Nakatulalang nakatingin lamang ako sa reflection ko sa salamin habang sinisipat ang aking mukha, natatawang napapa iling na lamang.
It's been what? I have almost two sessions, Of face off between Valerie and me pero bakit diko parin nakukuha ng tuluyan si Athena?
Althea is being nosy in my plan, sakit na nga siyang ulo ko dadagdag pa si Valerie.
My Dad keep on doubting me about Valerie, kung bakit ko pa binuhay ito noon.
Kahit ako I'm starting feeling doubting to my self.
'Bakit nga ba?'
Ang sagot???
Diko rin alam....
"Ma'am, m-malapit na po tayo." Kinakabahang anunsiyo ng tauhan ko.
Napa irap na napatayo na lang ako patungo sa railing ng Yate at tinanaw ang isla.
Until now it's still bothering me about Valerie, unti-unti ng nag re-response ang mga vital signs niya at alam ko di mag tatagal ay tuluyan na siyang magigising.
If ever that happen, mas lalo akong mahihirpan na makuha si Athena. We need to get away as soon as possible bago pa malaman ni Athena about kay Valerie.
Selfish na kung selfish... That's who I am. Especially kapag si Ayen na ang involve sa pagiging selfish ko.
Marami na akong pinag daanan, paghihirap kaya ipaglalaban ko siya hanggang sa kamatayan.
Athena's starting to giving me a chance and I want to grab it. Di ako makakapayag na haharangin na naman kame ng kahit sino man sa pamilya niya, especially Valerie.
And it all of it are according to my plan.....
Flashback from the start......
I woke up on a white room that full of machines around me. At doon ko lang napag tanto na nasa hospital nga ako.
Pinilit kong alalahanin kung bakit nga ba so napunta dito, hanggang sa unti-unti ko ng maalala ang lahat.
Ang pag tatalo namin ni Athena sa sasakyan hanggang sa nabangga kame sa isang sasakyan.
I silently thankful that I'm still alive.
After that fight between me and Athena, hanggang sa nahantong sa pag sabog ng sasakyan lulan namin dalawa,
"Bitiwan mo ako Rachel!! Sasabog na ang sasakyan, kaylangan na natin lumabas!!"
"Hinde, hinde ka aalis!!"
"Sasama ka sakin hanggang sa kabilang buhay!"
"Rachel!! ano ba!!"
"Kung mamatay ako, isasama kita Ayen!! Isasama kita hanggang impyerno!!"
"Isasama kita Athena! Isasama kita hanggang sa hukay ko."
Mag isa ka!"
I'm ready to die that day dahil kasama ko si Athena, ngunit naka labas ito ng sasakyan at naiwan akong mag isa sa loob, I can smell gas all around the car kaya alam kong sasabog ang sasakyan ko.
"Athena!!"
Sigaw ko ng tuluyan na itong lumabas at naiwan akong mag isa sa loob.
Napa sulyap pa ako sa kinaroroonan ni Ayen and all I can see in her eyes is fear....
Malungkot na ngumiti ako rito, and speak for my last word for her.
Di ko din alam bakit ko sinabi ang mga katagang yon but I can feel na hindi pa dito natatapos ang buhay ko.
"I'll be back Ayen, I'll be back ng di mo mapapansin."
Was the last word I said bago naging madilim ang lahat.
Kahit hirap man mag salita ay pinilit kong igalaw ang kamay ko para tanggalin sana ang mga bagay na naka kabit sa katawan ko, ngunit napa hinto ako ng may naramdaman akong ano sa mukha ko.
Kaya dahan dahan kong hinawakan ito hanggang sa natatarantang at napapa iyak na hinubad ko ang benda na nala balot rito.
Kahit hirap man ay pinilit kong bumaba ng higaan at pagewang gewang na tinungo ang banyo at agad na hinanap ang salamin.
Napa tulalang napa hawak muli ako sa mukha ko at nag sisimula ng tumulo ang aking luha,
"No!!! No!!! No!!!"
Halos mabasag na ang mga gamit at makina na nasa loob ng kwartong ito dahil sa galit at di matanggap sa aking nakikita.
"Hinde!! Hinde!!!"
Patuloy parin ako sa pag iyak hanggang sa naririnig ko ang nag mamadaling hakbang ng mga tao sa paligid.
"Rachel, anak.... Stop it,"
"Ano to?! Bakit ganito ang anyo ko?!"
"Sumabog ang sasakyan mo anak, buti na lang may humila sayo palabas bago ka tuluyan masunog at mawala sa akin."
I felt angry, mad, devastated kay Athena. Halos gusto ko ng hilahin ang oras para gumaling lang ako dahil babalikan ko silang lahat.
Ilang buwan din dumaan bago ako tuluyan naka labas, at unang ginawa ko ay subaybayan lang si Athena.
And therw she is, happiness plastered on her faces habang yakap-yakap nito si Valerie.
Diko mapigilan mapa pahid ng luha at pina andar ang sasakyan ko papalayo sa kanila. Napahigpit ang hawak ko sa manibela at pina obra ito ng mabilis.
Mas na dagdagan ang galit ko ng nabalitaan ko ang nalalapit nilang kasal.
And that I never allowed it.
Ilang buwan din ang nag daan bago ko muling na tyempuhan si Athena papalabas ng bahay nila kaya sinundan ko ito, hanggang sa nahantong ang pag sunod ko sakanya sa airport.
Napa hinga ako ng malalim ng makita kong sinundo pala nito si Valerie.
Tahimik ko silang sinu sundan hanggang sa diko mapigilan ibangga ang sasakyan nila para mapa gewang-gewang ito at na tamaan pa sa paparating na truck at ilang beses pang gumulong gulong.
Dali-dali akong bumaba at tinungo si Athena na lumipad pala papalabas ng sasakyan.
Pinatihaya ko siya, she's slightly in pain at parang inaantok na ang mata nito.
Nakangiting binunot ko ang kutsilyo ready to stab her when someone stop me.
A lady with 40's of age desperately stop me and telling me that I've got the wrong Guevara.
At doon ko nalaman na si Arabella pala ang babaeng sinusundan ko at hindi si Athena.
Elizabeth set her condition to spare Arabella's life from me. At kapalit non ay pag palit namin ng mukha ni Valerie.
I felt relief when I heard her conditions. Kaya pumayag ako sa gusto niya, total pareho naman kame makikinabang.
She can have Arabella, and I can have my Athena.
And that's all started.... I do my operation by switching our faces.
Bumalik ako sa pamilya Guevara at pinalabas ko na may mag asawang matanda ang tumulong sa akin too heal bago ako makabalik muli.
Thank God and Athena believed me immediately. While the other Guevara feeling doubt at me. Especially Althea....
Nang tumakas si Valerie sa kamay ng mga Advincula noon ay inutusan ko agad ang mga tauhan ni Dad na hanapin ito, mas pina doble ko pa ang pag hahanap sakanya ng nag simula ng mag duda ang mga Guevara sa akin especially that Althea.
Nag kanda letche-letche pa ng nilaglag ako ni Elizabeth.
After a months din ang nag daan bago nila tuluyang mahanap si Valerie.
And when she's on my hand again I begun to do my new plan, at yon ay ipag palit ang mukha namin.
Muli kong binawi ang totoo kong mukha sa tulong na din ni Doctor Advincula, she's a plastic surgeon.
Kasabwat sa pag papalit ng mukha namin dalawa ni Valerie.
And when the second operation of us is successfully done. I'm starting to do my second plan, and that is my perfectly comeback.
And that is take Valerie out of the picture.
Pinain ko ang totoong Valerie on that night kung saan andodoon ang mga Guevara. Tinakot ko pa ito noon na kapag di niya gagawin ang gusto ko the next shot she will heard will land on Athena's chest. Straight to her heart.
Pero siyempre it's just a bluff, I'm not stupid to kill Athena, para saan pa plano ko? I just did these para masagawa ko lang ang totoong plano ko.
And that's to get the Guevara's Attention.
All of them, they thought that it's still me. Ang di nila alam na si Valerie na pala ang babaeng yon,
How stupid are they.... If they only knew.
Val starting to raise her gun on Althea, and that make me smirk from afar. Using my binocular kitang kita ko kung gaano nanginginig ang mga kamay niya while pointing her gun to Althea.
Di naman ako antipatika kung di ko inaamin na I feel pity for this woman, kung di ka lang sana minahal ni Athena, kung ako lang sana ang mahal niya, di kita ipapahamak.
Kaso, your a big obstacles in my way through Athena's heart.
Sa di kalayuan din I spot Athena's way pa punta sa pamilya niya. Wala siyang kaida-ideya sa nangyayari, she immediately stop when she totally saw the commotion going on.
Here we go....
And in one snap she shot Althea pero ikinatigil ko ng may pangalawang putok na umalingangaw. At doon ko lang napansin ang pag bagsak ni Valerie sa harapan ng pamilya Guevara.
Athena shot her from afar.....
I felt shock......
Pity.....
And
guilt...
Napahawak ako sa mukha ko ng makaramdam ako ng pag lalamig at doon ko lang napansin na may mga luhang pumapatak rito.
Diko alam kung para saan ang nararamdaman kong lungkot, kung sa pag ka baril kay Valerie, o sa pag baril ni Athena na buong akala niya ay ako.
They all thought na ako ang namatay that night, and they all believed on my little show.
Di ako pumunta sa sarili kong libing at pina asikaso ko kay Dad ang lahat. While I'm preparing for my comeback. I need to executed it in perfect way para makuha ko muli ang loob ng mga Guevara especially Ayen.
Ngunit kailangan ko unang makuha ang tiwala at loob ng isa sa pinaka mahirap amuhin, and that's Althea Guevara.
Madaling manipulahin si Athena but Althea? I don't think so. Siya lang talaga ang sagabal sa mga plano ko, She's a quiet woman with a strong personality. Walang salita kang anong maririnig sakanya pero pinag aaralan kana niya ng palihim. She's a smart woman di mo siya maloloko.
Kaya nag kanda letche-letche lahat ng mga plano ko.
"Ma'am"
Napatigil ako sa pag babalik tanaw ng nakaraan ng tinawag ng tauhan ni Daddy ang atensyon ko.
Di ako sumagot ngunit at hinintay lamang itong mag salita.
"Wala po akong nakikitang tauhan natin sa daungan."
Napalingon ako rito na naka kunot noo at nag lakad palabas ng yate kung saan tanaw ko sa kalayuan ang daungan.
Palihim kong ginala ang paningin ko sa paligid dahil sa sobrang katahimikan ng isla.
Something is not right.......
"Akin na ang telepono ko."
Dali-dali naman inabot nito sa akin at dinayal ang numero ng mga tao ni Daddy na susundo sa amin. Ngunit nakaka ilang ring na ay walang sumasagot.
Kaya kinutuban na ako ng masama lalong-lalo na kay Athena.
"Dalian ang pag daong...." Mariing utos ko sakanila. "Kaylangan na natin umakyat ng burol. Hindi maganda ang kutob ko sa paligid... Sobrang tahimik."
"Opo Ma'am."
Nag si lundagan naman ang mga tauhan ni Daddy ng naka daong kame at ginabayan akong bumaba ng yate.
Ngunit pag ka apak ko pa lang sa daungan ay may biglang nag silabasan sa kung saan at tinutukan kame nito ng baril.
Tila nagulat din ang mga kasama ko kaya huli na para lumaban pa dahil napapaligiran na kame ng mga ito.
Di nag laon ay napansin namin ang paparating itim na Honda Civic na naka park sa di kalayuan namin, di ko makita kung sino ang nasa loob dahil fully tinted ang sasakyan nito.
Di nagtagal ay bumukas ang pinto nito sa may driver seat at unang bumungad sa akin ang itim na leather boots hanggang sa makita ko na ang taong bumaba sa sasakyang iyon.
I silently clench my fist ng makilala ko sino ang taong naka taas ang gilid ng labi nitong nakasandal sa kanyang sasakyan.
Sina sabi ko na nga ba...... Paanong nalaman niya ang tungkol sa lugar na ito?
"Surprise?" Unang bungad nito at nag lakad papalapit sa kinakaroonan ko.
Ngunit huminto ito at tumingin- tingin pa sa paligid. Even she's wearing her black shades ay kitang kita ko ang mapang asar niyang ngiti ng muli itong tumingin sa akin.
"Akala mo siguro di kita mahahanap Rachel." She's still mocking. "Your under arrest Ms. Villa-- or tsk...." kinati niya pa ang kilay niya. "Should I say Ms. Carmela Lazaro."
Nawala ang ngiti nito at sinenyasan niya pa mga kasama niyang parak para posasan ako ngunit maigilap kong tinulak ang lalakeng police.
Napatigil si Althea at muling tumingin sa gawi ko na naka taas ang isang kilay.
"Wag mo ng subukan pang lumaban Ms. Villamor, dahil maari ka--"
"Wala kang karapatan gawin sa akin to Althea!!"
"May karapatan akong dakpin ka.... Mula ng kinuha mo ang kapatid ko ay Patong patong ang kasong isinampa naming mga Guevara sayo."
"Wala akong kinukuha! Dahil unang una.... Kasal kame ng kapatid mo, at kahit saan ko man kaladkarin o dalhin ang kapatid mo ay karapatan ko yon dahil asawa ko siya."
Pansin ko ang pag galaw ng panga nito ng lumapit mismo sa harapan ko.
At halos idikit na nito ang mukha niya sa mukha ko marahil sa inis.
"Wag mo ng isa isahin ko pang ipag mukha sayo ang mga kaso mo Rachel. Dahil sa dami ng kaso mo, sisiguraduhin kong tatanda ka sa kulungan." Taimbaga pa nitong sabi.
Halos mag kanda duling na ako sa sobrang lapit nito ngunit di ako nag patinag.
"Magkita na lang tayo sa korte."
"Dakpin na ang mga yan!!" Utos nito sa mga police na nasa kapaligiran.
Unang kinaladkad ang mga tauhan ni Daddy habang kasunod naman ako sakanila.
Habang nag lalakad ako patungo sa Mobil ng mga police ay diko mapigilang igala ang mga mata ko sa paligid para hanapin ang nag iisang particular na tao.
Ngunit wala ako kahit na anong makita, wala siya.... Where are you?
Nanatiling nakatayo si Althea sa hood ng sasakyan niya ngunit wala doon ang atensyon ko, kundi sa nag iisang tao na kanina ko pa hinahanap.
There she is.....
Standing behind Althea's back while eyeing on me.
Ngunit ang ipinagtataka ko ay ang emosyong nakikita ko sa mata niya.
I expect to see her happiness plastering all over her face dahil for the ninth time......
She's free again........
Ngunit bakit ngayon.......
All I can see is sadness in her eyes.......
___________________________________
To be continued.......