Her zamanki sıradanlığıyla işleyen hayat Seonmi için, o hep istediği iş sayesinde değişmeye hazırlanıyordu.
Grafik tasarımı okuyup büyük bir şirkete işe alınan Seonmi, şirketin merkez şubesinde değil de küçük bir kasabadaki binasında çalışacaktı.
Ailesini geride bırakıp Kore'nin ta diğer ucuna otobüsle giden Seonmi elinde bavuluyla emlakçıyı bekliyordu.
Emlakçı Seonmi'nin yanına gelip "Park Seonmi?" diye sorduğunda olumlu anlamda kafa sallayıp "Evet benim, Park Seonmi" demişti gülümseyerek.
"O zaman buyrun" diyerek arabasını işaret eden emlakçı Seonmi'nin elindeki bavula bakmış ve "İsterseniz bavulunuzu içeri bırakın" demişti.
Seonmi olumsuz anlamda kafa sallayıp "Seçeceğim eve hemen yerleşeceğim. Zaten... Eşyalı olacak diye telefonda konuşmuştuk?" dediğinde olumlu anlamda kafa sallayıp "O zaman alayım bavulu" demişti.
Emlakçı bavulu magaja yüklerken Seonmi hemen oturmuştu kırmızı olan arabanın arka koltuğuna.
Emlakçı bagajı kapatıp arabaya bindiğinde arabayı çalıştırıp arka koltuktaki Seonmi'ye bakmıştı dikiz aynasından.
"Gezeceğimiz üç ev var bayan Park. Ama bonus olarak size bir ev daha göstermek istiyorum"
Seonmi olumlu anlamda kafa sallayıp "Olur Bay Kim" dediğinde gaz basıp park halinden çıkartmıştı arabayı Bay Kim.
Geldikleri ilk ev iş yerine oldukça yakın olan bir evdi.
Arabadan inip yavaş adımlarla merdivenlerden çıktıktan sonra daire kapısını açmıştı Bay Kim ve Seonmi'nin içeri girmesi için kenara çekilmişti.
İçeri giren Seonmi evin havasızlığından dolayı yüzünü buruşturmuş ve eli ile burnunu kapatmıştı.
Bunu fark eden emlakçı Bay Kim hızlıca bir odaya girerek camları açtığında eşyalara bakmaya başlamıştı Seonmi.
"Kusura bakmayın Bayan Park." dedikten sonra "İsterseniz evi gezmeye başlayalım" demişti.
...
Seonmi ve emlakçı Bay Kim ikinci eve geldiklerinde Seonmi'nin aklındaki ilk ev uçup gitmişti.
Çünkü oldukça büyük ve pahalı bir evdi. Bu şekilde o kirayı asla ödeyemezdi.
Eve girip etrafta dolaşmaya başlayan Bay Kim ve Seonmi mutfağa geçmişlerdi.
Mutfak mermeri'nin üstündeki o küçük fare birden yere atlayıp Seonmi'nin önünden geçince küçük bir çığlık atıp Bay Kim'in koluna yapışmıştı.
"A-asla olmaz!" diyerek emlakçı Bay Kim'e baktığında "O zaman diğer eve gidelim?" demişti Bay Kim. Seonmi de olumlu anlamda kafa sallamıştı.
...
Üçüncü evden de çıkan Bay Kim ve Seonmi park halindeki arabaya binmişlerdi.
"Eee Bayan Park, düşünceleriniz nedir?" dediğinde derin bir nefes alıp Bay Kim'in yüzüne bakmıştı Seonmi.
"Öncelikle gittiğimiz ikinci evi görmemezlikten geliyorum. İlk ev ise çok büyük ve çok pahalı. Şimdi çıktığımız ev ise ucuz ama küçücük. Eşyaları da oldukça hasarlı."
Bay Kim dudaklarını birbirine bastırıp "Üçünü de istemiyorsunuz yani?" dediğinde "Üzgünüm ama cidden... Ne yapacağımı bilmiyorum." demişti Seonmi.
"Size söylediğim o... Bonus eve götürebilirim" dediğinde gözlerini sevinçle açıp "Ah başka bir ev daha vardı değil mi? Ben onu unutmuşum!" demiş ve olumlu anlamda kafa sallamıştı.
Bay Kim "Tamam o zaman" dedikten sonra arabanın anahtarını çevirip gaza basmıştı yavaşça.
Seonmi'nin aklından geçen ev şimdiye kadar gezdiği evlerden hiçbiri değildi.
Birincisi oldukça büyüktü ve kirası da pahalıydı.
İkinci ev ise oldukça pisti ve fare vardı.
Seonmi gece su içmeye kalktığında eğer bir fare görseydi çığlığı basıp tüm komşuların uyanmasına neden olabilirdi.
Üçüncü ev ise hiç sağlam bir ev değildi. Hem küçücüktü hem de eşyaları oldukça eskiydi.
Bay kim kasabadan uzaklaşmaya başladığında "B-bay Kim? Neden bu kadar uzağa gidiyoruz?" diye sormuştu.
"Ev biraz kasaba dışında Bayan Park. Ama merak etmeyin, iş yerinize o kadar da uzak değil." demişti.
Seonmi biraz gerilmiş olsa da bir şey yapamazdı değil mi ona?
Yani... Korenin bir ucuna yeni gelmişken başına kötü bir şey gelmezdi?
Ya da gelir miydi?
Eğer adam ona saldırmaya çalışırsa bacak arasına sağlam bir tekme atar ve koşmaya başlardı. Hem... Ehliyeti de vardı? Arabası olmasa bile araba kullanmayı biliyordu. Yani şu an bulunmuş olduğu arabaya atlayıp basardı gaza!
Değil mi?
"Bayan Park!?"
Bay Kim Seonmi'ye yedinci kez seslendiğinde biraz yükseltmişti sesini duyması için.
"Bayan Park beni duymuyor musunuz?"
Seonmi "P-pardon" diyerek sahte gülümsemisi ona sunduğunda bana yabancı yerde kötü bir şey yapmaya kalkarsanız sizi nasıl atlatıp kaçacağımı düşünüyordum diyemeyeceğini düşünüyordu.
Bay Kim arabadan inip "İşte geldik" diyerek Seonmi'ye baktığında Seonmi'nin içini bir endişe kaplamıştı.
"Şey... Burası oldukça korkutucu görünüyor."
Seonmi bu evin ne geceleri ne kadar korkutucu olduğunu düşünürken Bay Kim "Ama size çok uygun. Hatta... Ekstra indirim bile yaparım" demişti.
Seonmi birden emlakçı Bay Kim'e bakıp "Neden indirim yapıyorsunuz? Elden çıkartmaya mı çalışıyorsunuz yoksa?" diye sorunca çaresizce "Evet" demişti Bay Kim.
"Burayı korkutucu olduğu gerekçesiyle kimse kiralamak istemiyor"
Seonmi düşünüp "Ne kadar indirim yapabilirsiniz?" dediğinde "Sizin bana söylediğiniz kira aralığının yarısı kadar indirim yaparım" demişti ve Seonmi'nin gözlerinin açılmasına neden olmuştu.
"Ne?! Yarısı mı?"
Bay Kim olumlu anlamda kafa salladığında "İsterseniz evi gezdireyim hemen size" demişti. Seonmi dudaklarını birbirine bastırıp biraz düşündükten sonra kabul etmişti.
Eve girip etrafa bakan Seonmievin eski olduğunu düşünse de oldukça büyük ve havadar bir yer olduğunu görmüştü.
Eşyalar antika gibi duruyordu ama hepsi sapasağlamlardı.
Vazalor, tablolar, işmeleli dolapların içindeki porselenler...
"Çok güzeller..."
"Oh sevdiniz mi? Üst kattaki yatak odasına da bakalım isterseniz."
Seonmi yukarıdaki kocaman avizeye bakarak olumlu anlamda kafa salladığında gözlerini Bay Kim'e çevirmiş ve "Gidelim" demişti gülümseyerek.
Merdivenleri hızlıca çıktıktan sonra yatak odasına girmişti Bay Kim ve Seonmi.
Seonmi'nin dikkatini çeken ilk şey büyük ve süslü yatak, ve onun karşısındaki kocaman boydan bir aynaydı.
Seonmi odaya girip ertafa bakmaya başladığında elini masanın üstüne koymuş ve "Çalışmalarımı burda yapabilirim" demişti.
"Yani... Tutacak mısınız?"
Seonmi biraz durup düşündükten sonra emlakçı Bay Kim'e bakmış ve olumlu anlamda kafa sallamıştı.
Sırf korkutucu görünüyor diye böyle büyük ve güzel bir evi kaçırmak saçma olurdu.
Seonmi kaşlarını çatıp "Evin yakınlarında mezarlık var mı? Yada... Burası eskinden mezarlık falan mıydı?" diye sorduğunda Bay Kim yüzünü buruşturup "Hayır" demişti Seonmi'ye.
"Mezarlık yaklaşık kırk dakika uzaklıkta. Hem de araba ile"
Seonmi derin bir nefes alıp gülümsediğinde Bay Kim yanında getirdiği çantasını masanın üstüne koymuş ve kira sözleşmesini çıkartmıştı.
Ceketinin içindeki siyah pilot kalemi çıkartıp kapağını açtıktan sonra da sözleşmeyi doldurmayı başlamıştı.
Doldurduğu sözleşmeyi masada bırakıp bir adım geri atınca "İmzanız gerekli" diyerek gülümsemiş ve Seonmi'ye bakmıştı.
Seonmi masadaki siyah pilot kalemi eline alıp sözleşmeyi imzaladığında uzatmıştı kalemi Bay Kim'e. Bay Kim de kalemin kapağını kapatıp ceketinin iç cebine geri koymuştu.
"Ben bavulunuzu getireyim" diyerek çantasını alıp odadan çıkan Bay Kim'in arkasından baktıktan sonra yatağın karşısındaki kocaman duvar aynasına bakmıştı Seonmi ve şunu demişti.
"Yeni evime hoş geldim"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
❦~Oy vermeyi unutmayın~❦
.
.
.
.
.
.
.