Bryan's POV
Alam mo yung, hiyang-hiyang feeling? Yun yung nararamdaman ko. Tengene. Nakakainis talaga. Okay lang na
tulungan ko siya e. Pero yung, papabilhan ako ng... ugh. Di ko masabi yung word. LALAKI AKO NOH. Nakakahiya yun para sa amin. Nakakainis talaga!
"Hindi. ako. bibili. ng. ganun." Yes. Yakap-yakap ko pa rin siya ngayon. Buti nga yun e, tinatakpan ko yung palda niyang may red stain. Mabait pa ako nun diba? Kahit nga madaming nakatingin sa amin ngayon e.
"Please, Bryan! P-please!"
"Ayoko nga!" Akmang bibitawan ko na siya pero bigla niyang hinablot yung kamay ko at lalo niyang hinigpit yung pagkayakap ko sa kanya. Ugh.
"Wag mo akong bitawan. Bryan. Maawa ka... Nakakahiya..."
"Bakit? Sa tingin mo, di ako nahihiya? Ha!? Ang lakas pa ng loob mo na sabihin sakin na bilhan kita
ng... ng napkin!" Mahina lang kami mag-usap nun ha. Syempre. Nakakahiya. Narinig ko na naman yung mga
bulungan.
"OMG. She's really going overboard!" "Napakalandi niya!"
"Isa siyang malaking F! Flirt!"
Naramdaman ko namang unti-unti siyang nagloloosen-up sa yakap ko. Hanggang sa tinanggal niya na yung yakap ko sa kanya. UGH. Ayan, naalala ko na naman yung bilin ng Kuya niya. Tapos umaandar na naman yung pagkagood-boy ko. Tanga mo talaga Bryan!
Wala akong nagawa, kundi yakapin siya ulit.
"Bitawan mo na ako, ayaw mong mapahiya diba?!" Nagpumiglas na naman siya pero lalo ko siyang niyakap.
"Tutulungan na nga kita diba? Babayaran mo ako pagkatapos nito."
"Sus. Di ko kailangan ng help mo. Ul ul ka. Bitawan mo ako!" Nakakainis 'tong babaeng 'to! Kanina,
siya yung nagmamakaawa sakin na wag ko siyang bitawan, tapos, ngayon, siya naman yung may ganang mag-
inarte! Naiinis na ako ha.
"Sige. Ikaw may sabi e." Binitawan ko siya pero bigla na naman niyang kinuha yung dalawang kamay ko at pinulupot sa beywang niya. Wait, akala ko ba ayaw niya akong tulungan siya? Tss.
"Sige na. Babayaran na lang kita. Magkano ba?"
"Tanga. Hindi pera noh. Mayaman ako."
"Kapal ng mukha mo."
"LOL. Basta, Mag-iisip muna ako kung ano. Pero ngayon, pagbilang ko ng 3, magkunwari kang nahimatay. Okay?"
"A-ano g--"
"Isa."
"Teka--"
"Dalawa."
"Bryan, ano na naman--"
"Tatlo." Pumikit naman siya at nagkunwaring nahimatay. Good girl. WOW. Infairness, pwede rin 'tong mag-artista ha. May future!
Binuhat ko naman siya yung parang pangkasal, para natakpan ko yung palda niya. Tapos, tuloy-tuloy na akong naglakad papuntang clinic. Bakit sa clinic? Baka may napkin din kasi dun e. HAHA.
Habang papasok na kami sa clinic. Nakita ko yung EX niya. Si Erick ba yun? Palabas na siya nung clinic.
Nagkatinginan pa kami. Tss. Mukha niya! Bigla naman siyang napatingin kay Eya, na buhat ko. Nagstop pa nga siya e.
"Anong nangyari sa kanya?" Tumingin siya sa akin, halatang worried siya kay Eya. Tss. Mukha niya! Mainis nga 'tong Erick na 'to.
"Anong nangyari sa kanya? Uhm, una, ginago mo siya, pangalawa, ginago mo siya, at, pangatlo,
nasabi ko na bang ginago mo siya? Nasagot ko na ba tanong mo?" Nagsmirk ako sa kanya tapos pumasok
na ako sa clinic. Bigla kong naramdamang kinurot ako ni Eya. Tss. Kahit kailan talaga martyr 'tong babaeng 'to.
"Uhm, Nurse?" Napatingin naman sa akin yung nurse. Bigla ngang tumayo at nagsmile e. Weird. Baka may crush lang sa akin. HAHA.
"Mr. Lim?"
"Opo. Hehe."
"WOW. You're here. And, OMG." Napatingin siya sa buhat-buhat ko.
"Ano na namang nangyari sa kanya? Dinala mo rin siya kahapon diba?"
"Opo. Nahimatay e."
"Ay ganun ba. Osige, Iho. Ihiga mo muna siya dyan sa bed. Tapos pumunta ka sa office at may kailangan kang sagutan."
"Sige." Pagkalapag ko kay Eya sa bed, (parang gamit lang noh? HAHA). Bigla naman napasigaw yung Nurse.
"Bakit po?" Yung tingin niya, galit na galit.
"Come to my office, right now."
Nung nasa office na ako nung nurse, binigay niya sa akin yung isang paper. Parang info sheet about sa patient. Sinagutan ko naman. Pagkabigay ko sa kanya nung form, bigla niya akong binatukan. Huh?
"Bakit niyo po ako binatukan!?" Ang sakit kaya. Meron rin kaya 'tong nurse na 'to? Hehe. Bad Vibes siya e.
"Bakit niyo ginawa yun, ha? Hindi niyo ba alam na pwede kayong masuspend?!"
"What? Anong ginawa?" Wait, don't tell me, she's thinking about...
"Bakit NAG-ANO kayo! At sa school campus pa talaga! First time niyo kaya siya dinugo?! Tama ba
ako?!" WHAT THE HELL IS HAPPENING HERE? Syet. Pulang-pula ako sa kahihiyan. Nakakahiya. Tengene.
No. Way.
"ANO BA KAYO NURSE! HINDI YUN YUNG NANGYARI! NAGKAROON LANG SIYA. OKAY?" Tumawa lang yung Nurse. Napapahiya na ako. Syet.
"Akala ko naman kung ano na, Osha, sige, pero di pa rin ako convinced. Mga kabataan talaga oh. Wait, may napkin ba yang girlfriend mo?" Sht. Oo nga pala. Pero, GIRLFRIEND?
"Yung babaeng yun? GIRLFRIEND KO? NO WAY. Hindi ko po siya girlfriend. Single ako. Okay? Atsaka, yung... napkin, wala po siya e."
"Ganun, okay. Maghintay ka dyan." Bigla niyang kinuha yung bag niya tapos may hinalungkat siya.
"Oh, eto. Napkin." Inabot sakin nung nurse...yung... napkin. Syet. Di ko mahawakan ng maayos.
"Sige na, pumunta ka na muna dun sa girlfriend mo, baka gising na yun e. Ano nga pala pangalan
nun?"
"Di ko nga po siya girlfriend! Ang kulit niyo Nurse. Name niya, Eya." Bigla siyang nagsmile.
"Alam mo, feeling ko, magkakaroon ng loveteam dito sa campus na 'to. BREYA. Bagay diba? Haha. Naalala ko tuloy yung highschool years ko..." BREYA? Like, srsly?
*Iris - ayan yung Breya na ginawa mo. Ayii thanks. <3*
Dakdak siya ng dakdak kaya tumakas na ako at pumunta sa may bed station. Pagkapasok ko dun, gising na gising si
Eya.
"Hoy. Ikaw! Bakit mo ginawa yun kay Erick?" Tinignan niya ako ng masama.
"Yung alin?"
"Nagtatanong siya ng maayos tapos yung sagot mo, parang sinisisi mo na siya yung may kasalanan kung bakit ako andito!"
"Bakit? Totoo naman yun diba? Wag ka ngang martyr. Niloko ka na nga nung taong yun e." Inalis niya naman sa akin yung tingin niya.
"Ang tagal mo naman." Kapal talaga nitong babaeng 'to noh? Kanina, sinisigawan niya lang ako, tapos ngayon, isnabera pero demanding? Mood swings nito. Tss.
"Kapal mo. Ikaw na nga tinulungan e."
"Tss. Ewan ko sayo."
"Oh. Eto!" Tinapon ko sa kanya yung... napkin at tumama sa mukha niya. Tawa lang ako ng tawa! Yung mukha niya kasi e. HAHAHA!
"Tawa ka dyan? Ugh!" Lumabas naman siya at pumunta siguro sa CR. Naghintay lang ako dun sa may bed tapos nagulat ako, biglang nagbuzz yung cellphone ko.
FR: XXXXXXXXXXXXXXXXX
Bryan, How are you? This is your mom, I'll talk to you later. K?
Di ko nireplyan. Bakit pa. Alam niyo namang sigurong, siya yung gusto na magstay ako dito, right? Gusto ko sa States lang ako. Pero siya, gusto niya, dito ako. Tangna. Para daw makabawi ako sa kasalanan ko... hindi ko naman
sinasadya yun ha?
"B-bryan." Nakatingin siya sakin, nagpapaawa. Problema nito? "Oh, problema mo?"
"Eh. Kasi... W-wala akong extra uniform. Hehe. Pati underwear..." Bigla siyang namula. Ako rin naman ha! Papahirapan na naman ako nito?
"So anong gusto mong gawin ko? Bigay ko sayo uniform ko? Pati... u-underw--"
"Gagu ka! Pakitawag na nga lang si Andie. Meron siyang extra e."
"Tss. Sige."
"Thank you." Nagulat ako. Syempre, nagthankyou e. Bihira yun ha? Nakasmile siya sakin. Napasmile tuloy ako.
Don't get me wrong. Pero, ewan. Magaan lang talaga loob ko sa kanya. Siguro, kasi, naalala ko sakanya si... Bettina.
"Okay lang yun. Pero tandaan mo, babayaran mo pa ako. May utang ka sa akin." Bigla naman siyang sumimangot.
"Eeeeeh. Wag na. Hehe. Ambait mo talaga Bryan! Wag na, libreng pagtulong mo na sa akin yun. Friends naman tayo diba? Hehe..."
"Ano ka, swerte? Hindi pwede."
"Anong gagawin ko para makabawi ako sa ginawa mo?"
"Uhm..." Oo nga noh? Anong papagawa ko sa kanya para mabayaran niya sa akin yung utang na loob niya? "I'll think about it." Nagwink ako sa kanya tapos lumabas na.
Eya. Eya. Eya. Babawi ka sa akin. Tandaan mo yan. Papahirapan kita.