რამოდენიმე დღე გავიდა საავადმყოფოში არსებული ამბის შემდეგ, ყველაფერი მის კალაპოტში მიედინება, გარდა ერთი რამისა
ეს ფეი იყო
ძალიან უცნაურად იქცეოდა, თითქოს სრულიად შეიცვალა, ამასთან ერთად ორეულზეც არაფერი გაგვიგია, თითქოსდა აორთქლდა
ეს უნდა გამხარებოდა?
აქ რაღაც ხდებოდა, მაგრამ არ მესმოდა რა, უკვე ყველამ იცოდა ჩემზე და ფეიზე, მშობლებსაც კი უთხრა, ეს ყველაფერი კარგი იყო, უნდა ყოფილიყო, მაგრამ მე ეს არ მომეწონდა
ჩემს უკმაყოფილებაზე არაფერს ვამბობდი ან უბრალოდ ვერ ვამბობდი, რადგან ყოველი საუბრის წამოწყებისას მისი სურნელი მაბრუებდა და მეტყველების უნარს მაკარგვიებდა
დღეს დღე მიყვებოდა და ვხდებოდი რომ მის მიმართ ჩემი სიყვარული უფრო მყარდებოდა, მასზე უფრო დამოკიდებული ვხდებოდი
ვცდილობდი ეს ჩემი სურვილები მომეთოკა და მას ზედმეტად არ შევხებოდი, მაგრამ ის უბრალოდ არ მაჩერებდა და ამას თამამად მთხოვდა
დღევანდელი დღეც ყველასგან დიდად არ განსხვავდებოდა, სკოლაში მისულს ყველასი ყურადღება ჩვენზე იყო
თავიდან მეგონა ეს ფეის დიდად არ მოეწონებოდა, მაგრამ ისევ შევცდი, ის იდეალურად ერგებოდა ამ ყველაფერს და მოსწონდა კიდეც
ბრისთან ჰეილისთან და ჯიჯისთან დიდ დროს ატარებდა, გრეგორისიც არ ეშინოდა, პირიქით უფრო თამამი და უშიშარი გახდა
მისი ქცევები დღითიდღე მაკვირვებდა, მაგრამ ასევე მომწონდა, მინდოდა მისი ნამდვილი სახე ყველასთვის დაენახა, დაენახათ სხვებს თუ როგორი ძლიერი იყო
- ძმაო არ მჯერა რომ ამას ვამბობ, მაგრამ საუკეთესო წყვილი ხართ
ზეინის ასეთმა სიტყვამ უფრო თავდაჯერებული და ამაყი გამხადა, ნამდვილად რომ ფეი საუკეთესო იყო იმ გოგოებს შორის ვისაც ოდესმე შევხვედრივარ
ამაზე საუბარში გამახსენდა რომ დღეს ფეი ჩემტან რჩებოდა, ამის გახსენება და ჩემი ჩუმი ღიმილი ერთი იყო
- როგორც ჩანს წინ ცხელი ღამე გელოდება
- შეიძლება
ჩემს ნათქვამზე სულ დამავიწყდაა რომ ჰარიც აქ იყო და ამ ყველაფერს იგონებდა, მისკენგავიხედე და მის მკვლელ მზერას შევხდი
ცოტა არ იყოს შემეშინდა, ის ჯერ კიდევ ეჩვეოდა ჩვენს ასეთ ურთიერთობას, ცოტა არ იყოს მაეჭვებდა, მაგრამ ის ხომ მისი ძმა
როგორც ჩანს ჰარი ამ მხარეს არ მენდობოდა, მაგრამ მე ფეის არასდროს მივაყენებ ტკივილს, მე ის საკუთარ თავზე მეტად მიყვარდა
- ჰარი შეგვიძლია ვისაუბროთ
ყველასი ყურადღება ჩვენზე იყო, მაგრამ ყურადღება მე თვითონ არ მიმიქცევია, ჰარიც იმავე აზრზე იყო ამიტომ უხმოდ ჩამოვშორდით ყველას და მარტო არსებულმა საუბარი დავიწყე
- არ აპირებ მაგ მზერის მოშორებას ჩემთვის?
- როგორს გულისხმობ მაინტერესებს?
- თითქოსდა ჩემი მოკვლა გინდა
- შეიძლება ასეც არის
- ჰარი მე მას არასდროს არ ვატკენ გულს მინდა რომ ეს გაიგო, მე ის მიყვარს
ჩემს ნათქვამზე დანებებულმა ღრმად ჩაისუნთქა და მე შემომხედა, ამ მზერაში კი ნამდვილად არ იყო ისეთი როგორითაც ძველად მიყურებდა
- უბრალოდ არ მინდა კიდევ ერთხელ ვხედავდე როგორ მაკვდება ხელებში, ამას ვეღარ გადავიტან
- პირობას გაძლევ რომ საკუთარი სიცოცხლის ფასად დავიცავ
- იმედი მაქვს ლიამ, ვხედავ როგორი ბედნიერია შენს გვერდით და არ მინდა ეს წაერთვას
მეც მაგის იმედი მქონდა, რომ ის იმედი არ ჩაჰქრობოდა რომელიც მის თვალებში ასე იდუმალად კაშკაშებდა
***
სკოლის წინ ვიდექი და ჩემს ანგელოზს ველოდებოდი, რომელიც მთელი დღე ჩემი იქნებოდა, სამწუხაროდ ბოლო დროს ერთამანეთს ვერ ვხდებოდით, რის მიზეზიც თვით ჰარი იყო, ახლა კი როდესაც სიტუაცია დალაგდა, მასთან ყოფნა მთელი დღის მანძილზე შემეძლო
- ლიამ
ანგელოზის ხმა გავიგონე თუ არა მისკენ გავიხედე და მის მომღიმარ სახეზე ღიმილით ვუპასუხე,ჩემტან მოვიდა და კოცნა მაჩუქა
- როგორი დღე გქონდა?
- მოსაწყენი ამ დრომდე
მის ნათქვამზე გამეღიმა და როგორც ჯელტმენმა მანქნის კარები გავუხსენი, სიცილით თავისი ადგილი დაიკავა, მალევე გვერდიტ მივუჯექი და სახლის გზას დავადექით
გზაში არც ერთს არ ამოგვიღია ხმა, მხოლოდ მისი ტკბილი სურნელი მყოფნიდა სრული იდილიისთვის, არც თვითონ იღებდა ხმას და ამ ლამაზ სიჩუმეს არ არღვევდა
***
მთელი დღე იდეალურად მიდიოდა, ამაზე მეტსაც ვერ ვინატრებდი, მასთან ერთად დროის გატარება საუკეთესო რამ იყო
- ლიამ
ფეის შევყურებ რომელსაც მისი თავი ჩემს კალთაში ედო და მისი ლამაზი ჭრელი თვალებით მიყურებდა, უეცრად კი მისი ტუჩები ვიგრძენი
კალტაში ჩამიჯდა და ხელები მხრებხე მომხვია, მისმა ასეთმა სითამამემ კიდევ ერთხელ გამაოცა
- პატარა
ჩუმად წარმოვთქვი და მის ლამაზ სახეს დავაკვირდი, როგორ მინდოდა
უეცრად სახე შეეცვალა და თვალები ძლიერ დახუჭა
მომშორდა და ძირს დავარდა, დავინახე სახე ტკივილისგან როგორ დაემანჭა
- ფეი
მასთან მივედი და მისი დახმარება ვცადე რა დროსაც ამომხედა და...
- ლიამ
ეს ხმა
ეს ის ხმა
მთელი ამ დროის განმავლობაში, აი რა მაწუხებდა
- ის აქა ლიამ
მისი ხმა სინამდვილეში მაბრნებს და ყველა იმ ემოციისგამ მათავისფლებს
- ლიამ ის ჩემშია, მინდა კარგად მომისმინო ცოტა დრო მაქვს
მისი ხმა კარგად არ მესმოდა, ყურები დახშული მქონდა, მაგრამ მაინც ვხდებოდი მის მიერ წარმოთქმულ სიტყვებს
- მას ჩემი ადგილის დაკავება უნდა ლიამ, პირველივე სავსე მთვარის დროს საბოლოო ციკს შეასრულებს და მე მომკლავს
როდესაც ბოლო სიტყვები წარმოთქვა შოკში ავღმოჩნდი
მას ვერ დავკარგავდი, ეს უბრალოდ შეუძლებელი იყო, მე ჰარის დავპირდი, დავპირდი
- როგორ უნდა შევაჩეროთ?
- ეცადე და მისი ბოლო რიტუალი შეაჩერე, ის ყველას მოგკლავთ ლიამ
მის სიტყვებზე რეაგირება აღარ მქონდა ისე ვიყავი შოკში
- ეცადე ისე მოიქცე თითქოს ახლა არაფერი მომხდარა
- ამას ვერ გავაკეთებ
- დამპირდი ლიამ, დამპირდი რომ ამას შეძლებ და ყველას გადაარჩენ
- მე რომც ეს შევძლო შენ რა მოგივა?
- ჩემზე ნუ იდარდებ ყველაფერი კარგად იქნება
ამბობს და მიღიმის, თითქოს მემშვიდობება, არადა ის ნამდვილად მემშვიდობებოდა
ვიგრძენი სხეული როგორ მოუდუნდა და ძირს დაცემა დაიწყო, მეც დაცემას გადავარჩინე და ხელში ავიყვანე
საწოლზე დავაწვინე და ოთახი დავტოვე
ისეთ გაუგებრობაში ვიყავი რომ უბრალოდ ვერ ავღწერ
ის ფეი რომელიც ასე მიყვარდა, რომელიც ასე მითბობდა გულს, რომელიც თავს ადამიანად მაგრძნობიებდა
მისივე ორეულის ტყვე იყო
ახლა ჩემს ოთახში რომელიღაც არსებას ეძინა და არა ფეის
მე მთელი დროის მანძილდე მასთან ვიყავი და არა ფეისთან
მას მე პირობა მივეცი რომ მას გადავარჩენდი, ამ ყველაფერს კი ასე მარტივად ვერ გავაკეთებდი
არ მინდოდა ყველასთვის მეთქვა და მთლიანი გეგმა წყალში ჩამეყარა
არ ვაპირებდი ჩემი სულელური შეცდომის გამო ფეის რამე მოსვლოდა
ახლაც ჩამესმის მისი სახელი თუ როგორ მიძახდა, თუ როგორ მომმართავდა
ისიც კი ვერ მოვახერხე რომ მისთვის მეთქვა თუ როგორ მიყვარდა
თავი ჩავხარე და მწარედ ქვითინი დავიწყე
- მაპატიე, მაპატიე, რომ ვერ დავინახე
ნეტავი დროის უკან დაბრუნება შემეძლოს, ნეტავი მისი დაბრუნება შემეძლოს
ფეხზე სწრაფად წამოვდექი და სახლი დავტოვე, დახმარებ მჭირდებოდა, შეიძლება ყველასთვის ვერ მეთქვა, მაგრამ მას შეეძლო ჩემი დახმარება, ამას მარტო მე ვერ გავაკეთებდი
ის ფეის კარგად იცნობდა, იცოდა როგორ უნდა დაგვემარცხებია ეს კოშმარი და გადაგვეჩინა ის, თხელ და სამუდამოდ
ტელეფონი ავიღე და სწრაფად დავურეკე
- სასწრაფოდ უნდა შევხდეთ....ფეის ეხება....კარგი, მისამართს მოგწერ
კიდევ ერთხელ შევამოწმე ფეი და სახლი დავტოვე, მანქანაში ჩავჯექი და დანინულების ადგილისკენ წავედი
ნამდვილად არ მეგონა თუ ასეთი თავგადასავალი დამხვდებოდა, მაგრამ მომწონს რდესაც იმ ადამიანისთვის ვიბრძვი ვინც ასე მიყვარს
ჰარის პირობა მივეცი რომ ფეის დავიცამდე, მანამდე ის უნდა გადამერჩინა და ამას ყველაფრის ფასად გავაკეთებდი
ადგილზე მივედი და სახეში შევხედე
- გისმენ პეინ
მკითხველებს მოგმართავთ, სამწუხაროდ მომიწია ტელეფონიდან კომპიუტერზე გადასვლა, ამიტომ შეიძლება ცოტა ცვლილებები შეამჩნიოთ, იმედი ეს დიდ ყურადღებას არ გამოიწვევს
hope you like it ❤️❤️♥️