သို႔..ခ်စ္သူ
Part- 15(ျပႆ နာအစ)
For zawgyi
ေ႐ွာင္က်န္႔တို႔ေဆး႐ုံမွာေနာက္ထပ္တစ္ပတ္ေလာက္ဆက္ေနလိုက္ရသည္။အေၾကာင္းမွာရီဟြားေလးအသားဝါလာၿပီးမီးျပရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္သူူလည္းခ်ဳပ္႐ိုးေျဖၿပီးခ်ိန္ထိေဆး႐ုံမွာဆက္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
ႏို႔မႈန္႔မစို႔လိုေသာ္လည္းအရည္အမ်ားႀကီးဝင္ဖို႔လိုေသာေၾကာင့္ကေလးကိုသူတို႔နည္းနည္းစမ္းတိုက္ရသည္။ေနာက္ဆံုးကေလးသက္သာလာမွေဆး႐ုံဆင္းခြင့္ရခဲ့သည္။
ေဆး႐ုံဥကၠဌေျမးဆိုကတည္းကဆရာဝန္ေတြေရာ၊သူနာျပဳေတြပါမေပါ့ဆဝံ့ၾက။ကေလးသက္သာသြားမွသက္ျပင္းခ်ႏိုင္ၾကသည္။
ေ႐ွာင္က်န္႔ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုျမႇဴရင္းကုတင္ေပၚတြင္ေဆာ့ေနလိုက္သည္။
"ဝူး...ဝါးးး''
"ခ္ခ္ခ္''
"ရယ္တယ္ေပါ့ဟုတ္လား
ပါးပါးသားကသေဘာက်တယ္ေပါ့''
"ခ္ခ္ခ္''
"အိပ္ၾကေတာ့ေနာ္
ခ်စ္ေလးတို႔ေနာ္..အိပ္ေတာ့ေနာ္''
ကေလးႏွစ္ေယာက္ကအိပ္ဖို႔မျမင္။မ်က္လုံးအဝိုင္းသားနဲ႔ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ကေလးေတြမအိပ္ေသးဘူးလားေ႐ွာင္က်န္႔''
စာၾကည့္ခုံေပၚမွာစာရင္းေတြျပန္စစ္ေနေသာေမာင္လည္းထိုင္ရမွထလာသည္။
"အား..ေညာင္းလိုက္တာကြာ''
"ေမာင္ငါႏွိပ္ေပးမယ္''
"ရတယ္..ရတယ္
မင္းလည္းကေလးထိန္းရတာပင္ပန္းေနတာကို''
"လာပါဆို..''
ေ႐ွာင္က်န္႔ရိေပၚကိုကုတင္ေပၚဆြဲထိုင္ေစကာေနာက္ကေနႏွိပ္ေပးလိုက္သည္။
"ေမာင္အရမ္းပင္ပန္းေနတာငါသိတယ္
ေဆး႐ုံမွာလည္းဝင္လုပ္ရ၊companyမွာႀကီးႀကီးၾကပ္ရနဲ႔..
ငါကဒီမွာကေလးဘဲထိန္းရတာ''
"ကေလးထိန္းရတာလည္းပင္ပန္းတယ္ေလ
မင္းသားေတြကိုၾကည့္လိုက္ဦး
ငိုေတာ့မယ္
၁၀နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မယ္
မင္းသူတို႔အိပ္ခ်ိန္ကိုေသခ်ာသတ္မွတ္ေပးထားသင့္တယ္''
"ငါလည္းအက်င့္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာဘဲ
ခဏေနအိပ္ေတာ့မွာပါ
ေမာင္ပင္ပန္းေနၿပီ
နားလိုက္ေတာ့ေနာ္''
"အဟင့္..ဟင့္''
သူတို႔ကိုေခ်ာ့မယ့္သူမ႐ွိေတာ့ရီဟြားကအရင္စငိုသည္။ရီဟြားငိုေတာ့ေ႐ွာင္ဟြားပါလိုက္ငိုေတာ့သည္။
"ဝါး..အူးဝါး''
သူတို႔အခန္းတြင္ေတာ့ကေလးငိုသံစူးစူးေလးေၾကာင့္ဆူညံေနေတာ့သည္။
"ေမာင္..ေ႐ွာင္ဟြားကိုႏို႔ဘူးတိုက္လိုက္ဦး''
"တိတ္..တိတ္
ရီဟြားေလးက႐ွဴး႐ွဴးေပါက္ထားတာဘဲ
လဲေပးမယ္
မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္''
ကေလးေတြကိုႏို႔တိုက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေတာ့သူတို႔ပုခက္ေသးေသးေလးေပၚတြင္ကိုယ္စီသိပ္လိုက္ၾကသည္။
"မိဘျဖစ္ရတာဒီလိုလားကြာ..''
"ဘာလဲ
ေနာင္တရေနၿပီလား''
"ဘာလို႔ရရမွာလဲ''
"မင္းပုံစံကေနာင္တရေနသလိုႀကီး''
"တီ..တီ..တီ''
"ဟယ္လို''
".......''
"ဟုတ္လား
ငါအခုလာခဲ့မယ္
Ambulance ေခၚထား
ကေလးကိုလည္းငါအခုလာခဲ့မယ္ေျပာလိုက္''
"ဘယ္ကိုလဲေမာင္''
"ငါအျပင္မွာကိစၥတခု႐ွိလို႔အခုသြားရမယ္''
"မသြားလို႔မရဘူးလားေမာင္
ညဥ့္နက္ေနၿပီ''
"မရဘူး
မင္းငါ့ကိုမေစာင့္ဘဲအိပ္လိုက္ေတာ့''
ရိေပၚကေျပာရင္းlittleေလးကိုထုတ္ကာေမာင္းထြက္သြားပါသည္။သူလည္းေထြေထြထူးထူးမစဥ္းစားေတာ့ဘဲမီးမွိတ္ကာအိပ္စက္လိုက္ပါေတာ့သည္။
ထိုေန႔ကကိစၥသာသူနဲ႔ေမာင္ရဲ႕ၾကားကျပႆ နာအစမွန္းသူသိခဲ့လ်င္သူေမာင့္ကိုမုန္းကိုအရင္တည္းကႀကိဳးစားခဲ့မိမွာပါ။
..................................................................
"ငါတို႔ေတြ႔ၾကျပန္ၿပီေနာ္ဝမ္ရိေပၚ''
"ေအာ္..ဦးေက်ာက္ေဝပါလား
မေတြ႔တာၾကာၿပီေနာ္
ခင္ဗ်ားသတင္းၾကားပါတယ္
ဟိုတစ္ေခါက္ကေတာ္ေတာ္အ႐ွံုးေပၚသြားတယ္ဆို''
ဒီေန႔ဝမ္ရိေပၚပါးကိုယ္စား႐ွယ္ယာ႐ွင္မ်ားအစည္းေဝးကိုတက္ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ပါးကအသက္ႀကီးၿပီျဖစ္လို႔ဒီလို႐ွယ္ယာ႐ွင္မ်ားအစည္းေဝးတက္ၿပီဆိုလ်င္stressမ်ားကာpressureေတြမ်ားတတ္သည္။
႐ွယ္ယာ႐ွင္မ်ားအစည္းေဝးတြင္စကားနာထိုးၾက၊ၿပိဳင္ၾက၊ကိုယ့္ဘက္ကအသာရခ်င္ရင္သူမ်ားကိုထိုးႏွက္တတ္ရသည္။ဝမ္ရိေပၚကထိုေလာကတြင္ငယ္ငယ္တည္းကက်င္လည္ခဲ့သူမို႔ထိုလူႀကီးေတြေလာက္ကိုမမူေခ်။
သူ႔႐ုပ္ရည္၊သူ႔သတင္း၊သူ႔အျပဳအမူ၊သူ႔ထက္ျမတ္မႈေတြေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚကိုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမစမ္းဝံ့ၾက။
ထို႔ေၾကာင့္ဒီေန႔အစည္းေဝးကအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔စြာဘဲၿပီးသြားသည္။
အစည္းအေဝးတြင္သူကပါးကိုယ္စားယာယီCEOေနရာကိုထမ္းေဆာင္မွာျဖစ္ေၾကာင္းေၾကျငာသည္။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကသေဘာတူေသာ္လည္းသေဘာမက်သူမ်ားလည္း႐ွိသည္။
သူ႔အသက္ရြယ္အရေသာ္လည္းေကာင္း၊အေတြ႔အၾကံဳအရေသာ္လည္းေကာင္းလက္မခံဝံ့ၾကတာသူလက္ခံသည္။ထို႔ေၾကာင့္သူအရည္အခ်င္းကို၆လအတြင္းျပရမွာျဖစ္သည္။
"ဟား..ဟား
အဲ့ေလာက္လည္းမမ်ားပါဘူးဗ်ာ
ဝမ္ရိေပၚကဦးကိုလြယ္လြယ္ၿပိဳလဲသြားမယ္လို႔ထင္လား''
ဦးေက်ာက္ေဝကသူတို႔companyရဲ႕႐ွယ္ယာအနည္းငယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့႐ွယ္ယာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ထိုလူအၾကည့္ေတြကိုၾကည့္ၿပီးထိုလူမ႐ိုးသားဘူးဆိုတာဝမ္ရိေပၚသိလိုက္သည္။
"အိုး..
ဘာလို႔ထင္ရမွာလဲဗ်ာ
ကြၽန္ေတာ္ကအပိုေတြမလုပ္တတ္ပါဘူး
ဒီအတိုင္းခင္ဗ်ားသတင္းကဟိုးေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္သြားတယ္မွတ္လား
ၾကည့္ရတာအဲ့သတင္းအမွားထင္တယ္
ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာloser႐ုပ္လည္းမေပါက္ပါဘူး
Loserေလ..loser
ဟား..ဟား''
ဦးေက်ာက္ေဝအံတင္းတင္းက်ိတ္လိုက္မိသည္။
"လဲရင္ျပန္ထရစျမဲပါဘဲဝမ္ရိေပၚရယ္..
အဲ့ဒါကိုငါတို႔စီးပြားေရးသမားေတြသိပါတယ္
ဒါနဲ႔မင္းလက္ထပ္လိုက္တယ္ၾကားတယ္..
အဲ့ဒါကလည္းomegaနဲ႔တဲ့
ငါသိတာကဝမ္ရိေပၚကomegaေတြဆိုအရမ္းမုန္းတာဆို..
ၿပီးေတာ့အဲ့omegaကလည္းမင္းအရမ္းမုန္းတဲ့မိေထြးရဲ႕သားတဲ့
မင္းတို႔သားဖကလည္းအႀကိဳက္တူတယ္ေနာ္''
"ဦးေက်ာက္ေဝ!!''
"ဟုတ္သားဘဲ
မင္းတို႔သားဖကအေဖကအေမကိုယူ၊သားကသားကိုျပန္ယူ..
မိုက္တယ္ကြာ
မင္းလည္း omegaေတြရဲ့pheromoneအေပၚသာယာသြားၿပီမလား
မင္း..မင္းတို႔သားဖမင္းအေမကိုအားမနာဘူးလားဟင္
မင္းအေမဘယ္လိုေသသြားလဲေမ့သြားၿပီလားဟင္''
"ဦးေက်ာက္ေဝ!!
ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ့''
သူဦးေက်ာက္ေဝအက်ၤ ီစကိုဆုပ္ကိုင္ကာမ်က္ႏွာကိုထိုးခ်ျပစ္လိုက္သည္။
"ခြပ္!''
"ရိေပၚေတာ္ေတာ့''
သူ႔အတြင္းေရးမႉးဟိုက္ခြမ္းေကာကသူကိုဝင္ဆြဲသည္။
"ခင္ဗ်ားပါးစပ္ကက်ဳပ္အေမကိုေျပာဦးမလား
ကဲကြာ''
သူဦးေက်ာက္ေဝကိုေနာက္ထပ္ႏွစ္ခ်က္ထိုးပစ္လိုက္သည္။
"ဝမ္ရိေပၚ
ေကာေျပာေနတယ္..ေတာ္လိုက္ေတာ့''
"ေတာက္!!''
"ဝမ္ရိေပၚ
မင္းဆရာဝန္မဟုတ္ဘူးလား
မင္းတို႔ဆရာဝန္လက္ကလူကယ္ဖို႔ဘဲမဟုတ္ဘူးလား''
"လက္ဆိုတာထိုးလို႔လည္းရတယ္
လူသတ္လို႔လည္းရတယ္
လူကယ္လို႔လည္းရတယ္
ခင္ဗ်ားမယုံရင္ေနာက္ထပ္က်ဳပ္အေမအေၾကာင္းကိုထပ္ေျပာၾကည့္လိုက္
ခင္ဗ်ားကိုဒီေနရာမွာတင္အေသသတ္ပစ္လိုက္မယ္''
ဦးေက်ာက္ေဝလည္းအသံတိတ္ၿပီးလွည့္ထြက္သြားသည္။သူ႔လက္ခ်က္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလည္းရစရာမ႐ွိေတာ့။
ဝမ္ရိေပၚအိမ္ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ေဒါသမျပယ္ႏိုင္ေသး။အရင္ကသူေ႐ွာင္က်န္႔ကိုလက္ထပ္ၿပီးဥပကၡာျပဳမယ္ၾကံတိုင္းက်႐ွံူးခဲ့သည္။
မားရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အခ်ိန္မွာပါးကေတာ့ေ႐ွာင္းမီမီနဲ႔ေပ်ာ္ပါးေနခဲ့သည္။မားရဲ႕မ်က္ရည္ေတြ၊မားရဲ႕အထီးက်န္မႈေတြကိုသူစဥ္းစားမိတိုင္းရင္ထဲမွာတဆစ္ဆစ္နာသည္။
ေ႐ွာင္မီမီကေတာ့ခြၽဲသည့္ေနရာတြင္ေတာ္လြန္းသည္။အာ့ေၾကာင့္ပါးကသိပ္ခ်စ္တာထင္တယ္။ေ႐ွာင္က်န္႔လည္းထိုနည္းတူပါဘဲ။
'ေမာင္'ဟုတစ္ခါေခၚတိုင္းသူ႔မွအႀကိမ္ႀကိမ္က်႐ွံုးရသည္။
သူတို႔သားမိကေ႐ွာင္က်န္႔တို႔သားမိအႏိုင္ယူဖို႔ေမြးဖို႔လာခဲ့တာလား..။
"အား...!!!''
ေဒါသေတြကိုအခန္းထဲကပစၥည္းေတြအေပၚပုံခ်မိသည္။
"ေမာင္..
ဘာျဖစ္လာတာလဲဟင္
ငါ့ကိုေျပာပါဦး''
ေ႐ွာင္က်န္႔ကေလးေတြကိုျမန္႔ျမန္႔လက္ထဲအပ္ခဲ့ကာအခန္းထဲေျပးဝင္လာခဲ့သည္။
"မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး''
"စိတ္ေအးေအးထားေနာ္
ဘာျဖစ္လာတာလဲငါ့ကိုေျပာျပ
ငါဝိုင္းစဥ္းစားေပးမယ္ေလ''
"ေ႐ွာင္က်န္႔..
ငါ့စိတ္႐ႈပ္ေနလို႔ေအးေဆးေနပါရေစကြာ
ငါ့တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္''
"အင္း..အင္း
စိတ္ေလ်ာ့ေနာ္
ငါအျပင္ထြက္ေပးမယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထိခိုက္ေအာင္ဘာမွမလုပ္နဲ႔ေနာ္''
ေ႐ွာင္က်န္႔တံခါးကိုပိတ္ေပးခဲ့ၿပီးအျပင္ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္တစ္ေယာက္တည္းေပးေနလိုက္တာအေကာင္းဆံုးမို႔..။ညေရာက္မွအက်ိဳးေၾကာင္းေမးလိုက္ေတာ့မည္။
"တိတ္ပါကေလးတို႔ေရ
မင္းတို႔ဒက္ဒီေဒါသထြက္ေနတယ္
မငိုၾကနဲ႔ေတာ့''
ျမန္႔ျမန္႔ကကေလးေတြကိုမေခ်ာ့တတ္ေခ်ာ့တတ္ေခ်ာ့ေနသည္။
"ျမန္႔ျမန္႔
ကေလးေတြကိုအဲ့လိုမေျပာနဲ႔
သူတို႔daddyကိုေၾကာက္သြားမယ္''
"ဟုတ္ကဲ့အစ္ကိုေလး''
ေ႐ွာင္က်န္႔ျမန္႔ျမန္႔ဆီကေ႐ွာင္ဟြားေလးကိုယူျပီးေခ်ာ့သိပ္လိုက္သည္။ရီဟြားကအငိုသန္သူမို႔ေ႐ွာင္ဟြားေလးမွာသူနဲ႔သိပ္မေနရ႐ွာ။
ေမာင္ေပါက္ကြဲေနကတည္းကငိုေနျကသည္မို႔မ်က္ႏွာကရဲတြက္ေနၾကသည္။တစ္ေခါက္တစ္ေခါက္အ႐ိႈက္ပါတက္ၾကသည္။သူကေလးေတြေမာင့္ကိုေၾကာက္သြားမွာစိုးလွသည္။ျမန္ျမန္ေဒါသေျပပါေတာ့ေမာင္ရယ္။ ။
.....................................................................
"To....Darling''
<15.9.20(Tue)>
................................................................
သို့..ချစ်သူ
Part- 15(ပြဿ နာအစ)
For unicode
ရှောင်ကျန့်တို့ဆေးရုံမှာနောက်ထပ်တစ်ပတ်လောက်ဆက်နေလိုက်ရသည်။အကြောင်းမှာရီဟွားလေးအသားဝါလာပြီးမီးပြရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့်သူူလည်းချုပ်ရိုးဖြေပြီးချိန်ထိဆေးရုံမှာဆက်နေလိုက်တော့သည်။
နို့မှုန့်မစို့လိုသော်လည်းအရည်အများကြီးဝင်ဖို့လိုသောကြောင့်ကလေးကိုသူတို့နည်းနည်းစမ်းတိုက်ရသည်။နောက်ဆုံးကလေးသက်သာလာမှဆေးရုံဆင်းခွင့်ရခဲ့သည်။
ဆေးရုံဥက္ကဌမြေးဆိုကတည်းကဆရာဝန်တွေရော၊သူနာပြုတွေပါမပေါ့ဆဝံ့ကြ။ကလေးသက်သာသွားမှသက်ပြင်းချနိုင်ကြသည်။
ရှောင်ကျန့်ကလေးနှစ်ယောက်ကိုမြှူရင်းကုတင်ပေါ်တွင်ဆော့နေလိုက်သည်။
"ဝူး...ဝါးးး''
"ခ်ခ်ခ်''
"ရယ်တယ်ပေါ့ဟုတ်လား
ပါးပါးသားကသဘောကျတယ်ပေါ့''
"ခ်ခ်ခ်''
"အိပ်ကြတော့နော်
ချစ်လေးတို့နော်..အိပ်တော့နော်''
ကလေးနှစ်ယောက်ကအိပ်ဖို့မမြင်။မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ကြည့်နေကြသည်။
"ကလေးတွေမအိပ်သေးဘူးလားရှောင်ကျန့်''
စာကြည့်ခုံပေါ်မှာစာရင်းတွေပြန်စစ်နေသောမောင်လည်းထိုင်ရမှထလာသည်။
"အား..ညောင်းလိုက်တာကွာ''
"မောင်ငါနှိပ်ပေးမယ်''
"ရတယ်..ရတယ်
မင်းလည်းကလေးထိန်းရတာပင်ပန်းနေတာကို''
"လာပါဆို..''
ရှောင်ကျန့်ရိပေါ်ကိုကုတင်ပေါ်ဆွဲထိုင်စေကာနောက်ကနေနှိပ်ပေးလိုက်သည်။
"မောင်အရမ်းပင်ပန်းနေတာငါသိတယ်
ဆေးရုံမှာလည်းဝင်လုပ်ရ၊companyမှာကြီးကြီးကြပ်ရနဲ့..
ငါကဒီမှာကလေးဘဲထိန်းရတာ''
"ကလေးထိန်းရတာလည်းပင်ပန်းတယ်လေ
မင်းသားတွေကိုကြည့်လိုက်ဦး
ငိုတော့မယ်
၁၀နာရီတောင်ထိုးတော့မယ်
မင်းသူတို့အိပ်ချိန်ကိုသေချာသတ်မှတ်ပေးထားသင့်တယ်''
"ငါလည်းအကျင့်ဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာဘဲ
ခဏနေအိပ်တော့မှာပါ
မောင်ပင်ပန်းနေပြီ
နားလိုက်တော့နော်''
"အဟင့်..ဟင့်''
သူတို့ကိုချော့မယ့်သူမရှိတော့ရီဟွားကအရင်စငိုသည်။ရီဟွားငိုတော့ရှောင်ဟွားပါလိုက်ငိုတော့သည်။
"ဝါး..အူးဝါး''
သူတို့အခန်းတွင်တော့ကလေးငိုသံစူးစူးလေးကြောင့်ဆူညံနေတော့သည်။
"မောင်..ရှောင်ဟွားကိုနို့ဘူးတိုက်လိုက်ဦး''
"တိတ်..တိတ်
ရီဟွားလေးကရှူးရှူးပေါက်ထားတာဘဲ
လဲပေးမယ်
မငိုနဲ့တော့နော်''
ကလေးတွေကိုနို့တိုက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားကြတော့သူတို့ပုခက်သေးသေးလေးပေါ်တွင်ကိုယ်စီသိပ်လိုက်ကြသည်။
"မိဘဖြစ်ရတာဒီလိုလားကွာ..''
"ဘာလဲ
နောင်တရနေပြီလား''
"ဘာလို့ရရမှာလဲ''
"မင်းပုံစံကနောင်တရနေသလိုကြီး''
"တီ..တီ..တီ''
"ဟယ်လို''
".......''
"ဟုတ်လား
ငါအခုလာခဲ့မယ်
Ambulance ခေါ်ထား
ကလေးကိုလည်းငါအခုလာခဲ့မယ်ပြောလိုက်''
"ဘယ်ကိုလဲမောင်''
"ငါအပြင်မှာကိစ္စတခုရှိလို့အခုသွားရမယ်''
"မသွားလို့မရဘူးလားမောင်
ညဥ့်နက်နေပြီ''
"မရဘူး
မင်းငါ့ကိုမစောင့်ဘဲအိပ်လိုက်တော့''
ရိပေါ်ကပြောရင်းlittleလေးကိုထုတ်ကာမောင်းထွက်သွားပါသည်။သူလည်းထွေထွေထူးထူးမစဉ်းစားတော့ဘဲမီးမှိတ်ကာအိပ်စက်လိုက်ပါတော့သည်။
ထိုနေ့ကကိစ္စသာသူနဲ့မောင်ရဲ့ကြားကပြဿ နာအစမှန်းသူသိခဲ့လျင်သူမောင့်ကိုမုန်းကိုအရင်တည်းကကြိုးစားခဲ့မိမှာပါ။
..................................................................
"ငါတို့တွေ့ကြပြန်ပြီနော်ဝမ်ရိပေါ်''
"အော်..ဦးကျောက်ဝေပါလား
မတွေ့တာကြာပြီနော်
ခင်ဗျားသတင်းကြားပါတယ်
ဟိုတစ်ခေါက်ကတော်တော်အရှုံးပေါ်သွားတယ်ဆို''
ဒီနေ့ဝမ်ရိပေါ်ပါးကိုယ်စားရှယ်ယာရှင်များအစည်းဝေးကိုတက်ရောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ပါးကအသက်ကြီးပြီဖြစ်လို့ဒီလိုရှယ်ယာရှင်များအစည်းဝေးတက်ပြီဆိုလျင်stressများကာpressureတွေများတတ်သည်။
ရှယ်ယာရှင်များအစည်းဝေးတွင်စကားနာထိုးကြ၊ပြိုင်ကြ၊ကိုယ့်ဘက်ကအသာရချင်ရင်သူများကိုထိုးနှက်တတ်ရသည်။ဝမ်ရိပေါ်ကထိုလောကတွင်ငယ်ငယ်တည်းကကျင်လည်ခဲ့သူမို့ထိုလူကြီးတွေလောက်ကိုမမူချေ။
သူ့ရုပ်ရည်၊သူ့သတင်း၊သူ့အပြုအမူ၊သူ့ထက်မြတ်မှုတွေကြောင့်ဝမ်ရိပေါ်ကိုတော်တော်များများမစမ်းဝံ့ကြ။
ထို့ကြောင့်ဒီနေ့အစည်းဝေးကအဆင်ပြေချောမွေ့စွာဘဲပြီးသွားသည်။
အစည်းအဝေးတွင်သူကပါးကိုယ်စားယာယီCEOနေရာကိုထမ်းဆောင်မှာဖြစ်ကြောင်းကြေငြာသည်။တော်တော်များများကသဘောတူသော်လည်းသဘောမကျသူများလည်းရှိသည်။
သူ့အသက်ရွယ်အရသော်လည်းကောင်း၊အတွေ့အကြုံအရသော်လည်းကောင်းလက်မခံဝံ့ကြတာသူလက်ခံသည်။ထို့ကြောင့်သူအရည်အချင်းကို၆လအတွင်းပြရမှာဖြစ်သည်။
"ဟား..ဟား
အဲ့လောက်လည်းမများပါဘူးဗျာ
ဝမ်ရိပေါ်ကဦးကိုလွယ်လွယ်ပြိုလဲသွားမယ်လို့ထင်လား''
ဦးကျောက်ဝေကသူတို့companyရဲ့ရှယ်ယာအနည်းငယ်ပိုင်ဆိုင်တဲ့ရှယ်ယာရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ထိုလူအကြည့်တွေကိုကြည့်ပြီးထိုလူမရိုးသားဘူးဆိုတာဝမ်ရိပေါ်သိလိုက်သည်။
"အိုး..
ဘာလို့ထင်ရမှာလဲဗျာ
ကျွန်တော်ကအပိုတွေမလုပ်တတ်ပါဘူး
ဒီအတိုင်းခင်ဗျားသတင်းကဟိုးလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်သွားတယ်မှတ်လား
ကြည့်ရတာအဲ့သတင်းအမှားထင်တယ်
ခင်ဗျားကြည့်ရတာloserရုပ်လည်းမပေါက်ပါဘူး
Loserလေ..loser
ဟား..ဟား''
ဦးကျောက်ဝေအံတင်းတင်းကျိတ်လိုက်မိသည်။
"လဲရင်ပြန်ထရစမြဲပါဘဲဝမ်ရိပေါ်ရယ်..
အဲ့ဒါကိုငါတို့စီးပွားရေးသမားတွေသိပါတယ်
ဒါနဲ့မင်းလက်ထပ်လိုက်တယ်ကြားတယ်..
အဲ့ဒါကလည်းomegaနဲ့တဲ့
ငါသိတာကဝမ်ရိပေါ်ကomegaတွေဆိုအရမ်းမုန်းတာဆို..
ပြီးတော့အဲ့omegaကလည်းမင်းအရမ်းမုန်းတဲ့မိထွေးရဲ့သားတဲ့
မင်းတို့သားဖကလည်းအကြိုက်တူတယ်နော်''
"ဦးကျောက်ဝေ!!''
"ဟုတ်သားဘဲ
မင်းတို့သားဖကအဖေကအမေကိုယူ၊သားကသားကိုပြန်ယူ..
မိုက်တယ်ကွာ
မင်းလည်း omegaတွေရဲ့pheromoneအပေါ်သာယာသွားပြီမလား
မင်း..မင်းတို့သားဖမင်းအမေကိုအားမနာဘူးလားဟင်
မင်းအမေဘယ်လိုသေသွားလဲမေ့သွားပြီလားဟင်''
"ဦးကျောက်ဝေ!!
ခင်ဗျားတော်တော့''
သူဦးကျောက်ဝေအကျၤ ီစကိုဆုပ်ကိုင်ကာမျက်နှာကိုထိုးချပြစ်လိုက်သည်။
"ခွပ်!''
"ရိပေါ်တော်တော့''
သူ့အတွင်းရေးမှူးဟိုက်ခွမ်းကောကသူကိုဝင်ဆွဲသည်။
"ခင်ဗျားပါးစပ်ကကျုပ်အမေကိုပြောဦးမလား
ကဲကွာ''
သူဦးကျောက်ဝေကိုနောက်ထပ်နှစ်ချက်ထိုးပစ်လိုက်သည်။
"ဝမ်ရိပေါ်
ကောပြောနေတယ်..တော်လိုက်တော့''
"တောက်!!''
"ဝမ်ရိပေါ်
မင်းဆရာဝန်မဟုတ်ဘူးလား
မင်းတို့ဆရာဝန်လက်ကလူကယ်ဖို့ဘဲမဟုတ်ဘူးလား''
"လက်ဆိုတာထိုးလို့လည်းရတယ်
လူသတ်လို့လည်းရတယ်
လူကယ်လို့လည်းရတယ်
ခင်ဗျားမယုံရင်နောက်ထပ်ကျုပ်အမေအကြောင်းကိုထပ်ပြောကြည့်လိုက်
ခင်ဗျားကိုဒီနေရာမှာတင်အသေသတ်ပစ်လိုက်မယ်''
ဦးကျောက်ဝေလည်းအသံတိတ်ပြီးလှည့်ထွက်သွားသည်။သူ့လက်ချက်ကြောင့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်းရစရာမရှိတော့။
ဝမ်ရိပေါ်အိမ်ရောက်သည့်တိုင်အောင်ဒေါသမပြယ်နိုင်သေး။အရင်ကသူရှောင်ကျန့်ကိုလက်ထပ်ပြီးဥပက္ခာပြုမယ်ကြံတိုင်းကျရှူံးခဲ့သည်။
မားရဲ့နောက်ဆုံးထွက်သက်အချိန်မှာပါးကတော့ရှောင်းမီမီနဲ့ပျော်ပါးနေခဲ့သည်။မားရဲ့မျက်ရည်တွေ၊မားရဲ့အထီးကျန်မှုတွေကိုသူစဉ်းစားမိတိုင်းရင်ထဲမှာတဆစ်ဆစ်နာသည်။
ရှောင်မီမီကတော့ချွဲသည့်နေရာတွင်တော်လွန်းသည်။အာ့ကြောင့်ပါးကသိပ်ချစ်တာထင်တယ်။ရှောင်ကျန့်လည်းထိုနည်းတူပါဘဲ။
'မောင်'ဟုတစ်ခါခေါ်တိုင်းသူ့မှအကြိမ်ကြိမ်ကျရှုံးရသည်။
သူတို့သားမိကရှောင်ကျန့်တို့သားမိအနိုင်ယူဖို့မွေးဖို့လာခဲ့တာလား..။
"အား...!!!''
ဒေါသတွေကိုအခန်းထဲကပစ္စည်းတွေအပေါ်ပုံချမိသည်။
"မောင်..
ဘာဖြစ်လာတာလဲဟင်
ငါ့ကိုပြောပါဦး''
ရှောင်ကျန့်ကလေးတွေကိုမြန့်မြန့်လက်ထဲအပ်ခဲ့ကာအခန်းထဲပြေးဝင်လာခဲ့သည်။
"မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး''
"စိတ်အေးအေးထားနော်
ဘာဖြစ်လာတာလဲငါ့ကိုပြောပြ
ငါဝိုင်းစဉ်းစားပေးမယ်လေ''
"ရှောင်ကျန့်..
ငါ့စိတ်ရှုပ်နေလို့အေးဆေးနေပါရစေကွာ
ငါ့တစ်ယောက်တည်းနေချင်တယ်''
"အင်း..အင်း
စိတ်လျော့နော်
ငါအပြင်ထွက်ပေးမယ်
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထိခိုက်အောင်ဘာမှမလုပ်နဲ့နော်''
ရှောင်ကျန့်တံခါးကိုပိတ်ပေးခဲ့ပြီးအပြင်ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ဒေါသထွက်နေချိန်တစ်ယောက်တည်းပေးနေလိုက်တာအကောင်းဆုံးမို့..။ညရောက်မှအကျိုးကြောင်းမေးလိုက်တော့မည်။
"တိတ်ပါကလေးတို့ရေ
မင်းတို့ဒက်ဒီဒေါသထွက်နေတယ်
မငိုကြနဲ့တော့''
မြန့်မြန့်ကကလေးတွေကိုမချော့တတ်ချော့တတ်ချော့နေသည်။
"မြန့်မြန့်
ကလေးတွေကိုအဲ့လိုမပြောနဲ့
သူတို့daddyကိုကြောက်သွားမယ်''
"ဟုတ်ကဲ့အစ်ကိုလေး''
ရှောင်ကျန့်မြန့်မြန့်ဆီကရှောင်ဟွားလေးကိုယူပြီးချော့သိပ်လိုက်သည်။ရီဟွားကအငိုသန်သူမို့ရှောင်ဟွားလေးမှာသူနဲ့သိပ်မနေရရှာ။
မောင်ပေါက်ကွဲနေကတည်းကငိုနေကြသည်မို့မျက်နှာကရဲတွက်နေကြသည်။တစ်ခေါက်တစ်ခေါက်အရှိုက်ပါတက်ကြသည်။သူကလေးတွေမောင့်ကိုကြောက်သွားမှာစိုးလှသည်။မြန်မြန်ဒေါသပြေပါတော့မောင်ရယ်။ ။
.....................................................................
"To....Darling"
<15.9.20(Tue)>
................................................................