Napatingin ako sa pinto ng office rito sa bahay nang may kumatok. I'm so sure that this isn't my wife. She'll just come in without knocking.
"Yes? Come in!"
Pumasok ang isang babae na naka-maid uniform.
"Sir, pasensiya na po sa istorbo. Emergency lang po kasi. Si Miss Tasha po kasi inaapoy ng lagnat," sabi nito. Agad akong napatayo at saka tinakbo ang distansiya ng opisina ko at ng kwarto ng anak ko.
Hindi nakasara ang pinto kaya pumasok na ako sa loob. Nandoon ang asawa ko at nilalagyan ng bimpo ang noo ni Tasha.
"Edward, bigla na lang nagkasakit si Tasha. Kanina naman nang silipin ko siya rito, e, maayos siya. Should we take her to the hospital?" My wife asked when she came near to me.
"Yaya, tell Manong Lando to get the car. We're going to take Tasha to the hospital."
"Yes, sir." Nagpaalam na ito sa amin at saka dali-daling lumabas ng kwarto.
Lumapit ako kay Tasha at saka binuhat ito.
Nakaalalay lang sa akin ang asawa ko at hawak-hawak ang laylayan ng comforter para hindi ko matapakan. Nang makababa na kami ay siyang saktong pagkaparada ng sasakyan sa tapat ng pinto. Binuksan ni Vanessa ang pinto ng backseat kaya pinasok ko sa loob si Tasha. Pinapasok ko rin ang asawa ko at saka sinara ang pinto nang maayos na itong nakaupo habang nakasandal sa balikat nito si Tasha.
Umikot ako papuntang passenger seat at binuksan ang pinto. Pumasok na ako at nag suot ng seatbelt. Sinara ko na ang pinto kaya pinatakbo na ito ni Manong Lando papuntang private hospital kung saan naka-confine si Veronica nang ma-hospital ito noon.
Kilala na kami ng mga doctor at nurse roon dahil doon kami laging pumupunta kapag may emergency at iwas dumog na rin sa mga tao.
Nang huminto sa tapat ng entrance ng hospital ang sasakyan, agad akong bumaba at tinawag ang isang nurse na siyang laging bantay sa entrance. Lumapit ito sa amin nang may stretcher kaya binuksan ko na ang pinto sa backseat at saka kinuha si Tasha na siyang balot na balot ng kumot. Hiniga ko ito roon at inalalayan. Tinulak na ito ng lalaking nurse papuntang emergency room upang masuri ang kalagayan.
"Nag-aalala ako sa kalagayan ni Tasha. Naging ganyan lang siya nang hindi niya makita si Veronica," sabi ni Vanessa.
Nilingon ko ito na siyang nakaupo sa waiting area sa labas ng emergency room.
"Maganda na rin nang masanay sila na wala ang isa't isa sa tabi nila. Hindi sa lahat ng oras, kasama natin si Tasha. 'Di ba nga dapat sanay na si Tasha na wala sa tabi niya si Veronica dahil lagi siyang nasa shoot at minsanan lang siya kung umuwi?"
"Iba naman ngayon. Hindi ma-contact ni Tasha si Veronica. Ang sabi sa akin kanina ni yaya, hindi raw nakatulog si Tasha kagabi dahil sa kaka-contact kay Veronica. Bakit kasi hindi mo na lang pabalikin dito si Nica? Wala naman mangyayaring masama, e. Maiiwasan pa nating magkaroon ng alitan sa dalawa."
Umiling-iling ako sa sinabi ng asawa ko.
"Alam mo ba, nang makita kong magkausap kayo ni Nica sa kwarto niya nang gabing umuwi siya galing sa amusement park, nakita ko ang saya sa mga mata niya. Ayoko naman na tanggalin ang kasiyahan na iyon sa kaniya."
"Ayaw mong tanggalin? Paano si Tasha? Hindi ba parang unfair ka naman kay Tasha?"
Muli akong umiling rito. "Mas naging unfair ako kay Veronica," sabi ko. "Aalis muna ako. Uuwi lang ako saglit at kukuhanin ang phone ko na naiwan ko sa bahay. Kukuha na rin ako ng facemask natin at saka wallet ko."
Hindi ko na hinintay pa ang sagot ni Vanessa at basta na lang umalis.
Napahawak ako sa dibdib ko sa bandang puso. Kumikirot ito. Nasasaktan ako sa tuwing naiisip ko si Nica. Pero wala akong magawa para rito.
Napabuntong-hininga na lang ako at lumabas na ng hospital at hinanap si Manong Lando at ang kotse. Nakita ko ito sa bandang dulo ng parking lot ng hospital.
"Sir!" tawag nito sa akin.
"Manong, pahatid ako sa bahay. Kukuha lang ako ng pera," sabi ko. Tumango si Mang Lando at pinagbuksan ako ng pinto sa backseat. Pumasok na ako sa loob at sinara na ni Mang Lando ang pinto.
Nang makapasok ito sa driver's seat, agad na nitong pinaandar iyon. Napatingin na lang ako sa labas ng bintana ng sasakyan.
Kung papauwiin ko si Nica, paano ang kasiyahan nito na ngayon lang nadama? Kung hindi ko ito papauwiin at magiging sila ng lalaking iyon? Paano si Tasha? Napailing-iling na lang ako at saka napabuntong-hininga.
"Sir, mukhang malaki ang problema natin, a?"
Napatingin ako kay Mang Lando na panaka-nakang tumitingin sa akin sa rear view mirror.
"Mang Lando, alam mo naman kung anong nangyari dati, 'di ba? Sa dalawa kong anak na babae?"
Tumango si Mang Lando. "Oho, naman, sir. Naging malapit na sa amin si Ma'am Nica at nagke-kwento sa amin ang batang iyon. Bakit ho, sir?"
"Mukhang mapupunta na naman doon ang lahat," sabi ko at nasapo na lang ang noo dahil sa stress na ito.
"Patay tayo diyan, sir. Pakiramdam ko, e, lalaban na ngayon si Ma'am Nica."
Hindi ko na pinansin pa ang sinabi ni Mang Lando at tinawagan ang nagbabantay kay Nica. Nag dahilan lang ako kay Vanessa para makaiwas ako sa topic namin.
Pinaasikaso ko rito ang pasaporte nito para makasunod pa rin siya kay Nica.
"Sir?"
"Any news?"
"Wala pa po, sir. Nasa loob lang sila ng bahay."
Nagpaalam na ako rito at saka nagbilin lang. Binaba ko na ang tawag.
Doon ko lang din napansin na nasa bahay na kami. Lumabas na ako ng sasakyan at saka pumasok sa loob ng bahay. Kinuha ko lang ang mga kailangan kong kuhanin at saka bumaba na ulit.
Pumasok na ako sa loob ng sasakyan kaya pinaandar na ito ni Mang Lando pabalik ng Hospital.
"Ano na ang nangyari? Lumabas na ba ang doctor ni Tasha?" tanong ko sa asawa ko nang makalapit dito.
"Sobrang na-stress daw si Tasha kaya nagkaganoon." Napabuntong-hininga ito kaya napailing-iling na lang ako.
May lumapit na nurse sa amin at binigay ang mga gamot na kakailanganin ni Tasha.
"Sir, bilin po ni doktora na huwag daw po munang painumin si Ma'am Tasha ng birth control pills. Kailangan muna raw pong unahin itong gamot," sabi ng nurse at binigay na sa amin ang reseta. Binigay na rin nito sa amin ang bills na kailangan bayaran.
Ako na ang bumili ng gamot ni Tasha.
"Huwag daw po munang painumin si Ma'am Tasha ng birth control pills." Bigla kong naalala ang sinabi ng nurse.
Bakit gumagamit ng birth control pills si Tasha?
"Sir?"
May lalaki ba ito at hindi lang pinapakilala sa amin?
"Sir?" May yumugyog sa balikat ko kaya napatingin ako roon.
Tiningnan ko ito nang may pagtataka. Tinuro nito ang harap ko kaya napatingin ako roon.
"Sorry!" Binigay ko na ang reseta at agad naman itong kinuha ng nurse na nasa counter.
Habang hinihintay ang nurse, tinawagan ko ang manager ni Tasha.
"Hello?"
"Hello Mr. Martin?"
"Ano at bakit gumagamit ng birth control pills si Tasha?"
"Sir, hindi pa ba nasasabi sa inyo ni Tasha? May isa siyang soon to be project. Movie with Mr. Harold Washton the erotic-actor."
Nagulat ako sa sinabi ng manager ni Tasha.
"No, walang sinabi sa akin ang anak ko! Meron bang parent's consent?"
"Sir, may binigay po sa akin na consent niyo si Tasha. Ang sabi po niya sa akin nang ibigay niya iyon, busy raw po kayo at hindi na makakapunta sa sign up."
Napahilot na lang ako sa sintido ko at nagpaalam na rito. Binaba ko na ang tawag. Inabot ko na sa nurse ang pera kaya binigay na nito sa akin ang mga gamot na dapat inumin ni Tasha.
Umalis na ako at pumunta na sa nurse station sa second floor kung saan kailangan kunin ng doctor ang isang gamot at ipainom kay Tasha. Inabot ko lang ito sa doctor at saka pumunta na sa private room ni Tasha na siyang pinaayos na namin kanina.
"Umiinom ng birth control pills si Tasha nang hindi natin alam. Nagpasa raw ito ng parent's consent sa manager pero hindi sa atin pinapirmahan," sabi ko sa asawa ko nang makatabi ako ng upo rito.
"A-Ano?"
"May soon film daw si Tasha at si Harold Washton. At malamang si Tasha ang leading lady dahil umiinom ito ng pills. Hindi ko lang talaga lubos na maisip ang tungkol rito," sabi ko.
"Matanda na si Tasha, pero . . . bakit naman aabot sa ganitong punto?"
"Iyon na nga ang iniisip ko. Handa niyang dungisan ang puri niya dahil lang sa gustong-gusto niya ang lalaking iyon." Napabuntong-hininga na lang ako sa sobrang stress na nangyayari ngayon.
KASALUKUYAN kaming nasa mall ni Harold at namimili ng ilang gamit na hindi namin nadala rito dahil baka harangin rin sa airport.
"Have you chosen what you want?" I heard Harold asked.
"Yep, I have a checklist and we got it all."
"Okay," sabi nito. Binayaran na namin ang pinamil at saka lumabas na ng hypermarket.
"Where are we going? I remember that the exit is over there." Tinuro ko ang right side ng mall.
Harold shook his head. "I'm going to buy you some clothes."
"What?"
Tumango lang sa akin si Harold. Pumasok kami sa isang boutique. Inabot ko sa guard ang shopping bag na dala ko. Nagbigay lang ito sa akin ng number kaya pumasok na kami ni Harold.
May kinuha na mga damit si Harold pero hindi nito sa akin pinakita iyon. I'm so sure na para sa akin iyon dahil puro pambabae lang ang tinda rito.
"Harold, I think what you got is enough," I mumbled to him. He just shook his head and pointed at a chain strap crop cami top. The saleslady was about to get that when I shook my head to her.
"Harold, no. What you get is enough for me. I can't take that cami top."
Harold looked at me straight in the eyes.
"Why?"
"Harold, I'm not a perfect person. I have my weaknesses. And wearing that cami top is one of it," I whispered to him.
"Why?"
I heaved a deep sigh. "I have underarm hair," I said.
"Let me see."
I shook my head to him.
"Okay," he said.
We went to the sleeves section. He gets everything he sees well to me.
"Harold." I pulled his hand that was holding my hand. "This is too much."
"It's not enough for me. If this clothing makes you feel comfortable, then I'll go with it. I'm not going to force you to wear what you are not comfortable wearing."
Lihim akong napangiti sa sinabi nito.Sinandal ko ang noo ko sa likod nito at saka niyakap ito mula sa likod. Naramdaman ko ang kamay nito na hinawakan ang kamay ko na nakayakap dito.
"You're spoiling me so much."
"I don't care. What I want is to give you everything," he said. I pinched his stomach. I heard him laugh.
Napangiti na lang rin ako rito. Umayos na ako ng tayo sa tabi nito at tiningnan ang mga pinagkukuha nito. Pinasukat nito sa akin ang ilang damit na may sleeves. Lumabas ako ng fitting room at pinakita rito.
"Ehem!" Tikhim ko nang hindi ako nito napansin na lumabas. Busy kasi ito sa harap ng phone nito.
Nag-thumbs up ito sa akin kaya pumasok na muli ako. Sinuot ko na ang damit ko at lumabas na ng fitting room. Isa lang ang sinukat ko na damit. Lumapit na ako kay Harold at saka tumabi rito ng upo.
"Are you done fitting those?" he asked.
"Nope. You're so busy, e. It's fine with me if we will go home," I said.
"Nah, I'm just busy searching something."
"What is that?"
"I want you to be proud of who you are and what you are. I'm looking for something that could plaque out that underarm hair of yours. The permanent one."
I felt nervous all of the sudden. "And?"
"I saw this electrolysis. It says here that this electrolysis is approved by FDA. It's a safe way to remove all your underarm hair permanently since it destroys the root of the hair through the use of electric current. But it is time consuming and it takes several sessions to complete the process," he said.
"I think that is expensive," I said.
"We'll see," he said and went to the counter to pay all the clothes he got for me.
I just shrugged my shoulders and went to follow him.