Author's POV
"Maganda ba mga bata? " tanong ni iyana
" Opo maganda po ate, ang ganda niyo po" nakangiting puri ng mga bata sa dalaga
" Inuuto niyo naman ang ate niyo eh" natatawang saad ni knight kaya napanguso nalang ang dalaga
"Kaya nga eh" nakangusong saad nito
"Hindi po. bagay po sa inyo yang bulaklak ate " saad ng isang batang lalaki sa dalaga.
"Talaga? Maganda ba talaga si ate? " nakangiting tanong ng dalaga dito.
"Opo ate, paglaki ko po hahanap ako ng kasing ganda niyo po " nahihiyang saad ng batang lalaki na ikinatawa ng dalaga
"Ukaw bata ka pa pero babae na ang nasa isip mo" saad ni knight na ikinatawa ng dalaga
"Bakit naman. malay mo makilala niya agad ang magugustuhan niya" natatawang sagot nito.
"Ikaw ate nakilala mo na ba ang para sayo" tanong ng isang batang babae.
Simple lang ngumiti ang dalaga at umupo para makapantay nito ang batang babae
"Io kaso hindi siya para sakin" tipid na saad nito at binalingan ng tingin ang binata na nasa ibang bata ang atensiyon
" Bakit naman po ate? Sabi po ni kuya samin kapag may gusto kang isang bagay dapat gumagawa ka ng paraan para makuha ito kaya nga po kami nag aaral ng mabuti kasi gusto po namin maabot at makuha ang gusto at pangarap namin kaya dapat ikaw din po" masiglang saad ng bata kaya bahagya nalang itong napangiti
"Sana nga ganon nalang ito kadali. " saad ng dalaga at tumayo na
" Pagabi na mga bata aalis na kami ni ate xyra niyo" saad ni knight sa mga bata
Isa isa naman nilang niyakap ang mga bata bago umalis. Ang iba naman ay ayaw bumitaw at ang iba naman ay umiiyak na kinuha ng nangangalaga sa kanila.
Iyana's POV
" Napagod ka ba? " tanong sakin ni knight.
"Hindi naman, ang saya nga nilang kasama. Naawa ako sa mga umiyak parang gusto ko tuloy bumalik para patahanin sila." natatawang saad ko na ikinatawa rin ni knight.
"Saka na kapag nakadalaw ka ulit, babalik na tayo sa hotel para makapagpahinga" saad ni knight at sinimulan ng paandarin ang kotse.
" You can sleep first dahil medyo mahaba haba pa ang biyahe natin" saad ni knight sa akin kaya tumango tango nalang ako at ipinikit ang mga mata.
Knight's POV
Pagkarating namin sa hotel ay tulog parin si xyra.
I just stare at her for a few minutes.
I always dream of meeting xyra again but now even if she's already in front of me it's like I can't still reach her and I can't still have her.
I don't want her to suffer just because of our promise. I cant see her in pain and the only thing I can do is to let her go , to let her free.
I love her and only her.
Author's POV
Paglalipas ng ilang minutong pagkakatitig sa dalaga ay nagpasya itong buhatin nalang ang dalaga papasok ng hotel.
"C-chenchen p-please s-stay" sambit ng dalaga habang tulog ito kaya ganon nalang ang pagkagulat ng binata.
Tiningnan nito ang dalaga at tipid na ngumiti.
" I'm always staying xyra, it's you who always leave me alone" bulong nito bago ito pumasok sa kwarto ng dalaga.
Nilapag nito ang dalaga sa kama nito at kinumutan at tsaka umupo sa tabi nito.
" I want us to stay like this for even just a few minutes because I know One of this day you will leave me like you did before. The difference is before you promise to come back but now you might never come back and I don't know if I can take it this time xyra" puno ng emosyong saad ng binata habang hinahaplos ang pisngi ng dalaga.
"Je taime, my princess" sambit ng binata habang unti unting lumalapit sa dalaga at dahan dahan itong hinalikan sa labi.
" I always do" saad nito pagkatapos halikan ang dalaga at tuluyan ng nilisan ang silid.
Kinabukasan
Iyana's POV
nagising ako sa tunog ng cellphone ko.
Nag appear sa screen ang mama kaya sinagot ko ito.
"Hello mom? " bungad ko dito
" Sweety, umuwi kana scheduled na ang kasal niyo ni cyrus kaya kailangan ang presence mo para sa preparation sa kasal" saad ni mommy
"S-scheduled? " hindi makapaniwalang tanong ko.
H-hindi pa ako handa.
"Yes sweety nakapili na kami ng perfect date sa kasal niyo ni cyrus and it will be by next month" masayang saad ni mommy.
Bigla namang nagtubig ang mga mata ko.
" O-okay mom. I-I'll h-hang up now" saad ko at pinutol ang tawag.
Pagkapatay ko ng tawag ay tuluyan ng dumaloy ang luha sa mata ko.
"You should be happy iyana" umiiyak na pangungumbinsi ko sa sarili ko pero patuloy parin ang pagdaloy ng mga luha na galing sa mata ko.
I can't always be with you like I always wanted knight and that is the saddest part I had in life.
It's really sad to know that you and me are really not meant to be and it's breaks me. It breaks me into pieces.
Nagbook na ko ng flight para bukas ng umaga at nagsimula na ring mag impake.
Buong araw akong nagstay sa hotel room ko para magbasa, ayoko munang isipin ang mga mangyayari sa mga susunod na araw dahil medyo pagod na ang isip ko at lalong lalo na ang puso ko.
Wala na akong takas sa mga magaganap at kahit hindi ko gusto kailangan kong gawin para sa kapakanan ng nakararami.
*Kinabukasan
"Aalis kana ba talaga iha? " tanong sakin ni tita
"Opo, ang sabi po kasi ni mommy paghahandaan na po namin ang kasal na magaganap next month" tipid na ngiting saad ko.
Napansin ko naman na tila nanghina si tita sa narinig niya.
" Mahal mo ba talaga ang lalaking pakakasalan mo? " tanong nito sakin kaya bahagya akong napayuko
" Kaibigan lang po ang turing ko kay cyrus at tanging pagkakaibigan lang ang nararamdaman ko pero wala na rin po ako magagawa, siguro balang araw matututunan ko rin siyang mahalin at makakalimutan ang taong mahal ko talaga" nakayukong saad ko para itago ang panunubig ng mata ko.
" Bilang mga babae, madali tayong mahulog sa isang tao lalo na kapag totoo ang ipinapakita nito pero kapag may mahal na tayo hindi tayo basta basta makakatakas sa nararamdaman natin lalong lalo tayong hindi makakamove on kung pipilitin nating ibaling sa iba ang atensiyon na dapat ay sa kanya na totoong mahal mo talaga" puno ng emosyong saad nito
" Hindi ko po ito gusto pero ito ang dapat para sa kaligayahan at kapakanan ng mga taong mahal ko" naiiyak na saad ko
" Ikaw ang tatanungin ko iha. Tama bang saktan mo ang sarili mo? Napaligaya mo ang lahat pero sa kabila non hindi ka parin magiging masaya. Iha ang ginagawa mo ay magiging punyal din na ipangtataga mo sa puso ng taong mahal mo balang araw dahil ang kalungkutan mo ay ang magiging dahilan para saktan mo sila ng higit pa sa inaakala mo" paliwanag nito sakin ngunit tila hindi iyon naiintindihan ng sarado kong isip.
Tanging sakit ang nararamdaman ko ngayon.
"Salamat po sa paalala tita pero buo na po ang desisyon ko dahil kung kaligayahan ko po ang pipiliin ko mas malaking bagay po ang mawawala sa pamilya ko" nakangiting saad ko
Tumango tango lang ito.
"Kung sakaling kailanganin mo ang tulong ko at nagbago ang isip mo tawagan mo ako may numero naman ako sayo diba? " tanong nito kaya tumango tango lang ako bilang pagsang ayon.
"Aalis na po ako dahil mamayang gabi na rin po ang flight ko nagpabook na po ang ng mas maaga." paalam ko dito at humalik sa pisngi niya
" Sige iha, dumalaw ka ulit dito " saad nito
"Opo, uhm tita nasaan po si knight? " tanong ko dito
" Nasa dalampasigan ata iha nagpapahangin iyon medyo stress ata sa work niya" sagot nito
Nagpaalam na ako at pumunta sa dalampasigan
Habang naglalakad ay nahagip ng paningin ko si knight na nakaupo sa palaging inuupuan namin.
"Hi" bungad ko dito pagkalapit ko
"Hi xyra, sit down" saad nito at nagbigay ng space sa akin.
Umupo ako sa tabi nito.
"Bukas na pala ang alis ko pabalik sa manila, aayusin na kasi ang kasal namin ni cyrus" panimula ko.
"Congrats" tipid na sagot nito
" Salamat ikaw hindi ka pa ba babalik? " tanong ko dito
" Nope, I will stay here for a couple of days." sagot nito
"I will miss you chenchen" saad ko at tumingin sa kawalan.
Tumingin ito sakin at hinawakan ang kamay ko.
" You can always comeback xyra, just tell me if I'm going to wait and I will wait" makahulugang saad nito.
Am I selfish if I will tell you that I love you knight?
Maybe I am.
It's better for you not to know what I really feel.
" No need chenchen because I don't know if I can comeback " nakayukong saad ko.
"I understand xyra, I always do" saad nito at tumingin sa kawalan.
"When is your wedding? " tanong nito
" Next month" tipid na sagot ko
" Is it what you really wanted? " makahulugang tanong nito
" No but in the future maybe I can learn to love cyrus, hindi naman siya mahirap mahalin kaya tingin ko matututunan ko rin siyang mahalin" saad ko dito
"Good to know" tipid na ngiting saad nito.
"Ikaw you told me that you're waiting for someone, is she really that important ?" tanong ko dito pero parang nagsisi akong itanong ito.
Parang sinaksak ako ng ilang beses sa naging sagot nito
" Yes, she's the most important person that I am waiting for " sagot nito kaya napayuko nalang ako
" Then why don't you find her? " tanong ko.
" She's happy now" sagot nito na ikinatingin ko dito
" M-may iba na siyang gusto? " tanong ko dito, tanging tango lang ang isinagot nito
" She never liked me that's why she didn't choose me but me, I loved her" sagot nito sakin.
" Alam ba niyang naghihintay ka sa kanya??" tanong ko
"She don't need to know because I want her to be happy and that's all I ever wanted " simpleng sagot nito
Tumigil na ko sa kakatanong at sinabayan na lang siyang pagmasdan ang paglubog ng araw.
Pagkalipas ng ilang oras ay nagpaalam narin ako sa kanya
"Goodbye chenchen aalis na ko kailangan ko pang mag impake" nakangiting saad ko sabay tinalikuran ito ngunit bigla rin nitong hinawakan ang kamay ko kaya napalingon ako sa gawi niya.
Tumayo ito at humarap sakin.
" Can I hug you? " tanong nito na ikinagulat ko.
Niyakap ako nito kaya mas lalong bumibilis ang tibok ng puso ko.
" Always be happy xyra" simpleng saad nito kaya biglang nanubig ang mga mata ko.
Niyakap ko ito ng mahigpit sa huling pagkakataon.
All this time chenchen is all I ever wanted at siya lang din ang nag-iisang tao na ang tanging nais ay ang kaligayahan ko.
Lahat ng tao sa paligid ko maliban kay chenchen ay kayamanan at pera lang ang tanging iniisip.
" I'll missed you chenchen" naiiyak na saad ko.
Kumalas ito sa pagkakayakap sakin at pinunasan ang mga luha sa mata ko.
" Always be happy xyra" tipid na ngiting saad nito
" Umalis kana dahil baka mahuli ka pa sa flight mo" nakangiting saad ko kaya tumango tango ako bilang tugon at tinalikuran ito.
It hurts, It really do.
Cyrus POV
" Parating na si iyana mamaya iho para sa preparations ng kasal niyo, hihintayin mo pa ba siya? " tanong ni tita sakin, mama ni iyana.
"hindi na po tita, alam ko pong pagod pa si iyana kaya bukas ko nalang po siya tatawagan para magkita kaming dalawa" nakangiting saad ko.
"Aasahan kong aalagaan mo ang anak ko cyrus, wag na wag mo siyang sasaktan at palagi mo siyang unawain sa lahat ng bagay. Pasaway at napaka tigas ng ulo ng batang iyon pero kahit ganon mabait at napakaalalahanin naman niya at sobrang mapagmahal sa mga taong mahalaga sa kanya kaya hindi ko nanaising masaktan siya lalong lalo na kung ikaw ang magiging dahilan" mahabang pangaral ni tita.
"Opo tita, gagawin ko po ang lahat para maging masaya siya. Aalagaan at poprotektahan ko po si iyana kaya wag na po kayong mag-alala tita " nakangiting sagot ko dito.
" Salamat sa pagmamahal sa anak ko cyrus" nakangiting saad ni tita.
" Wala po kayong dapat ipagpasalamat dahil ginusto kong mahalin siya tita" saad ko dito
" Maraming salamat" nakangiting saad nito.
"Sige po aalis na po ako dahil maggagabi na rin po" saad ko at tuluyan ng nagpaalam.
Iyana's POV
Nandito na ko sa manila at sinundo ng driver namin.
" Kamusta po sina daddy, manong? " tanong ko dito.
" Maganda naman po ang kalagayan nila señorita at kakaalis lang din po kanina ni Sir cyrus sa tahanan niyo" saad nito
" Sige po, gusto ko narin magpahinga kaya ideretso niyo na po sa bahay" saad ko dito at tuluyang ipinikit ang mga mata ko.
Maya maya ay naramdaman ko nalang ang paghinto ng sasakyan kaya lumabas na at pumasok sa bahay.
" Princess! " masayang bungad sakin ni daddy at kasunod nito si mommy
"Hi daddy, hi mommy" masayang bungad ko.
" Hi baby" malambing na saad sakin ni mommy at humalik sa pisngi ko.
" Uhm mom, dad pwede na po ba ako magpahinga? Pagod na po kasi ako " saad ko sa kanila
" Sige princess, take a rest. Alam naming pagod ka" nakangiting tugon ni daddy sakin.
Humalik na ako sa pisngi nila at umakyat na sa kwarto.
"S-sissy? " saad ni blythe na tila kakagising lang
" Hi sissy, sorry nagising ba kita? " nakangiting tanong ko dito
" Hindi naman, buti at nakarating kana sissy. I missed you so much " saad nito at yumakap sakin
" Siguro pagod kana, kukuhanan muna kita ng damit mong pantulog para makatulog na tayo" nakangiting saad nito at nagtungo sa closet ko para kunin ang pair na pantulog ko.
" Salamat sissy" nakangiting tugon ko at nagbihis na ng pantulog.
Kinabukasan
" Wake up and shine precious princess! " nakangiting bungad sakin ni blythe kaya napanguso nalang ako.
" Five minutes pa please" saad ko sabay talukbong ng kumot pano ba naman binuksan niya lahat ng pwedeng buksan na bintana kaya ang sakit sa mata.
" Nako iyana, yang 5 minutes mo nayan ay aabot ng isang oras kaya bangon na! " saad nito at hinila ang kumot ko.
" Kase naman eh! " reklamo ko dito.
"Dali na bangon na at magbebreakfast na tayo nina tita at tito" saad nito at hinila ako.
"Good morning princess! " masayang bungad sakin ni daddy.
" Morning daddy, asan na po si mommy? " tanong ko.
"I'm here sweetie, halina kayo at kumain na tayo" masayang saad nito na kakagaling lang sa kusina.
Umupo kami ni blythe at nagsimula ng kumain.
"Tita, gusto ko po sanang samahan si iyana para magsukat ng wedding gown niya" masayang saad ni blythe kaya biglang nag iba ang mood ko.
Yumuko nalang ako at seryosong kumain
" Sige iha, medyo hindi rin kasi maganda ang pakiramdam ko kaya ikaw nalang ang sumama kay iyana sa pagsusukat ng gown niya" nakangiting saad ni mommy kay blythe.
"Sige po " nakangiting sagot nito.
" Princess anong gusto mong wedding? Beach o simbahan? " nakangiting tanong ni mommy.
"Kahit saan po ok lang" simpleng sagot ko.
Mukhang nahalata nila na hindi maganda ang mood ko kaya hindi na sila nagsalita hanggang sa matapos kaming kumain.
" Sissy magbihis kana at pupunta na tayo sa shop para sa gown mo" masayang saad sakin ni Blythe.
Nandito na kami sa kwarto at kakatapos ko lang din maligo.
" Sige " simpleng sagot ko at nagbihis ng pang alis.
Simpleng dress lang ang sinuot ko na lagpas tuhod ang haba.
"Tara na" tipid na ngiting saad ko.
Pagkalipas ng kalahating oras ay nakarating na rin kami sa shop.
" Good morning po ma'am, kayo po ba si Ms. Vienera? " tanong samin ng isang matangkad na babae.
Tumango lang ako bilang pagsang-ayon.
"This way po ma'am " saad at sinamahan kami sa isang room na puno ng gown ng bride.
"Ms. Nandito na po sina Ms. Vienera" saad nito sa designer.
" Hi ako ang designer ng wedding gown mo Ms. Vienera" nakangiting saad nito at nakipagkamay sakin.
"Anong design po ba ang gusto niyo? Marami po kaming wedding dress na already made na pwede niyong tingnan"
Saad nito kaya tumango tango lang ako.
" Kahit ano, ok lang" sagot ko dito.
" Anong ok lang? Iyon ang pinaka importanteng araw mo kaya dapat detailed ang wedding dress mo" sabat ni blythe sakin at hinila ako sa naghehelerang wedding gown.
" Ako na ang pipili at titingnan ko kung anong bagay sayo hmp! " nakangusong saad ni blythe
Napasimangot nalang ako sa inasta nito.
Wala talaga akong gana magsukat ng gown, it's just ayokong mag-alala sina mommy