SUMMER vacation.
Ano ang unang bagay na pumapasok sa isip mo kapag narinig mo 'yan? Beach 'di ba? Pero heto ako ngayon sa bahay at bagot na bagot na nag-i-scroll sa facebook ko ng mga memes. Supposed to be dapat ay nasa Pagudpud kami para magbakasyon pero kailangan muna naming i-postpone dahil na rin may report na tinatapos si Mommy at deadline niya raw sa end of the month samantalang si Daddy naman ay busy sa pag-manage sa Gasoline station namin.
Gustong-gusto ko pa naman i-try 'yong zipline nila sa Pagudpud at gusto ko rin makita 'yong mga windmills. But oh well, soon... sana ay matapos agad nila Mommy ang dapat nilang gawin.
Naipasa na rin namin nila Clyde 'yong Plant Holder na ginawa namin. Mabuti na nga lang at tumupad sa usapan ang tatlong kulokoy dahil advanced kaming nakapagpasa. Dahil bida-bida ang group namin ay mataas ang nakuha naming grades sa project. Hindi ko pa alam kung kailan maipo-post sa portal 'yong grades namin pero sana ay matataas ang mga ito.
Nasa sala ako at nanonood ng Prison Break, masama akong napatingin kay Kuya London noong itinutok niya ng solo sa kanya ang Electric fan. "Kuya! I-ikot mo 'yong electricfan! Ang init-init ng panahon, oh!" Malakas kong reklamo.
"Doon ka na lang sa kuwarto mo para may aircon, may ginagawa ako, eh." Work from home kasi si Kuya London at dito sa sala nagtatrabaho.
"Walang TV sa kuwarto!" Reklamo ko. "Hindi mo i-ikot 'yong electricfan? Tatawag ako kay Daddy. Isa..."
"Five minutes lang!" Since nag-iisa akong babae sa bahay at bunso pa, laging sila Kuya Brooklyn at Kuya London ang napapagalitan sa tuwing nagsusumbog ako kay Daddy.
I mean, para naman kasing bata minsan itong si Kuya London at lahat na lang ay pinagtatalunan namin. Sa paghuhugas ng pinggan, remote, pagkain sa ref, tsinelas, electricfan, kung sino ang magwawalis. Name it... lahat 'yan ay napag-awayan na naming dalawa.
"Nag-aaway na naman kayong dalawa?" Dumatig si Kuya Brooklyn at may hawak na isang box ng pizza na ipinatong niya sa center table.
"Ito kasing si Milan, parang bata." Binuksan ni Kuya London ang Pizza at kumain.
"Wow! Galing talaga sa 'yo na selfish sa electricfan!" Paano ba naman kasi, kabilin-bilinan ni Mommy na huwag kaming magkukulong sa kuwarto ngayong summer at bukas ang aircon dahil ang taas daw ng bills namin kung kaya't heto kaming tatlo... nasa sala kung saan may pumapasok na hangin.
Kumain na rin ako ng pizza na binili ni Kuya Brooklyn at nag-focus sa panonood sa Netflix.
Habang nakatambay kaming tatlo sa sala ay biglang tumunog ang phone ko at napatingin sa direksyon ko ang dalawa kong kapatid ko. "May ka-chat ka?" Seryosong tanong ni Kuya Brooklyn.
I rolled my eyes at binuksan ang messenger ko kung sino ang nag-message. "Chat po ito sa GC," itinapat ko pa sa mukha nilang dalawa ang screen ng phone ko. "Nag-chat lang si Trace." Kilala naman ng mga kuya ko ang tatlong kulokoy na iyon at magkakasundo pa nga sila pagdating sa gaming.
Kapag kasi nagpapapunta ako ng mga kaibigan ko sa bahay, ipinapakilala ko na agad sila kanila Mommy at sa mga kuya's. Para aware sila kung sino ang mga kasama ko madalas sa school. Kung kaya sa tuwing may gala kami... pinapayagan ako agad since kilala nila Mommy ang mga kasama ko. Pero siyempre, bawal akong magpagabi, magagalit ang dalawa kong kuya na OA sa pagiging protective.
Trace:
@Milan, mamaya na bukas noong new server, sama ka ba?
Clyde:
Pabuhat kami, lods.
Tomy:
G ka na, Milan, alam kong nasa mansyon mo lang ikaw.
Naisip ko ngayong patulan ang kalokohan nila Trace dahil sa huling linggo na may pasok ay talagang kinukulit nila ako na maglaro ng Hunter Online. Dahil nga wala naman akong gagawin ngayong summer vacation (bukod sa family outing namin sa Pagudpud) ay naisipan kong sumama na sa kanila. I don't want to be bored in our house na puro scroll lang sa Facebook, Twitter, at IG lang ang gagawin ko maghapon.
"Kuya London, may luma kang nerve gear na hindi na ginagamit, 'di ba?" Tanong ko.
"Bakit naman kita pahihiramin ng nerve gear ko? Electricfan nga pinagdadamutan mo ako." Sumbat niya.
"Sige na kuya! I will try to play Hunter Online, sinasali ako nila Clyde," parehas napatingin ang dalawa kong kuya sa akin. "What?"
"What happened to your 'mas gugustuhin kong makinig ng educational podcast kaysa maglaro ng games.'" Kuya London said habang ginagaya ang boses ko.
Napaikot ako ng mata dahil in-expect ko na rin naman na aasarin nila akong dalawa since they knew me as the not-a-fan-of-games in our family.
"Ang OA naman ng reaksyon ninyo!" Kumuha muli ako ng puzza at kumain. "Kasi isinali ako nila Trace sa school tournament ng Hunter Online since kulang sila sa tao. I enjoyed playing the game. At isa pa, ang tagal ng bakasyon, kailangan ko nang pagkakaabalahan."
"Nanalo kayo?" Tanong ni Kuya Brooklyn.
"Third Place, sayang nga lang at natalo kami ng IT. But oh well, IT is IT, nandoon lahat ng mga Game gods. So Kuya London, pahiram na ako noong luma mong nerve gear. You already bought your new nerve gear last month naman na!" Hindi naman ganoon kaluma ang nerve gear ni kuya since last year niya lang iyon binili. Pero nag-upgrade siya sa mas cool na nerve gear kung kaya't nakatambak na lang 'yong isa niya.
"Okay-okay, pero sa akin muna itong electricfan," itinutok niya sa kanya ang electricfan. "Putangina, ang init talaga sa Pinas." Reklamo niya.
"Sige, pero ngayon lang." sabi ko.
"Bibigay ko sa 'yo mamaya. Delete ko lang 'yong info ng account ko doon so you can start new." Sabi niya at napangiti ako.
Bumalik muli ang tingin ko sa cellphone ko at chinat sila Trace.
Milan:
Pumayag na si kuya na gamitin ko 'yong luma niyang nerve gear. Sasama ako sa inyo mamaya. 🤘
Clyde:
Tomy:
Hintayin ka namin mamaya. Niceee.
Gumawa ka na ng account mo sa website nila.
"London. Lilipat din daw sila Zeki sa new server mamayang alas-cuatro. May squad na agad tayo." Nag-fistbump ang dalawa kong kapatid. Sa puntong ito ay alam kong Hunter Online na naman ang pinag-uusapan nila.
"Oo nga pala, ngayon ang release ng new server." Sabi ni Kuya London. "Sa Peninsula server kayo maglalaro nila Clyde?" Tanong niya pa sa akin.
"Oo, sabi nila para masabayan daw nila ako sa pagpapa-level. Malakas na din kasi ang account nila sa different server, eh."
Sinunod ko ang sinabi sa akin ni Tomy at gumawa nga ako ng account sa website nitong Hunter Online at hindi naman ako ganoon nahirapan. They just asked me my gmail (for verification purposes), game username, password, then ilang information. Kapag may hindi naman ako maintindihan ay tinatanong ko rin si Kuya Brooklyn since mas maayos siyang kausap kaysa kay Kuya London.
After that, cinonnect ni Kuya London ang Nerve gear niya na ipapahiram sa akin sa laptop niya (thru bluetooth) at pinag-log-in niya ako sa Hunter Online upang ma-save daw 'yong informations ko and account sa nerve gear. Para raw diretso gawa na ng character if ever simulan ko maglaro.
The good thing about my kuya's, they don't mind me playing games. Kahit naman parents ko ay walang kontra sa kung anong gusto kong gawin sa buhay as long as naipapasa ko ang mga subjects ko. Ako lang naman 'tong may gustong patunayan kung kaya't gusto kong mataas lagi ang grades ko.
"Ingatan mo 'tong nerve gear ko na 'to." Sabi ni Kuya London pagkaabot niya sa akin. "Kapag nabalitaan kong nasira mo 'to. Susuntukin kita pito, sunod-sunod." Banta niya na nakapagpatawa sa akin.
Mga bandang 4:30 na noong pumasok ako sa kuwarto upang gamitin ang nerve gear. Nauna ng mag-log in sa akin sina Trace dahil excited talaga 'yong tatlong iyon na libutinnang new server. Unluckily, hindi makakasama sa amin si Shannah dahil gusto niya lang naman nanonood ng mga games pero ayaw niyang maglaro. She's also an online writer sa isang kilala writing platform kung kaya't igugugol niya raw ang buong summer vacation niya na makatapos ng isang novel.
Isinuot ko sa aking ulo ang nerve gear at humiga sa kama. Noong una ay puro kadiliman lang ang aking nakikita pero noong in-on ko na ang power ng nerve gear ay may kakaibang liwanag na nag-flash sa nerve gear at ibang lugar na ang nakikita ko.
Welcome to Hunter Online!
The title screen appeared at sumunod na lumabas kung ano ang gusto kong character it's either male or female. Of course I chose Female.
May isang babaeng avatar ang nag-pop at sa gilid nito ay ang choices para mai-customize ito kung paano namin ito gustog makita ng ibang players sa Hunter Online. Because you can personally adjust the features of the characers, parang imposible or maliit lang ang chance na makakita ka ng character na kamukhang-kamukha sa avatar mo.
Una kong inayos ang facial features nito. Ayokong maging kamukha ang avatar ko kung kaya't hindi ko pinagbasehan ang hitsura ko kung hindi ang ideal look ko sa isang babaeng character. Bagsak ang itim nitong buhok and I set my character to have a protruding eye with a dark red eye color. It now have a pointed nose and rich ridges lips. My avatar is pretty far from how I look in real life pero mas okay ito... pakiramdam ko ay fierce version ko siya.
Sa height naman, ay sinet ko ang avatar na parehas lang ng height ko which is 5'3 para mas madali akong makagalaw. Napansin ko kasi noong gamit ko si Berserker na second account ni Clyde ay nanibago ako dahil hindi ako sanay sa ganoong klaseng body type. Pakiramdam ko ay mas madali akong makakagalaw at magiging gamay ko ang character ko if parehas lang kami ng body size.
After kong ma-satisfied sa hitsura ng character ko ay cinonfirm ko na agad ito at sumunod na lumabas kung ano ang magiging username ko sa laro. Napansin ko sa tournament na ginanap sa school, 'yong mga players ay gumagamit ng username na may iba't ibang characters kung kaya't ang hirap tandaan ng mga pangalan nila. Buti na nga lang 'yong tatlong kulokoy ay gumagamit lang ng mga weird names pero okay naman, bearable naman.
Kailangan kong mag-isip ng maayos na pangalan lalo na't ito na ang magiging pagkakakilanlan ko sa game.
Honestly speaking, hindi ko alam na dito ako magtatagal sa pagpili ng pangalan.
Shinobi
Iyan ang username na naisip ko at wala naman akong problema rito. Sunod ay pumili ako ng server— which is sa Peninsula dahil ito ang bagong server ng game.
Ang sumunod na nangyari ay nilamon ako ng puting liwanag at ang sumunod kong nakita ay isang makaluma at pamayanan na gawa sa konkretong bato ang mga bahay. Napalingon ako sa likod at isang mataas na kastilyo ang aking nakita. Tiningnan ko sa map kung nasaan ako:
Silanya Town
Umikot ang paningin ko sa paligid at ang daming mga players na nandito sa server na ito. Karamihan sa kanila ay kagaya kong level one pa lamang dahil nga new server lang ito samantalang mayroon nang mga level 3 na at mukhang nag-quest na sila.
Mabagal akong naglakad at palingat-lingat ako sa paligid. Napansin ko rin ang mga nagtitinda sa Bayang ito at para silang totoo!
Naputol ang aking pagtingin sa paligid noong may makabunggo akong isang lalaki at napaupo ako sa sahig. "Hoy hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo!" Reklamo ko.
Nag-angat ako nang tingin sa kanya at ang kulay abo nitong mata at itom na buhok.
[Battle Cry] Rufus
Level: 2
Class: Young Traveller
Tiningnan niya lang ako at ngumisi. Matapos noon ay nagsimula na siyang maglakad papaalis. Tumayo ako at tumakbo upang humarang sa dinadaanan niya.
"Hoy, hindi ba uso sa 'yo ang salitang sorry?" Tanong ko. "Daig ka pa noong grade two kong pamangkin!"
Umiiling siyang tumingin sa paligid bago bumalik ang tingin niya sa akin. "Ikaw 'tong parang nasa Star City na paikot-ikot ang tingin sa paligid. You are the one who bumped me." Inilagay niya ang kanyang kamay sa kanyang bulsa at naglakad papaalis.
Bago pa man siya makaalis ay sumunod ako sa kanya at kumunot ang kanyang noo sa pagtataka. "Hindi ka pa rin tapos sa pangungulit sa akin?"
"Matagal ka ng player ng game na 'to?" Tanong ko pero hindi siya sumagot. "Puwede mo ba akong i-guide? Hindi ko kasi makita ang mga kaibigan ko, eh."
"Hindi."
"Ang damot mo naman!" Reklamo ko. "Level two ka lang naman kung makapagsungit ka ay akala mo kung sino kang high level sa game!"
Tumigil siya sa paglalakad at nabangga ako sa kanyang likod. "Anong sinabi mo?"
Mukhang nainis yata siya sa sinabi ko. Well, I didn't mean to sound rude. "Sorry." Nag-peace sign ako. "Pero sige na please, i-guide mo na ako. New player lang ako. As in first time ko lang maglaro nitong Hunter Online kung kaya't hindi ko pa alam kung paano ko ito lalaruin. If we ever see my friends, promise, hindi na kita guguluhin!" I raised my right hand.
"Then let's have a duel."
Ha?
Ang sabi ko ay patulong, hindi ko sinabi sa kanyang maglaban kami.
"Kapag natalo mo ako ay tutulungan kita at kapag natalo kita ay titigilan mo na ang pamemeste mo sa akin." Seryoso niyang sabi.
Rufus is asking for a match
Accept
Decline