Hindi naging ganoon kadali para sa aming apat na magkakaibigan ang mag-adjust sa bagong routine sa aming mga buhay. Lalo na kami ni Ken dahil sa loob ng tatlong taon ay magkasama kami at magkatabing natutulog sa iisang kama kaya naman nasanay na ako na kayakap ko siyang matutulog sa gabi at ang kanyang gwapong mukha na may kasamang matatamis na ngiti ang masisilayan ko sa aking paggising sa umaga kalakip ng kanyang pagbati ng isang magandang araw sabay halik sa aking mga labi.
Amputeks!. Namimiss ko yun mga pards. Ikaw man ang lumugar sa sitwasyon ko, you would still feel the same as I do, right? Isali mo pa sina Marc ar Enzo na talaga namang hindi masusukat ang ibinigay na pakikisama at wagas na pakikipagkaibigan sa akin habang magkakasama kaming nakatira sa condo. Kaya naman hindi kaagad nagsink in sa utak ko na we already left our condo and went home. Bakit kanyo? May mga incidents wherein I still go to the condo after my class sa pag-aakalang doon pa rin kami nakartira. Matatauhan na lang ako pag binati ako ng guard ng condo o ng building personnel na nasa reception kung sino ang dadalawin ko doon.
Tawa ng tawa si Marc one tme we decided to meet and hang out in our favorite resto dahil kinuwento ko sa kanila yung incident na yun. Pero wag ka, hindi lang naman ako ang gumawa nun, even Enzo and Ken. Kinuwento rin nila na minsan nga raw unaware sila na they're driving their way back to our condo after office hour at bigla na lang daw sila matatauhan na hindi na nga raw pala kami nakatira sa condo ngayon kapag malapit na sa lugar namin dati.
No regrets naman kaming apat kahit ganoon ang nangyari dahil naging malaking tulong iyon para madaling makarecover si Ken from his depression dahil natutukan siyang mabuti nina Tita Lian at Kuya Kurt sa kanyang theraphy. Of course, as Ken's best friends and my other role as his partner, we also did our part for Ken to recover fast from depression. Hindi man kami nagkakasama ng weekdays dahil busy sa work ang dalawa and Ken took a leave for a meantime at madalas nasa bahay lang siya nila, at ako kailangan magfocus sa studies dahil gagraduate na ako in a month or two kaya tinatapos ko na lahat ng mga kailangan ko isubmit, we promised na yung weekends ay sadyang nakalaan para sa aming apat. At madalas we spent it sa bahay nina Ken para maalalayan siya and to help him boost his morale to fight over his self-depression. Kung hindi kina Ken, we spent it over either in our house or Marc's or Enzo's places. Kaya naman wala pa halos one month ay nanumbalik na uli sa kanyang sarili si Ken na may kumpiyansa at tiwala. Sabi nga niya nung nag-open up siya sa aming tatlo nina Enzo at Marc na tinanggap na niya ng maluwag sa puso niya ang pagkawala ng dad niya and that finally he let go Tito Aris in peace. Bagong Ken na raw siya after noon, isang matapang at matatag na Ken. We were happy for him lalo na ako kasi tinupad niya yung promise niya sa akin na lalabanan niya ang depression as long as I stay for him and with him with our love for each other as his stronghold.
********************
I was busy packing up my things dahil kakatapos lang ng last subject ko that Friday late afternoon when my cellphone buzzed me with my message alert tone. I pulled it out of my jean's pocket to check from whom was the text message came from.
"Done with your last class Jaylog ko? " - that was what Ken's message to me that I quickly texted him back for reply
( EXCHANGE OF TEXT MESSAGES)
' Yup!. Just packing up my things then off to go. Y Kentot ko? ' my replied
(my message alert tone )
'Hurry up bebe ko. Im hir at d parking lot waiting for u! :) ' - Ken's message
'K, baby ko. Plabas na ko ng rum. W8 lang Kentot... :)" my reply
'Awryt... Mwah! ' - text uli ni Ken.
Hindi ko na nireplayan ang huling text ni Ken. Instead, I got up from my seat, took my bag and walked my way out of our classroom while waving and saying goodbyes to my other classmates who were still inside the room busy chit-chatting among themselves.
I was still at the pathway walking my way to the parking lot to meet my beloved Kentot, pero nakikita ko na ang kanyang black Honda Civic na niregalo ng kanyang yumaong dad during his 19th birthday, na hanggang ngayon after two years ay gwapong-gwapo pa rin dahil na rin sa metikulosong pag-aalaga at pagmimintini ni Ken sa kanyang kotse.
I knocked at the window shield after I got myself in front of the passenger door of his car. I heard a tickling sound to unlock the door so I hopped in the moment I opened the door and quickly closed it to give my Kentot a peck on his lip na kinagulat niya.
"Whoa! Am i sensing a PDA here my baby? Ken asked me after i let go of his lip with my kiss.
"PDA? " kunut-noong tanong ko sa kanya
"Public Display of Affection... PDA! " sagot naman ni Ken sa tanong ko.
"PDA ka jan. Kita mong I closed first the door before I kissed you. Besides, wala naman tao na makakakita sa atin kaya malakas ang loob ko halikan ka. " paliwanag ko sa kanya.
"Hahaha.. Kala ko ready ka na para ipakita sa madla ang relasyon natin. " Ken said habang nagmamaniobra ng kanyang sasakyan palabas ng campus.
"Sira! Bakit? Ikaw ba handa ng ipakita relasyon natin sa public? " balik tanong ko sa kanya.
"Hmmm... A little more time baby ko. Hehehe" nakikiusap naman niyang sagot sa akin.
"Hahaha! See? Wala ka pa ring guts to admit publicly our relationship kahit mag-3 years na tayo kasi sadyang mahirap. And I understand that my Kentot. " sagot ko naman habang tutok pa rin ang kanyang mata sa kalsada habang nagmamaneho.
"Teka nga pala bakit mo ko sinundo? Hindi ka pumasok sa work? " tanong ko after i didnot get any reply from him.
"I did but left early. Wala naman masyado gagawin. Besides I miss my Jaylog, kaya I want to spend some time with him. " sagot nya sabay tingin sa akin sporting out his cute sweet smile na may kasamang kindat.
"Whoa! Bolero! Hahaha! " kantyaw ko sa kanya para maikubli ang kilig na naramdaman ko sa kanyang sinabi. Taena kasing kumag na ito lakas magpakilig lakas din makabakla. Hahahaha
"Asus! Kinikilig ka lang diyan eh. Hahaha!" pambubuking naman niya habang tumatawa at itinataas-baba ang kanyang dalawang kilay na nakatingin sa akin.
"Baliw! Magmaneho ka nga lang dyan. Buset na to! " galit-galitan kong sabi dahil pakiramdam ko eh nangapal ang aking mukha sa pagkapahiya at pamumula.
"Waahahaha! You're blushing Jaylog?! Hahahaha! " patuloy pa ring pangangantiyaw sa akin ni Ken.
"Knock it off Ken, its not funny anymore! " inis na sabi ko sa kanya.
"Hahaha! You look even more cute when you're blushing at naiinis Jaylog ko"
Amputeks! Ayaw talaga akong tantanan ng kumag na ito. Well, Ken is really back now to his usual self. The Ken that I used to know...funny, makulit, jolly. I missed seeing him this happy again.
Hindi ko na lang siya sinagot uli dahil alam kong hindi niya ako titigilan sa pang-aasar kapag sumagot pa ako sa kanya.
"Hey sorry na Jaylog ko. " bigla niyang sabi nang maramdaman niya ang aking pananahimik sumandali.
"Baby ko, uy, sorry na kasi. Pansinin mo na ako please. " sabi pa niyang nakatingin sa akin wearing his saddest face.
Nangingiti lang akong napapailing sa pinaggagawa ni Ken to really capture my attention.
"Eyes on the road baby ko." nakangiti kong sabi sa kanya para iparating na he has not to be worried.
"Yes sir! " buong galak naman niyang sabi habang muling itinutok ang kanyang atensyon sa pagmamaneho.
"Kain muna tayo baby ko then doon na tayo sa inyo. Want to spend the night with you alone muna. Kasi bukas kasama na natin yung dalawang mokong, hindi na ko makakaporma" Ken said while parking his car sa nadaanan naming favorite fastfood resto.
"Hmmm mukhang umiiral na naman yang pagkapervy mo Kentot ko ah. Hehehe. " pambubuska ko sa kanya habang binubuksan ko ang pinto ng passenger side to step out.
"Hahaha! Sira ulo! Never thought of that baka ikaw! Hahaha! On the contrary, you gave me an idea my cute Jaylog. " sagot naman niya matapos makaibis ng kotse at akbayan ako papasok sa resto.
"Itulad mo ko sa yo!" anas ko sabay siko ng mahina sa kanyang tagiliran na kinagulat niya.
***************
"Hi mom! " bati ko sa nanay kong nakaupo sa aming sofa matapos naming makapasok ni Ken sa bahay.
"Hi Mommy Elvie, good evening po" bati naman ni Kentot sa mom ko na sinabayan ng halik sa pisngi ng makalapit kami na ginaya ko rin.
"Hello you two handsome guys! " balik bati naman sa amin ni mom.
Pinagitnaan namin ni Ken ng upo si Mom sabay hilig ng mga ulo namin sa balikat niya na naglalambing.
"Im glad you're okay now Ken and Im happy to see you again looking really good. " Mom said to Ken habang hinahaplos nito ang buhok at pisngi ni Ken.
"Thanks to Arjay Mom for not leaving me and for helping me to cope up with my depression. Siyempre pati kina Marc at Enzo rin na very supportive sa akin. And also to your prayers para malampasan ko yun. " nakangiting sagot naman ni Ken kay Mom.
"O siya magpahinga muna kayo sa kwarto and I will just call you two pag ready na ang dinner. " pagtataboy sa amin ni Mom papunta sa aking room para hindi siya maistorbo sa pinapanood niyang tele-novela.
We got up from our seat at sabay na humalik sa aking nanay bago namin tinungo ni Ken ang aking kwarto na nasa ikalawang palapag ng aming bahay.
"Hey Mom, dito nga pala magstay sina Marc at Enzo bukas till Sunday kasama namin ni Ken" pahabol kong sabi sa nanay ko ng nasa ikalawang baitang na ako ng hagdan na siya naman kinatango ng ulo ng aking ina bilang pagpayag sa aking sinabi.
"Jay can you turn on your aircon mainit eh" utos ni Ken makapasok sa aking room at sabay hilata sa aking kama
"Ay opo senyorito" pasarkastiko kong sagot sa kanya habang tinungo ko aircon unit ko para i-on.
"Hahaha! Sorry i forgot to say please. Hehehe. " sambit naman niya habang sinesenyasan niya akong lumapit at tumabi sa kanya sa kama.
"I missed you Jaylog ko. " mabining sabi ni Ken matapos akong yakapin ng mahigpit upang magdikit ang aming katawan at halos ga-dali na lamang ang lapit ng aming mga mukha sa isat isa kaya naman ramdam ko ang pagbuga ng kanyang mainit ngunit mabangong hininga.
"Namiss din kita Kentot ko." masuyo ko namang sambit habang ikinikiskis ko ang tungki ng aking ilong sa dulo ng matangos niyang ilong.
"You just didnt know how I longed to be with you again. Yung tayong dalawa lang like what we're doing in our room dati sa condo. " dagdag ko pa while giving him small kisses on his nose and his red lips.
"Ako din Jaylog I missed everything we do in the condo. Namimiss ko yung pagtulog natin ng magkayakap sa gabi at yung titigan yung cute mong mukha sa umaga habang mahimbing kang natutulog at natulo ang laway mo. " sabi niyang punumpuno ng paglalambing na magpapakilig sana sa akin kung hindi lang sa huling nasambit niya.
"Sira-ulo! Hoy! Hindi ako ganun matulog ha. Timang na to! ' asar kong sabi habang tinutulak ko siya sa dibdib na nagpipilit kumawala sa kanyang pagkakayakap pero lalo namang hinihigpitan ni Ken ang pagkakayapos sa akin at lalo akong dinidikit sa kanya.
"Hahahaha! Eto naman pikon agad.. Hahaha. Binibiro ka lang eh. Ssshhhh siyempre hindi naman natulo yung laway ng Jaylog ko pag natutulog. Hehehe. " bawing sabi ni Ken habang hinahalikan ako sa kung saan saang parte ng aking mukha.
"Ewan ko sa yo, seryosong usapan bigla mong hahaluan ng kalokohan. " pagsusungit kong sabi.
"Sorry na, Kiss ka na lang ni Kentot para mawala na inis ng baby Jaylog ko" paglalambing niyang tugon habang pinatutulis ang kanyang nguso na aktong hahalik na kinangiti ko.
Pinatulis ko rin ang nguso ko at inilapat iyon sa kanyang nguso. Ewan ko but the moment our lips met tila isang laksang boltahe ng kuryente ang dumaloy mula sa aking labi papunta sa buo kong katawan. At marahil ay ganoon din ang naramdaman ni Ken.
Kaya naman ang simpleng pagkakalapat ng aming mga nguso ay unti unti gumalaw hanggang sa tuluyan na naming sakmalin ang mga labi ng bawat isa.
Sipsip ko ang pang- ibabang bahagi ng labi ni Ken habang siya naman ay abala sa paglalaro ng upper lips ko. Nagpalit kami ng posisyon ng magsawa until Ken slid his tongue inside my mouth to meet mine.
Nagsumpingan ang aming mga dila, nag-espadahan. Naghulihan ng dila para masipsip ito at malasahan ang tamis na dulot nito kasabay ang pagtikim ng aming mga laway na animoy isang matamis na nektar na hindi mo pagsasawaan.
Mahihinang ungol ang kumawala sa tinig ni Ken ng muli kong ipalasap sa kanya ang nakakaadik kong halik na lalong nagpainit sa kanya upang lalo pa akong yakapin ng mahigpit at ipadama sa akin ang nagngangalit sa tigas na niyang sandata.
"Arjay kaka.... OH MY GOD!" tinig yun ng napasigaw kong nanay nang biglaan siyang pumasok sa aking kwarto at naaktuhan niya ang mainit na paghahalikan namin ni Ken.
"MOM!!" ang nabigla kong sabi at agad na bumitaw sa pagkakayakap kay Ken at napayuko na litung lito.
Napabalikwas naman ng bangon si Ken mula sa pagkakahiga at tulalang napatitig sa nanay ko na pinanlalakihan pa rin ng mata sa eksenang kanyang nakita na kinashock niya ng lubusan.
"Oh my... Can you please tell me what I have just saw? " natataranta o mas magandang idescribe eh hindi mapakaling tanong ng nanay ko. Bagamat andun pa rin ang pagkamangha sa kanyang salita pero hindi ko naman ito kababanaagan ng anumang galit.
Mom locked the door of my room. Naglakad papunta sa aking study table upang kunin ang upuang nakatabi doon. She placed it sa harapan namin ni Ken na tulad ko ay nakayuko rin sa sobrang pagkapahiya. And Mom sat there na nakahalukipkip ang mga kamay bago kami matamang tinignan ni Ken.
"Now, speak up you two. Naghihintay ako ng magandang paliwanag sa aking nasaksihan. " pautos na sabi ni Mom habang pareho pa rin kaming nakayuko ni Ken.
"Arman Jaymes! "may diing tawag ni Mom sa pangalan ko na kinataas ko ng ulo para matingnan siya dahil alam ko pag ganyan na ang tono niya at buo niyang sinambit ang aking pangalan, alam ko na seryoso na siya kaya naman I dont have any other choice but to talk and explain to her everything.
Makatatlong beses muna ako huminga ng malalim sabay kinuha ko ang kamay ni Ken at pinagsalikop ito bago ko tinitigan ng derecho ang mga mata ng nanay ko at nahuli ko pang sinulyapan niya ang mga magkaholding hands naming kamay ni Ken na nagpataas ng isa niyang kilay bago muling ibinaling sa akin ang kanyang tingin.
"Im sorry Mom kung naglihim kami ni Ken." pambungad kong sabi.
Patuloy pa rin ang pananahimik ng nanay ko. Marahil she wanted to hear everything first from me bago siya magbibigay ng kanyang reaksyon. Kaya naman nagpatuloy ako sa pagsasalita habang marahang pinipisil ni Ken ang aking kamay upang iparamdam ang kanyang pagsuporta sa akin.
"Mom, Ken and I are not just friends but we are lovers. Dont ask us kung bakit at paano nangyari kasi kahit kaming dalawa hindi rin namin alam. Basta we just realized one day na mahal na namin ang isat isa. The same love that you have shared and gave to dad. " patuloy kong sabi sa Mom ko na nakamata lang sa akin.
"Are you gay Arman James? " biglang singit na tanong ni Mom sa akin na kinagulat ko.
"NO Mom! " pagtangging sagot ko at confident akong ipinahayag iyon sa Mom ko.
"Are you gay Ken? " balik bigla na tanong ni Mom kay Ken na kinumulagat nito.
"Hindi rin po Mommy Elvie, hindi ako bakla" seryosong sagot naman ni Ken sa tanong ni Mom while looking straight to Mom's eyes to convey his sincerity to the words he just spoken.
"Kung hindi kayo mga bakla, o isa senyo ang gay then how come you two became lovers? Kelan pa ito? " maguguluhang tanong ni Mom dahil sadyang hindi niya mawatasan ang katuturan ng aming deklarasyon ni Ken.
"Mommmy Elvie, ako rin po humihingi ng sorry kung naglihim kami ni Arjay senyo tumgkol sa aming dalawa" panimulang pahayag ni Ken na sa wakas ay lakas-loob na ring nagsalita sa nanay ko.
"Matagal na po ang lihim naming relasyon ni Arjay mommy, na kahit sina Marc at Enzo ay walang kaalam-alam na may namamagitan na sa aming dalawa ni Arjay. For more than two years, pilit naming tinatago sa inyo kung anumang damdamin mayroon kami ni Jay para sa isat isa. " saad ni Ken kay Mom na patuloy na nakatingin sa mga mata ni Mom upang ipabatid ang katapatan ng kanyang mga sinasabi.
"Ang hirap mang paniwalaan pero Mommy mahal na mahal ko po si Arjay. Hindi ako bakla pero sa kanya ko lang po talaga naramdaman ang ganitong kasidhing pagmamahal. Mommy Elvie we tried to supress whatever feelings we have for each other ni Jay because we know its not proper, hindi tama lalot wala isa man sa amin ang umaaming gay kasi we're not. Pero mahirap po pag puso o tunay na pag ibig na ang nagdikta. It can defy everything and anyone. Mommy Elvie sana po patawarin ninyo kami ni Arjay. Hindi po namin ito ginusto pero kusang sumibol and Im willing to fight for your son, for my love for Arjay" madamdaming sabi ni Ken na namumula ang mga mata dahil sa nagbabantang luha na gustong dumaloy dito
"Mom, I love Ken too, so much. Hindi ko alam Mom basta maligaya ko sa kanya. He's my life Mom and Ken gave me my happiness. Alam ko mahirap paniwalaan Mom pero ito yung nagsusumigaw na katotohanan na sa tunay na pag ibig wala itong pinipili o sinisino. Mom please wag mo kami pandirihan ni Ken at huwag mo rin kaming husgahan, dahil totoo yung sinabi ni Ken na hindi namin ito ginusto pero kusa at mahirap kalabanin pag true love na ang naghari Mom. Please... Mom? " lumuluhang sabi ko sa Momy ko na inabot ko pa ang dalawang kamay niya at doon isinubsob ang aking mukha habang naramdaman ko ang mabining paghagod ng mga palad ni Ken sa aking likuran.
"I really dont know what to say. Masyado akong nabigla sa nalaman ko. Alam ba ni Lian ang tungkol dito Ken? " Mom asked Ken refering to his mom.
"Hindi po Mommy Elvie, walang alam si Mom. Gustuhin ko mang sabihin ngayon alam ko hindi pa dapat lalot kamamatay lang ni Dad baka hindi pa niya kami maunawaan po ni Arjay. But in due time Mommy sasabihin ko rin sa kanya at sa mga kapatid ko dahil sigurado na akong si Arjay ang gusto ko makasama sa buhay ko. " matatag na sagot ni Ken na kinagulat ni Mom.
"At ikaw Arman Jaymes do you have plans of telling me all of this things kung hindi ko pa kayo nahuli ni Ken? " balik usig na tanong sa akin ni Mom
"Honestly Mom meron po. I plan to tell you about my relationship with Ken pero naghahanap pa po ako ng pagkakataon. Actually Mom it has always been in my prayers to give me sign when I'll be able to confess to you my relationship with Ken na madali mo kami mauunawaan at hindi kakamuhian. And I guess God gave me the sign now Mom. " matalinhagang sambit ko sa aking ina.
"I dont want to judge you, the two of you kasi open-minded naman ako sa ganyang klaseng relasyon. I still have gay friends kaya alam ko kung anong sinasabi ninyo sa akin. Ang hindi ko lang mapaniwalaan ay dalawang tunay na lalaki na nagkainlaban at posible palang mangyari! " Mom retorted na sa temang naguguluhan pa rin.
"Kaya lang mga anak natatakot ako para sa inyo kung ipagpapatuloy ninyo yaan. Yours is not a normal relationship and admit or not marami ang pupula sa inyo. Baka hindi ninyo kayanin ang mga parumggit ng mga tao at iyon ang kinakatakot ko. Higit akong masasaktan pag nasaktan kayo na mahal na mahal ko. " Mom said emotionally na hindi na niya napigilan pa ang maiyak kaya naman sabay namin siyang niyakap ni Ken na umiiyak na rin.
"Dont worry Mom I know kakayanin namin ni Ken lalo andiyan ka giving your blessing and support to us. Mom hindi mahalaga sa amin ang sasabihin ng ibang tao. Higit sa anupaman ang pagtanggap mo sa amin ni Ken ang importante dahil nanay kita at mahal na mahal kita Mom" sabi kong umiiyak habang nakasubsob ang mukha ko sa balikat ni Mom.
"Tama si Jay Mommy Elvie above anything else ang pagtanggap mo at ng pamilya mo po sa relasyon namin ni Jay ang mahalaga. We dont care what other people will say to us, as long as you accepted us bilang dalawang indibidwal na tunay na nagmamahalan regardless of our gender preference, ay isang malaking kalasag upang mapagtagumpayan namin ang mga harapin naming pagsubok. " dagdag naman ni Ken na nakayakap pa rin sa aking nanay.
Bahagya kaming inilayo ni Mom sa pagyakap namin sa kanya. Tig-isang kamay niyang hinawakan ang aming pisngi ni Ken habang palipat-lipat niya kaming tinitignan. Matapos niyon ay masuyo niya kaming hinalikan sa noo ni Ken bago nangusap...
"Nararamdaman ko ang sinseridad ng inyong mga sinasabi and I even felt the strong love you have for each other. Hindi ako para tutulan yang bagay na yan dahil alam ko mahirap pag kinalaban ang totoong pag-ibig. Nauunawaan ko kayo pero sana huwag muna kayong magpadalus-dalos sa anumang desisyong gagawin ninyo. If you can keep the relationship to other people then do it Ken, Arjay. Kailangan munang ang pamilya ni Ken ang makaalam bago ang iba dahil higit na magiging matibay kayo kung parehong tanggap ng mga pamilya ninyo ang inyong relasyon. " pangaral sa amin ni Mom.
"Dahil nauunawaan ko ang kalagayan ni Arjay bilang nanay niya kaya naman tinatanggap na rin kita Kenneth bilang kabahagi ng anak ko. Although I dont know how Arjay will be able to handle two relationships, with you and Cecil. " paasik na sabi Mom sabay tingin sa akin ng matalim na kinangisi ko naman.
"Huwag mo akong ngisihan diyan Arman Jaymes. Ayusin mo yan, kung si Ken ang magpapaligaya sa yo better let go of Cecil. At ikaw naman Ken paghandaan mo yang pagsasabi mo kay Lian para maging maayos kayo ni Arjay. " dagdag pangaral pa sa amin ni Mom
' Opo." sabay namin sagot ni Ken sa mga sinabi ni Mom.
"Basta patuloy ninyo mahalin ang isat isa and make that love as your shield to protect each of you. Always be strong mga anak dahil napakakumplikado ng pinasok ninyong relasyon at dapat lagi kayong handa. I know naman na as long as you truly love each other hindi nito kayo pababayaan. You have my blessings mga anak. Okey? " nakangiting sabi pa sa amin ni mom na tinanguan naman namin ni Ken bilang pagsang-ayon.
"O ano pa tinatanga ninyo dyan? Arent you going to give Mom a hug? " nakangiting tanong ni Mom sa amin ni Ken habang maluwag niyang nilahad ang kanyang dalawang kamay. Kaya naman muli kaming lumapit ni Ken sa kanya ng todo ngiti at niyakap siya sabay halik sa dalawa niyang pisngi ni Ken.
"Lika na sa baba mga anak baka nagtataka na sila kung bakit ang tagal na natin. Its time for a big announcement over dinner at sasabayan natin ng celebration. Hahaha" yaya sa amin ni Ken matapos tumayo at iangkla ang kanyang mga kamay sa tig-isang bisig namin ni Ken at sabay-sabay kaming tatlo na naglalakad palabas ng aking silid na puno ng ngiti sa mga labi at kapayapaan sa puso namin ni Ken.
************************
A/N
Blood is thicker than water....isa yan sa mga natutuhan ko while doing this chapter story. Kasi higit kaninuman, ang pamilya mo ang unang-una na makakaunawa sa iyo sa lahat ng bagay na ginawa, ginagawa o gagawin mo sa buhay mo. At sila rin ang unang tutuligsa sa pagkakamaling iyong magagawa. Ang pamilya mo pa rin ang higit na nakakakilala sa iyo na pwede mong gawing sandigan sa oras ng kagipitan.
Maraming salamat sa inyong patuloy na pagsubaybay at pagbabasa ng aking kwento. Patunay nito ang patuloy na pag-angat ng no. of reads nito at ang bilang ng mga taong nagpafollow sa akin. Maraming salamat po sa inyong lahat.
God bless everyone. Please continue to give your comments na akin namang pilit na nirereplyan at casting your votes that I truly appreciate. :)