ვიგრძენი მთელ სხეულმა როგორ დაიძაბა, პანიკაში მყოფი უკვე კონტროლს ვკარგავდი
სხეული მითრთოდა და შეძლებისდაგვარად ვცდილობდი ფეხზე დავმდგარიყავი, ვგრძნობდი ყოველ მოახლოებულ წამს როგორ ვიხევდი უკან
ამ ყველაფერს რიტმში ვაკეთებდი, მანამ სამან არ მომიწია გაჩერება და კედელზე აკრული არ დაველოდე ჩემს განაჩენს
მე ეს არ დამიმსახურებია, მე არაფერი დამიშავებია რომ ეს ხდება ჩემს თავს
,,ძალა უნდა მოიკრიბო"
უცებ მესმის შინაგანი ხმა და ჩემს წინ აკრულ სხეულს ვაკვირდები რომელიც მგელივით მიყურებს
მის მოახლოებას ველი და როდესაც ეს ხდება, სუსტ წერტილში ფეხს ვურტყამ
ტკივილისგან კვნესის და უკან ვარდება, მეც დრო ვიხელთე და კარებთან მივედი, რომელიც ჩემდა ბედად ჩაკეტილი იყო
- ასე ადვილად ვერ გამექცევი
მესმის უკან მისი შემზარავი ხმა და ძლიერი ხელებს რომელიც ძირს მაგდებენ
- თავი დამანებე ცხოვრელო, რატომ მე? რატომ ამდენ გოგოში მე?
- რადგან შენ განსაკუთრებული ხარ
მკლავებში მწვდება და ლოგინზე მაგდებს, მეც ვეღარ ვუძლებ და ტირილს ვიწყებ
- ნუ ტირი პატარა, მალე ორივე კარგად გავერთობით
მეუბნება და ცდილობს მაკოცოს რაზეც არაფერს იღებს ჩემგან
ვცდილობ შევეეწინააღმდეგო და ეს ყველაფერი გავაჩერო მაგრამ ძალა ყოველ წამს მეცლება და მეც ნელნელა ვნებდები
უცებ მესმის კარის მეორე მხრიდან ხმას
- მიშველეთ
ბოლოს როგორც იქნა ძალა მომეცა და ბოლო ხმაზე ვიყვირე
როგორც ჩანს მეორე მხირიდან არსებულმა პიროვნებამ გაიგონა
- ფეი შენ ხარ?
ეს ხმა, ეს ლიამი იყო, მინდოდა მეყვირა მაგრამ მისი ბინძური ხელები პირზე ამეწებნენ და გაჩუმება მაიძულეს
- კიდევ ერთხელ ხმას ამოიღებ და ძალიან გატკენ
მის ასეთ მიქარაზე ცრემლებმა უფრო იმატა მაგრამ ორივესი ყურადღება კარებმა მიიპყრო რომელსაც დიდი ძალა აწვებოდა და მალე ვიღაც ამ კარს შემოამტვრევდა
როგორ ვიფიქრე კარი ლიამმა შემოამტვრია და დაინახა რაც ხვდებოდა
მისი თვალები გაშავდა, თითქოს სხვა პიროვნებად იქცა, გრიგორის ხელი დაავლო და მისი ცემა დაიწყო
- ლიამ გაჩერდი!
ჩემს ხმას არანაირი რეაქცია არ ქონდა მასზე
- ლიამ!!
ბოლო ხმაზე ვიყვირე რაზეც მე შემომხედა და გაჩერდა , როდესაც დაინახა რა დღეშიც ვიყავი მას მოშორდა და ჩემთან მოვიდა
- კარგად ხარ? რამე ხომ არ დაგიშავა?
მხოლოდ თავი გავაქნიე და მის მკლავებს მივენდე
- გთხოვ სახლში წამიყვანე
არაფერი უთქვამს უხმოდ ხელში ამიყვანა, ყველასგან ჩუმად და გაუფთხილებლად ამ ყველაფერს მომაშორა
მანქანაში ჩამსვა და ქვემოთ დაიხარა, უკვე ამდენი ტირილისგან მთვლემდა მაგრამ მაინც ვიგრძენი მისი ხელი რომელიც თმებზე მეფერებოდა და მისი სიტყვები რომელიც გულს მიმთელებდა
- არავის მივცემ უფლებას რომ ზიანი მოგაყენოს
ბოლოს ვიგრძენი როგორ გამიტაცა მისგან სიბნელემ
ლიამ p.o.v
თვალებს ვერ ვუკერებდი რომ იმ ნაბიჭვარმა ხელი დააკარა ამდენი რამის შემდეგ, გაბედა და მას ხელი დააკარა
სახლში არ მიმიყვანია, ჩემთან წავიყვანე, ნამდვილად არ მინდოდა მისი მშობლების ამდენ კითხვაზე უფრო გამერთულებინა საქმე
ისე ვიყავი მის ყურებაში გართული რიმ ვერც კი გავიგე ტელეფონის ხმა
- ჰარი, რამე მოხვდა?
- ფეი სად არის?
- ჩემთანაა, ცუდად გახდა და წამოვიყვანე
- ის ნახა, არა?
- სამწუხაროდ აქ იმაზე მეტი მოხვდა ვიდრე უბრალო შეხედვა
- რას ნიშნავს იმაზე მეტი მოხვდა ვიდრე უბრალოდ შეხედვა?
- ჰარი ყველაფერს ხვალ მოგიყვები, უბრალოდ ახლა მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია რომ ახლა ფეი კარგად არის
- კარგი, გაუფრთხილდი
- რათქმაუნდა
ტელეფონიც მაგიდაზე დავდე და ყავა მოვიმზადე, ნამდვილად ვიცი რომ თვალს ძილი არ მიეკარება
ყავით ხელში ფანჯარაში ვიყურებოდი და ყველაფერზე ვფიქრობდი
ასე უბრალოდ ამ ორეულის ერთად გრეგორის გამოჩენაც უცნაური იყო
ნუთუ ამ ორ ფაქტს ერთმანეთთან რამე საერთო ჰქონდა
უკვე მერამდენე დღეა რაც ეს ყველაფერი ხდება და არ მჯერა რომ ამ ყველაფრის ცენტრში ფეია
უკვე გონება არეული მქონდა, ამდენი ფიქრისგან გავგიჟდებოდი
რამე უნდა გამეკეთებინა და ეს ყველაფერი გონებიდან უნდა ამომეგდო
წვეულებაზე დაბრუნებაც კი გავიფიქრე სანამ მაცნობ სხეულს არ მივკარი თვალი რომელიც ფანჯრიდან შევამჩნიე
ფეი იყო და მე მიყურებდა, სწრაფად ოთახში გავედი და შევამოწმე იქ თუ იმყოფებოდა
როდესაც მისი მძინარე სხეული დავინახე გულს მომეშვა მაგრამ წამებში ფანჯრის წინ ვიდექი და მისი ორეულს სხეულს დავაკვირდი
ხელში დანა ეჭირა და მიღიმოდა, ხელი აიღო და დანა ზემოდან გადაისვა
ამ დროსაც ოთახიდან ფეის კვნესის ხმა გავიგონე
სანამ მასთან მივიდოდი ორეულისკენ გავიხედე რომელიც მიღიმოდა და დაჭრილი ხელით გზას მიყვებოდა თითქოს არაფერი მომხდარიყო
სწრაფად მივედი ფეისთან და ხელს გავაკვირდი, ზუსტად იმადგილზე სადაც დანა დაისვა
- ლიამ
მის ხმას გონზე მოვყავარ და თვალებში შევყურებ
- რა ხდება?
- ის აქ იყო
- და ეს რას ნიშნავს?
არ ვიცი რას ნიშნავს, არ ვიცი რას ცდილობს, არ ვიცი როგორ დაგეხმარო
ძალიან დაბნეული და ამ დაბნეულობისგან განრისხებული ვარ
თავი ასეთი უსუსური არ მიგრძვნია, ასეთი სუსტი და გამოუსადეგარი არ მიგრძვნია
- ლიამ, გესმის ჩემი
- რამე თქვი
- ხელის დამიმუშავებ-მეთქი?
- კიკი ახლავე
სწრაფად წამოვდექი და პირველადი დახმარების ყუთი ავიღე სააბაზანოდან და მასთან დავბრუნდი
ხელის დამუშავებისას მის მზერას ვერ ვიშორებდი რაც ძალიან მაბნევდა
დამუშავებისთანავე მოვშორდი და სააბაზანოში შევედი
სარკეს შევხედე და ყველაფრის გახსენება დავიწყე
მას ნამდვილად ჩაფიქრებული ჰქონდა რაღაც რაც ფეისთან იყო დაკავშირებული, თუ ამისთვის გტეგორიც დასჭირდა, მაშინ უფრო ძლიერი და ჭკვიანი ვიდრე მგონია
უკან დავბრუნდი და ფეის მინახულება გადავწყვიტე, მაგრამ ოთახში არ იყო
სწრაფად გავედი სასტუმრო ოთახში, მაგრამ არც იქ დამხვდა, ბოლოს ხმა მომესმა სამზარეულოდან, სადაც ნამდვილდ არ მოველოდი თუ იქნებოდა
- ფეი?
- გისმენ, რამე მოხვდა?
- აქ რა გინდა წადი დაისვენე მე გავაკეთებ
- არაფერია, მხოლოდ ჩაი მინდოდა
და ჩაის ჭიქაზე მიმანიშნებს და გემრიელადაც მიირთმევს
მისი ეს ქცევა მაკვირვებს, ახლახანს ის დაჭრეს და არა უბრალო ადამიანის მიერ არამედ საკუთარი ორეულის მიერ ის კი იმის მაგივრად რომ ნერვიულობდეს, მშვიდად ჩაის მიირთმევს
- ფეი კარგად ხარ?
- კი, რატომ კითხულობ?
- უცნაურად იქცევი
- როგორ უცნაურად?
- შენი გაუპატიურება სცადეს და არაფერს ვამბობ ორეულს რომელიც დაგსდევს რომ ცხოვრება დაგინგრიოს, შენ კი აქ მშვიდად ჩაის მიირთმევ
ბოლო სიტყვები ხმამაღლა წარმოვთქვი რაზეც შეხტა, მას რომ დავაკვირდი უკან დახევას არ აპირებდა
- და რა გინდა რომ გავაკეთო? მეც საკუთარი თავი დავისერო და ვაჩვენო რომ მისი არ მეშინია, ან საერთოდ გრეგორი რომ მისი მოყვანილია ამას ფიქრიც არ უნდა, შენი აზრით აქ რომ ასე მშვიდად ვარ, არაფერს ვფიქრობ?
ფეხზე დგება და გასასვლელისკენ მიდის, მეც მის წინ სწრაფად ვდგები და გასვლის უფლებას არ ვაძლევ
- ლიამ გამიშვი
- არა
- გამიშვი-მეთქი!!
- მე კი არ ვაპირებ შენს გაშვებას
- რატომ? რატომ არ მანებებ თავს? რატომ ყოველთვის იქ ხარ სადაც არ უნდა იყო? რატომ ხარ ასე ახლოს ჩემთან?
- შენია აზრით მე ვიცი? აზრზეც არ ვარ რატომ მინდა შენთან ყოფნა, აზრზეც არ ვარ რატომ მინდა დაგეხმარო, უბრალოდ გული ამას მიგრძნობს
- მართლა და როდის შემდეგ უსმენ შენს გულს ასე?
- ამის შემდეგ
მასთან მივედი და მის ტუჩებს დავეწაფე, მის ტკბილ და მომაჯადოვებელ
ფეი p.o.v
მისი ტუჩები ისეთი კარგი იყო რომ ვერ გავუძელი და კოცნაში ავყევი
ხელები კეფაზე მოვხვიე და თმებში შევუცურე, ვიგრძენი მისი ხელი ქვემოთ როგორ ჩავიდა და მაიძულა ფეხები მის წელზე შემომეხვიე
ისე ვიყავი გაბრუებული ამ ყველაფრით რომ ვერ ვხდებოდი რას ვაკეთებდი, მხოლოდ ერთი რამ იყო ჩემს გონებაში
ლიამი
მაგიდაზე ჩემომსვა და კოცნების დატოვება დამიწყო ყელში
- ლი..ამ
მისი სახელი მოსწყდა ჩემსბაგეებს, როდესაც წვა ვიგრძენი, მიკბინა, მან მე მიკბინა
- შენი კვნესა თქვს მაკარგვინებს
ჩემს ყელში სუნთქვა არეული ამბობს, რაზეც მეღიმება
- ზოგჯერ კარგიცაა კონტროლის დაკარგვა
Hope you like it❤️❤️♥️