zaten tek başına sarsılmaz bir duvarsın.Sen benim kahramanımsın .'
Benimde gözümden bir iki damla akıp giderken bana sarıldı .Bende ona sardım kollarımı son sözlerini ise bana sarılırken söyledi.
-'Üzme tatlı canını .Baban yoksa ben varım.Seni daha çok sevebilen ben varım.Senin için herşeyi göze alabilecek olan ben varım.Yetmez mi ?'
Elimle gözlerimi silip kendimi de annemi de kaldırdım yerden.
-'İyiki varsın '
diyerek sarıldım tekrar ona.Bu kadını işte bu yüzden seviyordum.Benden daha dayanıklıydı.Babam onuda yıkıp gitmiş olsa bile hala ayaktaydı. Ben değil o benim kahramanımdı.Ellerimle gözyaşlarını sildikten sonra yanaklarından öpüp gönderdim onu .Bende kendi yatağıma yattım.Bu akşam olanları düşünmeme kararı alıp kapattım gözlerimi.
Yarın ise ne yapacağımı bilmiyordum.Nasıl davranmam gerektiğini,tanışacağım insanların nasıl insanlar olduğunu bilmiyorum.Annemin üzülmesini istemiyorum.
Bunları düşündükten sonra kendime verdiğim sözü tutamayarak tekrar babama geldi konu.Zorlamadım kendimi düşünmemek için.
Benim de hayatımı mahvetmişti.Annemle babamla normal bir ailem olabilirdi.Benim şu uğraştıklarıma bakın birde.Babam kimin hayatına girdiyse mutlaka o insandan bir şeyler alırdıHep mahvederdi insanları.Öz anneminde ,benimde Sinem anneminde hayatlarında bir boşluğa sebep olmuştu hep.Girdiği her yere her hayata zararı dokunmuştu.
Bu .hafife alınır birşey değildi.Babam...psikolojik olarak hastaydı.Yani...bildiğiniz ruh hastası.Herşeye sahip olmak ister.Her istediğine.O mutlu olmadığı için kimsenin mutlu olmamasını ister.Hayatına girdiği insanların mutlu olduklarını gördükçe delirir.Ve o insanları mutsuz etmek için elinden geleni yapardı.Ben genede onunla kalmayı istedim.Babam yanımda olsun istedim.O ise beni yüz üstü bırakıp defolup gitti.
En ağır gelen ise evlatlık çocuk edinmesiydi..Erkek çocuk.O zaman niye beni istememişti ki.Benim ne eksiğim vardı.Öz oğlu yerine başkasını evine almıştı.
Gene .. o lanet herifi düşünerek uykuya daldım.Artık buna bir son vermem gerekiyordu.Uyuyamıyordum.Annem küçükken yaşadıklarımdan dolayı uyku problemim olduğunu söyleyip ilaç yazdırmıştı.İçtiğimi söylüyordum ama içmiyordum.İlaçlar bana göre değildi.Ben yapay olmayan güzel,rahat bir uyku çekmek istiyordum.Belki başka sefere..
***********
-Ateş hakkında ne düşünüyorsunuz ?
-Sizce üvey evlat hikayeye dahil olmalı mı ?
-Sizce Kuzey'in Ateşle alakası ne ?
Yarın yemek var sizce neler olacak ?
-Asi ve Ateş birbirlerini görünce nasıl tepki vericekler ?
-Sizce babam böyle kek yapmayı nerden öğrendi ?(asadasfsf şakee )
Yeni bölümü 2 gün sonra yayınlayacağım.Bölümü kontrol ettim.Yanlışım var mı diye.Düzelttim.Umarım beğenirsiniz.
Emeğe saygı lütfen .Sadece okuyanlar iki saniye ayırıp beğense ne kadar büyük bir iyilik yapmış olacağınızı bilemezsiniz.
Öptüm canlar :) İki gün sonra görüşmek üzere:)