Δυστυχώς για εκείνον τον γκαβούλιακα που έπεσε πάνω μου στην τραπεζαρία και με έκανε να βρεθώ στο πάτωμα με τον δίσκο, δεν ήξερε με ποια είχε ανοίξει μόλις πόλεμο.
"Τον βρήκες??" ρώτησε απότομα η Άσλευ.
"Όχι ακόμα. Δεν μπορώ να τον βρω αν δεν ξέρουμε ούτε το μικρό του όνομα" απάντησε η Λούσι.
"Να το μάθετε τότε! Δεν με νοιάζει αν χρειαστεί να ρωτήσετε ένα ένα όλα τα παιδιά της σχολής, θέλω να τον βρείτε!!!"
"Εντάξει, ηρέμησε. Θα τον βρούμε" είπε η Μέλοντι ενώ συνέχισαν να ψάχνουν στα κινητά τους.
"Με αυτόν που ανέβασε τη φώτο τι θα κάνουμε?" ρώτησε η Λούσι.
"Ωχ...."
"Τι έγινε πάλι?"
"Για ποιον από όλους που ανέβασαν τη φώτο μιλάς Λούσι?" γύρισε την οθόνη της.
"162 share?!" φώναξε η Μέλοντι και η Άσλευ έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
"Βρείτε τον τώρα!!!" ούρλιαξε και βγήκε από το δωμάτιο της, πηγαίνοντας προς το δικό της.
Μερικά αγόρια και κορίτσια που ήταν στον διάδρομο του ορόφου της, γελούσαν και μουρμούριζαν.
Μπήκε τσαντισμένη στο δωμάτιο της και είδε την Λία με το κινητό στο χέρι.
"Τι είναι αυτό ρε Άσλευ? Πότε έγιναν όλα αυτά?"
"Λία βούλωσ'το, μη ξεσπάσω πάνω σου!"
"Πώς έγινε αυτό?"
"Ένας μαλάκας στην τραπεζαρία έπεσε πάνω μου! Και τώρα όλοι με κράζουν, δεν το πιστεύω!"
"Τι εννοείς έπεσε πάνω σου? Σε έσπρωξε?"
"Όχι. Να δεις μου έβαλε τρικλοποδιά ο καταραμένος στραβούλιακας!!"
"Γιατί να στο κάνει αυτό?"
"Γιατί με ζηλεύει, ξέρω γω?!"
"Γιατί να σε ζηλεύει?"
"Γιατί έχω τόσους θαυμαστές, σε αντίθεση με αυτόν που από ότι φαίνεται δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του!!"
*****
"Μαλάκα, viral την έκανες" είπε ο Έρικ όσο ξάπλωνε στο κάτω κρεβάτι.
"Εγώ? Αυτή έχει ένα εκατομμύριο followers" μίλησε με απάθεια.
"224 share έγινε η φωτογραφία της ρε. Την κατέστρεψες την κοπέλα"
"Όπως έκανε κι αυτή στο παιδί που της έδωσε το τριαντάφυλλο"
"Έλα ρε φίλε, δεν νιώθεις καθόλου τύψεις? Η τύπισσα ζει απ'τα social και τώρα την κράζουν όλοι"
"Δεν ανέβασα εγώ τις φώτο, εντάξει? Καιρός ήταν να της δείξει κάποιος πώς είναι να σου φέρονται σκάρτα. Και αφού ζει απ' τα social, να δεχτεί και τις συνέπειες"
"Κάτι μου λέει ότι θα έχουμε μπελάδεεες..."
"Τι, με αυτήν? Τι μπελάδες να έχουμε με μια κομπλεξική ντίβα?"
"Καλά, εγώ σε προειδοποίησα..."
*****
"Που πας πάλι?" ρώτησε η Λία όταν η Άσλευ βγήκε φουριόζα από το δωμάτιο της.
Κάποια παιδιά ήταν ακόμα στον διάδρομο με το κινητό στο χέρι.
"Ήσασταν στην τραπεζαρία?" ρώτησε δυο κοπέλες.
"Λέγε! Ήσασταν εκεί?"
Κούνησαν το κεφάλι τους αρνητικά.
Συνέχισε να τους ρωτάει όλους έναν έναν, μήπως και μάθαινε ποιος ήταν αυτός που ευθυνόταν για το ρεζιλίκι της.
Ανέβηκε τα σκαλοπάτια και βρέθηκε στον επάνω όροφο.
"Επ, Άσλευ. Τι λέει? Είναι πιο ωραίο το φαγητό από το πάτωμα?" την κορόιδεψε ένα αγόρι και σχεδόν όλοι έβαλαν τα γέλια.
"Θες να σε ταΐσω?!" τον τράβηξε απότομα από τον γιακά και τα γέλια κόπηκαν.
"Ήσουν στην τραπεζαρία όταν έγινε? Λέγε!!"
"Οχι" απάντησε και την έσπρωξε για να τον αφήσει.
"Ποιος από εσάς ήταν στην τραπεζαρία?" ρώτησε αλλά κανείς δεν απάντησε. Μονάχα την κοίταζαν και σχολίαζαν.
"Άσλευ, θες να φας κι εμένα?" ρώτησε ένας άλλος και ξάπλωσε στο πάτωμα βγάζοντας την γλώσσα του επιδεικτικά.
"Έλα μωρό μου, γλείψε με!" φώναξε ένας άλλος και άρχισε να "γλείφει" την οθόνη του κινητού του που ήταν ανοιχτή.
Η Άσλευ πρόλαβε και είδε ότι η οθόνη του είχε μια φωτογραφία της που είχε ανεβάσει η ίδια. Μια ολόσωμη με ένα κοντό μπλουζάκι και σορτσάκι.
"Γιατί δεν τα βγάζεις και από κοντά ρε Άσλευ? Δεν μπορώ να περιμένω πότε θα ποστάρεις φώτο για να την παίξω" είπε ένας άλλος και τα γέλια των αγοριών ακούστηκαν σαν σειρήνες στα αυτιά της.
"Σκάστε!!!"
"Βγάλ'τα μωρό μου. Μη μου πεις ότι ντρέπεσαι. Εδώ δεν σε βλέπω να ντρέπεσαι" είπε ένας άλλος και έδειξε στην οθόνη του μια φωτογραφία της που φαινόταν το μπούστο της.
"Βγαλ'τα ρε Άσλευ, βγάλ'τα!" έλεγαν πολλά στόματα μαζί.
Τους κοίταζε και η ανάσα της έτρεχε, το στέρνο της ανεβοκατέβαινε.
Γιατί τέτοια σχόλια? Νόμιζε ότι τη θαύμαζαν, όχι ότι την έβλεπαν σαν καμιά του δρόμου.
"Βγάλ'τα, Βγάλ'τα, Βγάλ'τα!!!" φώναζαν πλέον συγχρονισμένα, όταν την πλησίασε μια κοπέλα και της είπε κάτι στο αυτί.
Την κοίταξε και αμέσως άρχισε να φεύγει.
"Άσλευ μωρό μου, που πας?!"
"Γύρνα πίσω Άσλευ!! Δεν αντέχω μακριά σου!" φώναζαν γελώντας, όμως εκείνη ανέβηκε στον επάνω όροφο.
Θυμήθηκε ξανά τα λόγια της κοπέλας.
"Αυτός που ψάχνεις νομίζω μένει από πάνω"
"Τι γίνεται κάτω ρε? Τι φωνές είναι αυτές?" αναρωτήθηκαν κάποια άτομα, που μόλις είδαν την Άσλευ κατάλαβαν.
"Μου είπαν ότι εδώ μένει αυτός. Κάποιος θα τον ξέρει από εσάς, δεν μπορεί! Κάποιος ήταν στην τραπεζαρία εκείνη την ώρα!" μίλησε ταραγμένη.
"Τον Άρον ψάχνεις? Στο 411" μίλησε ένα αγόρι κι εκείνη άρχισε να ψάχνει τα νούμερα στις πόρτες.
Όταν το βρήκε, χτύπησε δυνατά.
"Μπορεί να γίνεται κανένας καυγάς κάτω. Ποιος είναι?" μίλησε ο Άρον στον Έρικ.
"Λες να πλακώνονται πάλι?"
Η πόρτα χτύπησε ξανά δυνατά και κάποια άτομα περίμεναν στον διάδρομο να δούνε.
"Άνοιξε ρε" είπε ο Άρον από το πάνω κρεβάτι.
Ο Έρικ σηκώθηκε από το κρεβάτι του και άνοιξε την πόρτα.
"Που είναι?!" είπε με νεύρα η Άσλευ και όταν κατάλαβε ποια ήταν, έμεινε πάγος.
"Ποιο-ποιον θέλεις?"
"Τον Άρον!"
Γύρισε το κεφάλι του πίσω.
"Εε... Άρον... Έχεις επισκέψεις" μίλησε επιφυλακτικά ο Έρικ, τη στιγμή που η Άσλευ σιγουρεύτηκε και μπήκε μέσα αγριεμένη.
"Ποιος είναι ρε?" γύρισε το κεφάλι του από ψηλά που ξάπλωνε και όταν την είδε, τα χείλη του έσκασαν ένα χαμόγελο.
"Α! Η κυρία 'δεν βλέπω που πατάω' "
"ΣΟΒΑΡΆ ΤΏΡΑ?!" φώναξε εξοργισμένη και μίλησε ο Έρικ.
"Εε... Εγώ σας αφήνω να τα πείτε" βγήκε από το δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα.
"Πώς κι από δω?"
"Ξέρεις τι έκανες?!"
"Αν μιλάς για τη φωτογραφία, δεν την ανέβασα εγώ. Δεν θα το μάθαινα καν βασικά, ο Έρικ μου την έδειξε. Δεν φταίω εγώ που είσαι τόσο διάσημη για να τους νοιάζει η κάθε σου κίνηση"
"Τι λες ρε??"
"Αν δεν ήσουν famous, κανείς δεν θα ασχολιόταν με το ότι έπεσες κάτω"
"Δεν έπεσα, με έριξες!"
"Τώρα γίνεσαι άδικη"
Κοίταζε την άνεση στο βλέμμα του και εξοργιζόταν ακόμα περισσότερο.
"Γιατί μου το έκανες αυτό?? Τι σου 'χω κάνει?!"
"Δεν σου έκανα κάτι. Δεν καταλαβαίνω τι λες. Ένα ατύχημα ήταν"
"Ατύχημα!... Που όλο το κολλέγιο με κράζει, είναι ατύχημα!" τον ειρωνεύτηκε.
"Ε όχι και σε κράζουν, επειδή ανέβασαν τη φώτο σου"
"Δεν μιλάω για αυτό. Όπου και να πάω όλοι γελάνε και με σχολιάζουν! Ξέρεις πόσο άσχημα μου φέρονται?"
"Μη μου πεις ότι ο χαμός κάτω είναι για χάρη σου"
"Το διασκεδάζεις ε? Ξέρεις πόσο χυδαία μου μίλησαν?!" φώναξε αναστατωμένη.
"Αν εσύ βγάζεις φόρα παρτίδα τα βυζιά σου δεν σου φταίει κανένας άλλος, παρά ο εαυτός σου. Εσύ έδωσες το δικαίωμα"
Οι ματιές τους ενωμένες. Εκείνη φανερά αναστατωμένη με το στήθος της να ανεβοκατεβαίνει, ενώ εκείνος πλέον σοβαρός.
"Δεν φταίει αυτό που έγινε για το κράξιμο που δέχεσαι αν σου μίλησαν χυδαία για τις φώτο σου. Φταίνε οι φώτο σου"
"Εσύ έδωσες το δικαίωμα!! Εξαιτίας σου έγινα ο περίγελος και όλοι με κράζουν!"
"Κοίτα, εγώ δεν ξέρω καν ποια είσαι, ούτε τι φώτο ανεβάζεις. Από το λίγο που μου έδειξε ο φίλος μου κατάλαβα τι είσαι"
"Δεν σου έκανα τίποτα, γιατί μου φέρεσαι έτσι?!"
"Ούτε το παιδί με το τριαντάφυλλο σου έκανε κάτι"
Άνοιξε το στόμα της σοκαρισμένη, όταν κατάλαβε πως όλο αυτό γινόταν για εκείνον τον λόγο.
"Επίτηδες το έκανες.... Ήθελες να με ρεζιλέψεις"
"Δεν περίμενα να γίνει όλη αυτή η φασαρία, εντάξει? Δεν περίμενα οι πιστοί σου θαυμαστές να βγάλουν τα κινητά και να τραβήξουν φωτογραφίες. Για αυτό ευθύνεσαι εσύ, οκευ? Μη το ρίχνεις πάνω μου"
"Εγώ ευθύνομαι που είσαι ένας κομπλεξικός και ήθελες να με ρίξεις στα μάτια τους?!"
"Η κομπλεξική εδώ πέρα είσαι εσύ. Γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν είναι η πρώτη φορά που φέρεσαι έτσι σε κάποιον που σε αντιμετωπίζει σωστά, όπως έκανε το παιδί"
"Και εσύ τι ζόρι τραβάς?! Αδερφός σου είναι??"
"Όχι, απλά ήθελα να δεις στο 1% πώς είναι να σου φέρονται με αυτόν τον τρόπο. Τελικά όμως, οι θαυμαστές σου βοήθησαν να δεις στο 100% πώς είναι... Ελπίζω"
Τον κοίταζε στα καστανά του μάτια με θυμό, με μίσος, με ένα μεγάλο γιατί.
"Είσαι σάπιος" του είπε με αηδία.
"Κι εσύ επίσης" χαμογέλασε ελαφρά κι εκείνη έφυγε γρήγορα από το δωμάτιο του.
Ο Έρικ που μιλούσε με κάποια παιδιά και την είδε να τρέχει, γύρισε στο δωμάτιο του.
"Τι έγινε?"
Ήρθε ένα μήνυμα στον Άρον.
"Με αυτό που έκανες στην τραπεζαρία, έγινες ο ήρωας μου. Την έβαλες στη θέση της. Σε περιμένω"
"Φεύγω. Με περιμένει η Σάρα, θα σου πω μετά" κατέβηκε από το κρεβάτι του, φόρεσε τα αθλητικά του και έφυγε.
Άνοιξε μια πόρτα και η ξανθιά κοπέλα τον τράβηξε μέσα φιλώντας τον παθιασμένα.
Η πόρτα έκλεισε όταν την έσπρωξε ο Άρον και στη συνέχεια τοποθέτησε τα χέρια του στην μπλούζα της, βγάζοντας την.
Συνέχισαν να φιλιούνται μέχρι που έπεσαν στο κρεβάτι και έβγαλε εκείνη τη δική του μπλούζα.
Τα χείλη τους δεν χωρίστηκαν, όταν σιγά σιγά έμειναν και οι δύο γυμνοί.
Η Σάρα έβγαλε ένα προφυλακτικό από το ντουλαπάκι και ο Άρον μόλις το φόρεσε, μπήκε μέσα της.
Έβγαλε μια μικρή κραυγή η οποία έμοιαζε πιο πολύ με πόνου.
Ο Άρον πήγαινε μπρος πίσω, όμως εκείνη είχε μια έκφραση στο πρόσωπο της.
"Άρον... Πονάει"
"Χαλάρωσε και δεν θα πονάει" της είπε ενώ φαινόταν να το απολαμβάνει.
"Άρον, λίγο πιο αργά, σε παρακαλώ"
"Θα το συνηθίσεις ρε μωρό μου, δεν είναι η πρώτη φορά"
"Ναι, αλλά---"
"Σσσς..." έκανε και τη φίλησε στα χείλη.
***
Ξάπλωναν και οι δύο με γρήγορες ανάσες πάνω στο στρώμα.
"Θα μείνεις να κοιμηθούμε μαζί απόψε? Θα πω στη Νόρα να κοιμηθεί αλλού"
"Δεν γίνεται, πρέπει να γυρίσω" πήγε να σηκωθεί.
"Κάτσε λίγο ακόμα, που πας?"
"Στο δωμάτιο μου"
"Γιατί δεν μένεις λίγο ακόμα?"
"Τι να μείνω να κάνουμε?" ρώτησε καθώς έβαζε τις φόρμες του και η Σάρα έμεινε απλά να τον κοιτάζει.
Της έδωσε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη και πήγε στην πόρτα.
"Πότε θα σε ξαναδώ?"
"Τα λέμε" άνοιξε την πόρτα και έφυγε αφήνοντας την μόνη.
{~~~~~}