Bumibilis... Bumibilis ng bumibilis ang tibok ng puso ko. Tila ba'y hinahabol ako ng asong kumakain ng tao. Ayan na sila!
Blaaaaaaaaag!!
Anong meron? Ang daming tao... Lahat nagkakagulo. Nakapalibot sila saakin at hindi ko ito gusto. Ramdam ko ang pagpatak ng bawat segundo. Ang lahat ay bumabagal sa paningin ko.
"Tulong! Tulungan nyo sya!" sigaw ng nasa likuran ko. Ngayon ko lang napansin na nakahiga na pala ako.
"Tumawag kayo ng ambulansya!" dagdag naman ng lalaking mukhang may katandaan na.
"Patay na sya..." sabat ng pagkaganda gandang dalagang nasa tabi ko.
Ano bang pinagsasabi ng mga ito? Ako ba ang pinagkakaguluhan nila? Ano bang nangyayari sa mga tao sa paligid ko? Tumayo ako para harapin lahat sila at isa isang tanungin. Bakit ang gaan? Ang gaan ng pakiramdam ko. Sa kinakatayuan ko ay napako na ang mga paa ko. Hindi ako makapaniwala. Totoo ba ito? Ang nakikita ko ngayon ay ang sarili ko na may tama ng baril ang ulo. Pinalilibutan ng dugo ang katawan na para bang sumabak sa gyera nang walang laban. Nakahandusay ako, mukhang lantang gulay dito sa mundo. Ano ba ito?! Gisingin nyo ako!!!
"Hey wake up! Wake up Faith! FAITH!!!"
Mabuti at nagising ako sa sigaw ng kapatid kong si Travince. Hindi ko nagustuhan yung panaginip ko. Hindi pwedeng mamatay ako. Marami pa akong kailangang tapusin. Marami pa akong kailangan tubusin.
"Thank you vince" I said and then I hugged him. Thank you for waking me up from that bad dream. Hayy...
In this hide and seek game, they will never find me. Paano kung makita nila ako gaya sa panaginip ko? No! no! noo! That is impossible cause I'll kill them before that happens.
Author's Note
Hello Angels!! This is my first ever Filipino Story and super saya ko na nashashare ko to sainyo ngayon. Anong masasabi nyo? I hope you will all like it! Sending love and hugs ♡
(づ￣ ³￣)づ