Gözlerimi kapatınca,
Dünya durur;
Yüreğimdeki ateş, bir nebze diner sandım.
Kafamın içinde yankılanan, Kulaklarımı çınlatan, sesini;
Yeniden duymayı umut ettim.
Limandan geçip giden gemilerin,
Bir gün geri döneceğini, seni getireceğini düşündüm.
Aklım, çıkmaz sokaklarda kaybolmuşken,
Sana ulaşmak için gezinip durdum.
Ve daha da kayboldum.
(Yıllar önce başladığım şiir serüvenine devam etme kararı aldım. O zamanlar buralarda çok fazla dost vardı. Şimdi kimse kalmamış. Üzücü fakat hayat bu. )