If only you would let me love you the way that you need to be loved,
You would see that I can fill your heart with the passion and tenderness
that has been so brutally deprived from you soul.
If only you would let me love you the way that you need to be loved,
You would automatically be able to feel all of the love and care
that I have for you without me even saying a word.
If only you would let me love you the way that you need to be loved,
You would believe me when I say those three marvelous words
cause the truth of the matter is... I love you! Always have, always will.
Baby I know you've been hurt on various unbearable occasions,
but if only you would let me love you the way that you need to be loved,
You would see that I can take all that pain away.
All the words in the world and all the stars in the galaxy
couldn't say how much love is in my heart and reserved just for you,
but if only you would let me love you the way that you need to be loved,
is when you would trust these words as they leave my lips and imprint on your wounded heart.
Baby I wanna be the one that you confide in
When you feel like you've hit rock bottom.
I wanna be the one you call your morning, noon, and night,
Cause not a day goes by when you're not the one I'm thinking about.
If only you would let me love you the way that you need to be loved,
You would know that my heart is forever yours and no one else's.
All I ask is that you let me love you the way that you need to be loved.
(by King)
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
.
.
.
.
.
LUMIPAS ang mga araw na hindi namamalayan ni Trisha.
Everyday is a new day for her.
She felt different.
She felt at ease with Gray.
Payapa na ang kanyang isipan.
Hindi na niya naiisip pa si Aaron.
Araw araw siyang masaya.
Bawat minuto kasama si Gray, lagi siyang nakangiti.
Napapatawa siya nito sa bawat kalokohan nito, bawat kapilyuhan.
They made love, every night, everyday kapag naiiwan sila sa penthouse.
Ito ang lagi niyang kasama saan man magpunta.
Ito na ang naging photographer niya lagi saan man sila mamasyal.
Mas nakilala niya pa ito ng husto at hindi siya nahihiyang ipakita rito kung ano siya.
Nang malapit na siyang babalik ng Manila, dahil two days nalang tapos na ang bakasyon niya.
Nagpasama siya rito mamili ng pasalubong.
Dinala siya nito sa ION Orchard para don mamili.
Habang nasa loob siya ng Charles and Keith habang tumitingin ng bag, nagpaalam ito saglit sa kaniya na pupunta ng rest room.
Pumayag naman siya.
Ngunit inabutan na ito ng kalahating oras,hindi pa nakabalik.
Nagtataka na siya.
Nabayaran na niya ang napiling handbag, wala parin ito.
Lalabas na sana siya ng store na yun nang bigla itong sumulpot sa harapan niya.
"Sorry love. Crowded ang restrooms." anito na pinagpawisan pa.
"Masama ang tiyan mo?" tanong niya rito.
Hindi pa naman sila kumakain ng lunch.
"Medyo eh. Sorry. Nakabili ka na?"
"Yes. And i'm hungry." aniya.
"Baba tayo sa food court. Anong gusto mo?"
"Chicken rice please. Sobrang nagustuhan ko ang chicken rice ng Singapore."
Natawa ito.
"I know right. Mura na, masarap pa."
Naglakad sila sa papunta sa food court. Nadaanan pa nila ang mrt station sa loob ng mall.
Sumakay sila ng escalator pababa sa food court.
"Anong kakainin mo?" tanong ng dalaga rito.
"Ikaw." sagot din agad nito.
"Mamaya mo na ako kainin love." aniya rito.
Gustong gusto niya nakikita itong excited kapag ang usapan ay about na sa paborito nito.
"Then, chicken barbecue nalang and salmon soup. Tapos dessert ko ikaw."
Natawa siya.
Humalik ito bigla sa pisngi niya.
"Hmm, nakakalibog ang tawa mo love." bulong nito.
Napailing na lamang siya.
Pagkababa nila, makikita agad ang food court ng mall.
Namili agad sila ng kakainin habang panay kwentuhan. Hanggang sa kumakain na sila, wala parin silang tigil sa kung ano ano nalang na usapan.
Kapag kasama ito, hindi sila nauubusan ng topic.
"Love, mamaya sasamahan ko si Tita Irene. May kukunin raw siya sa bahay ng coworker niya."
"Okay. Anong oras?"
"Pagkabalik natin. Mamaya pa dating ni Dad galing Germany eh."
"Hindi na ako sasama. Need ko pa ayusin mga pinamili ko." aniya.
"You will be alone. Okay lang sayo?"
"Oo naman. Saglit lang naman kayo mawawala diba?"
Tumango ito.
Pagkatapos nila kumain, namili pa uli sila bago umuwi.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
NAG-aayos ng maleta si Trish nang marinig na may dumating.
Akala niya bumalik na agad si Gray at ang ninang niya kaya lumabas agad siya ng silid.
Ngunit nagulat siya nang makitang nakatayo sa living room ang isang matangkad na brunette. Hawak pa nito ang handle ng luggage nito.
"Excuse me?" aniya rito dahil baka nagkamali ito ng pinasok na unit.
Napalingon ito sa kaniya.
Nagtanggal ito nang suot na sunglasses at taas kilay na tinitigan siya from head to toe at pabalik.
Bigla siyang nanliit sa sarili nang makita kung gaano ito ka sosyal kumilos at sa pananamit.
Napakaganda pa nito.
Parang kakalabas lang nito ng hair salon sa sobrang ayos ng buhok nito.
Matangkad na nga ito, nadagdagan pa dahil sa suot nitong high heels.
Siya na nakapaa, nakasuot ng sweatpants at tshirt, nagmumukha siyang alalay nito.
"Hi." ngiti nito.
At kahit ngiti nito, napaka perfect.
"Hi." ganti niya.
"I'm sorry, but who are you?" tanong nito.
"I'm Trisha."
"Trisha? I haven't heard about you from Gray. Talking about Gray, where is she?"
Bigla siyang nainis paano ito magtanong.
"She's not here. May i know who you are?"
Naglakad ito palapit sa kaniya na parang naglalakad lang sa runway.
"I'm Natalie, Gray's fiancé."