//Zaw//
''ငယ္ေသးတဲ႕အခ်စ္မို႕ မေလးစားတာလားေျပာပါ ကြ်န္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တတ္တာ ကြ်န္ေတာ္သာအသိပါ ညတိုင္းဘဲ ရွစ္စြမ္းကိုအိပ္ပ်က္ခံျပီးလြမ္းတာ သားရဲ႕အျဖစ္ကိုသနားပါဗ်ာ ဝူးဝူးဝူး📢📢📢''
လာျပီ ။ညဘက္ဆိုရိုးရာမပ်က္ အေဆာင္ေရွ႕လာဆိုေနတဲ႕ေက်ာင္းသားေတြ။မတိုင္ပင္ထားဘဲနဲ႕ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးနဲ႕ ခ်ဴးဝမ္နင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ျကည့္လိုက္တယ္
''စားမရအိပ္မရအေျခအေနနဲ႕ ေသြးအားနည္းလို႕ေသပါျပီ ရွစ္စြမ္းရယ္ ရွစ္စြမ္းမခ်စ္လို႕ေတာ့ေသႏိုင္မယ္ အပိုေတြမဆိုဘူးယံုေပါ့ကြယ္ ရွစ္စြမ္းမွမခ်စ္ရင္ ဘဝပ်က္သြားႏိုင္တယ္ သားကိုမသနားေတာ့ဘူးလားလို႕ ရွစ္စြမ္းရဲ႕ ဒီကဟက္စကီးငတုတ္ေလးကရွစ္စြမ္းျပန္မခ်စ္ရင္ စာမလုပ္ဘူးေနာ္''
ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး အျပင္ထြက္ျကည့္ေတာ့ ဟိုသေကာင့္သားေလာ့ပင္းဟယ္ဆိုတာေလးက မ်က္လံုးေတြအေရာင္တလက္လက္နဲ႕ထျကည့္တယ္။
''ရွစ္စြမ္း''
''ေလာ့ပင္းဟယ္ အခုခ်က္ခ်င္းအိမ္ျပန္ မနက္ျဖန္ငါေပးထားတဲ႕အိမ္စာမျပီးလို႕ကေတာ့ မင္းတို႕အတန္းပိုင္လ်ိဳခ်င္းေကာနဲ႕တိုင္ေျပာမယ္ ''
''လ်ိဳခ်င္းေကာမ်ားစကားထဲထည့္ေျပာလို႕ ဒါေပမဲ႕လည္း ရွစ္စြမ္းကလုပ္ေစခ်င္ရင္လုပ္ပါ့မယ္ ဒါေျကာင့္စာလုပ္ဖို႕မိုတီေလးေပးပါဦး''
''F**k you ေလာ့ပင္းဟယ္''
ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းထုတ္ျပီး တေတာက္ေတာက္နဲ႕ရွာတယ္။ေနာက္ မ်က္ႏွာျကီးျဖီးျပီးအက်ယ္ျကီးေအာ္ေရာ။
''ရွစ္စြမ္းကသိပ္ရိုတာဘဲ googleမွာ F**k youဆိုတာ Love youတဲ႕ ရွစ္စြမ္းေရ F**k you too''
''ဒီMother besideေလးကေတာ့!!!''
''ရွစ္စြမ္း ေပါင္ေပ့ေလး ဟက္စကီးေလးကိုထြက္မျကည့္ေတာ့ဘူူးလား ဟင္ ဒီက တပည့္အလိမၼာေလးကို မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား''
ေလာ့ပင္းဟယ္ေဘးက ေမာ့ရန္ကပါထေအာ္တယ္
''ရီႊး''ခနဲ အသံေနာက္မွာ ဟက္စကီးတစ္ေကာင္အျမီးေလးကုပ္သြားတယ္။ေနာက္ တင္ပါးမွာအရိွဴးရာတစ္ခ်က္ထင္သြားတယ္။
''သိပါျပီ ရွစ္စြမ္းရဲ႕ ရွစ္စြမ္းရဲ႕ခ်စ္တတ္မႈျကီးကိုသိသြားပါျပီလို႕ ျပန္ပါေတာ့မယ္လို႕ အဟင့္''
တစ္ဖက္မွာလည္း ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႕ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။သူတို႕ကတျခားမဟုတ္။ဟြားခ်န္နဲ႕လန္ဝမ္က်ီး။
ဒံုးေဝးတာကိုမွရွယ္ဇြန္းတပ္ထားတဲ႕ crushႏွစ္ေယာက္ကိုပိုးရတာလည္း လြယ္ကူမေန။အခုလည္းျပန္လာေလာက္မဲ႕လမ္းထိပ္ကအုတ္ခံုမွာႏွစ္ေယာက္သားတိုင္ပင္ျပီးေစာင့္ေနျကတယ္။
''ဒီတစ္ခါမလဲြေစနဲ႕ေနာ္''
''အင္း''
''သေဘာမတူဘူးဆိုရင္ တစ္ခါတည္းအျကမ္းဖက္လိုက္ေတာ့''
''အင္း''
စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ေစာင့္ျပီးတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမ်ွာ္ေနတဲ႕ႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာခဲ႕တယ္။
ရွဲ႕လ်န္ အဲ႕အနီေရာင္နဲ႕အျဖဴေရာင္ႏွစ္ေယာက္ကိုသတိထားမိတာေတာ္ေတာ္ျကာေနျပီ။သူနဲ႕ေဝဝူရွင္းဒီလမ္းကျပန္တိုင္း သူတို႕ရွိတယ္။သူတို႕ျဖတ္သြားတိုင္း အဲ႕အနီေရာင္နဲ႕တစ္ေယာက္က သီခ်င္းထထဆိုတယ္။
ဘာတဲ႕ ''ေသြးေျကာထဲကစြမ္းအင္မ်ား ကိုကိုဖန္ဆင္းေပးတာလား ကိုကိုေျကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္မွာအိပ္ေရးပ်က္ ကိုကိုသာရက္စက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္အသက္ထြက္''
ဘာျကီးမွန္းလဲမသိဘူး။ဟင္ ဒီတစ္ခါသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ျဖတ္သြားေတာ့ ေနာက္ကလိုက္လာတယ္။ေဘးကေဝဝူရွင္းကို တိုးတိုးတိတ္တိ္တ္ သတိေပးတယ္
''ညီေလး ေနာက္မွာလိုက္လာတယ္ လွည့္မျကည့္နဲ႕ သူတို႕ဘက္ကစလႈပ္ရွားတာနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထား''
''ok ဟုတ္ျပီ''
ေဝဝူရွင္းကလည္းေခါင္းညိတ္ျပတယ္
''အေရွ႕က အကိုျကီးတို႕ ကိုကိုေလးတို႕ ေနပါဦးဗ် ေျပာစရာေလးရွိလို႕ပါဗ်''
ႏွစ္ေယာက္သားလွည့္ျကည့္ေတာ့ အနီေရာင္နဲ႕တစ္ေယာက္ကမခိုးမခန္႕ရီလို႕ အျဖဴေရာင္နဲ႕တစ္ေယာက္ကမ်က္ႏွာေသနဲ႕။
''ဟုတ္ကဲ႕ဗ် ဘာမ်ားအလိုရွိလဲဗ်''
''ဒီက ကိုကိုက လက္ေရးလွသင္တယ္ျကားတယ္ဗ် ကြ်န္ေတာ္လည္း လက္ေရးလွသင္တန္းစံုစမ္းေနတာ အေတာ္ဘဲဗ်ာ ကိုကို ကြ်န္ေတာ့္ကိုလက္ေရးလွသင္ေပးလို႕ရမလား''
''ရပါတယ္ဗ် ေစ်းကဘယ္လိုညိွမလဲဗ်''
''ေစ်းကေတာ့ ဒီကကြ်န္ေတာ့္ကိုသာအပိုင္ယူလိုက္ပါဗ်ာ ကိုကိုကပံုဆဲြညံ႕တယ္ျကားတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကကိုကို႕ကိုပံုဆဲြျပန္သင္ေပးမယ္ေလ အဆင္ေျပလားဗ်''
''လက္ေရးလွေတာ့သင္ေပးပါ့မယ္ ညီေလးကိုေတာ့အပိုင္မယူပါရေစနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္စာေတာင္မနည္းရွာေနရတာ ညီေလးကိုေတာ့တာဝန္မယူႏိုင္ဘူးဗ်''
''ကြ်န္ေတာ့္သာအပိုင္ယူလိုက္ပါဗ်ာ ဒါဆိုႏွစ္ေယာက္သား ေမာင္တစ္ထမ္း လင္တစ္ရြက္ ဘဲပစၥည္းလင္ပိုင္ ဘဝကိုျဖတ္သန္းလို႕ရတာေပါ့''
''ဟဲဟဲ ညီေလးကေနာက္တယ္ေနာ္ မထင္ရဘူး အယ္ ဟိုညီေလးကေကာ လက္ေရးလွသင္ဦးမလား''
ေခါင္းခါျပတယ္။မ်က္လံုးကေတာ့ေဝဝူရွင္းဆီေရာက္ေနတယ္။
''သူကပရက္တီကယ္ဆင္းရတာ သေဘာက်တယ္ေလကိုကိုရဲ႕ ဟိုဘက္ကေဝ႕ကိုကိုနဲ႕ ပရက္တီကယ္ကိုက်က်နနဆင္းခ်င္လို႕တဲ႕ အဆင္ေျပလားဗ်''
''ေအာ္ အဆင္ေျပပါတယ္ စာလုပ္တဲ႕သူဘဲ ဒါမ်ိဳးေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးရမွာေပါ့ လာလာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕လိုက္ခဲ႕ ဘာေတြလိုအပ္လဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပေပးမယ္''
''အင္း''
မ်က္ႏွာေသနဲ႕လိုက္သြားတယ္။အခုရွဲ႕လ်န္နဲ႕ သူနဲ႕ဘဲက်န္ေတာ့တယ္။
''ကိုကို''
''ဟုတ္ကဲ႕''
''စန္းလန္ အိမ္ျပန္ရင္ ကိုကိုအိမ္လိုက္ခဲ႔မယ္ေလေနာ္ ''
''ဘာလို႕လဲ''
စန္းလန္ဆိုတဲ႕တစ္ေယာက္ကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ေျပာရွာတယ္
''ဟိုေက်ာင္းလူမိုက္ လူရမ္းကား ခ်ီရုန္ကိုေျကာက္တယ္ဗ် ညေနဘက္ကြ်န္ေတာ္ျပန္ရင္ ပါးစပ္သရမ္းျပီးလိုက္စေနတာ ေနာ္ ကိုကို စန္းလန္ကိုကိုနဲ႕လိုက္မယ္လို႕''
-----
သိပ္မျကာခင္ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးနဲ႕ခ်ဴးဝမ္နင္တို႕ဆရာမ်ားအေဆာင္ကိုလူသစ္ေတြေရာက္လာတယ္။ရွဲ႕လ်န္ဆိုတဲ႕လက္ေရးလွသင္တဲ႕ဆရာနဲ႕ ေဝ႕ဝူရွင္းဆိုတဲ႕ပရက္တီကယ္ဆရာ။ခက္တာက ႏွစ္ေယာက္သားကမလြတ္မလပ္နဲ႕။
''ဒီကရွဲ႕ေလာင္ရွစ္နဲ႕ေဝ႕ခ်န္ေပ့ ဒီအေဆာင္ကလူပ်ိဳေဆာင္ဗ် အိမ္ေထာင္သည္ေနလို႕မရဘူး''
ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးနဲ႕ခ်ဴးဝမ္နင္ကသတိေပးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးကသြားျဖဲရယ္ျပျပီးေျဖတယ္
''စန္းလန္က ကြ်န္ေတာ့္ညီေလး စန္းလန္နဲ႕ကြ်န္ေတာ္ကရိုးရိုးသားသားပါဗ်
''ကြ်န္ေတာ္နဲ႕လန္က်န္႕သူငယ္ဂ်င္းေတြပါ ဆရာရွန္ရဲ႕''
ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးတို႕ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ျကည့္လိုက္ျကတယ္။အဲ႕အခ်ိန္မွာဘဲ ရင္းႏွီးေနျကအသံေတြျကားလိုက္ျကတယ္
''ငယ္ေသးတဲ႕အခ်စ္မို႕မေလးစားတာလားေျပာပါ ကြ်န္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တတ္တာကြ်န္ေတာ္သာအသိပါ ညတိုင္းဘဲရွစ္စြမ္းကိုအိပ္ပ်က္ခံျပီးလြမ္းတာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အျဖစ္ကိုသနားပါဗ်ာ ဝူးဝူးဝူးး''
'' အခ်စ္ဟာလိုက္လို႔ေျပးတာလား ေအာ္ ေျပးလို႕လိုက္တာလား သူ႕အေပၚအႏိုင္ယူတာေတြမ်ားသြားခဲ႕ျပီ ခြင့္လႊတ္တဲ႕ထိေတာင္းပန္ခ်င္လိုက္တာ''
ဆ်ာခ်ဴးမ်က္ေမွာင္ေတြျကံဳ႕သြားသလို ဘခ်ိဳးကလည္းတစ္ခြန္းထဲေျပာတယ္
''ေလာ့ပင္းဟယ္ F**k you!!!''
//Uni//
We F**k Our Teachers
''ငယ်သေးတဲ့အချစ်မို့ မလေးစားတာလားပြောပါ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တတ်တာ ကျွန်တော်သာအသိပါ ညတိုင်းဘဲ ရှစ်စွမ်းကိုအိပ်ပျက်ခံပြီးလွမ်းတာ သားရဲ့အဖြစ်ကိုသနားပါဗျာ ဝူးဝူးဝူး📢📢📢''
လာပြီ ။ညဘက်ဆိုရိုးရာမပျက် အဆောင်ရှေ့လာဆိုနေတဲ့ကျောင်းသားတွေ။မတိုင်ပင်ထားဘဲနဲ့ရှန်ချင်းချိုးနဲ့ ချူးဝမ်နင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်တယ်
''စားမရအိပ်မရအခြေအနေနဲ့ သွေးအားနည်းလို့သေပါပြီ ရှစ်စွမ်းရယ် ရှစ်စွမ်းမချစ်လို့တော့သေနိုင်မယ် အပိုတွေမဆိုဘူးယုံပေါ့ကွယ် ရှစ်စွမ်းမှမချစ်ရင် ဘဝပျက်သွားနိုင်တယ် သားကိုမသနားတော့ဘူးလားလို့ ရှစ်စွမ်းရဲ့ ဒီကဟက်စကီးငတုတ်လေးကရှစ်စွမ်းပြန်မချစ်ရင် စာမလုပ်ဘူးနော်''
ရှန်ချင်းချိုး အပြင်ထွက်ကြည့်တော့ ဟိုသကောင့်သားလော့ပင်းဟယ်ဆိုတာလေးက မျက်လုံးတွေအရောင်တလက်လက်နဲ့ထကြည့်တယ်။
''ရှစ်စွမ်း''
''လော့ပင်းဟယ် အခုချက်ချင်းအိမ်ပြန် မနက်ဖြန်ငါပေးထားတဲ့အိမ်စာမပြီးလို့ကတော့ မင်းတို့အတန်းပိုင်လျိုချင်းကောနဲ့တိုင်ပြောမယ် ''
''လျိုချင်းကောများစကားထဲထည့်ပြောလို့ ဒါပေမဲ့လည်း ရှစ်စွမ်းကလုပ်စေချင်ရင်လုပ်ပါ့မယ် ဒါကြောင့်စာလုပ်ဖို့မိုတီလေးပေးပါဦး''
''F**k you လော့ပင်းဟယ်''
ချက်ချင်း ဖုန်းထုတ်ပြီး တတောက်တောက်နဲ့ရှာတယ်။နောက် မျက်နှာကြီးဖြီးပြီးအကျယ်ကြီးအော်ရော။
''ရှစ်စွမ်းကသိပ်ရိုတာဘဲ googleမှာ F**k youဆိုတာ Love youတဲ့ ရှစ်စွမ်းရေ F**k you too''
''ဒီMother besideလေးကတော့!!!''
''ရှစ်စွမ်း ပေါင်ပေ့လေး ဟက်စကီးလေးကိုထွက်မကြည့်တော့ဘူးလား ဟင် ဒီက တပည့်အလိမ္မာလေးကို မချစ်တော့ဘူးလား''
လော့ပင်းဟယ်ဘေးက မော့ရန်ကပါထအော်တယ်
''ရွှီး''ခနဲ အသံနောက်မှာ ဟက်စကီးတစ်ကောင်အမြီးလေးကုပ်သွားတယ်။နောက် တင်ပါးမှာအရှိူးရာတစ်ချက်ထင်သွားတယ်။
''သိပါပြီ ရှစ်စွမ်းရဲ့ ရှစ်စွမ်းရဲ့ချစ်တတ်မှုကြီးကိုသိသွားပါပြီလို့ ပြန်ပါတော့မယ်လို့ အဟင့်''
တစ်ဖက်မှာလည်း ဒုက္ခရောက်နေတဲ့နှစ်ယောက်ရှိတယ်။သူတို့ကတခြားမဟုတ်။ဟွားချန်နဲ့လန်ဝမ်ကျီး။
ဒုံးဝေးတာကိုမှရှယ်ဇွန်းတပ်ထားတဲ့ crushနှစ်ယောက်ကိုပိုးရတာလည်း လွယ်ကူမနေ။အခုလည်းပြန်လာလောက်မဲ့လမ်းထိပ်ကအုတ်ခုံမှာနှစ်ယောက်သားတိုင်ပင်ပြီးစောင့်နေကြတယ်။
''ဒီတစ်ခါမလွဲစေနဲ့နော်''
''အင်း''
''သဘောမတူဘူးဆိုရင် တစ်ခါတည်းအကြမ်းဖက်လိုက်တော့''
''အင်း''
စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့စောင့်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ မျှော်နေတဲ့နှစ်ယောက်ရောက်လာခဲ့တယ်။
ရှဲ့လျန် အဲ့အနီရောင်နဲ့အဖြူရောင်နှစ်ယောက်ကိုသတိထားမိတာတော်တော်ကြာနေပြီ။သူနဲ့ဝေဝူရှင်းဒီလမ်းကပြန်တိုင်း သူတို့ရှိတယ်။သူတို့ဖြတ်သွားတိုင်း အဲ့အနီရောင်နဲ့တစ်ယောက်က သီချင်းထထဆိုတယ်။
ဘာတဲ့ ''သွေးကြောထဲကစွမ်းအင်များ ကိုကိုဖန်ဆင်းပေးတာလား ကိုကိုကြောင့် ကျွန်တော့်မှာအိပ်ရေးပျက် ကိုကိုသာရက်စက်ရင် ကျွန်တော်အသက်ထွက်''
ဘာကြီးမှန်းလဲမသိဘူး။ဟင် ဒီတစ်ခါသူတို့နှစ်ယောက်ဖြတ်သွားတော့ နောက်ကလိုက်လာတယ်။ဘေးကဝေဝူရှင်းကို တိုးတိုးတိတ်တ်ိတ် သတိပေးတယ်
''ညီလေး နောက်မှာလိုက်လာတယ် လှည့်မကြည့်နဲ့ သူတို့ဘက်ကစလှုပ်ရှားတာနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုကာကွယ်နိုင်အောင်လုပ်ထား''
''ok ဟုတ်ပြီ''
ဝေဝူရှင်းကလည်းခေါင်းညိတ်ပြတယ်
''အရှေ့က အကိုကြီးတို့ ကိုကိုလေးတို့ နေပါဦးဗျ ပြောစရာလေးရှိလို့ပါဗျ''
နှစ်ယောက်သားလှည့်ကြည့်တော့ အနီရောင်နဲ့တစ်ယောက်ကမခိုးမခန့်ရီလို့ အဖြူရောင်နဲ့တစ်ယောက်ကမျက်နှာသေနဲ့။
''ဟုတ်ကဲ့ဗျ ဘာများအလိုရှိလဲဗျ''
''ဒီက ကိုကိုက လက်ရေးလှသင်တယ်ကြားတယ်ဗျ ကျွန်တော်လည်း လက်ရေးလှသင်တန်းစုံစမ်းနေတာ အတော်ဘဲဗျာ ကိုကို ကျွန်တော့်ကိုလက်ရေးလှသင်ပေးလို့ရမလား''
''ရပါတယ်ဗျ ဈေးကဘယ်လိုညှိမလဲဗျ''
''ဈေးကတော့ ဒီကကျွန်တော့်ကိုသာအပိုင်ယူလိုက်ပါဗျာ ကိုကိုကပုံဆွဲညံ့တယ်ကြားတယ် ကျွန်တော်ကကိုကို့ကိုပုံဆွဲပြန်သင်ပေးမယ်လေ အဆင်ပြေလားဗျ''
''လက်ရေးလှတော့သင်ပေးပါ့မယ် ညီလေးကိုတော့အပိုင်မယူပါရစေနဲ့ ကျွန်တော်တစ်ယောက်စာတောင်မနည်းရှာနေရတာ ညီလေးကိုတော့တာဝန်မယူနိုင်ဘူးဗျ''
''ကျွန်တော့်သာအပိုင်ယူလိုက်ပါဗျာ ဒါဆိုနှစ်ယောက်သား မောင်တစ်ထမ်း လင်တစ်ရွက် ဘဲပစ္စည်းလင်ပိုင် ဘဝကိုဖြတ်သန်းလို့ရတာပေါ့''
''ဟဲဟဲ ညီလေးကနောက်တယ်နော် မထင်ရဘူး အယ် ဟိုညီလေးကကော လက်ရေးလှသင်ဦးမလား''
ခေါင်းခါပြတယ်။မျက်လုံးကတော့ဝေဝူရှင်းဆီရောက်နေတယ်။
''သူကပရက်တီကယ်ဆင်းရတာ သဘောကျတယ်လေကိုကိုရဲ့ ဟိုဘက်ကဝေ့ကိုကိုနဲ့ ပရက်တီကယ်ကိုကျကျနနဆင်းချင်လို့တဲ့ အဆင်ပြေလားဗျ''
''အော် အဆင်ပြေပါတယ် စာလုပ်တဲ့သူဘဲ ဒါမျိုးမြေတောင်မြှောက်ပေးရမှာပေါ့ လာလာ ကျွန်တော်နဲ့လိုက်ခဲ့ ဘာတွေလိုအပ်လဲဆိုတာ ကျွန်တော်ပြောပြပေးမယ်''
''အင်း''
မျက်နှာသေနဲ့လိုက်သွားတယ်။အခုရှဲ့လျန်နဲ့ သူနဲ့ဘဲကျန်တော့တယ်။
''ကိုကို''
''ဟုတ်ကဲ့''
''စန်းလန် အိမ်ပြန်ရင် ကိုကိုအိမ်လိုက်ခဲ့မယ်လေနော် ''
''ဘာလို့လဲ''
စန်းလန်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်ကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောရှာတယ်
''ဟိုကျောင်းလူမိုက် လူရမ်းကား ချီရုန်ကိုကြောက်တယ်ဗျ ညနေဘက်ကျွန်တော်ပြန်ရင် ပါးစပ်သရမ်းပြီးလိုက်စနေတာ နော် ကိုကို စန်းလန်ကိုကိုနဲ့လိုက်မယ်လို့''
-----
သိပ်မကြာခင် ရှန်ချင်းချိုးနဲ့ချူးဝမ်နင်တို့ဆရာများအဆောင်ကိုလူသစ်တွေရောက်လာတယ်။ရှဲ့လျန်ဆိုတဲ့လက်ရေးလှသင်တဲ့ဆရာနဲ့ ဝေ့ဝူရှင်းဆိုတဲ့ပရက်တီကယ်ဆရာ။ခက်တာက နှစ်ယောက်သားကမလွတ်မလပ်နဲ့။
''ဒီကရှဲ့လောင်ရှစ်နဲ့ဝေ့ချန်ပေ့ ဒီအဆောင်ကလူပျိုဆောင်ဗျ အိမ်ထောင်သည်နေလို့မရဘူး''
ရှန်ချင်းချိုးနဲ့ချူးဝမ်နင်ကသတိပေးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကသွားဖြဲရယ်ပြပြီးဖြေတယ်
''စန်းလန်က ကျွန်တော့်ညီလေး စန်းလန်နဲ့ကျွန်တော်ကရိုးရိုးသားသားပါဗျ
''ကျွန်တော်နဲ့လန်ကျန့်သူငယ်ဂျင်းတွေပါ ဆရာရှန်ရဲ့''
ရှန်ချင်းချိုးတို့နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။အဲ့အချိန်မှာဘဲ ရင်းနှီးနေကြအသံတွေကြားလိုက်ကြတယ်
''ငယ်သေးတဲ့အချစ်မို့မလေးစားတာလားပြောပါ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တတ်တာကျွန်တော်သာအသိပါ ညတိုင်းဘဲရှစ်စွမ်းကိုအိပ်ပျက်ခံပြီးလွမ်းတာ ကျွန်တော့်ရဲ့အဖြစ်ကိုသနားပါဗျာ ဝူးဝူးဝူးး''
'' အချစ်ဟာလိုက်လို့ပြေးတာလား အော် ပြေးလို့လိုက်တာလား သူ့အပေါ်အနိုင်ယူတာတွေများသွားခဲ့ပြီ ခွင့်လွှတ်တဲ့ထိတောင်းပန်ချင်လိုက်တာ''
ဆျာချူးမျက်မှောင်တွေကြုံ့သွားသလို ဘချိုးကလည်းတစ်ခွန်းထဲပြောတယ်
''လော့ပင်းဟယ် F**k you!!!''