CHAPTER 140
TRISTAN P.O.V
Devilla's Hideout:
Nasa harap ako ng isang pinakamamahal ni heychirie na si rhyse nakatali at punong puno na ng sugat at dugo ang katawan..
"Ano? Malapit ka na bang mamatay rhyse or ako pa ang papatay sayo?" Sarkastikong Sabi ko
""Patayin mo nalang ako hayop ka andami mo pang satsat." Singhal ni rhyse
I smiled at kinuha ang maliit na kutsilyo sa lamesa at lumapit sakanya saka biglang itinusok sa gilid nya.
Humiyaw at mangiyak ngiyak na sigaw ni rhyse ng maramdaman nya ang pagtusok ng kutsilyo..
Namumutla na sya dahil nauubos na ang dugo nya..
"Well Its okay for me dahil buhay ka pa nga Pero mukhang patay ka na dahil sa itsura mo.." Sabi ko at ngingiti ngiti sa harap nya
"Tigilan mo yang pagyayabang mo dahil kahit ano pa ang itsura ko ako paden pinili ni heychirie sa dulo. Baket di mo nalang ako patayin at ligawan mo si heychirie? Diba yon naman ang mga Plano mo noon binibigyan ka ng chansa para patayin ang kaagaw mo Hindi ba? Ang babaeng minsan mo ng minahal saken paden pala uuwi.." Sabi ni rhyse saka ngingiti ngiting tinignan ko.
"Manahimik ka. Gusto ko pang makita na umiyak si heychirie sa harap ko at magmakaawang wag kang patayin..at ipakita sayo kung pano ko pahirapan ang babaeng mahal mo." Sabi ko
"Sa tingin ko di marunong magmakaawa ang isang yon.. Mark my words. My girl will take a revenge. " Tatawa tawang Sabi ni rhyse Pagkatapos mong patayin ang auntie nya Ewan ko lang baka pugutan ka pa ng ulo non sa harap ko." Dagdag Sabi ni rhyse na ikinabigla ko may kung anong hangin ang pumasok sa loob ng katawan ko at ikina panic yon ng sistema..
"Heychirie Zai Min is not an ordinary woman as you think tarranza..Youre wrong!" Sigaw ni rhyse
Sa sobrang inis ko ay umalis ako at lumabas ng silid na yon kung nasaan naka kulong si rhyse at ikinasa ang baril ko at ipinutok sa ulo ng tauhan ko.
"Bwesit!" Sigaw ko.
Lumabas ako ng hideout saka nagmadaling pumasok ng sasakyan saka nagdesisyong pumunta sa Mira's coffee shop kung saan itinayo ko ang coffee shop na yon dahil yon ang gusto ni Mira noon na ipinangako ko sakanya na magkakaroon kame ng tahimik na buhay maipaghiganti ko lang ang pagkamatay ng mga magulang ko Laban sa consolacion pero di na kailanman matutupad.
I cried habang dina drive ang kotse pa punta sa coffee shop "durog na durog ako dahil sa pagkawala mo Mira..please comeback..I miss you.." Humihikbing Sabi ko
Parang bumalik lahat ng ala ala na meron kame noon at mga ala ala na meron kame sa sasakyan nato..ang mga ngiti nya at ang mga yakap nya na nagpapawala ng init ng ulo ko at pagod.
Ang babaeng nakasama ko ng tinalikuran ako ng SAG family ko.
Ang unang grupo na pinamunuan ko..
Tinalikuran Nila ako dahil mahina at napaka walang kwenta ko..
Si Mira lang ang nandyan sa tabi ko at nag stay na ipinagkait pa saken.
Nakita ko ang singsing na para Sana Kay Mira dahil balak ko na syang iharap sa altar..
At don ako durog na durog at walang choice kundi ang umiyak.