⚔Chapter 17⚔
🗡Killing Machine🗡
••Vladimir Lereg's POV••
I walked inside Aristia's room dito sa Soleil Hospital at halos mag iisang buwan na syang narito para mabantayan at para maayos na gumaling ang mga sugat nia.
Bumibisita rin sila King pati si Grey minsan kasama si Angel para kamustahin sya at ilan beses narin syang gumising pero malayong-malayo na sya sa Aristia na laging mainit ang ulo twing mang gugulo o mag iingay sila Chase dahil kahit gumising sya ay nasa malayo nalang lagi ang tingin nia at wala ng karea-reaksyon na makikita pa sa kanyang mukha.
Palapit na sana ko sa higaan nia ng may tumawag sa cellphone ko na agad kong sinagot habang naka sandal at nakatingin kay Aristia na natutulog lang.
"Are you with her?" That person asked.
"Yes I am, She's sleeping right now."
"You know that she might not forgive you once you tell her the truth right?" Mahihimigan ang pag aalala sa boses nito at napangiti nalang ako habang nakatingin kay Aristia
"I know.."
"And are you ready for that? you might not be able to stay next to her.."
"I'll protect her as long as i can."
"Are you that eager to die in her hands? and you already know that no one can control her anymore once she become out of control."
"If that's the only way, I'm willing to give my life to her.."
"When it comes to her you're hopeless you know that??"
"She is my hope.." I anwered but I just heard a light chuckled.
"I'm still not done finding a cure.. Stay next to her no matter what, I'll be back. Let's just talk again later. Bye" at pinatay nia na ang tawag kaya lumapit na ko kay Aristia.
Pinag masdan ko lang sya sandali sa tabi ng kama nia at naaawa ako sa kalagayan nia ngayon dahil kita kahit sa katawan nia ang malaking pagbabago at ang matinding pagod at hirap na dinadanas nia kahit sa sandaling ito.
Dahan-dahan akong umupo sa kanyang hinihigaan at marahan kong hinaplos ang kanyang buhok at pinakiramdaman narin ang kanyang temperatura at mukhang bumaba na ang lagnat nia dahil madalas syang lagnatin..
Kinuha ko ang basang bimpo malapit sa tabi nia at marahan syang pinupunasan at hindi mapigil na tumulo ang luha saking mga mata dahil kahit mga kamay nia ay halata ang matinding panghihina at mga maiitim na pasa..
Umi-epekto na ang lason na nilagay nila sa kanya mula pa pagkabata..
Napahugot ako ng malalim na hininga at pinagmasdan lang ang maamo nyang mukha at ilan sandali pa ay nagmulat na ito at gaya ng dati pula parin ang kulay ng mga mata nia ngunit nakatingin lang ito sa malayo at walang kahit anong reaksyon na makikita.
Nasasaktan akong makita syang ganito..
Hindi ko ginustong patuloy syang masaktan ng ganito dahil tanging hangad ko lang ay iligtas sya sa mga kamay nila.
"I'm sorry hon.." mahinang bulong ko at napayuko nalang habang hawak ang kamay nia.
Hindi ko alam kung naririnig nia pa ba ko o hindi na dahil ang tanging alam ko lang ay hindi ko na kayang ilihim pa sa kanya lahat.
"I will tell you everything.."mahinang sabi ko.
"Everything that happened na hindi mo na matandaan lahat ng sinikreto ko at lahat ng alam ko ay sasabihin ko na sayo." Seryosong sabi ko habang mahigpit na hawak ang kamay nia.
"I was the one who's responsible why you can't remember most of your important past and i was the one who altered your memories.." Lakasang loob na Pag-amin ko.
"I was the one you saw that night 6years ago.."
"The one who killed your family." I said and I felt her hand react a bit when she heard it.
"I will tell you everything so please listen carefully and it's all up to you if you want to end my life tonight, I won't stop you but please listen first...." i begged while looking at her and handed her a dagger that embedded with poison.
"That Dagger is embedded with poison. You can use that after I tell you everything..."I said.
"Aristia... My killing machine...." Mahinang tawag ko at dahan dahan syang lumingon sakin at kitang-kita ko ang matinding galit sa kanyang mga mata at mahigpit na paghawak sa dagger na binigay ko.