Iyana's POV
Tiningnan ko muna ang kinilaw na sinasabi niya at nagdadalawang isip tikman.
Kumuha muna ako ng maliit na hiwa ng marinated na isda at pipino saka ko ito kinain.
" Masarap ba? " tanong ni knight.
Tumango tango lang ako.
masarap nga, tumikim naman ako ng seaweed na parang hinalo sa toyo at sibuyas kamatis may manggang hilaw din ito.
Ok lang din ang lasa.
Ginawa ko ang sinabi ni knight na kumain muna ng inihaw na isda saka kainin ang parang hotdog ng biglang mabulunan ako.
"T-tubig" dali dali naman akong binigyan ni knight ng tubig at sinapo ang likod ko
"Ok ka lang ba? " tanong nito sakin.
Tumango tango lang ako bilang pagsang ayon.
"Bakit ang laki ng kagat mo ?" natatawang saad nito kaya napairap nalang ako.
" Nako ma'am masasarap po ang mga nakaugaliang pagkain dito. iba ibang tribo din po kasi ang naririto at ung mga dialect iba iba rin po pero ang most used is chavacano" paliwanag nito kaya tumango tango nalang ako bilang pagsang-ayon
" Ang ganda po ng culture niyo dito, pati pagkain masarap din. Malayong malayo po sa manila kasi dito bihira ka makakita ng kalat maliban nalang kung iikutin mo ang bawat eskinita eh sa manila po sobrang dumi kahit saan ka magpunta kahit may mga naglilinis po araw araw ganon parin dahil sa kawalan ng disiplina ng mga tao" saad ko sa mga ito
" Marami pong gustong pumunta ng manila dahil nandun lahat ng aportunidad pero para samin sapat ng may makain kami araw araw at kasama ang pamilya namin dahil mas gusto po namin na manatili nalang sa tabi nila at nababantayan sila" nakangiting saad ng isang manggagawa
" Pero yung iba alam kong napipilitan din po na mangibang syudad dahil maiiwan ang mga mahal nila sa buhay dito pero wala eh kailangan magsakrepisyo oara sa ikakabuhay ng lahat" saad ng isa.
" Tama po kayo jan, mahirap po kasi kumita ng pera sa probinsiya lalo na po sa part niyo ang mura ng lahat ng bagay kaya yung mga magtitinda hindi rin umaasenso " paliwanag ko. Tumango tango lang ang mga ito.
" Pero kung ikukumpara sa manila konti lang ang palaboy dito at mukhang disiplinado ang karamihan ng tao" dagdag ko.
"Tama po kayo ma'am " nakangiting saad ng mga ito.
Pagkatapos naming kumain ay bumalik na kami sa mga ginagawa namin.
Inayos ko na ang mga pagkakasunodsunod ng mga libro.
Iba iba ang genre ng mga binili namin, maya maya ay nakita ko si knight na may tinitingnan sa bookshelf.
"May babasahin kaba? " tanong ko dito.
"Wala, its all fictional "saad nito
"Oo mas maganda yan para sa nagbabakasyon dito para malibang sila hindi puro mga balita ang ilagay jan nakakasakit sa mata " saad ko dito.
Pagkalipas ng ilang oras ay natapos narin kami.
"Sa wakas natapos narin" nakangiting saad ko.
"Oo nga po, ang ganda po ng kinalabasan ma'am, ang galing niyo po" saad ng isang worker
Aayusin lang po namin ang mga naiwang gamit at dun din po sa kabilang shop ma'am tapos wawalisan narin po namin at pupunasan ang mga kagamitan para po hindi na kayo mahirapan maglinis dito" saad ng mga worker na ikina ngiti ko.
" Sige po, aalis na po muna kami ni knight babalik na lang po kami mamaya. Dito napo muna kayo" paalam ko at hinatak si knight palabas.
"Where are we going? " tanong nito.
"Ipang gogrocery natin sila para naman may maiuwi sila sa mga pamilya nila"saad ko.
"They have their money after work" saad nito
"Ano kaba hayaan na nating maitago nila yun para sa emergency purposes at tsaka naaawa ako sa kanila kasi sobrang hirap ang nararanasan nila" naiiyak na saad ko.
" Ok gagawin natin yan but you know what ? You can't handle a business because it's path will be into bankruptcy" natatawang saad nito kaya napanguso nalang ako.
Tama naman siya, kung iisipin may sweldo lahat ng worker pero sa lagay ko baka bigyan ko pa sila ng mga food supplies kaya mahirap talaga kapag ako ang naghahandle sa isang negosyo buti nalang sa restaurant ko ung manager ko gumagawa lahat.
" Ok let's go" nakangiting saad nito at dinala ako sa parking lot.
Pagkalipas ng ilang oras ay nandito na kami sa isang mall.
Pumunta kami sa supermarket, malaki ang mall maikukumpara mo siya sa mga malalaking mall sa manila.
" Hmm kumuha ka ng cart para mabili na natin ang mga kailangan tapos anim na basket para dun na natin ilagay ang bawat hati ng mga natirang workers anim nalang naman sila naiwan kaya anim na basket nalang tapos ilagay mo sa pinakamalaking cart " saad ko dito pero tiningnan lang ako nito ng nakakunot ang noo
"Why? " tanong ko dito
" Ako magtutulak? " tanong nito sakin
"Oo ikaw kaya bilis na" saad ko at tinulak ito .
"Hmm, punta muna tayo sa mga sabon" nakangiting saad ko at nagpatiunang umalis. Nakabuntot lang ito.
Una kong kinuha ang sabong panligo at mga detergent kumuha ako ng anim para sa bawat isang basket at tatlong sabon na panligo, pangalawa naman ay shampoo kumuha din ako ng anim para sa bawat basket.
Malaki naman ang basket kaya tingin ko kakasya din naman lahat.
"Bilisan mo nga jan" saad ko at tinulak ito. Nakabusangot lang ito at hindi nagsasalita kaya natawa ako.
"Hmm, bumili tayo ng mga kape at gatas" saad ko at kumuha ng isang pack ng gatas at kape para sa bawat basket kumuha din ako ng bread
Next ay kumuha naman ako ng mga sanitizers at pagkatapos ay pumunta ako sa mga delata para idagdag din sa ipamimigay sa mga workers at ang huli ay ang bigas na pwede nilang makain kahit man lang sa loob ng dalawa hanggang tatlong araw. Kumuha ako ng limang kilo sa kada basket at pumunta na sa counter para magbayad.
" Minsan gusto ko nalang tumira sa isang isla para hindi makita kung gaano kahirap ang mga taong nakakasalamuha ko. Ang bigat sa pakiramdam na wala kang magawa para mabago ang buhay nila" malungkot na saad ko at nagpatiunang pumunta sa parking lot.
Nagpatulong kaming magdala ng cart sa parking lot para hindi narin kami mahirapan.
Pagpasok ko sa kotse ay sumunod na rin si knight at pinaandar ito.
" Sana matuwa sila sa simpleng regalo natin sa kanila" nakangiting saad ko.
" Hindi basehan ang laki ng ibibigay mo kung ang intensiyon mo ay magpasaya ng tao, magugustuhan nila iyan dahil ang simpleng regalo mula sayo ay lubos ang pasasalamat nila" sagot nito na ikina ngiti ko at tumango tango
Pagdating namin ay nagpatulong kami sa mga guard para ihatid sa library ang mga binili namin.
Pagdating namin ay wala ang mga workers.
"Umuwi na kaya sila? " tanong ko
"Baka nasa kabilang shop sila antayin nalang natin" sagot ni knight sakin, tumango nalang ako bilang pagsang-ayon medyo nakakapagod ang araw na ito pero worth it naman.
Maya maya ay dumating na rin ang mga workers. Malinis na ang shop kaya tingin namin ay nilinis na nila ito.
"Ang dami naman po ng bitbit niyo ma'am, may birthday po ba? " tanong ng isa
" Para po sa inyo iyan, last day niyo na po kaya nag grocery na kami para sa inyo" nakangiting saad ko na ikinagulat nila.
"Nako ma'am nag abala pa po kayo" saad ng isa pero hindi maitago ang saya sa mata nito.
" Wala po iyon, masaya akong makatulong sa iba. Anim na supot po iyan, kumuha po kayo ng tag-iisang supot at iuwi sa pamilya niyo at heto po ang huling sahod niyo po" nakangiting saad ko at inabot ang envelope na pinabigay ni tita.
"Maraming salamat po ma'am, napakabuti niyo po" nakangiting saad ng workers.
"Wala po iyon, sige po mauuna na po kami ni knight. Magpapahinga pa po kasi kami medyo padilim na rin po kasi. " saad ko dito.
" Sige po ma'am salamat po sa mga bigay niyo. Malaking tulong po ito" nakangiting saad nila
"Wala po iyon, mauuna na po kami" nakangiting saad ko at hinatak si knight.
" So are you going to rest? " tanong ni knight
"Mag hahalf bath muna ako and after non maglalakad lakad muna ako sa dalampasigan" saad ko dito
" Sige mauuna na muna ako sa room ko para maghalf bath" saad ko at umalis na.
Pagdating ko sa room ko ay dumeretso na ako sa banyo.
Pagkatapos ko naghalf bath ay nagbihis na ko ng isang bestida at pumunta na ng dalampasigan.
Pumunta ako sa dating inuupuan ko.
Ang payapa ng lahat pero pag balik hindi ko alam kung ano ang kahihinatnan ng mga desisyon ko.
" Ang lalim ata ng iniisip mo" saad ng isang boses sa likod ko na ikinagulat ko.
"Ikaw pala knight" saad ko at tipid na ngumiti.
" May problema ba? " tanong nito.
" Wala naman may iniisip lang ako, minsan kasi hindi ko alam kung masaya pa ba akong magpasaya ng iba "tipid na ngiting saad ko
" Bawat desisyon na binibitawan ko para sa kapakanan ng iba ay kaligayahan ko ang nakataya. Ngayon blangko ang isip ko pero nasasaktan ako sa kahit anong desisyon na piliin ko" nakayukong saad ko
"Sometimes we also need to sacrifice something for us to be happy " sagot nito
Napayuko nalang ako sa sinabi nito.
" Sana nga ganon kadali yon knight, hindi ko alam kung tama ang gagawin ko" tipid na ngiting saad ko..
"People have different opinion on what is really right because we have a different point of view but what matters the most is that are you really happy? Our decisions will always be in between may mga taong naniniwalang mali ito at may mga taong magsasabing tama ito kaya gawin mo ang magpapasaya sayo because in the future only you will know if the decision you choose is really right" saad nito kaya napatingin ako sa gawi niya.
If I choose you, will it be the right thing to do chenchen?
" Pupunta ako bukas sa isang orphanage dito, nagbibigay kasi si mommy ng donations dun taon taon. Gusto mo bang sumama" tanong nito sakin.
"Sige, wala na naman akong gagawin kaya sasama ako" ngiting saad ko.
Pagkatapos ng pag uusap na iyon ay buong hapon na kami walang imik at nakatingin nalang sa paglubog ng araw.
"Ang payapa ng paglubog ng araw" nakangiting saad ko.
" Oo nga " nakangiting saad nito
Knight's POV
" Pero ang tingin ko ang lungkot ng mundo sa oras na lumubog ito dahil mababalutan na naman ng dilim ang kapaligiran. " she sadly said
" Kung iisiping mabuti, ang mundo ang tumatalikod sa liwanag nito parang tao lang din. Desisyon ng bawat nilalang na pumili ng kaligayahan nila pero tinatalikuran nila ito dahil may mahalagang bagay na nakataya kaya nagiging madilim ang mundo nila. " she added
"It's our choice to be happy but still we choose to make our loveone's happy even knowing that we're breaking ourself into pieces" I replied
I can't see her suffer.
"Yeah you're right, I can sacrifice my happiness just to make cyrus happy because I don't want him to suffer like before specially when I am the reason." she said.
I can sacrifice my happiness for you to be happy xyra but you will sacrifice yours just to see him happy.
How lucky he could be xyra?
While I am protecting you, you are protecting him.
He is really lucky because the girl I love is the one who treasured him.
If I can just be the one you love but maybe this is still a good thing to happen.
" I'll go now first, I'm kinda sleepy " i said and walk away.
I love you xyra, my lost treasured princess and now I will lose you again.
Iyana's POV
kinabukasan
Nandito ako sa lobby at naghihintay kay knight, may orphanage ata silang sinusuportahan na pupuntahan namin ngayon.
I'm not sure pero I'm really excited
"Good morning xyra" nakangiting bungad sakin ni knight.
"Good morning. Ano? let's go? " tanong ko dito. Tumango lang ito bilang tugon
Nakarating kami sa isang medyo liblib na lugar at may malaking bahay dito na malapit din sa dagat.
"Nandito na ba tayo? " tanong ko
"Oo nandito na tayo" nakangiting sagot nito.
Pagkababa namin ay maraming nagtatakbuhang mga bata papunta sa kinaroroonan namin.
" Kuya chenchen!! " sigaw ng mga ito at sabay sabay yumakap kay knight
" Namiss ka po namin kuya. Ang tagal niyo po dumalaw kuya palagi po si tita mama ang nandito kaya namiss ka po namin" saad ng mga ito na ikinatawa ni knight
"Namiss ko rin kayo pero bitaw muna hindi na ako makahinga" saad ni knight na ikinatawa ko.
I like this personality of him. Hindi cold but he's cool.
"Kuya sino po siya? Girlfriend niyo po? " tanong nito. Napatingin nalang ako kay knight
" Kaibigan ko siya. Siya si ate xyra niyo" sagot nito
Yeah, kaibigan niya lang ako.
"Hello po ate xyra, ang ganda niyo po bagay kayo ni kuya" panunukso ng mga ito na ikinatawa namin ni knight
"Napakadaldal niyo talaga, may pasalubong kami ni ate xyra sa inyo" nakangiting saad ni knight
"Talaga po?! Yehey!! Yung nasa malaking truck po ba kuya, amin po ba lahat yon? " tanong ng mga ito. Tumango lang si knight kaya nagsitakbuhan ang mga bata dun sa may truck
"Yehey!! May laruan na tayo ulit! " masayang saad ng mga ito
" Ok ka lang ba? " tanong ni knight sakin.
"Oo salamat pala dinala mo ako dito nakakatuwa ang mga bata" nakangiting saad ko
"You're welcome " sagot nito at pinuntahan ang mga bata. Sumunod na rin ako sa kanya.
"May tag-iisang plastic kayo huh kaya wag mag aaway. May mga laman itong school supplies at mga laruan na pwede niyong gamitin ang iba naman ay mga bigas na at mga pagkain niyo sa loob ng isang buwan" nakangiting saad ni knight
"Yehey!! " sabay sabay na sigaw ng mga bata.
Maya maya lang ay may lumapit saming isang medyo maedad na rin na mayanda.
"Iho buti at napadalaw ka" nakangiting saad nito
" Opo nay, si iyana nga po pala kababata ko" pagpapakilala sakin ni knight
"Magandang araw po" saad ko at nagmano
"Pagpalain ka ng diyos. O siya pumasok na tayo at nagluto kami para sa pagdating niyo" nakangiting saad nito
" Ang ganda po dito at ang kukulit po ng mga bata, nakakatuwa" nakangiting saad ko
"Oo iha ganyan talaga ang mga iyan, palaging nagtatanong kung kailan ka darating iho. Lagi ka nilang namimiss dahil wala daw silang kasamang mamingwit" saad nito na ikinatawa ni knight
Hindi ko alam na may ganitong katangian pala si knight. Ang malapit sa mga bata. Bahagya akong napangiti nakakatuwa dahil ibang iba ito sa knight na kilala ko.