Goryeo krallığı
Kapımın vurulması ile gir iznini verdim "Prensesim, kral min Gyu sizi çağırıyor" kafamla onaylayıp çıkmasını emrettim. Üzerimdeki hanboku düzeltip yanımdaki cariyeler ile babamın yanına gittim. Önünde saygıyla eğilip işaret etti yere oturdum.
"Kralım beni niçin çağırmıştınız"
"Joohyun sana güzel haberlerim var"
majestelerinin tek kız evladıyım ne kadar belli etmese de bana düşkün biridir.
"dinliyorum majesteleri"
babamı dinlerken aynı zamanda bardaklara bitki çayını doldurdum.
" Joohyun evleniyorsun" babamın dediği şey duraksamama neden oldu. Daha yirmi yaşındaydım. Babama asla karşı çıkamayacağımın da farkındayım ama sormak istedim. "Kiminle?" İçtiği çayı masaya bıraktı "velihat prens Kim Taehyung"
Benim için velihat ya da başka bir mertebe nin bir önemi yok benim için bana sevgi göstere bilecek mi orası önemli. Sesim olduğundan daha da kısık çıktı "peki düğün ne zaman efendim?" Babam sorduğum sorudan memnun olmuşçasına kafasını salladı.
"İki hafta sonra" babamın odasından çıktıktan sonra soluğu abim de aldım. Onun elinden birşey gelmez biliyorum ama en azından saçımı okşar. Annemi kaybettikten sonra en küçük ve tek abim hep yanımda oldu. Anne yerini tutamaz ama bana verdiği sevgi bir miktar da olsa içimde ki özlemi dindiriyor.
Abim bahçe de ok çalışması yaparken arkasına yavaş ve sessiz bir şekilde yanaşıp kulağına doğru bağırdım "Jongin" ne yi o kadar uzun bağırmışım ki abim sonunda kulaklarını tutup acı içinde yüzünü buruştur du. Başımı alıp kolunun altına sıkıştırdı. "Kaç kere bana ismimle hitap etme dedim sana"
Abimin azarlar gibi kurduğu cümleye gülmeye başladım "tahta daha oturmadan sana nasıl majesteleri derim" şaşkınca bir o kadar da komik sorduğum soruya gülmeden edememişti. Yanında çocuklaştığım tek kişi Jongin diğer iki abimle çok resmi bir ilişkimiz var eh annelerde farklı olunca aramızda ki soğukluk daha da artıyor.
Abimin kolundan kurtulup yavaş adımlarla yürümeye başladım biliyorum ki bir şey olduğunu tahmin edip o da arkamdan gelecek. Ellerini belinde birleştirip tahmin ettiğim gibi arkamdan gelmeye başladı.
Beraber oturduğumuz göl kenarında ki büyük kayalıklara doğru adımlarımı hızlandırıp en büyük kaya parçasının üzerine oturdum. Abim istifini bozmadan beni itekleyip yanımda yerini aldı. Başımı omzuna koyup gölü seyretmeye başladım.
"Ee Joohyun ne zaman anlatacaksın?" Başımı omzundan kaldırıp içimdeki sıkıntıyı paylaştım "evleniyorum" sıkıntılı söylediğim cümleden abimin yüzünde gülücükler açtı "bende bir şey var sandım Joohyun" abimin benim evlenmeme bu kadar sevineceğini bilseydim karşıda ki kuğulara anlatırdım derdimi.
"Abi ya sevmezse beni hem daha yirmi yaşındaydım" kafasıyla beni onaylayıp "doğru seni sevmeye bilir" abime göz devirme den edemedim ne biçim teselli veriyor öyle "ama elbet sever" ellerini saçıma götürüp saçlarımla oynamaya başladı "hem seni evde çok bile besledik. Annemiz on beş yaşında evlenmiş babamla"
abimin dediği şeyle hem yüzüm asılmış hem de mutlu olmuştum "demek ben bu sarayda fazlalığım" abim gözlerini kocaman açıp bana baktı "kim dedi onu Joohyun" gözümle kendisini işaret ettim. "Doğru söylemiş" başımı tekrar abimin omzuna koydum.
Etrafı seyrederken istemeden de olsa prens taehyung u düşündüm. Onun ilk ve tek resmi karısı olacağım doğru ama benim bilmediğim kaç cariyesi var orası muamma. Seungwan ın sesiyle dalıp gittiğim yerden gözlerimi ayırdım.
"Prenses hazırlanmanız gerekiyor." "Neden?" "Akşam prens taehyung ve ailesi yemeğe geleceklermiş efendim" Seungwanu kafamla onaylayıp oturduğum taştan aşağı indim. "İzninizle abicim" abim kafasıyla onayladıktan sonra odama doğru yol aldım.
Seungwan benden yaşça büyük olmasına rağmen benim ilk ve tek arkadaşım. Yakınlığımız bazen başıma dert açsa da ben bu dertlere razıyım. Odama geldiğim de önceden hazırlanmış hanbokları gördüm. Hepsi birbirinden güzeldi.
Seungwan kulağıma yaklaştı. "Prenses banyonuz hazır" yüzümü Seungwan a döndüm "hadi gidelim o zaman" banyomu yaptıktan sonra aralarından en güzel hanboku seçip giyindim. Prens Taehyung'u ilk defa göreceğim için kalbimin hızlı atmasına engel olamıyordum.
Seungwan makyajıma yaparken sohbet etmeye başladık "prenses" "efendim Seungwan" derin nefes aldı "prensi göreceğiniz için heyecanlı mısınız?" Hayır anlamında kafamı iki yana salladım. Seungwan gülümseyip elinde ki göz fırçasını masaya bıraktı.
"Eminim seni çok sevecek ve beğenecek " Seungwan a ne kadar heyecanlanmadığım konusunda yalan söylesem de beni iyi tanıdığı için hemen yalanımı fark etmiş ve bir müddet de olsa içimi rahatlatmaya çalışmıştı.
Makyajım ve saçımda bittiğinde ayağa kalkıp boy aynasının karşısına geçtim. "Sence beni beğenecek mi?" Seungwan kafasıyla onaylayıp elin deki hanboku yatağımın üzerine koydu. "Eğer bu hanboku giyseydin beğenmeyecekti seni" işaret parmağı ile yatağımın üzerinde duran kırmızı hanboku gösterdi.
Bu kız kafamı dağıtma konusunda mükemmel. Ben Seungwan a gülerken kapı çaldı. Gire bilirsin komutundan sonra yemeğe gitmem gerektiğini söyleyip odadan çıktılar. Son kez Ayana bakıp yemeğin yeneceği oda ya gittim.
Yemek boyunca konuşmamış sadece yemeğe odaklanmıştım . Prense gelecek olursam bu kadar yakışıklı olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Yemekten sonra tanışmamız ve sohbet etmemiz için prensi bahçeye davet ettim.
Sesiz geçen yürüyüşümüz göletin önünde son buldu. Yüzümü prense döndüm ama o göle öyle odaklanmış bir şekilde ki benim yüzüme bile bakmıyor. Bütün cesaretimi toplayıp prens ile konuşmaya çalıştım "Taehyung biraz kendinden bahseder misin" Taehyung yüzünü hızla bana döndü
"Prens hitabını kullanırsanız sevinirim prenses!" Sesi sert bir şekilde çıktı. İyi de bunda kızılacak ne var zaten ilerde eşim olacak. "Peki prens" bahçe de kurduğum cümlemin son cümle olduğunu nereden bile bilirdim ki;
Bir saate yakın bahçede öylece durmuş sohbet bile etmemiştik. Sohbeti geçtim adımı bile sormadı. Bu kadar sert bir insan olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Masada konuşulanlardan çıkardığıma göre benimle evlenmesinin büyük sebebi tahta geçmek ve toprakları büyütmek olduğunu düşünüyorum.
Sert yapısı insanın içini ürpertiyor. Yüzünü bana dönmeden "hava soğudu içeri geçelim" o görmese bile kafamla onaylayıp yürümeye başladım. içeri geçtiğimizde taehyung abimin yanına geçip oturdu benmi ben babam ve kral kimin yanına. Abim ile sohbetini fark ettikçe galiba sadece bana karşı mesafeli.
Ayağa kalktım "Joohyun nereye" abimin sesiyle bütün gözler üzerim de oldu sayesinde tabi bir kişi hariç kafasını kaldırmaya cüret bile etmedi"siz rahat rahat konuşun abicim ben odama çekiliyorum izninizle" önlerinde eğilip selam verdim
Odama gittiğimde Seungwan ı çağırıp başımı dizlerine koyup elini saçlarıma getirdim. Oda demek istediğimi anlamış hemen başımı okşamaya başladı. "ne oldu prenses" derin nefes aldım "beni umursamadı bile Seungwan"
"Belki çekinmiştir" gözlerimi devirdim "sanmam Seungwan abim ve babamla gayet güzel sohbet ediyor, bahçeye çıktığımızda öylece durdu adımı bile sormadı!" Sesim git gide şiddetlenirken sinirimde hat safaya çıkıyor.
"Galiba beni hiç sevmiyecek"
Evet nasıl buldunuz bakalım :)
Umarım beğenmişsinizdir. Nasıl
yazacağımı bilemedim şahsen ama
bu kitaptan çok ümitliyim lütfen
kitabımı ve beni çok çok sevin sizi
seviyorum. Kitap hakkında ki
düşünceleriniz benim için çok
önemli lütfen yazın veee okumasını
istediğiniz arkadaşlarınızı
etiketleyin öptüm sizi şap şup❤️💋