Mabuti nalang at sembreak ngayon. Kating-kati na akong makita kung ano ang nangyari sa nakita ko kahapon. Mabuti nalang talaga ay may CCTV sa daan na 'yun. I need to see what really happened behind to that footage.
But damn, the death I saw to that guy's eyes last week was true. Akala ko ay namamalik-mata lang ako. Ayaw lang mag-sink in sa utak ko kaya hindi ako naniwala but now.
Maaga akong nagising, naligo muna ako at nagbihis panglakad. Dinala ko rin ang jacket ko dahil medyo makulimlim ang langit, parang kahit anong oras ay babagsak na yung ulan. Nilakad ko ang daan patungo sa dinaanan ko kagabi.
Automatic na kumilos ang katawan ko na magtago sa pader. May mga sasakyan ng pulis na nakaparada. Sumilip ako pero hindi ko makita kung ano ang nangyayari dahil may mga taong nagkukumpulan, humaharang sa tinitignan ko.
Halos lahat sila ay nakapantulog pa ang suot. Ang iba ay may twalya sa ulo, meron ring nakatapis lang at babae pa siya! Aba? Yawa.
I put my hood up, covering my face. I walked towards the crime scene with my head bowed down slightly.
Nagpamulsa ako. Hindi ako makakasiksik dahil panigurado ay magagalit ang mga matatanda na humaharang sa harap ko. Baka sabihan pa ako na walang galang. I sighed. Aalis na sana ako ng may humawak sa balikat ko.
"Ah, my colleague is here." Halos tumigil ang buong sistema ko nung marinig ko ang boses sa nagsalita mula sa likod ko. Dahan-dahan ko siyang hinarap.
"Siya ang kasama mo, sir?" Ugh! This man, kailan ba ako nito tatantanan?
"That is indeed correct, is there a problem officer?" Napakamot ng ulo ang pulis.
"Para kasing napakabata niya pa maging isa sa inyo. At bakit hindi siya nakabihis?"
"She's one of our trainees officer, she's still processing her skill though. And why she's not dressed in her uniform? It's because someone didn't told her about this case, that's why."
"Ganon ba? Oh sige, kayo na bahala sa kasong ito, Inspector Gene."
"Thanks sir, you can count on us." Nakangiting sagot nito at umalis na yung pulis.
"Wow, really? Inspector?" Bungad ko agad sa kanya.
"Hindi ka lang detective, inspector ka pa." He chuckled.
"I'm just in disguise." He said as he fixed his trench coat.
"Why are you here?"
"Ako pa talaga tinatanon mo n'yan?" Natatawang sambit ko.
"Yeah, so why are you here?"
"Dahil dito ako nakatira."
"Really? Because I perfectly remembered that you live about 10 blocks, two turns on the right and three turns of the left away from here." Napatahimik ako sa sinabi niya. Wow, paano niya nalaman ang daan papunta sa bahay? Is he stalking me?
"No need to tell me that I'm a stalker. It's normal because I'm a detective."
"And also inspector."
"Yup, also inspector." Hindi ko maiwasan na mapaikot ng mata.
"How old are you really? Kung magsalita ka ay parang isang teenager."
'Gurang ka na ba talaga?'
'Yan pa sana ang idadagdag kong tanong kaso baka magalit si gurang. Pero hindi ko talaga alam kung gurang ba talaga siya.
"Nahula mo na noong nakaraang araw lang Miss Escobardo." Tinignan ko siya mula ulo hanggang ulo.
Aba malay kong tama pala ang hula ko, akala ko nagsisinungaling siya.
"Anyway, come with me." Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.
"Why?"
"Because you're my PARTNER in this case right?" He smirked. Letseng gurang na 'to. Dinamay pa talaga ako sa kalokohan niya. Baka mamaya ay mabulasot pa kami dito.
Bumuntong hininga ako at sumama nalang sa kanya. Papalapit kami ngayon sa kung saan namatay ang lalaki na may nakalagay na yellow police line pero wala dito ang katawan niya. Bakas ng natuyong dugo niya nalang ang naiwan. Lumuhod ako ng kaunti at iniyuko ang ulo para makapasok sa crime scene.
"Alam mo na ba kung sino ang pumatay?"
"Not yet, still finding some evidences and sources that will lead to the criminal." He said while his eyes is searching something.
"I need to tell you something," he squatted at tinignan ang bakas ng natuyong dugo kaya nagsquat rin ako.
"Oh you sure do,"
"I saw him," he chuckled and looked at me. May nakakatawa ba sa sinabi ko? I'm being serious here, damn.
"I saw the killer. He's wearing a very weird mask." I whispered to him but he just stared at me.
"Hindi ko gaano mailarawan ang suot niyang mask but I'm sure that he wore Vendetta's mask." I added but I still haven't got any responses from him. Nakatitig lang siya sakin. Ano bang ginagawa ng gurang na 'to?
Tsk. Inaaksaya niya lang ang oras ko. May pupuntahan pa ako pero dito ang bagsak ko. Kailangan ko pang malaman kung sino ang tao sa likod ng maskarang 'yun.
"Hey, are you listening to m-"
"Want to know what happened at the back stage?"
"What do you mean?" Tumayo siya kaya tumayo rin ako.
"Come with me,"
"Saan naman ba tayo pupunta? May importante pa akong aasikasuhin."
"You said you wanted to go somewhere right? So come with me." Sabi niya at umalis. Nagtaka ang mukha ko habang tinitignan ang likod niyang papalayo. Wala naman akong sinabi na may pupuntahan ako and yet he-
"Want to come with me or you can accompany me?" Ulit niya kaya hindi na 'ko nagdalawang isip na sundan siya. Pumasok kami sa kotse niya. Wala rin naman ako pagpipilian.
"What about the crime scene? Papabayaan nalang ba 'yun doon?"
"Don't worry, my REAL partner knows what to do." Sabi niya at pinaandar ang kotse niya.
"Ano? Eh may isa ka palang kasama. Bakit mo pa 'ko dinamay?" Tinignan niya ako habang nakataas ang kilay.
"Hindi ka naman siguro pupunta kung wala kang dahilan diba?" Yumuko ako.
"Napadaan lang naman ako," pagsisinungling ko.
"Exactly, that's your reason. Hindi ka mapapadaan dito kung wala kang dahilan." Hindi nalang ako sumagot at tumingin sa bintana habang siya ay nagdadrive na.
Habang nagda-drive siya ay patago akong tumingin sa kanya. Bigla sumagi sa isip ko ang sinabi niya sakin noong araw na 'yun. Agad kong iniwas ang tingin ko at tumingin nalang ulit sa bintana.
Paano niya 'yun nahula? Paano niya nalaman? Is he really that an expert in deducting and observant to know my deepest secret? Imposible. Some people really don't believe in things they don't see on their naked eyes because they thought it's only for fantasies. Just like him, a detective will only believe if the proof is much bigger than your alibis.
Oh well. Yet here I am, a simple girl with a peculiar ability exist in the 21st century.
My eyebrows narrowed as I saw the road we're approaching is familiar in my eyes. Teka, parang papunta ito sa barangay hall ng village. Tumigil ang kotse sa harap ng isang kulay blue at yellow na building.
"What are we doing here?"
"You're such a dope." Sabi niya saka lumabas. Pinaikot ko muna ang mga mata ko bago luamabas. Paglabas ko ay may nahagilap ng mata ko isang police car na nakaparada sa likod namin na malapit sa may poste.
"Joel,"
Agad na humarap ang tingin ko sa pinto ng hall. Siya na naman? It's still the policeman I met from the mansion to the resort of Devio. And come to think of it, siguro mas mabuti na rin 'yun. Siya yata ang incharge sa mga ganitong pangyayari.
Nakipagkamayan muna sila kaya lumapit na 'ko sa kanila habang nakapamulsa. "I'm glad you're here, Gene." Sabi niya sa kinakamayan niya saka siya tumingin sakin.
"Miss Escobardo, you're here too?"
"Yup, she's my part-time partner today." Aakbayan niya na sana ako ng winaksi ko ang kamay niya. Tss. Part-time partner? As if naman. Nandito lang ako para tignan ang CCTV footage kagabi. Kung gusto niya ako maging part-time partner niya ay dapat suswelduhan niya ako.
"Let's get inside, I want to show the CCTV footage to the both of you."
Pumasok na nga kami sa loob. Three storey high ang barangay hall and sir Joel lead us to the third floor. Pagdating namin sa ikatlong palapag ay bumungad samin ang dalawa pang pulis at tatlong tao na sa tingin ko ay mga tanod. Lahat sila ay nasa mga monitor ang atensyon.
"Cap, he's the Inspector I was talking about." Sabi ni sir Joel saka lumingon ang kapitan ng barangay namin.
"Captain Baldo meet my friend, Inspector Rene." Pakilala ni sir Joel sa kanya.
"And oh yeah, she's my partner." Hinila ako ng bahagyan ni gurang.
"Ang bata mo pa ah,"
"Oh she's a trainee, Cap. This is what we do to new recruits so we can train the capacity of their abilities on how to handle these kind of job and stuff." Tumango-tango naman si kapitan. Tss, pati siya ay napaniwala rin ng gurang na 'to.
"Anong pangalan niya?"
"Nicole Mariano." Hindi na 'ko nagulat nung ginawa niya 'yun. I mean, we're just pretending to be 'inspectors' so obviously dapat pati ako ay in disguise rin.
"So what brings us to be here, Cap?"
"Dito kasi sa footage na ito," lumapit kami sa mga monitors at nagbigay espasyo naman ang dalawang tanod na humaharang. Pinindot ni Cap ang footage at plinay. Hindi talaga ako makapaniwala. Ang bilis niya kumilos. Nasa likod na siya agad ng lalaki. Parang si flash lang. Nasa part na kami na kukunin na niya sana ang suot niyang maskara ng bigla nagglitch ang footage. What?!
Fvck
"'Yan ang problema. Makikilala na sana namin kung ano ang mukha niya ng bigla naging ganyan."
"System glitch? Or maybe the monitor is broken?" Saad ni gurang.
"Maybe the one what's broken was the CCTV."
"Hindi hija, kakainstall lang namin ang CCTV na 'yan last week. Pinalitan namin ng bago."
"It's possible that the system of CCTV was broken."
"'Yun ang pumasok sa isip ko, baka 'yun talaga ang problema."
"Did you already call some computer technician to fix this?" Tanong ni gurang saka umupo sa upuan at may tinatype.
"Oo, may kaibigan akong IT kaso wala na daw siyang oras dahil fully-booked na ngayon ang kompanya nila."
"May iba ka pa bang kilala na IT?"
"Wala na eh, siya nalang sana ang pag-asa ko kaso sobrang busy niya. Kung sa iba o mga hindi ko kilala ako magpapaayos ay patataasin nila ang labor."
Namayani ng ilang minuto ang katahimikan. Tinitignan ko lang ang kung ano ang ginagawa ng kasama ko. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya, hindi ko nga alam kung tama ba pa 'yan.
"Oh sige, kayo na muna bahala dito at ang tungkol sa footage na 'yan."
"You can count on us, Cap." Tinapik siya nung kapitan at ako naman ay tumango lang.
Nang makalabas silang lahat ay plinay namin ulit ang CCTV footage. Mapapatanong ka talaga kung edited ito o hindi. Bago naman ang CCTV na 'yun pero bakit nagkaganito agad? Posible kaya na alam nung lalaking nakamaskara na nakunan ang ginawa niya sa CCTV tapos ay sinira niya ito?
Hindi ko na kasi alam kung ano na ang sunod na nangyari dahil tumakbo na agad ako pagkatapos ng pangyayaring 'yun. Malapit na sana namin malaman kung sino ang taong ito kung hindi lang nag-glitch itong monitor.
"Any theories about this footage?" He ask as he turned to my side using the swivel chair.
"Sinira niya ang CCTV,"
"Yan talaga ang pumasok sa isip mo?"
"Dahil bayolente siya," he smirked.
"I don't seem to see the strings attached your answer to my question." Seryoso ko siya binalingan ng tingin.
"How can you be so sure that that's the scene of what happened in the back stage?" Dagdag pa niya.
Because I saw the death of the guy he killed.
Sinabi ko na sa kanya ito kanina pero hindi naman siya naniwala sakin. Hindi ko ugali na kumbinsi ang mga taong ayaw maniwala, desisyon niya 'yan eh. Sino ba naman kasi ang maniniwala sa mga salitang 'yan? Baliw, pwede pa.
Tinuon ko nalang ang tingin ko sa monitor. Kinagat ko aking labi, wondering if the system glitch is edited or not. Dahil nainis ako sa kakapanood ng footage na ito ay pinindot ko ang X sa upper right corner nito at bumungad sakin ang anim na grids ng mga CCTV footage. Iba't ibang parte ng daan, kalsada at mga tao ang nakikita namin mula sa monitor.
"What are you doing?"
"Wandering," simpleng sagot ko sa kanya habang ang mga mata ko ay nasa monitor pa rin. Habang tinitignan ang mga galaw ng mga tao at sasakyan ay napukaw ng atensyon ko ang isang footage sa ikaanim na footage.
There's a woman walking down to the street with a child holding her hand habang ang bata naman ay may kinakain ito ng bigla itong nahulog sa kamay nito. Bumitaw ang bata sa pagkakahawak mula sa kamay ng babae na sa tingin ko ay ate niya dahil napakabata pa niya para maging ina ng bata.
I gasped while looking at the child na hanggang ngayon ay nasa gitna pa rin ng daan isang minuto na ang nakalilipas. Pinipilit niya pa ring kunin ang kung ano man ang nahulog sa lupa. Habang ang babae naman ay wala pa ring kaalam-alam na wala na pala ang bata sa tabi nito dahil nakatutok ito sa cellphone niya.
What the heck is she doing?! Hindi ba marunong makiramdam ang babaeng ito?! Baka mapaano pa ang bata! He's just a freakin' child for Pete's sake!
"Damn," naiinis kong bulong. Hindi ko alam kung bakit ako napatingin sa ikatatlong footage. Nang bigla ay may paparating na kotse na sa tingin ko ay papunta sa bata.
"Hmm, interesting." Rinig ko pang sabi ng katabi ko. Inis ko siyang pinukulan ng tingin at nakitang sa footage pala siya nakatingin.
"Nahihibang ka na ba?! Anong interesting dyan?! Maaaksidente ang bata!" Sigaw ko habang tinuturo ang bata sa monitor but he just rolled his eyes of me.
"How are you so sure that there's going bad will happen to that child?" Kalmadong tanong nito sakin. What the heck with this guy?
"Hindi pa ba halata?!" Singhal ko saka dali-daling tumayo at aalis na sana ng humarang siya sa harap ko.
"Woah, and where do you think you're going?"
"To save that child!" Galit kong sigaw sa kanya pero bigla niya ulit akong hinarangan.
"Yes, I know you're worried about the child but- uh ah! But could you just be calm in a second?" This guy is unbelievable!
"How can I be calm?! Sino ang magiging kalma sa oras na 'to kung may nakakita kang tao na malapit ng mamatay?!" Dumabog ako na parang bata. His getting into my nerves! Masusuntok ko talaga ang gurang na 'to!
Magsasalita na sana siya ng mapukol ang mga mata niya sa monitor kaya ganon rin ang ginawa ko. Dumaan na ang sasakyan sa ikalimang footage, ibig sabihin ay mas nalalapit na ito ang pagharurot ng kotse sa bata.
Nagulat ako nung bigla niya akong hinila at pinaupo sa upuan. Wala na akong ibang magawa kundi ang panoorin ang pagharurot ng kotse papunta sa bata ng biglang...
What the heck?
Wait a sec, was that real? Am I hallucinating? That was reality right? Did my eyes really saw that?
"P-paanong..." I can't explain what I'm feeling right now. Halatang gulat ako, na may halong pagtataka at kasiyahan.
Gulat dahil mali ako at tama ang kasama ko.
Masaya dahil hindi naaksidente ang bata, ni kahit isang bahid ng sugat ay wala talaga.
Pagtataka dahil ang nakita ko sa footage ay parang may kumontrol sa kotse ng lalaki. Nagse-cellphone kasi ito, pabalik-balik ang tingin sa dalawang ginagawa niya— sa kotse at sa cellphone nito.
Nang bigla nalang lumiko ang kotse nito sa kanan at do'n bumangga ang kotse niya sa isang poste kaya nagsisimulang umusok ang kotse nito. At ang mas pinagtataka ko do'n ay hindi naman niya pinaikot ang manibela niya para mapaliko siya sa poste pero bakit ganon ang nangyari?
Nangyari ba talaga 'yun? I was really shocked, big time. It caught me off guard.
Was someone controlled the car?
Lumihis ang tingin ko sa cam 4, may kotseng itim na dumaan bago nangyari ang kababalaghan.
"See? Don't you worry. There's always someone who can save a person from danger."
Well, not all the time.
Tinignan ko siya na may pagtataka. Nagha-halo halo ngayon ang emosyon ko. Hindi kaya. Hindi kaya siya ang may gawa nito?
Is he peculiar too? Does he also have this ability like mine?
"Oh? Anong tingin 'yan?" Natatawang sabi niya.
"You're hiding something," he smirked.
"How can you tell?"
"You're peculiar, aren't you?" Bulong ko. Mahirap na, baka may makakarinig dito samin.
"Uhh, what's peculiar?" Sabi niya sabay taas ng kilay at umiwas ng tingin. Inikot ko ang aking mga mata at tinuon nalang ang tingin sa monitor. Alam kong nagkukunwari lang siya.
Alam kong may alam siya tungkol sa nangyayari ngayon, lalo na ang nakita namin kanina sa footage pero ayaw niya lang sabihin, o ayaw niya lang talaga umamin.
"Cr lang ako ang you stay put. If you like wandering around in the monitor, just feel free dahil atin ngayon ang oras at araw." Sabi niya sabay alis. Ako naman ay hindi siya pinukolan ng tingin dahil nasa monitor pa rin ang atensyon ko.
Habang viniview ang iba't ibang footage ay napansin ko ang isang footage na may medyo familiar sakin. Dala ng kyuryosidad ay walang pangdadalawahang pinindot ko ito saka kusang nagplay.
Kaya pala familiar sakin ito dahil nakunan kaming dalawa ni Mev sa footage na ito. Pero medyo hindi visible dito si Mev dahil nasa tabi ko siya. Kung titignan mo ay parang wala akong kasama dahil parang ako lang ang nakunan.
Teka, parang ito yung araw na may nakaramdam ako ng kababalaghan. Yung may tatlong bata na nagpapaunahan makarating sa kabilang daan. Tama nga ako. Hindi ko ito guni-guni. May dumaan talagang mabilis na pigura na parang si Flash.
Pinaulit-ulit kong plinay ang footage. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na totoo ang pangyayari na ito. Buti nalang talaga ay hindi ito napansin ni Mev. Naalala ko medyo nagulo pa ang buhok niya dahil sa mabilis na bagay na dumaan sa harap namin. Tinangay ng hangin dahil sa sobrang bilis.
Habang pinapanood ang footage ay bigla sumagi sa isip ang isang pamilyar na tao. Hindi kaya... Hindi kaya siya ito? Ang lalaking nakamaskara. Siya kaya ang gumawa no'n? Ang pagligtas sa tatlong bata? Wait, what the heck.
Don't tell me there's a vigilante in this neighborhood?
Hindi ako makapaniwalang sumandal sa upuan at ginulo ang aking buhok. Hanggang ngayon kasi ay palaisipan pa rin sakin ang pangyayaring ito. Honestly, lahat ng kababalaghan na nangyari sa buhay ko ay palaisipan pa rin ito sakin.
And that vigilante is... him?
Bigla ko tuloy naalala ang nangyari nung nasa rooftop ako sa school. Binaba ko ang isang sleeve ng jacket ko na nasa kaliwang braso ko and a 2-inch fresh cut on my shoulder got expose in my eyes.
That black masked girl, who was she? Posible kaya na magkakilala silang dalawa?
Umiling-iling ako. No, it's impossible. That Anonymous. He saved me, maybe he's on my side? I mean, I think he's kind unlike to that lunatic girl who gave me this wound. Bumalik na ulit ang tingin ko sa monitor at tinignan ang walang tigil na pagplay ng footage na pinanood ko kanina.
They are so mysterious. Makes me want them to be killed by me.