MAMA KO
KARIBAL KO
SONG: LOVE MOVES IN MYSTERIOUS WAYS
(SCENE 13)
WARNING: RATED SPG! NOT SUITABLE FOR READERS 17 AND BELOW.
M A C O Y
"Are you so currious that you want to touch it? It's okay, I don't mind." Ilang beses akong napakurap-kurap sa mga salitang narinig ko sa kanya. Na, to the point ay nabitawan ko pa nga ang paint brush na hawak ko at nang mahulog iyon ay hindi naiwasang nadikit pa ito sa canvas, at bago iyon tuluyang mahulog sa semento ay nag iwan pa talaga ng mantsa sa pini-painting ko.
Mabilis naman akong kumuha ng tissue para agad na punasan ang bahagi sa canvas na namantsahan nang nahulog kong paint brush.
"Why? What happened?" tanong ni Hans nang makalapit ito sa akin. Naiilang naman ako sa kanya dahil sa nakahubad pa rin siya. Fuck! Ayaw ko man ay hindi ko pa ring maiwasang hindi tingnan ang parteng iyon ng katawan niya na siyang dahilan kung bakit sobrang na-te tense ako ngayon. With the sexiness of the tone of his voice plus his naked body? Who the fuck is not gonna be affected with his magnetic presence? Iniingatan ko na lang ang bawat paggalaw ko sa takot na madikit sa balat ko ang parteng 'iyon' ng katawan niya dahil baka tuluyan na akong mawalan ng kontrol at madakma ko na ito nang tuluyan.
No! Hindi pwedi!
Sinasadya niya ba talagang akitin ako dahil sobrang lapit niya sa akin Nararamdaman ko tuloy ang paghinga niya na nagpapataas lang lalo sa mga balahibo ko at para akong malalasing dahil sa amoy ng alak mula sa kanyang kanyang bibig. Kahit na hindi ko man tingnan ang sarili ko sa harap ng salamin ay alam kong namumula na ako dahil sa pang iinit ng buong mukha ko. Wala akong lakas nang loob para magsalita, dahil alam kong manginginig at pipiyok lang ang boses ko.
Gayon pa ma'n ay napilitan pa rin akong magsalita, dahil kailangan.
"Don't worry I can fix it. Iko-conceal lang natin iyan nang kasing kulay ng canvas at hindi na mahahalata ang stain." Paliwanag ko sa patuloy kong pagpupunas sa mantsa gamit ang tissue, kahit pa tuyo at medyo burado na ito.
Napabuntong hininga naman siya. "I'm sorry.."
"No, it's not your fault."
"Yes, it is--my fault. Alam kong binigla kita kanina dahil sa mga sinabi ko."
Pinilit ko namang tumawa. "Bakit mo kasi sinabi 'yon?"
Ilang segundo muna siyang tumitig sa akin bago siya sumagot. "I just making a joke. Napaka-seryoso mo kasi."
"Ganoon ba?" I chuckled. "Please, don't do it again next time.." at nang wala siyang isinagot, ay idinugtong ko. "So can we proceed now?"
Agad naman siyang tumayo at dahil sa nakaupo ako ay tumapat tuloy ang parteng 'iyon' ng katawan niya sa mukha ko. Kaya ay napatulala na lang ulit ako..
At tuluyan na nga akong nawala sa aking sarili.
Nanginginig ang kamay kong hinawakan ang mahabang pagkalalaki niya at ito'y unti-unting nagkakaroon ng buhay sa kamay ko. I even smell it first, kaya naamoy ko pa ang sabong ginagamit niya.
I wait for him to stop me, pero hindi siya gumalaw. Bagkus ay parang iniintay pa nito ang susunod kong gagawin.
Maingat kong idinikit ang dulo ng aking dila sa munting butas ng pagkalalaki niya. Dahilan nang biglang pagtakas ng munting ungol sa bibig niya. And his moan is begging for something more..
So slowly as I open my lips, he inserted his length inside my mouth. It's warm, taste and hard, drives me crazy and him also.
"Please.. suck it, my son.. suck it.. it's all for you."
Sa mga oras na ito ay para akong alipin niya na walang ibang nananais kundi ang sundin lamang siya.
Kahit first time ever ko lang itong ginawa ay kusa na lang din akong natututo habang marahan kong hinihigop ang kahabaan niya. Para akong isang uhaw na sanggol na sumisipsip ng gatas.
Hindi nagtagal ay si Hans na din ang nagtutulak sa ulo ko upang idiin pa ang ari nito sa loob ng bibig ko. Muntik pa akong masuka ng dumikit na sa ngala-ngala ko ang ulo ng kapatid niya.
"Ughh my baby.. that's so good. Suck your daddy.." patuloy nito sa pag ungol.
Parang kudkuran ng niyog ang aking bibig habang tinutulungan pa niya akong ilabas-pasok sa bibig ko ang pagkalalaki niya. At akala ko ay lalabasan na siya, dahil bigla niya akong pinahinto.
"S-sorry.. masakit, e.. nadidikit kasi sa mga ngipin mo. Pero okay lang. Let's do it again.." sa pagkakataong iyon ay mas iningatan ko na ang pagkain sa kanya.
Ang katahimikan sa loob ng aming munting bahay nang gabing iyon ay binasag ng palakas nang palakas na mga ungol ni Hans.
"Lalabasan na ako.." at bago siya tuluyang bumigay ay tinanggal niya sa bibig ko ang kahabaan niya at saka niya tuluyang ipinutok sa mukha ko ang katas niya na pareho naming minimithi.
Nanghihinang napaluhod siya, samantalang ako naman ay nanatiling hindi gumagalaw. Hindi pa kasi talaga ako makapaniwala sa nangyari, higit sa lahat ay mas lalong hindi ako makapaniwala sa sarili ko dahil sa aking nagawa.
Nang magkatitigan kami ay ngumisi siya at mahinang tumawa. Bumuka ang bibig ko para magsalita pero..
"I-im so--" mabilis ding naglapat ang aming mga labi. Hinalikan niya ako habang ang isa niyang kamay ay marahang humahaplos sa pisngi ko.
"Don't worry.. it's our secret. And keeping many secrets with you is like keeping treasures na walang makakanakaw na iba. Dahil para sa atin lang itong dalawa."
Napakapit naman ako sa dibdib ko dahil sumasakit ito at medyo kinakapos na ako sa paghinga.
"Macoy.. are you okay?" ang nag aalalang tanong ni Hans.
At sa unang pagkakataon ay ngumiti ako sa kanya. Nabawasan naman ang pag aalala sa mukha niya nang makita ang pagngiti ko.
"Kung kaya ko lang patigilin ang oras ay gagawin ko iyon ngayon, dahil ayoko nang mawala sa paningin ko ang mga ngiting 'yan."
Humawak ako sa balikat niya at saka dahan-dahang tumayo. Pero bigla namang nanginig ang mga tuhod ko kaya natumba din ako.
"Macoy.. ano ba, okay ka lang ba talaga?"
"I'm just so tired. Don't worry about me." Napa-tsk naman siya at walang pag-aalinlangang binuhat niya ako na parang isang prensesa. And for the very first time in this very moment. I finally found a safest place where I wanna hide.
And that is in his arms.
Nang sumapit ang katapusan ng linggo. Ay masaya akong lumabas ng aking kwarto dala ang isang canvas upang ibigay iyon kay Hans. Nakita ko siyang nagwawalis sa aming sala at gugulatin ko pa sana siya kung hindi lang siya biglang humarap sa akin.
"Check this.." wika ko saka ko inabit sa kanya ang canvas na hawak ko.
Agad namang nagliwanag ang mukha niya pagkakita niya sa aking painting.
"Wow! Tinapos mo?" tanging pagtango lang dito ang isinagot ko dahil iniintay ko pa ang susunod na sasabihin niya. "Paano? Pero hindi pa nga natin naitutuloy ang pagpainting mo sa akin."
"Hindi na kailangan. Dahil hindi na mabubura sa isip ko ang kabuohan ng imahe mo diyan sa sopa." Bahagya naman akong nagblush nang maalala ko ulit ang gabing iyon.
"How can I pay you for this?" kiss mo ulit ako. "Hmm.." umakto itong nag iisip.
"How about let's travel together!" Well, I like his idea. "So, let's go?"
Dahilan kaya nanlaki ang mga mata ko. "As in.. ngayon na?"
"Yes, baby." At kumindat siya.
After nang gabing iyon na nangyari sa aming dalawa ni Hans. Ay naging sobrang sweet na nito sa akin at sinimulan niya na akong tawaging 'baby'.
Sa Cuyo Island namin naisipang magpunta. Kumain muna kami ng mabilis at sabay na kaming naligo at dala lamang ang kakaunting damit ay tumawag na kami ng grab na maghahatid sa amin papuntang NAIA Airport. Salamat sa tulong ng enternet dahil mabilis din kaming nakapag-booked nang dalawang back-to-back airplane tickets from Manila to Cuyo airport.
Talagang kapag hindi planado ang travel, iyon ang mabilis na natutuloy.
Pasado alas singko na ng hapon nang makarating na rin kami sa wakas sa aming destinasyon. Tinulungan naman kami ng isang tourist guide na makakuha ng aming matutuluyan sa resort na aming pinuntahan doon.
Dahil sa pagod sa biyahe ay naisipan naming ipagpabukas na lang ang aming pagligo sa ipinagmamalaking dagat ng Cuyo Island.
Matapos naming mag dinner sa eat-all-you-can restaurant ng aming tinutuluyang hotel. Ay dumiretso na kaming natulog ni Hans. Iisang kama lang ang kwartong kinuha namin kaya ay magkatabi kami.
Hans woke me up with hisbgentle kisses on my cheeks. Hahalikan pa nga sana niya ako sa aking labi nang natatawa akong umiwas sa dapat na paglapat ng mga labi niya sa labi ko.
"Hindi pa ako nagto-toothbrush.."
"I don't care.." hindi talaga pumapalya ang sexy tone ng boses ni Hans para pasukuin ako.
Sandali akong tumitig sa mapupula at perpektong shape ng kanyang mga labi bago ko iyon hinayaang sakupin ang mga labi ko.
Alam naming pareho na mali ito.. pero tao lang din kami na gusto lang sumaya.
"I love you.." anas ni Hans matapos ang aming paghahalikan.
"I love you too.." at sa buong buhay ko ay ngayon lang ako naging ganito kasaya.
Sakay ng bangkang inupa ni Hans. Ay masaya kaming nagsasagwang dalawa na hindi naman kalayuan sa dalampasigan. Iyon kasi ang paalala sa amin ng may ari ng bangkang ito, na huwag daw masyadong lumayo para iwas aksidente.
Walong taon na daw ang nakakalipas nung huli siyang makaligo sa dagat. Hindi daw kasi nakaka-enjoy maligo ng dagat sa America, dahil sa napakalamig ng tubig sa dagat doon kahit pa summer na. Isa pa, wala ring kapantay ang mga beach dito sa Pilipinas kaysa sa America.
Sandali kong itinigil ang pagsasagwan para dahan-dahang tumayo.
"Be careful.." nakapikit akong lumanghap ng hangin habang ang mga kamay ko ay nakataas na gaya nung ginawa ni Rose sa pelikulang Titanic. "You know, I wanted to be your Jack, and hug you there. But my baby it's too dangerous."
Napanguso ako sa sinabi niyang iyon na hindi naman niya nakita dahil nakatalilod pa rin ako sa kanya. Kaya umupo na lang ako at sinimulan ko ulit ang mag-sagwan.
"Baby.. thankyou so much.." nagtatakang napalingon ako sa kanya.
"Why?"
"Because it's my first travel in the Philippines. And you make this so specially by coming here with me." Sus.. chessy.. but I like it.
"Thankyou din." Tugon ko.
"For what?" lilingon sana ulit ako para magsalita nang kapwa kaming nagulat sa sunod-sunod na paghampas sa amin ng malalaking alon dahilan kaya agad ding tumaob ang bangkang aming sinasakyan.
Nahirapan akong umangat dahil bukod sa hindi ako masyadong marunong lumangoy ay nadaganan pa kami ng bangkang sinasakyan namin. Humampas pa nang malakas sa mukha ko ang stick ng paddle ng bangka.
Pilit kong inaangat ang sarili ko sa tubig pero ang malakas na pag alon naman ay patuloy akong hinihila paibaba.
Pero kahit nanghihina na ay pilit pa rin akong lumalangoy hanggang sa naiangat ko na nga ang sarili ko sa tubig.
"Hans, help me!" pagsigaw ko kahit na hindi ako sigurado kung maririnig ba niya ako dahil sa unti-unti nang panlalabo ng mga mata ko at sa patuloy na paghampas sa akin ng tubig ay nahihirapan akong makita siya.
Ito na ba kaagad ang kaparusahan namin sa aming nagawang kasalanan?
"Macoy!"
To be continued
JP CAVALLER WRIGHT
ABANGAN SA SCENE 14
"Doc, kamusta na po siya?" nag aalang tanong ni Macoy sa doctor.
"Sa ngayon ay wala pa rin siyang responce at napakahina din ng pulso niya."
(AUTHOR'S NOTE: First time ko lang magsulat na ganito ka-mature na eksena. Kaya pagpasensya niyo na kung hindi man pumatok sa panlasa niyo ang thrill sa eksenang iyon. But I try my best again next time. Iyon ay kung mabubuhay ba sila pareho matapos ang aksidente. HAHAHA)