Sunghoon's POV
Hindi ko alam kung bakit ayaw ako tigilan ni erica, pinilit ako ng pinilit na tabihan ko sya, kahit obvious naman na ayaw ko sya katabi o maski kausap.
Sa huli wala din akong nagawa, pinaka favorite na producer ni mama si erica kaya ganon ganon nya nalang napapayag.
"Sunghooniee," malambing na tawag nya, sa bintana lang ako nakatingin "Tabi uli tayo sa eroplano ah. Sige na"
Tinigan ko lang sya at binalik uli ang tingin sa bintana. Tch wala naman akong pake sa kanya, ok lang kahit saan ko pa sya tabihan. Kahit nga ata maghubad sya sa harap ko wala akong pake.
May narinig akong ingay mula sa likod, kung saan nandon ang mga kamember ko kaya sumilip ako. Nakita ko si sunoo na nasa harap ng isang babae. Natatakpan sya ni sunoo kaya hindi ko makita.
Nakita ko si jay at jungwon na biglang humarap don sa babae kaya mas lalo syang natakpan, pero hinawi nya yung dalawa.
Umalis si sunoo at nakita ko kung sinong babae yon. Tss nagpapahid sya sa pisngi nya at saka tumulala.
'Umiiyak basya? bakit sya umiiyak?'
Napatayo ako at tinignan kung pinagtripan ba sya nung dalawang katabi nya, pero mukang wala namang pake yung dalawa sakanya.
Napatingin ako sa kanya at nakatingin din sya sakin kaya umupo nako. Kinakabahan ako palagi kapag titingin sya sakin. Badtrip
Umandar na ang bus, gusto kong matulog kahit saglit kaso kung ano anong pagkain ang inaalok nitong katabi ko. Kung ano ano pang sinasabi.
Ang pinaka ayaw ko sa lahat ng babae ay yung madaldal, ang lakas makaturn off non para sakin.
Hanggang sa makarating kami sa airport, wala manlang akong ligtas sa kaka kuda nya. Pesteng yan
Hanggang sa pagpasok sa airport ay panay padin ang salita nya, tang*na
"Tapos hindi pasya umuuwi, pati yung aso ko na nalaglag sa pool ayo------"
Napahinto ako sa paglalakad at tumingin sakanya.
"Can you pleasee shut the fuck up!!!?" Medyo napalakas kong sabi
Hindi nya natapos ang sasabihin ng sigawan ko sya sa muka. Pinagtinginan din kami ng ibang tao, pati si mama ay napahinto at napatingin din sakin.
Napayuko ako ng makitang sinisilip silip ako ng mga tao sa suot kong mask at sumbrero. Pag ako nakilala nitong mga to lagot ka sakin erica silva.
"Ahh sorry john, hindi ko naman sinasadya hehe"
Nagulat ako ng biglang pumunta sa harap ko si yana mula sa likod ni erica. Inayos ayos nya yung polo, mask at sumbrero ko at ngumiti na halata namang pilit.
Tumingin sya sakin at saka don sa mga sumisilip silip sakin
"I'm sorry for what he did, it's my fault." Nginitian nya lahat ng tumingin at tinango tanguan naman sya ng mga to. "You don't need to shout john" Balik nya sakin. Hinila nya ang necktie ko tsaka bumulong.
"Sa susunod, alalahanin mong sikat ka para hindi ka mapahamak. Muntik kana don"bulong nya. Ngumisi sya at tinap ang balikat ko.
ano namang pake nya kung mapahanamak ako? tch, ibang klase!
Bumalik nasya sa pwesto nya kanina at sinundan ko naman sya ng tingin. Napatingin ako kay erica na ang sama sama ng tingin sakin.
Nagpatuloy na kami sa paglalakad ng bigla akong tabihan ni heesung.
"Ang lupet nya diba?" napatingin ako sakanya
"Anong malupet don"
"she save you"
Save? anong save don e kaya ko din namang gawin sa iba yon kung sakali.
"Tsk pare naisip mo bang gagawin nya yon? Inexpect mo ba? Kahit sinong PA ata hindi gagawin yung ganon" Biglang sumingit sa jake sa tabi ko.
"yeah, kahit nga si erica hindi kayang gawin yon" rinig kong boses ni jay sa likod ko.
"Ang cool nya" Si niki
Napatingin ako sa likod ng makitang nandon na silang apat sa likuran ko.
"So anong pinapalabas nyo?"
"Naaaa, Deserve nya ang magka award!" sunoo
"Award? tsk" napangisi ako. "para san ? e kahit sino naman kayang gawin yon. "
"Oo nga, kaya nila. Pero wala silang lakas ng loob kagaya ng ginawa nya" sabi ni jungwon na seryosong seryoso.
"Sana hindi mona sya palitan, She's cool and nice" Heesung.
"Pag isipan mo yan john" tinapik ako ni niki sa balikat at nagpauna na sila nila jake mag lakad. Nakita ko pang nag tawanan sila. Tss mga abnoy
Sumakay kami ng eroplano, katabi ko sa kanan si erica at katabi ko naman sa kaliwa si yana. Kaya ang itsura ni erica ay hindi mapinta hanggang sa makarating kami sa boracay. Si yana naman ay tahimik lang at tila naiilang.
Matapos ang dalawang oras na byahe ay nakarating nadin kami.
"Whooooaaaa hiiiii boracayy!!!" Sigaw ni mama
"Welcome to boracay, ma'am sir. Please come in."
Hinatid kami ng mga staff sa tutuluyan namin for 4 days.
Ang kinuhang room pala ng kompanya ay yung presidential room, Yon yung pinaka malaking room sa mga hotel. May living at dining room at merong limang kwarto bawat presidential.
Kasama ko sa room ang mga kagrupo ko at mga PA namin. Hiniwalay ni mama ang mga room base daw sa position namin sa kompanya. Kaya salamat at matatahimik ako dahil hindi ko kasama si erica.
"Claire! Gusto mo ba tabi tayo matulog mamaya?" Rinig kong tanong ni jake.
"a-ah hindi na, ikaw talaga. Sige na mag aayos muna ako ng gamit ha"
Pumasok ako sa room at nakita don si yana na nag aayos ng gamit.
"Ah boss handsome, pasensya kana kanina sa ginawa ko ah" Ilang nyang sabi.
Kanina pasya ilag sakin, dahil siguro sa ginawa nya sa airport. Tinignan ko sya mula ulo hanggang paa.
"Ahh manyak!" sigaw nya na tinakpan pa ang sarili. Napangiwi naman ako sa sinabi nya.
"As if namang may makikita ako sayo. "
"A-anoo!!? ang kapal mo ah, meron naman"
"Ano gusto mo gawin ko?"
Parang napa isip naman sya at saka ako sinamaan ng tingin. Napangisi ako sa itsura nya. Sya pala yung manyak e.
"Tsk. i need to rest"
"sige PO, naayos ko naPO lahat ng gamit nyo, kung may tanong paPO ka----"
"Just go"
Pag putol ko, andami pang sinasabi e pilit naman ang pag galang.
"Tss. yabang" rinig ko pang bulong nya.
Lumabas sya at humiga nako. Napatingin ako sa inayos nyang damitan. May mga puso puso pa syang nilagay sa cabinet. Naalala ko nanaman yung muka nya matapos marealize yung sinabi nya.
"Hey, are you smiling?"
Nagulat ako ng biglang pumasok si heesung mula sa veranda ng hotel.
"ha?"
"I saw you, you're smiling on-----th-that?" pag turo nya sa mga puso puso na tinitignan ko kanina. Did i?
Parang hindi ko naman naramdaman, siguro nga manhid nako. Pumikit nalang.
"It's just your imaginary, iiglip lang ako"
----------
Niyana's POV
Napakasungit talaga ng lalaking yon. Sya nanga tinulungan pinagsilbihan tcha! Walang utang na loob! Nangmanyak pa.
"Excuse me? Ikaw ang kajoin namin sa room?"
Napatingin ako sa babaeng maganda na nagsalita. Ako ata yung kausap nya.
Ako nga -,-
"ahh kelly at claire daw ang kajoin ko hehe" ngitian ko sya ng pilit. Ang awkward naman kase. " im niyana" pagpapakilala ko.
"Yeah, i heard a lot about you. Im Claire Xiana Juaves, Nice to meet you" Wala syang kaarte arte o kahit kacringe manlang sa pananalita. "Pwede moba ko samahang mamasyal? Gusto ko kasi ng amoy ng dagat"
Parehas pala kami gusto ko din ang amoy ng dagat, dahil naaalala ko si mama at papa
"Sure" Masayang pag sang ayon ko. Nagsimula kaming maglakad sa gilid ng dalampasigan. Hindi naman ganon kainit, sakto lang.
"So, ilang taon kana niyana?" pag oopen nya ng topic
"im 17 years old,"
"ha? 17? and you have already work?"
Natawa naman ako sa reaction nya, gulat na gulat kasi sya.
"Yeah, kailangan e."
"Anong sabi ng parents mo? buti pinayagan ka?"
"Wala nakong parents" Napatingin naman ako sakanya at halatang nagulat sya.
"Im sorry" Malungkot na sabi nya
"It's ok"
Hindi na sya nagsalita pa dahil alam kong na awkwardan sya.
"How about you?, how old are you?"
"Im 19 years old hihi. Kala ko d monako kakausapin."
"Ahh ate pala kita"
"Nah, ang totoo nyan gusto talaga kitang maging friend, kasi ang galing mo sa ginawa mo kanina"
"Ano yon?" Tinignan ko sya ng may pagtataka. Ano bang ginawa ko kanina.
"Ang lakas kasi ng loob mo ipag tanggol si sunghoon."
"Ahh. pshh yun lang pala."
"Alam mo kung si jake yung ginanon, hindi ko alam ang gagawin ko. Sana kaya kodin yung ginawa mo"
"Kaya mo din yon, trabaho lang naman e"
"E kasi knowing sunghoon, Masungit sya baka ipahiya kalang nya tss mas babae pa satin yon eh!"
Natawa naman ako sakanya dahil halatang nang gigigil sya sa kamalditahan ni sunghoon. Same kami jan
"E pinagtitinginan kana e, iisipin mo pabang mang away hahaha"
"Sabagay may point ka, pero nakakahiya padin. Bilib ako sayo"
Nginitian ko sya at nagpatuloy kami sa paglalakad sa gilid dalampasigan, kabisado nyadaw ang lugar dahil pumunta nadin sila dito dati. Hindi sya mahirap maging kaibigan, ang totoo masaya ako dahil kahit papaano may makakausap nako. Wala naman kasing kwenta kausap yung boss kong galit sa mundo.
---
Don't Forget To Vote, And be Fan♡♡♡