"hadi kameranı aç hyung!"
"sanırım buradan açılıyor"
"selam"
"seni ilk defa görüyorum, selam hyung. arkası biraz dağınık okuldan gelir gelmez masaya oturdum da. nasıl hissediyorsun, daha iyi misin- çok konuştum sanırım"
"çok konuşmadın rahat rahat konuşabilirsin çekinme lütfen"
"daha iyiyim şu anda"
"kolunda dövme var. çok yakışıklısın, saçların çok güzel duruyor, piercingin mi var? sanırım burası yakışıklılarla tanışma uygulaması. seni görünce bundan emin oldum hyung."
"teşekkür ederim iltifatların için sen de çok tatlısın"
"düşündüğüm kadar havalıymışsın. tek yaşadığını söylemiştin, ben de tek yaşıyorum ve bazen gerçekten kötü hissettiriyor."
"sen neden tek yaşıyorsun?"
"ailemle görüşmeyi tercih etmiyorum. hem üniversite için de seul'e geldim ama bir ev arkadaşı bulamadım. onun yerine bir köpeğim var."
"ailenle aranızda bir sorun mu var? köpeğini atmıştın çok şirin bir şey."
"ismi yeontan. çok uslu bir köpek. sen de yalnız hissediyorsan köpek sahiplenebilirsin belki de? aile konusuna gelirsek de pek anlaşamıyoruz işte..."
"anladım, köpek sahiplenmek isterdim ama biliyorsun birkaç ay sonra yaşayacağımın garantisi yokken bir köpek sahiplenmek... pek istemedim."
"doğru, az zamanımız var değil mi? sanırım ben kabullendim. sakin hissediyorum. bu arada bardağımda kola var yanlış anlaşılmasın."
"tarih belli olduğu için her gün hastaneye kalp krizi geçiriyorum diye gitmiyorum. bu iyi bir şey mi emin değilim ama uygulamayı indirmek bir nebze hayatımı kolaylaştırdı."
"o kadar çok mu panik oluyorsun? keşke elimden bir şey gelebilse."
"maalesef öyleydi son bir yıldır azaldı dediğim gibi."
"amlıyorum hyung. ne yapmayı planlıyorsun...ölme vaktimiz gelene kadar?"
"bilmem okula gidip geleceğim galiba, sen?"
"okulu bırakırsam bana kızar mısın?"
"kızarım tabii taehyung doktor olmayı çok istiyordun sen neden bırakmak istiyorsun?"
"o kadar vaktim var mı sence?"
"bilemeyiz ki ben senin yaşayacağına inanıyorum."
"uygulama ile ilgili başka bir şeyler biliyor musun hyung? o yüzden mi böyle söylüyorsun?"
"her zaman doğru olmayabiliyor sen de gayet sağlıklısın, sakin bir hayatın var."
"senin de sakin bir hayatın yok mu?"
"öyle ama bilmiyorum..."
"yorgun gözüküyorsun. seni neşelendirmem lazım!"
"neşelendiriyorsun."
"siz öyle diyorsanız bay jeon!"
"öyle diyorum bay kim."
"tatilde busan'a geleceğim. belki seni de görürüm."
"öyle mi? mutlu olurum taehyung."
"ya beni kaçırırsan?"
"yapar mıyım?" jungkook gülerek cevapladı.
"bilmem. keşke kaçırsan da hayatıma renk gelse...kitapların arasında öleceğim."
"taehyung... öyle söyleme."
"mecaz anlamda söylemiştim özür dilerim."
"hadi bana okulundan bahset!"
"geniş bir kampüsü var, amfiler çok büyük değil, busanın tam merkezinde kalıyor dersler çok hızlı geçiyor seviyorum ders anlatmayı."
"öğrencilerin seni izlemekten ders dinleyebiliyorlar mı?"
"utandırıyorsun... senin nasıl gidiyor dersler zorlaştı mı?"
"evet. ama üstesinden gelebiliyorum hyungie."
"gelebileceğini biliyorum."
"uykum geldi..."
"gözlerin kapanıyor zaten güzelce uyu."
"sen uyuyabilecek misin?"
"uyuyacağım beni merak etme iyiyim gerçekten."
"sen uyuyana kadar açık kalsın telefon ben bekliyorum!"
"...şey şöyle koyayım mı o zaman telefonu?"
"hmhm, hadi kapat gözlerini."
"iyi geceler..."
"iyi geceler."