Belinda's POV
Halos maghapon akong nag linis ng bahay para hindi makalanghap ng kung anong alikabok si Syrenity
Mas okay na yung siguradong malinis lahat
Pasalampak akong naupo sa sofa at ipinahinga ang aking likod
Mabuti pa at magpahinga kahit saglit tutal tulog pa naman din si Syrenity
Si Liandro naman ay mamaya maya pa ang dating dahil nasa trabaho
"Belinda how's Syrenity"
Nalingon naman ako sa nagsalita
Hindi na rin ako nagulat dahil alam naman nila ang password ng pintuan
"Ikaw pala Veronica,okay naman nasa kwarto nagpapahinga"
Nakangiti ko pang sabi ng sundan siya ng tingin palapit sa akin
Mabuti nandito siya para naman may makausap ako kahit papaano
"Mabuti naman kung ganun tama yun kailangan niya ng pahinga,teka bakit parang pagod na pagod ka"
Nag tataka pa niyang sabi
Sa tingin palang niya ay alam kong iba ang nasa isip nito kaya inunahan ko na siya ng pagtataray na kinatawa pa nito
Hayy nakuuu talaga ang utak!
"Naglinis kasi ako ng bahay dahil nga para makaiwas sa alikabok para kay Serene...hirap pag wala naman kami kasambahay at tsaka mas okay na ako yung gumagawa dito"
Natatawa ko pang sabi
Okay lang naman din sa akin kahit walang kasambahay kasi gusto ko ako yung nag aasikaso sa mag ama ko
Mas nabibigyan din ng time yung bonding naming pamilya
Thou gusto ni Liandro pero kasi nasanay na din ako sa gawain kong ito
"Yan kasi ayaw mo pa kumuha ng kasambahay o kaya tinawagan mo ako para sana natulungan kita hindi ba"
Maloko pa niyang sabi
Oo nga siguro next time tatawagin ko silang lahat para naman madami kaming mag linis sa bahay
"Oo naman sa susunod lahat kayo haha okay din yun para naman malinisan ang buong bahay"
Aniko habang inaayos ang buhok ko
Hindi ko naman napansin na nagulo na pala ito kakalinis ko
"Ay napunta nga pala ako dito kasi may pinabibigay si Smauel sayo,ito oh"
Inabit naman niya sa akin ang isang maliit na box
Natitigan ko naman ito na nakabalot pa sa plastic cover
Kinalog ko ito pero wala naman din akong naririnig
"Ano daw ito?"
Kunot noo akong napatingin sa kaniya
"wala din akong idea e binigay lang sa akin basta iabot ko daw sayo,why don't you open kaya para malaman mo"
Natatawa pa nitong sabi
Oo nga naman selp bakit hindi mo open para makita ang laman hindi ba?
"Oo nga naman teka nga"
Kinalikot ko naman ito at hinubadan ng plastic
I love the color of the box
Green and blue!
"Ano yan"
Tanong pa nito ng mabuksan ko
Bumungad sa akin ang isang maliit na box ulit
"Box ulit"
Aniko at pinakita sa kaniya ito
"Ayy again? Pero unfairness mukhang mamahalin"
Anito habang titig na titig sa box
Marahan na binuksan ko ito at bumungad sa akin ang isang necklace na may pendant sa heart
Locket?
"Wow,natandaan ko yan"
"huh"
"He bought that for you actually matagal na yun I didn't know na ngayon palang niya binigay yan sayo"
Natatawa niyang sabi habang nag aayos ng buhok
Bakit naman ngayon lang niya binigay kung matagal na palang nabili?
At tsaka bakit hindi siya ang nagbigay?
"Bakit kaya ngayon lang niya binigay"
Binuksan ko ang locket and nakita ko doon ang picture ni Serene at picture niya
It is actually melt my heart
"Sweet,I remember kung bakit hindi niya nabigay sayo"
Nag apir pa ang dalawa niyang kamay at tumuro sa kwintas
"Bakit"
Natatawa kong sabi dahil ng reaksyon niyang parang sasagot sa recitation
Alam mo talaga yung parang baliw din ang isang ito minsan
Kaya naman magkakasundo kaming apat nila Vanessa and Lana e
"Oyyy ang ganda"
Sigaw pa ni Lana ng makalapit sa likuran ko
Halos mapatalon naman ako sa gulat
Bakit ba ang hilig ng isang ito pumunta dito ng wala kang mararamdaman bigla nalang susulpot
Buset parang ewan kasi!
"Anong baliw kailangan pasigaw"
Naiinis kong sabi dito habang kunot noong nakatingin sa kaniya
"Sorry na kasi ang ganda ng necklace ha,kanino galing"
Natatawa pa nitong sabi ng makayakap sa akin
"kanino pa ba edi kay Homer"
Sagot naman ni Nessa na kasunod pala ni Lana
"Oh alam mo?"
Nagatataka ko pang tanong dito
"Don't tell me kinunchaba ka na naman ng lalaking yun ha"
Dagdag ko pa na may halong tawa
Nagkatinginan pa sila ni Veronica bago nagtawanan
"Kaming dalawa"
Sabay nilang sabi
"bakit hindi ko alam ito?"
Nakanguso namang singit ni Lana
"Eh kasi nga busy ka sa work hindi ba"
Daot naman ni Nessa
"Oo nga Lana, ikaw kasi Lanang time sa amin"
Nakisabay naman ang isa sa pandadaot
Ang ending napag tulungan na naman ang bata HAHAHA
ay hindi na pala bata yan kasi isang taon lang tanda ko diyan
"Grabe pinagtutulungan niyo na naman ako"
Nag iinarte pa nitong sabi
Lumapit ito sa akin at parang batang yumakap
"Ate oh pinagtutulungan ako"
Nagpapacute pa niyang sabi
Hindi ko alam kung matatawa ako o mag pipigil e
Ang cute kasi nito pag napag tutulungan e!
"Okay lang yan hindi nakakamatay"
Gatong ko pa sa mga ito
"Ang sasama niyo talaga"
Mabilis na bumitaw ito sa akin at nakangusong umupo sa tabi ko
"tama na nga hahha wawa naman aking Lana e"
bina baby pang sabi ni Nessa
Mga baliw talaga
Natingin ako kay Lana na magkasalubong ang mga kilay
Patago akong natawa dito at nadapo ang mga mata muli sa kwintas na hawak ko
"By the way,binili yan ni Homer bago ang birthday ni Serene. Dalawa yan e isa sayo ang kay Syrenity."
Pag iba ni Nessa ng topic
Parang napansin ko nga yung necklace sa gamit ni Syrenity noong nasa ospital kaso hindi ko na nausisa pa dahil nagpanic ako
"Bakit na kay Samuel"
Aniko
"Kasi nung gabing yun hindi ba nagkasagutan kayo,hindi na dapat ibibigay ni Homer dahil baka hindi mo tanggapin kaya binigay niya kay Samuel siya nalang daw magbigay sayo"
Paliwanag pa ni Nessa
"Oo nga,baka hindi na din naalala ni Homer yan"
Dagdag naman ni Veronica
Imposibleng hindi ko tatanggapin ang ganito kagandang kwintas lalo pa at galing sa kaniya
Mag kaaway man kami hindi ko naman hahayaan na magtagal yun ng isang araw o higit pa
Dahil naniniwala ako na walang kahit anong dahilan ang pwedeng makasira sa aming dalawa
Maliban nalang kung may iba siyang mahal.
"This is one of the best gift na binigay niya sa akin,and I doubt na tatanggihan ko ito kahit pa magkaaway kami. A simple effort of him sobrang laking bagay na yun sa akin"
Aniko habang nakatitig dito
"A simple i love you is so much enough para masabi kong mahal niya ako"
Dagdag ko pa na may ngiti sa labi
"ay sows inlab na naman ang mareng Belinda oh"
Panira pa ni Lana
"Baliw inggit ka na naman siguro ano"
Daot na naman ni Veronica dito
Yan nagsisimula na naman po ang mga baliw
"Hindi ano,at tsaka maraming nagkakandarapa sa akin hello"
Pagmamayabang pa nito
"Oo maraming nadadapa dahil naiinip sayo,baby girl its about time na siguro na maghanap ano"
Gatong pa nito sa isa
"Tama ka naman diyan Nessa,hindi kana bumabata uyy hanap hanap din"
Ani Veronica
Nag apir pa ang dalawa na kinainis ni Lana
Natatawa nalang ako sa mga reaksyon nila habang pinagkakatuwaan yung isa
"magsi tigil nga kayo baka mamaya mag walk out na yan, Lana kung handa kana go lang wag mong pigilan ang nararamdaman mo"
Pagpapayo ko naman dito
Naks talagang sa akin nang galing yun ha!
Parang nung nag uumpisa palang kami ni Liandro ay ako ang pabebe HAHAH
naalala ko pa noon na muntik akong mapahamak dahil tinakbuhan ko siya
Pero nakabawi din naman dahil niligtas niya ako
Paano ko ba din naman makakalimutan yung gabing yun kahit nabusted ko siya
Ang ending nagsasayaw kami sa harap ng isang bahay na nagpapatugtog
FLASHBACK
Napatigil siya sa paglalakad at tumingala sa langit
"pwede bang mag stay muna tayo sa ulanan"
nakapikit at tingala pa rin niyang sabi
Para siyang bata na gustong magbabad sa ulanan
Wala naman na akong nagawa kundi samahan siya na makipaglaro sa ulan
"Tara"
Aniya at inalok sa akin ang kamay niya
Tumakbo kami ng para bang nasa telenovela
Yung mga bida na natakbong magkahawak ang kamay at legit yung saya lalo na at siya ang kahawak ko ng kamay
Napatigil kami sa tapat ng isang bahay na merong pamusic
"Can't take my eyes of you"
Sabay pa naming sabi ng marinig ang kanta
Bumitaw siya sa pagkakahawak ng kamay ko at umatras ng isang hakbang
"Pwede ba kitang maisayaw Ms.Tan"
Pag aya pa niya at inialay ang kaniyang kamay
Uyyy ano na selp mag iinarte ka pa ba?
Ang sweet lang ng ganito syet
"Ofcourse Mr.Santos"
Nakangiti kong sabi at hinawakan ang kamay niya
Para kaming mga baliw na nakikinig ng kanta sa isang bahay at nagsasayaw sa gitna ng dilim habang malakas ang buhos ng ulan
Mga kidlat na nagsisilbing ilaw namin at kulog na dumadagdag sa kanta
Ni minsan sa buhay ko ay hindi ko inaasahan ang ganitong pagkakataon.
"thank you"
"for what?"
Nagtataka ko pang sabi
"for this wonderful night,hindi ko ito makakalimutan"
Aniya at niyakap ako
"Ako din,thank you for saving me Liandro"
Nanatili kaming magkayakap habang babad sa ilalim ng ulan
Isa lang ang masasabi ko
Sana hindi na matapos ang gabi at ang ulan.
END
"Rain is somehow became special to me."
Mahina kong usal ng maalala ang gabing yun
"baliw"
Rinig ko pang sabi ni Nessa
Bigla kong naramdaman ang titig nilang tatlo sa akin
Natingin ako sa mga ito ng nakangiti
Those memories that always put curves on my face
How I miss the old days!
"Bakit ba"
Natatawa ko pang sabi sa mga ito
"May naalala yan"
Ani Lana
"Ano naman aber"
Tanong ko pa dito na nakataas ang isang kilay
"For sure naalala mo kung paano niyo ginawa si Syrenity ano kasi yang ngiti mo parang abot langit ang ligaya e"
Maloko pa nitong sabi
Kaagad na pinaliparan ko naman ito ng unan
"Bibig mo talaga kahit kailan mamaya magising si Serene tas marinig yang mga pinagsasasabi mo ha"
Natatawa ko pang saway dito
Bwisit sa dami daming nangyaring masasayang memories yun talaga ang naisip!
"Aysows baka naman kasi totoo Belinda yun nga ba"
Balik tanong ni Veronica
"Grabe layo ng nahalungkat ng utak mong memories pitong taon na nakakalipas uy "
Pandadaot pa ni Nessa
So ako na ngayon ang target nilang daotin
"Hehehe wag niyo akong daotin baka kaladkarin ko kayo palabas ng bahay namin remember nandito kayo"
Paninindak ko pa sa tatlo na natahimik
Sa akin pa din talaga ang huling halakhak
"Grabe magagawa mo sa amin yun"
Nagpapaawa pang sabi ni Nessa
"Oo nga,ang sama mo naman palang kaibigan"
Dagdag pa ni Veronica ng akbayan ni Nessa
"Akala ko ba mahal mo kami ate Belinda"
Best actress naman itong si Lana na naiiyak nga
Nagyakap yakap yung tatlong baliw na akala mo ay tototohanin ko nga
"Ako ba naman ang dramahan"
Taas kilay ko pang sabi
"Tayo na nga mabuti pa umalis na tayo"
Nakasimangot na sabi pa ni Nessa
Nakunot noo naman ako dahil parang seryoso nga sila
Ang bad ko ba dun sa joke ko?
"Uyy biro lang parang mga baliw"
Ani ko ng lumapit sa tatlo
Pero ni isa ay hindi ako kinikibo
"Tayo na Lana"
Aya pa ni Veronica dito
"Epal talaga ng mga ito,bahal kayo wag na kayo babalik ha"
Naiinis ko ng sabi na medyo mataas pa ang boses kong sabi
Malapit na sila sa pinto ng tumigil ang mga ito
Tumalikod naman ako at naglakad sa may hagdanan
Naiiyak ako sa totoo lang epal naman sineryoso!
"Pakisarado nalang ng ayos sa pinto pag umalis kayo"
Mahina kong sabi
Hahakbang na sana ako ng isa sa hagdan ng sumigaw sila
"IT'S A PRANK"
Sigaw pa ng tatlo habang tatakbong lumapit sa akin at niyakap ako
Nasapo ko nalang ang aking mata ng pumatak ang luha ko
"hala umiyak siya"
Rinig ko pang sabi ni Nessa ng mahawakan ang luha ko
Natatawa pang yumakap si Lana sa akin
"Uyyy Belinda sorry nadamay lang talaga ako"
Pag iwas pa nitong si Veronica at niyakap ako ng mahigpit
"Sorry na Lind"
Ani Nessa
Hindi ko sila iniimikan kahit na sa loob ko ay natatawa na ako dahil sa ramdam ko yung pag kakaba nila
"Si Ate Nessa kasi"
Sisi pa ni Lana dito
"Anong ako e ikaw kaya sabi mo i prank natin oh diba veronica"
Pag hanap pa nito ng karamay
"ewan ko sa inyo,Belinda sorry na"
Parang bata naman si Veronica na nahingi ng sorry
Tunimgin ako dito at kinindatan
Mabuti at kaagad na nagets niya yung message nun
Its time to bawi bawi!
Nagpatuloy ako sa pag akyat at iniwan sila
"Belinda uyyy"
Ani Nessa ng sumunod sa akin
"Kayo kasing dalawa e sabi ko wag na natin ituloy pero pinagtripan niyo pa din"
Pagsisi pa ni Veronica sa dalawa
Natatawa ako pero kailangan panindigan ang prank!
Buset ang galing din e!
"Anong kami e kasali ka kaya"
Naiinis pang sabi ni Lana
"Ikaw naman talaga kung hindi mo kami dinamay ni Nessa hindi naman sana magagalit si Belinda"
Balik nitong sigaw
"Tama na nga,Veronica ano pinapalala mo lang e"
Galit na ding sabi ni Nessa dito
Huminto ako sa pag akyat at humarap sa kanila
Tumingin ako kay Veronica para senyasan
"IT'S A PRANK"
sabay pa naming sabi sa dalawa
Tawang tawa naman ako sa pagkatulala ng dalawa
Si Veronica ay nakayakap kay Nessa habang ako ay kay Lana
"Ang epal din e"
Natatawa pang sabi ni Lana
"Baliw naiiyak na ako e"
Natingin naman kami kay Nessa na nagpapahid ng luha
Yan kasi prank prank pa!
"Sorry na nahagip lang ni Belinda e"
Ani naman ni Veronica sa dalawa
"Prank is real next time kasi wag ako ha"
Maloko ko pang sabi bago niyakap silang apat
Hayst mga baliw kong friends
Grabe hindi ko ineexpect na magkakaroon ako ng katulad nila!
"Baliw ka talaga"
Ani Nessa
"Lahat baliw para walang lamangan"
Maloko pang sabi ni Lana
Nagkatitigan pa kami pagkuway sabay sabay na napahagalpak ng tawa
True friends are those who never left you alone through your ups and down.
Vote and Comment. 💛