Mi cha
Babam bu akşamda beni dövüp içini rahatlatmıştı sadist bir pislik olan baba bile demeye utandığım şerefsiz herif her gece beni dover sürekli içip oruspularla yatar ama o orupuları hiç eve getirmezdi
Şuan ne mi yapıyorum her gün dayak yiyerek tükünen vicudumla bitkin bir şekilde yatakta uzanıp bu piçten (babasından bahsediyo)nasıl kaçıcağımı düşünüyorum niye mi kaçmak istiyorum bana kızı değilde evin hamalı gibi davranıyordu bende zaten onu babam olarak görmüyorum
Bu arada benim annem bi oruspuydu babam demeye bile uyandığım adamla yaytmış hamile kalmış ve beni aldırmaya vicdanı el vermemiş hanfendinin ama beni doğurduktan 2 ay sonra babama bırakıp kaçmış piç karı keşke hiç doğurmasaydı
Şuna 17 yaşındayım ve bu yaşıma kadar bahçe dışında dışarı hiç çıkmadım desem inanırmısınız bencede inanin çünkü gerçekten dışarı hiç çıkmadım hep bu iğrenç evden kaçma hayali kurdum ama sadece kurdum
Kısaca hayatım acı ve hayalden ibaret(:
Jungkook
Diğer insanların aksine mutluydum babam yoktu ama annem babamın yerini fazlasıyla dolduruyor babamı zaten sevmezdim annemi bırakıp gitmişti annem beni bu yaşıma kadar getirdi ha bu arada ben 19 yaşındayım gerçekten kusursuz bir hayata sahibim annem bana bir bebekmişim gibi bakıyor ve bu benim çok hoşuma gidiyordu
Annem bana my breath diye seslinirdi
( nefesim)
—————————————————
Selam güzel bir hikaye başangıcı gerçekten ilk defa sevecen ve umutla bir hikayeye başlıyorum umarım beğenirsiniz