NAPAKA RAMI kong iniisip dumagdag pa itong anak kong makulit.
Lumalaki na s' ya at nagiging pala tanong na rin. Ngayon palang ay hinahanap niya ang tatay niya.
Natatakot ako pag dumating na 'yong araw na iyon. Natatakot akong malaman n'yang hindi n'ya makukuha ang buong pamilya na hangad n'ya.
Hindi ko alam ang gagawin ko, Hindi ko na rin alam ang i alibi ko sa anak ko pag nagkataon.
Kung darating man ang panahong maiintindihan n'ya ay hindi ko rin alam kung saan makikita ang ama n'ya.
I need to call Vanilla, I'm so doomed. I have no more excuses to Vierre
Her phone keeps ringing, ringing and ringing. Why isn't she picking up?
Is she busy? It's not late naman.
But, all i got myself now. I need to be strong enough for Vierre.
I closed my eyes and I can see the past, I can still remember everything like it's just happened yesterday.
How i wish i can turn back the time. When we're just happy those time that we're just young and free.
Everything for me isn't okay, I'm still hurt. It's still hurt a lot.
"Ma'am, handa napo ang miryenda" Bahagya akong nagulat sa boses ng nagsalita. Nilingon ko iyon at nakitang si Grace lang pala.
"Sige, bumaba na ba si Vierre?" agad itong umiling.
"Tatawagin ko muna, ha. Pakihanda na lang yung miryenda sa porch" agad naman itong kumilos papuntang kusina.
Umakyat naman ako para tignan si Vierre. Alam kong nalulungkot ang anak ko dahil medyo napagtaasan ko s'ya ng boses kanina.
Pagkain lang naman ang katapat ni Vierre, mababaw lang ang kaligayahan n'ya. Kaya aayain ko na itong magmeryenda dahil tiyak kong gutom na siya.
Huminga ako ng malalim nang malapit na ako sa kwarto n'ya.
Dahan-dahan akong naglakad papuntang kwarto n'ya.
Sumilip naman ako agad sa kwarto n'ya dahil bahagya itong naka bukas. Nakita ko naman ang anak ko kakalabas lang galing sa banyo at tahimik na kumilos papuntang closet n'ya.
Mas pinili kong tumayo kesa pumasok upang makita ang gagawin niya, kumunot ang nuo ko dahil may inilabas itong isang kahon galing sa closet nya.
Nanlaki ang mga mata ko sa sumunod na nangyari... inihulog n'ya ang 100 pesos bill sa kahon na inilabas n'ya lang.
Nag-iipon ang anak ko!
She's freaking saving a money!
I should be proud about it but why I am feeling this way?
Why she's not telling me about her savings?
Bibilhan n'ya ba ako ng regalo? pero napaka layo pa ng Birthday ko.
Mother's day? tapos narin, mas lalo akong nagtataka sa mga ikinikilos nya may kinalaman ba ito sa ama n'ya ?
sh*t, oo nagtatanong siya kanina.
Mas lalo akong kinakabahan. Sa kabilang banda ay hindi n'ya naman kilala ang kan'yang ama.
Alam kong sabik na sabik pa naman ito sa kaniya, kahit hindi n'ya sabihin ay alam ko na nangungulila ito sa ama.
Na kahit masama ay naiingit siya sa bagong kaibigan niya na sinusundong mga daddy nila galing school.
Ayaw kong magsinungaling dahil napatalino at mature nitong kausap, baka nga sooner or later malaman nya ang set up namin.
At the age of 6 she's curious, that's making her a smart kid. She got her intelligence to me, well sort of dahil mas matalino naman talaga ang daddy n'ya sa akin.
I admit it wala syang namana sa akin, well she's paper white wile i'm morena. Maybe attitude?
Napaka hirap makipag argue kay Vierre, parang nakikipag diskusyon lang ako sa sarili ko.
Pero sa physically she got it all from-
"Woi" Napatalon ako sa tawag na iyon.
"Ma'am Chaka ah, namboboso ka para. Sandali kwarto ni Vierre 'to ah, Ma'am binobosohan mo ang sa- " Tinakpan ko ng mabilisan ang mabahong bungaga ni Sankyo.
Baka marinig kami ng bata ano pang isipin. Kaagad naman n'yang inalis ang kamay ko sa bunganga n'ya
"Ano ba! Ambaho ng kamay mo ma'am!" sabi pa niya sa akin at pinupunas-punasan pa ang labi na tila ba napaka baho ng aking palad.
"Alam mo bunganga mo lang 'yan Ayo" sarkastiko kong sagot sakaniya.
"Bakit ka ba narito ha? hindi bat may trabaho ka pa, eh nagrerelax kalang pala ah. Masumbong ka nga kay Nana" pananakot ko rito.
"Ma'am kung ganyan ka talaga noong pinanganak ka. judgemental mo agad, dapat naman talaga nasa mental ka. F.Y. I pinapatawag kayo ni Nana kase meryenda time na! tska tapos nako sa gawain ko!" sabay irap pa sa akin ng ingrata.
Sankyo is my childhood friend, siya lang kase yung kalaro ko noon. Mas bata ito ng 2 taon sa akin pero dahil anak ni Nana Selya ay sa amin narin ito nakatira.
Sanay na kami sa ganitong pag-uusap dahil siguro nakasanayan na
"Anong drama 'yan nag spy ka sa kwarto ng anak mo?" paratang nya sakin "Hindi ah! O.A kana-"
"Mommy?" iyon ang nagpatigil saking magsalita muli nilingon ko si Vierre
Naka tayo sa harap ng pintuan ilang hakbang lang ang kayo sa amin nitong si Ayo.
"Oh, baby i was about to call you. let's go it's meryenda time. I know your hungry" Inilahad ko ang kamay ko sakanya at tinitigan iyon kumunot naman lalo ang nuo ko sa mga inaata ng batang 'to.
Inaabot ko muli siya "let's grab a bite" kumbinsi kong muli at sa wakas tumango at kinuha na n'ya dahil nangangalay nako sa tagal ng titig nya sa kamay palad ko.
"I was about to call you" halatang nangiinis na naman itong babaeng ito.
Tinapunan ko siya ng marahas na tingin at walang nagawa kung hindi lumabi nalang.
Sabay-sabay kaming bumaba papuntang porch para doon mag meryenda, nangunguna ng umupo si Ayo at nag slice ng cake.
Oo, kasama naming magme-meryenda ang pangit na ito dahil daw ginugutom ko siya sa bahay ko.
Nagkukwentuhan kaming tatlo habang kumakain, at dahil may pagkapa-epal talagang taglay sa katawan si Ayo ay siya na naman bida sa pagkukwento nuong mga bata pa kami.
Napailing nalamang ako dahil binabaligtad niya ang kwento.
Masasabi kong mahal na mahal talaga ni Ayo ang anak ko. Well sino ba ang hindi magmamahal dito sa anak kong sobrang cute.
"Ahm,Vierre?" pag-agaw ko sa atensyon niya, "Yes mom?" Humahagikgik itong lumingon sa akin.
"You want to visit granmy and grandy?" tanong ko at ikinatuwa naman nya ito.
"YES! YES! YES MOM! I miss them I miss granmy and grandy " Tumatalon-talon pa ito habang ikinakaway-kaway ang mga kamay.
Siguro naman naka uwi na ang mga iyon. We need this break, my daughter needs this too.
"Alright, I will call them and i will take a leave. Continue eating" I kissed her cheeks and patted her head
Nilabas ko ang phone ko at tinawagan si Alice.
"Hello ma'am Fire?"
"Hello Alice, clear my schedule for 3 days" untag ko
"May i know the reason, Ma'am?" naguguluhang tanong n'ya sa akin.
"Vacation lang, Alice. Please clear it, thanks" pinatay ko na ang line at sunod na tinawagan sina Mama at Papa.
"Hello, bakit ba?" Bakit si Papa ang sumagot
"Uuwi kami d'yan ni Vierre, Papa" pag pabatid ko sa kaniya
"Here? Mansion?" naguguluhan n'yang tanong
"Yep, paki prepare na yung room ko at ni Vierre please"
"Are you sure, Fire?" nakakaramdam ako ng pag-aalangan sa boses n'ya
Huminga ako ng malalim, "Maybe it's time, Papa"
"Okay i'll hung up na at uuwi na kami ng Mama mo"
"Wait, nasaan ba kayo?"
"Pauwi na kami nag stop over lang kami sa may 7/11"
"Okay. Please be safe"
Pinatay na ni Papa ang call at bumalik ako sa porch para pagmasdan ang anak ko.
"Ano po sabi ni granmy and dy?" takang n'yang tanong
"Guess what?"
"What po?" she tilted her head as she asks me
"We're going to a Vacation!"
Tumalon-talon siya sa saya, I'm happy whenever my Vierre is Happy. Siguro nga ay nababago ng pagiging ina ang perspective natin sa buhay.
I'm more happy and contented now, but not for my daughter. I know she's missing her dad.
I suddenly felt bad for her, wala akong magawa. Wala akong masabi dahil natatakot akong mabasag ang puso n'ya. At anytime soon mawala na lang ang kislap sa mga mata n'ya.
"Go upstairs and prepare your things" I patted her head and kiss her forehead, she just nodded and gleefully run.
Nilingon ko naman si Ayo na umiinon ng juice. Bigla naman akong inirapan nito, bumuntong hininga nalamang ako at tumayo para maayos ko narin ang gamit ko para bukas.
Oras narin siguro para bumalik sa lugar na kinasusuklaman ko.
Kailangan ko ng harapin ang mga kinatatakutan ko .
Para sakin... at para kay Vierre.
"Ayos lang ba sa iyong bumalik na?" Napatingin ako sakaniya mukhang seryoso siya ngayon.
Saksi rin siya sa hirap at sakit na dinanas ko noon. Lahat ng paghihirap ko ay siya ang higit na nakaka-alam.
Tumango ako, "Kailangan na, lumalaki na si Vierre at nagiging pala tanong na"
Tumayo siya at bumuntong hininga. "Ikaw ang bahala" pagkatapos ay iniwan na ako
I need to move forward. Hindi pwedeng naka stock na lang ako sa nakaraan.
This is the first step i need to move on. Kailangan kong harapin ang lugar kung saan kami maraming nagawang memorya.
Ayaw ko ng magsinungaling kay Vierre, tila pinagka kaitan ko siya na lumigaya. Paunti-unti ipapaliwanag ko sa kaniya.
Sana kahit paunti-unti ay maintindihan n'ya at huwag na n'ya sanang kamukhian ang Daddy n'ya.
At sana darating ang panahon na mako-kontento na lang s'ya sa buhay at sitwasyon namin. At kung darating man panahong kinakatakutan ko ay mapatawad n'ya ako.
Kahit ang kan'yang ama ay mapatawad n'ya, alam kong daratin kami doon, ngunit gusto ko pang mahalin s'ya. Kapag na laman ni Ark hindi ko alam ang mga maaaring mangyari.
Alam kong sa una palang ayaw na sa kan'ya ng sariling Ama kaya nga ginagawa ko ang lahat para maging masaya s'ya sa piling ko.
I want to love her a little more, 'coz I can't do that one she's not little anymore.
To be continued. . .