Di niya na napansin na nabuhat na pala siya ni Arthur papuntang kwarto nito. Naramdaman niya na lang na nailapag na siya sa kama.
"Be mine sweetheart." Mahina at parang namamaos pa ang pagkakasabi niyan ni Arthur.At saka hinalikan siya nito ulit sa mga labi.
Maya't-maya pa ay naramdaman niya na lang na wala na siyang ni isang saplot.Nakaramdam siya ng hiya dahil sa mga titig ni Arthur sa nakalatag niyang katawan.Gusto niyang pagtakpan ito. Nakita pa niyang napapalunok si Arthur.Kaya napapikit na lang siya.
"Open your eyes sweetheart." Sabi nito sa kanya kasi nakapikit pa siya. Pagdilat niya ng mga mata ay muntikan na siyang mapasigaw.Paano ba naman,wala na ring saplot si Arthur.Kahit siya ay napapalunok din ng makita ang katawan ng lalaki.Shete lang.Ang ganda ng abs ng lalaking ito. Kahit nakita niya na rin ito minsan. Pero hindi yung ganito na wala ni isang saplot.
"Nice view huh?" Mapanuksong tanong nito sa kanya. Halos di na siya makapagsalita.Totoo naman kasi.
"I love you." Dugtong pa ni Arthur at naglapat na ang kanilang mga katawan.
Marahan,maingat at punung-puno ng pagmamahal ang ginagawang paghalik ni Arthur sa kanya. Alam niyang di lang halik ang nais ng boyfriend sa kanya.
Pero handa na ba siya? Handa na ba siyang ibigay ang buong pagkatao at pagkababae niya kay Arthur?
Mahal na mahal naman siya ni Arthur di ba? Kaya dapat lang siguro na ibigay niya ang sarili niya dito ng walang pag-aalinglangan.Kasi siya,minahal ni Arthur ng walang pag-alinlangan din.Kung may gusto man siyang ipagkalooban ng sarili,wala ng iba yun kundi si Arthur. Ang taong mahal na mahal niya.
Naramdaman niyang kung saan-saan na lang sinasamba ni Arthur ang katawan niya. Bawat malapatan ng mga labi nito na maiinit ay nagdudulot sa kanya ng ibang sensasyon.Heaven!
"Are you ready sweetheart? If you won't, just tell me.I will stop." Tanong pa sa kanya ni Arthur habang nakatingin sa mga mata niya. Ngumiti pa ang naturang lalaki.So,how can she resist?Kahit sa ganitong eksena na ay nagawa pa ring magpaalam ni Arthur. Na kungsabagay,kayang-kaya namang samantalahin nito ang kahinaan niya ngayon.Gayung halata namang nagugustuhan niya ang ginagawa ni Arthur sa katawan niya.Kahit sa ganitong sitwasyon na, ay nirerespeto pa rin siya ng nobyo. Kaya kailangan niya pa bang tumanggi?
Ngumiti siya sa nobyo at tumango lang ng walang pag-aalinlangan.Handa na siya. Karapat dapat naman kasi na ialay niya kay Arthur ang pagkababae niya.
"Are you sure." Nakangiting paninigurado ng mahal niya. Hindi na siya sumagot dahil siya na ang kusang humalik kay Arthur.Simbolo na handang-handa na siya.
At ang lahat,ay nangyari na nga.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
"Thank you sweetheart ko." Yakap-yakap pa siya ni Arthur. Nakahiga pa sila kasi.Napagod siya ng sobra sa ginawa nila. Pero kahit napagod siya ay balewala lang yun.Sulit naman kasi.Ganito pala ang pakiramdam kapag ibinigay ang sarili sa taong minamahal.Ang saya.
"I love you." Dugtong pa ni Arthur.Ilang beses niya na ba ito narinig habang sinasamba ni Arthur ang katawan niya?
"I love you more." Sagot niya rito.At lalo pang humigpit ang pagkakayakap ni Arthur sa kanya.
"Masakit pa ba?" Nag-aalalang tanong ng nobyo. Na ang ibig sabihin ay yung pagkababae niya.Kanina kasi,halos mapaiyak pa siya sa sakit.Mabuti na lang at napaka-gentle ni Arthur.
"Medyo." Tipid na sagot niya rito.
"Sorry kung nasaktan kita diyan sweetheart. Di mo lang alam kung gaano ka saya ang nararamdaman ko ngayon.Dahil lubos ka ng akin.Akin ka na sweetheart." Nakangiting sabi nito. "I love you so much.Hayaan mo, di na yan sasakit sa round 2 or 3 or more." Ngumiti ng pilyo ang lalaki.Kaya namilog ang mga mata niya.Aba, gusto pa yatang makakaisa ulit.
"Ika____" di niya na naituloy dahil sakop na ulit ang mga labi nito. Talaga palang totohanin nito ang sinasabi.Pero bakit pa siya tatanggi?
At yun, paulit-ulit na ang mga kaganapan.Parang unlimited lang ang nobyo niya.Walang kapaguran.
"Tired?" Tanong ni Arthur sa kanya.
"Malamang.Pinagod mo ako eh." Nakanguso niyang sagot.Nakasiksik pa si Arthur sa katawan niya.
"Di ako nagsasawa sayo eh." Sagot naman nito.
"Ginawa mo pa akong pagkain ha." At saka niya naalala na di pa pala sila nag-almusal.Pero di naman siya nagugutom.
"Hala mahal, di pa tayo nakapag-almusal." Paalala niya rito.
"Gutom ka na ba sweetheart? Ako kasi,busog na busog na.Sarap kasi ng almusal ko eh." At tumawa pa ang lalaki.Kaya hinampas niya ito.
"Kainis ka." Nakalabing sabi niya. "Di pa naman." Dugtong pa niya. Kaya tumawa ng malakas ang lalaki.
"Arturo?!" Banta niya rito.
"Sabi ko sayo sweetheart, mabubusog ka sa egg and hotdogs eh." At lalo pang lumakas ang tawa ng nobyo.
"Shut-up!Di na ako natutuwa ha." Napipikon niyang saway rito. Pakiramdam niya tuloy,pinamulahan siya. Paano,siya ang nagbigay ng idea na iyon.Kaya tatandaan na niya, ayaw niya na ng almusal na ang ulam ay egg at hotdogs.Bwahahaha!Siyempre, joke lang yan.
Tumahimik naman ang nobyo ng makitang naiinis na siya. Niyakap na lang siya ulit ng mahigpit nito.Nagseryoso na ito.
"May nabanggit ka dati sa akin sweetheart na foreigner ang ama mo. Alam mo ba ang pangalan niya?" Tanong ni Arthur. Tama nga,minsan niya na itong nabanggit kay Arthur ang bagay na iyon.Kasi nagtanong ito dati kung may dugo siyang foreign.
"Hindi." At tumingin siya sa kisame at nagsimulang magkwento sa nobyo. "Kasi,dahil kay inay. Bata pa ako,noong palagi ko siyang tinatanong kung ano ang pangalan ng ama ko.Pero sa tuwing itatanong ko iyan sa kanya, bigla siyang nalulungkot.Kaya sa kadahilanang,ayaw ko siyang nakikita na malungkot,di na ako nagtatanong,kailanman.Hinintay ko na si inay mismo ang magsasabi sa akin,pero wala eh." Bumuntong hininga muna siya. Naramdaman niyang hinawakan ni Arthur ang kamay niya at pinisil ito.
"Continue sweetheart. Gusto kong malaman ang buhay mo. Gusto kong malaman ang lahat-lahat tungkol sayo. Dahil balang araw, maging party na ako ng hinaharap mo. Kaya gusto kong malaman ang nakaraan mo. Kung paano ang buhay mo nung di pa kita nakilala.Lahat ng iyon." At ngumiti pa ito sa kanya.
"Thank you mahal ko." Touch kasi siya sa sinabi ng iniibig. "Isa lang ang tanging nasabi ni inay sa akin.Yun ay yung..." Halos di pa niya masabi kay Arthur.Nahihiya siya na ewan.
"Yung?" Kunot noong tanong nito sa kanya. Naghihintay ito ng karugtong.
"....y-yung,ano kasi eh.Sabi ni inay, isang kabit lang daw siya. Isang babaing nabulag sa pagmamahal.Yun lang yung ikinikwento niya sa akin,para daw wag akong magaya sa kanya. Ganun pa man,itinaguyod pa rin ni inay ang pag-aaral ko.Maraming nag-bubully nun sa akin.Sabi nila, putok lang daw ako sa kawayan.Sabi nila, anak daw ako ng isang malanding babae. Anak ng isang higad." Napatulo ang luha niya ng maalala ang bahaging iyon ng buhay niya. Kung anu-ano ang mga naririnig niyang pangugutya.Although ang iba naman ay mahal siya. Pero sadyang may mga tao talagang mapanghusga.
Naramdaman niyang napapahigpit ang pagkakayakap sa kanya ni Arthur.
"It's ok sweetheart. Bahagi na lang yun ng nakaraan mo. Nandito na ako ngayon.Nandito na akong, poprotekta sayo. Nandito na ako,upang mahalin ka ng sobra." Alo sa kanya ng boyfriend. Kaya lalo tuloy siya napaiyak.
"Thank you mahal ko.Nakakahiya nga sayo eh." Labis-labis ang pasasalamat niya ngayon sa Diyos dahil binigyan siya ng isang Arthur Romero.
"Bakit ka naman mahihiya?Ang saya ko nga sweetheart kasi,ngayon may alam na ako sa buhay mo. Kaya ramdam na ramdam kong,bahagi na talaga ako ng buhay mo. At magiging bahagi na ng buhay mo magpakailanman." Hinagkan siya nito sa noo. Kahit sisingok-singok siya,di niya mapigilan ang makilig sa nobyo. Kaya pagsisisihan niya pa ba na ipinaubaya niya ang pagkatao niya rito?
"Paano kung magkita kayo ng ama mo?" Seryosong tanong ni Arthur.
"Mahal ko,di ko na inaasahan yan. Malabo ng mangyari yun. Oo, nung bata pa ako,pinangarap ko talaga yan. Kahit sino naman siguro di ba? Pero nung,nagkaroon na ako ng isip, unti-unti ko ng tinanggap sa sarili ko na, di na mangyayari ang mga bagay na iyon.Pero kung talagang,ipagkaloob ni Lord na magtagpo ang landas namin ng ama ko,siguro,magiging masaya ako.Ako na siguro ang pinakamasayang tao sa mundo." Sabi niya.
"Di ka magagalit sa kanya? Di mo siya susumbatan?" Tanong ulit ni Arthur.
"Bakit ko gagawin yun? Magpapasalamat pa siguro ako sa kanya, kasi siya ang ginawang instrumento ni Lord,para makita ko kung gaano kaganda ang mundo.Para makilala kita at mamahalin.Hinding-hindi ako magagalit sa kanya. Siguro may mga dahilan lang siya kaya di niya ako hinanap at di niya pinanagutan ang inay. Kasi nga di ba mahal, isang kabit lang si inay." Malungkot na sabi niya.
"Oh sweetheart. I'm so lucky to have you.Ako na ang pinaka-maswerteng tao sa mundo,dahil nagkaroon ako ng babaing minahal na may magandang pag-uugali.At marami pang bonus. Maganda na, vir___ Aray!" Di na nito naituloy ang sasabihin dahil hinampas niya na ito ng malakas sa kamay.
"Talaga bang isisingit mo iyon?" Naiinis na tanong niya.
"Ang alin sweetheart? Yung virgin ka pa ng makuha ko?Sa totoo naman eh.Gusto ko pa ngang ipagsigawan yun." Natatawa pa ito.
"Ewan ko sayo!Nakakainis ka talaga!" Tinalikuran niya na ang boyfriend.