ေက်ာင္းဝန္းထဲသို႔ဝင္လာသည့္ကားတစ္စီး.........။
Sinတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါကားမွန္မွျမင္လိုက္ေသာမ်က္ႏွာေၾကာင့္အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္........။
" ဇြဲေတာ့ေကာင္းတယ္မထင္ေသးပါဘူး....အခုမွဒုတိယရက္ပဲ႐ွိေသးတာဆိုေတာ့...ခင္ဗ်ားဇြဲေကာင္းမႈကိုအမွတ္တြက္ေပးရမွာေပါ့..."
Sinတစ္ေယာက္ထဲႏႈတ္မွရြတ္ဆိုလိုက္သည္.....။
ခနေနၾကားလိုက္ရေသာအသံ........
"ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနတာလားျဖဴလံုးေလ.."
'ဟက္...ျဖဴလံုးေလး....ငါ့နာမည္မွမဟုတ္တာ....ငါကနားေထာင္ေပးရမွာလား´
စိတ္ထဲမွေတြး၍....ႏႈတ္ကေတာ့မေျပာခဲ့ေခ်.....မသိေယာင္ေဆာင္ျမဲ....။
" Sin!!"
မိမိနာမည္အားေခၚလာသည့္သူေၾကာင့္ၾကည့္လိုက္သည္........။
ေနေရာင္ျခည္အားကြယ္၍ရပ္ေနေသာ္လည္း....ေဘးမွျဖာထြက္ေနေသာအလင္းေရာင္တို႔က......
ထိုသူအားၾကာၾကာစူးစိုက္မၾကည့္ရဲေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္......။
သို႔ေသာ္လည္းသူ႔၏ခႏၶာကိုယ္အားအကာအကြယ္ယူကာကြယ္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေလသည္.......။
" ကိုကိုမေန႔ကအဲ့လိုသေဘာေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး....အဲ့ဒါကေလ."
" ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္....မိဘေတာင္မလိုခ်င္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္လိုလူကိုဘယ္သူမွတကယ္လိုခ်င္မွာမဟုတ္ဘူး....ၿပီးေတာ့...ကုိယ့္ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔.....ေရာဂါသည္ကိုေတာ့မျပဳစုခ်င္ေလာက္ဘူးေလ.."
Rioအားမိမိကုိယ္ကိုစိတ္နာေစရန္တမင္ေျပာဆိုလိုက္ျခင္း......။
ထို႔ေနာက္သူ႔ေဘးမွထြက္လာလိုက္သည္........။
လွည့္ထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ေပၚလာေသာကေလးတစ္ေယာက္၏အျပံဳးကိုျမင္သူတ္ို႔သည္......ျဖဴစင္ေသာအျပံဳးမဟုတ္သည္ကိုေတာ့သိႏိုင္ေသာ္လည္း......မည္သူမွမေတြ႔ခဲ့ေခ်........။
*****************************************
Rio'Starlight´ဟူေသာဆိုင္းဘုတ္အားေက်ာ္ကာဝင္လာလိုက္သည္ႏွင့္ေတြ႔လိုက္ရေသာျဖဴလံုးေလ.......။
ဝမ္းသာေစာႏွင့္ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း.....မိမိ၏စကားကိုအဖတ္ပင္မလုပ္ေခ်......။
သို့္ေသာ္လည္း'Sin´ဟူေသာနာမည္ေလးအားေခၚေတာ့ၾကည့္လာသည့္ကေလးေပါက္စေလး......။
ေနေရာင္ေၾကာင့္ထင္သည္နဂိုျမင္ေနရသည့္မ်က္လံုးဝိုင္းကအနည္းေမွးစင္းေနသည္.....။
ေျဖင့္သြယ္ေနေသာမ်က္ခံုးႏွစ္ခုတို႔အားတြန္႔ခ်ိဳးထားသည္......။
ထို႔ေနာက္မိမိခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ကြယ္ကာေျပာလာသည့္စကားတစ္ခ်ိဳ႕.....။
မိမိအားဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မုန္းေနသည္ကိုမသိႏိုင္ေခ်..........။
မိမ္ိေျပာခဲ့သည္စကားေလးအားစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားသည္လား.......။
ဒါသည္ပထမဆံုးအႀကိမ္မိမိကိုယ္ကိုနာက်ည္းမိျခင္းပင္.....။
အေဆာင္ထဲဝင္သြားေသာကေလးေလး၏ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ကာ.....
ကားဆီသို႔ပင္ျပန္လာလိုက္ရသည္.....။
ဒါလြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္ၿပီးေနာက္ပထမဆံုးၾကံဳဖူးသည့္႐ွံုးနိမ့္ျခင္း........။
သို႔ေသာ္လည္း...မိမိအ႐ွံုးေပးမည္မဟုတ္ေပ........။
အိမ္သို႔တမ္းမျပန္ခ်င္ေသးေပ........။အန္ကယ္လ္ပိုလ္...၏အေမးတို႔အားလည္းရင္မဆိုင္ခ်င္.......။ထို႔ေၾကာင့္Companyသို႔သာလာလိုက္သည္.......။
Company သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ဓာတ္ေလွကားထဲသို႔ဝင္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္...ေတြ႔လိုက္ရေသာ႐ွယ္ယာ႐ွင္တစ္ခ်္ုိ႔.........။
ထို႐ွယ္ယာ႐ွင္ထဲတြင္.....မာမီ့ဘက္မွ....ဦေလးေတာ္စပ္သူ........
ဟက္....မိမိ၏ပိုက္ဆံမ်ားအားငယ္ရြယ္စဥ္ကလိမ္စားခဲ့သည့္သူထဲတြင္သူလဲတစ္ဦးအပါဝင္ေပ.........။
အားလံုးအားမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ...တက္လာလိုက္သည္.....။
" အလုပ္ခ်ိန္မဟုတ္တာေတာင္....ဦးေလးကိုႏႈတ္ဆက္သင့္တယ္မထင္ဘူးလားRio"
" အို....အန္ကယ္လ္ဒီထဲမွာေရာက္ေနတာလား....မေတြ႔လိုက္လို႔ေလ.....ၿပီးေတာ့ကိုယ့္အေတြးထဲမွာအေရးႀကီးတာတစ္ခုေတြးေနလို႔.."
Rioေျပာလုိက္သည့္းကားတို႔တြင္သူတို႔သည္အေရးမႀကီးဟူ၍ေျပာလိုက္ျခင္း.......။
မိမိစကားအနက္အဓိပၸါယ္ကိုသိေသာ္လည္း.....Companyပိုင္႐ွင္ဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္ေၾကာင့္မည္သည္မွျပန္မေျပာႏိုင္ေခ်.......။
မိမိထိုအခ်ိန္ေငြဆိုသည့္အရာအားဂုဏ္ယူမိသည္.......ေငြသည္အရာရာကိုေအာင္ႏိုင္သည္ေလ......။
ထိုအခ်ိန္ေခါင္းထဲဝင္လာသည့္စကားတစ္ခြန္း.
" ကြၽန္ေတာ္လက္မခံႏိုင္ဘူး."
'ကိုယ့္ကိုျငင္းႏိုင္ေသးတာ...Sin...မင္းဆိုတဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္ဆိုတာအခုထိမယံုေသးဘူး...ဟက္´
Rioစိတ္ထဲမွေတြးမိျခင္း........။
*****************************************
ယေန႔ဟိုလူလာ၍အျပင္တြင္ပင္မေနခ်င္ေတာ့........။
အခန္းထဲဝင္လာေတာ့....ေတြ႔လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းတစ္ခု......။
" Jhon!!"
ငိုေနသည့္Jhon.......။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
.
ေမးလိုက္ေတာ့ျပန္ေျဖလာသည္က..သူ႔ကို..ေမြးစားဖို႔လာေခၚလို႔တဲ့...
" ငါ့ကိုေမြးစားဖို႔တဲ့..အဟင့္"
" အာ..မင္းကလည္း....ေမြးစားဖို႔လာေခၚတာမ်ား...ငိုေနေသးတယ္."
"ငါမင္းနဲ႔မေတြ႔ရေတာ့ဘူးေလ...အဟင့္..ငါ..ငါ..မင္းကိုပါေမြးစားဖို႔ေခၚေစခ်င္တာ...ဒါေပမဲ့သူတို႔ကတစ္ေယာက္ပဲေခၚခ်င္တာတဲ့..အဟင့္"
" ေအာ္...ဘာမ်ားလဲလို႔....ငါ့ကိုဟိုလူေမြးစားဖို႔ေခၚမွာကြ..ခုငါမလိုက္ေသးတာပါ.."
ထိုအခါမွအငိုရပ္ကာေျပာလာသည့္Jhon......
" ငါ့ကိုေမြးစားမဲ့လူေတြကတ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြကြ...သူတို႔နဲ႔အတူတ႐ုတ္ကိုလိုက္သြားရမွာ.."
" ဘာမွဝမ္းနည္းမေနပါနဲ႔....မင္းလဲတ႐ုတ္စကားေျပာတတ္ေနတာပဲ...ၿပီးေတာ့..ငါ့ကိုေမြးစားမဲ့လူကအရမ္းခ်မ္းသာတယ္တဲ့....သူေမြးစားရင္မင္းဆီငါလိုက္လာခဲ့မယ္ေလ.."
ထိုမွသာဝမ္းသာသြားသည့္သူ......။
(A/N_ ဒီထဲမွာတစ္ခ်ိဳ႕ကထင္မွာပဲ....ငါးႏွစ္အရြယ္ေလးကဘယ္လိုတ႐ုတ္စကားေျပာတတ္တာလဲလို႔.....Jhonဆိုတာတ႐ုတ္စပ္ပါတယ္ေနာ္.....ဒါေၾကာင့္ေျပာတတ္တာပါ.....)
*****************************************
ယေန႔Jhonေမြးစားခံရမည့္ေန႔......။
မူလဇာတ္လမ္းအတိုင္းဆို....JhonကSinေမြးစားခံရၿပီးႏွစ္ရက္ေလာက္ေနမွ.....ေမြးစားခံရတာ....ၿပီးေတာ့ေနာက္ဆံုးSinေသတဲ့အထိသူျပန္ေရာက္မလာခဲ့ဘူး....
ေနာက္ပိုင္းSinေသတာသိေတာ့ဇာတ္လိုက္မကုိလက္စားေခ်ဖို႔လုပ္ေသာ္လည္းဇာတ္လိုက္ကိုမႏိုင္ပဲ.....သူလဲဒုကၡေရာက္ခဲ့ရတယ္.......။
အခုမိမိကေမြးစားမခံေသး၍ဇာတ္လမ္းေျပာင္းသြားျခင္း........။
မုယူလဇာတ္လမ္းမွာSinကေမြးစားဖို႔လာေခၚေခၚခ်င္းပါသြားျခင္း....။
ကားေပၚတက္ေတာ့မည္Jhonအားဖက္ကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္.....ငုိေနေသးသည့္Jhonအားမငိုရန္ေျပာေနေသာ္လည္း.......
ကိုယ္တိုင္ကမ်က္ရည္က်ေနမိျခင္း......။
[hostကဘာလို႔ငိုေနတာလဲ.]
[ငါငိုေနတာမဟုတ္ဘူး....ဒီခႏၶာကိုယ္ကိုကအားနည္းေနတာ]
မိမိမ်က္ရည္က်ေနသည္ကိုဘယ္ေခ်ာင္ထဲကထြက္လာၿပီးသေရာ္ေနမွန္းမသိ.......။
စိတ္တိုတိုႏွင္ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ.....အသံကတိတ္သြားေတာ့သည္........။
ထို႔ေနာက္ေဂဟာထဲမွတေရြ႔ေရြ႔ႏွင့္ထြက္ခြာသြားေသာကားေလးတစ္စီး.......။
Sinမ်က္ရည္တို႔အားသုတ္ကာအေဆာင္ထဲဝင္လာလိုက္သည္....သူမ်ားအျမင္တြင္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းထြက္သြ၍ငိုေနေသာကေလးတစ္ဦးသာ.....။
တကယ္ကေတာ့....မနက္ျဖန္ဇာတ္လိုက္အားေျပာမည့္းကားတို႔အားေတြးမိေနျခင္း........။
(A/N_ အဲ့ပိစ္ိေလးကဘာေတြေတြးေနလဲမသိဘူး...ၿပီးေတာ့ဇာတ္လမ္းကမူလနဲ႔နဲနဲေလးေသြဖယ္သြားတယ္ေနာ္...ေနာက္ပိုင္းအဲ့အလြဲေလးကေနဘာေတြဆက္လြဲအံုးမလဲေစာင့္ၾကည့္ေနာ္😉😉ၿပီးေတာ့ေလ..သာသာrebirthပံုစံေလးတစ္ပုဒ္ေရးေနပါတယ္....ဖတ္ၾကည့္ေပးပါအံုးေနာ္😁)