"Fire? Ano't may naririnig akong ingay kanina?"
Napatuwid ako sa pagkaka-upo, "Wala lang 'yon, Na. Stress lang" pag ra-rason ko. Sana maniwala siya
"Wala kang dapat itago sa akin, Fire. Halos ako na ang nagpalaki sa'yo, alam ko kung pagod ka, kung galit ka, kung may ayaw ka ba..." Hinawakan niya ang baba ko at ini-angat iyon upang magkapantay ang mata namin
"At alam na alam ko kung kailan nagsisinungaling ka"
Napatitig na lang ako sa kan'ya, pinipigilan ang ang mga nagbabadyang luha. Gustohin ko mang ikwento at mag rants sakaniya ay pinigilan ko.
Matanda narin siya at hindi na ako batang iiyak dahil hindi pinayagan ng magulang na mag sleep over.
"Thank you, Nana" sabay yakap sa kan'ya
Tinapik-tapik n'ya ang aking likod na waring pinapakalma ako sa mga nangyayari.
"Kaya mo 'yan. Kinaya mo noon alam kong mas kakayanin mo ngayon" pagpapalakas n'ya sa loob ko
Nanatili kami sa ganoong posisyon, "Nasaan si Sankyo? Naririnig ko man ang boses n'ya kanina"
Kumawala na ako sa yakap at pinunasan ang mamasa-masang mata, "Nalasing na, pumasok na ng kwarto" halakhak ko
Dahil sa sinabi ko ay napakamot ng ulo si Nana, na ikina tawa ko.
"Sige na at titignan ko muna kung napano na, baka sinukahan na ang higaan dun"
"Sige po" pagsang-ayon ko
Tumayo na siya at inayos ang kanyang damit, "Ah nga pala, uuwi daw si loize"
"Loize? Loize Lexie, yung pinsan ko sa mother side? Hindi ba't nasa New York 'yon?" pagtaas ko ng kilay
"Ah oo nga, yung batang 'yon. Mag dito daw kukuha ng master's degree nga ba ang tawag 'don? naguguluhang sabi rin ng aking Nana Selya
Napatango ako. "Bakit hindi n'ya nasabi sa akin, kelan daw ang dating n'ya?"
"Sa makalawa, baka tatawag naman mamaya, si Zandra ang tumawag dito para ipaalam"
"May mali ba sa klima doon? Parang nabaliktad na ang utak ni loize, dapat nga ay doon siya kumuha ng masters n'ya" Napailing pa ako
"Aba't hindi ko alam, basta dito raw siya tutuloy. Kausapin mo na lang Mama mo, sasaglitan ko lang si Sankyo"
Ngumiti ako, kahit medyo madilim ay naaninag kong nagulat siya sa pagngiti ko
"Dapat lagi kang nakangiti, mas maganda kapag nakangiti ka"
Maging ako ay nagulat kung bakit ako na ngiti, dahil ba sa pag-uwi ni loize?
Excited na akong makita n'ya ng personal si Vierre. Madalang lang kasi kaming magkausap, dahil busy sa pag-aaral n'ya
"Sige po, tignan n'yo na si Ayo, baka kung napano na"
Wala talagang tatalo sa pagmamahal ng isang ina, gagawin n'ya talaga ang lahat—kahit isangla n'ya pa ang kaluluwa para sa anak n'ya
Kung may sakit ang bata ay kung pwedeng ilipat sa'yo ang sakit ay gagawin.
Naalala ko tuloy noong isinugod sa hospital si Pierre. Dahil sa layo ng agwat namin ay hindi na marunong sa bata ang magulang ko.
"Where's Mama and papa? I asked nervously
"Hospital, you can't go. Maraming virus" sagot naman sa kabilang linya ni Jero
"Si Pierre? How about my brother? Is he fine?"
"Calm down, he's fine" he chuckle
"They called me--"
"False alarm, over reacting" jero literally cut me off
I hate this rude ass guy, "Why did i even contact you"
"Because I'm the intern that assist your parents?" He sarcastically said
"Being brat isn't cute, dumbass" And i ended the call
Bakit ko ba naisipang tawagan 'yon. Well he's sister and I we're good friends, I'm friendly to everyone except with that little bitch namely Jero Llanes
I texted mama but there's no reply. I waited them to reply but i didn't received any, out of worries and over thinking i fell asleep.
I woke up with a headache, maybe because i over slept? Or i didn't get enough sleep?
I don't know! Why am i asking myself anyway.
Bago bumaba i will brush my teeth and maghihilamos muna. Baka naka uwi na sina Mama
Pagkatapos maghilamos ay bumaba na ako, "Nandyan na sina Mama?" tanong ko kay Ayo na pa pungas-pungas pa
"Malay ko, masakit ulo ko" ani Ayo
"Masakit pag walang ulo" natatawang sabi ko
"Gusto mong i try?"
"Bakit hindi ikaw?" nangiinis na sabi ko sa Ayo
"Ikaw nalang ikaw naka-isip eh"
"Tama na nga 'yan, kayo talagang dalawa"
Pumasok na ako sa loob dahil napahinga ko na ang aking utak .
Sasabak na naman ito sa gyera bukas.
"Maaga pong umalis mga magulang mo, ma'am" tango lamang ang iginawad ko kay Ate Lyn.
"Ah nasa kwarto si Pierre" dagdag n'ya
Halos magdugtong ang aking kilay, naiwan siya sa bahay?
"Kumain na ba?"
"Tulog na po ma'am"
"Ayan ka na naman sa ma'am Ate Lyn, fire nalang. Hindi naman ako yung nagpa-pasweldo saiyo eh"
Nahihiya siyang tumango. Totoo naman na hindi nila ako kailangan tawaging ma'am, dahil una sa lahat hindi naman ako teacher at hindi ako ang nagpapa sweldo sa kanila.
Umakyat akong muli sa kwarto ng kapatid. Ngunit dahan dahan muna ako sa pag galaw Pierre upang tignan siya.
Nang makasiguradong mahimbing ang kaniyang tulog at may sapat na gatas at cookies kaniyang table ay lumabas na ako sa kaniyang kwarto.
Tila ako ay isang lasing na tao na naglalakad tungo sa aking silid upang ipagpatuloy ang mga gagawin.
I spent my time reading and search. When i look at the time it's already 11 pm, before i eat i'll just finish this first.
My brain, back and fingers hurts.
But I need to finish this. Submission na bukas kung hindi, yare ako sa terror teacher ko.
I wake up because of the heat.
I open my eyes to see where the heat is coming from Sun. Oh, hell it's because of the sun! What time is it?
Rise and Shine ...
It's 7:48 AM!
LATE NA NAMAN AKO NETO!
Agad akong pumasok sa banyo para maligo ng mabilisan, mukhang hindi ako makakakain nito. Habang nasa shower naalala kong hindi pa naka print ang research ko!
A-ahh! nakatulog ako kagabi!
Habang may shampoo pa sa ulo nagtapis ako at kinuha ang toothbrush ko. Lumabas ako sa banyo para kunin ang laptop ko at i print na ang mga files .
while brushing my teeth, I printed my files. Multitasking na naman.
Naku ...naku ... nakuuuu
Lagot talaga ako sa terror teacher namin.
Sht pano pabilisin ang pag-print at pabagalin ang oras?.
Wait what? Ano-ano nalang ang iniisip ko.
Panay silip ko sa may printer. Sana hindi maglokooo please... Dalian na shemay late na ako.
Nang sinusuot kuna ang vest ng uniform ko sinilip ko na naman ang printer dahil hindi ko na ito naririnig na umaandar.
Nilapitan ko ito at...
KAKASABI KO LANG !
BA'T NGAYON PA?
SHUTA SIRA ANG PRINTER?
Lahat ng kamalasan sa mundo ay nasalo ko. Hindi naman ako magaling sa ganito.
Binitbit ko ang loptop ko upang tignan ang printer ng parents ko, sana may ink sana please maging mabait ka naman ngayon god.
Good thing meron!
Thank you ang lakas ko ata kay Lord!
Kaagad ko itong kinonekta para makapag print na, lumabas ako sa kwarto nila upang ipagpatuloy ang pag bibihis ng makasalubong ko si Ayo.
"HAHAHAH, anong ayos yan? Uso yan te?" Inirapan ko sya,pinasadahan ko nga rin ng tingin ang aking itsura
"Nagmamadali nako, mamaya nalang " nilampasan ko na sya,mukha nga naman akong timang sa ayos ko.
Bukas na vest, isang medyas at mapaka gulo ng basa kong buhok.
Pinagmasdan ko ang aking sarili
Anong klaseng mukha to!
Ang ganda...
HAHAHA bakit ko naman i da-down sarili ko, eh sa maganda naman talaga ako. char
Pinagpatuloy kuna ang pag-aayos at binalikan na agad ang mga pini print ko.
"Wala bang ibibilis ito? parang pagong, nauna pa akong natapos ". umupo ako sa kalapit na upuan
Ilang minuto pa ay tapos na.ah finally.
Kinuha ko na ang mga iyon at inilagay sa Envelope, dirediretso ako sa garahe upang makapunta ng mabilis sa school.
When i check the time its 8:39 na, that's good i have few more minutes. Makakahabol pa ako.
Pinaharurot ko ang aking sasakyan hindi na alintana kung sumisingit nako sa mga daanan ng mga sasakyan .
Binu businahan nila ako dahil sa bawal kong ginagawa, but duh?.
Malalate nako mga teh kung kayo kaya, gagawin ninyo rin to.
Nang makarating sa parking lot ng school ay tumakbo nako papuntang room. I know it's unlady like but i don't care as long as i'm not late.
Hinihingal ako ng pumasok sa room dire-diretso kaagad akong umupo at ipinikit ang mga mata . Naiis kong ma relax ang aking paghinga.
"Mukha kang timang, para kang aso " pagbubwisit ni Vanilla sa akin .
"Ikaw kaya tumakbo may mumukha ka namang asong ulol"
Pagbabalik ko sa kantyaw ko.
"Bat ka ba tumatakbo?" Usyoso niya.
"Baka siguro late nako, pero bat wala pa si ma'am past 9 na oh" turo ko sa aking relo.
"Ha? san mo ba nabili yan?" hinawakan niya pa ang aking kamay upang tignan
"Regalo mo yan bobo, nung Christmas ngayon ko lang nasuot" nakangiting tugon ko.
"Haha! gaga ka talaga!" Patuloy sya sa pag tawa. lumingon ako dahil nakakahiya sa mga kaklase namin .
Ngunit bakit kami lang ang nandito? kakaunti palang, may nagbabasa sa gilid at karamihan tulog.
"Bat kaunti lang tayo? tska bat tulog?" kumunot ang aking nuo dahil sa ako ay naguguluhan
"Advance yung relo mo gaga " at napahawak pa siya sa kanyang tiyan sa kakatawa
"Si Ma'am Alarcon?" Tanong ko dahil hindi ko parin talaga maintindihan
"Vacant ngayong umaga diba kasi nga may seminar sila, napano kaba biglang ambobo mo?"
Nawala sa isip ko!
Sht oo nga pala
Ambobo ko talaga, anong schedule ba nakita ko?
Hindi pa naman ako nakakain sa pagmamadali. Nauwi lang pala sa wala , sayang effort.
"Tama na kakatawa, happy pill muna naman ako " pag-awat ko sakanya, nakaka bulabog na ang pagtawa nya.
"Woi tama na ,para kang demonyo" sabi ko
"Nakakatuwa mga kagagahan mo eh"
"Samahan mo nalang ako sa canteen, di ako nag breakfast "
Hinatak ko sya palabas ng classroom, direstso sa canteen.
"Ah, Fire? Matulog ka narin" pahabol na sabi ni Nana
Well i guys it's bed time, I'm a little tipsy with the wine. May hinalo bang vodka ang gaga?
If there is she's really insane, and about my college years I'm so unlucky. Lahat ata ng malas nasalo ko.
It's kinda embarrassing but I'm learning from it, it's not failure if you're learning from it. It's called success, I guess.
And i learned a lot from my failures and from my darkest past
To be continued