⚠️WARNING: R-18 ahead.
Not suitable for young readers. But if you want to read, then take the risk.
A/N: Uunahan ko na kayo. Wala po akong karanasan sa mga gan'to. Ang mababasa niyo ay nabasa ko lang rin po iyan kaya kahit konti may alam rin. Hindi ko pa sinusuko yung ano ko HAHAHAHAHA pero si Azriela baka dito na sa chapter na 'to, isusuko na niya yung Bataan. Enjoy reading!
"Insan, tama na. Mugto na yung mga mata mo kakaiyak."
Narito ako ngayon sa kwarto ko nakahiga. How I miss my room. Ilang buwan din hindi ako nakatulog dito. Pagkauwi namin kanina ni Danica, dito kaagad ako nag mukmok sa kwarto ko at umiyak ng umiyak.
"I-insan. Am I n-not enough?" I said between my sob.
Dinaluhan niya ako at niyakap. "Of course, you're enough."
"Please, huwag mong sabihin kina Mama't Papa ito. Ayaw kong masira yung bakasyon nila."
She caressed back. Unti-unti na akong humihinahon. "I won't, Azriela."
Kumalas ako sa yakap at hinarap siya. "Thank you, Danica. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala ka."
She smiled. "Wala yun. Ano ka ba. Magpinsan slash bestfriend tayo. Partners in crime, kumbaga," tumawa kaming dalawa dahil sa sinabi niyang yun. Yeah, she's right. Umpisa pagkabata hindi na kami mapaghiwalay. Kaya tawag sa amin partners in crime.
"Tara? Mag hapunan na tayo?" aya niya sa akin.
Bumilog yung mata ko. "Gabi na?"
"Oo. Kanina ka pa iyak ng iyak."
I sighed. "Let's go? Nagugutom na rin ako. Hindi ko alam nakakagutom pala yung pag-iyak, insan."
Tumawa siya. "Ngayong alam mo na. Iiyak ka pa?"
"Hindi natin masasabi kung kailan tayo iiyak o kailan hindi. Kusa na lang yung tutulo kung makakaramdam tayo ng saya at lungkot. Pag-iyak lang ang magagawa natin kung hindi na natin makakaya ang bigat na nararamdaman. At pagkatapos ng iyak, bigla na lang gagaan yung pakiramdam natin. Kaya huwag mong sabihin na hindi ka na iiyak. Emosyon mo yun, kaya huwag mong pigilan," mahabang lintaya ko.
"W-wow? Saan mo na hugot yun, insan?"
Tumawa ako ng mahina. "Tangek! Tara na. nagugutom na ako."
Bumaba na kami ni Danica galing sa kwarto ko at nag tungo sa dining area. Kanina pa pala nakahanda yung pagkain.
Habang kumakain kami, may nag doorbell.
"Sino yun?" tanong ko.
Nagkibit-balikat si Danica. "Ewan. Ako na mag bukas."
Tumango ako at pinagpatuloy yung pagkain. Siya naman binuksan kung sino man yung tao sa labas.
Maya-maya, may narinig akong pamilyar na boses.
"Where's Azriela?"
Bumilog yung mata ko sa gulat. Anong ginagawa ng buwesit na 'to sa bahay?
"She's not here. Kaya umuwi ka na," seryusong sabi ni insan.
"No. I know you're hiding her. Where is she? We need to talk," may pagsusumamo yung tono ng pananalita niya. So na lulungkot siya?
"Wala kayong dapat na pag-usapan. At isa pa, wala nga siya rito," matigas na sagot ni Danica.
Hindi siya pinansin ni Raviel. "Love, I know you're there. Please talk to me," he begged. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng awa. Pero kung uunahin ko ang pagiging marupok, paano naman yung nararamdaman ko. Nambabae siya!
"Love, please!" sigaw pa niya
Tumayo ako at pumuntang living room.
"What are you doing here?" tanong ko ng makalapit ako sa kaniya.
Hinawakan niya yung kamay ko. "Love, let's go home," naiiyak niyang sabi.
Binawi ko yung kamay ko na hinahawakan niya at tinignan ko siya sa mata. "No. Dito ako matutulog kaya umuwi ka na sa condo mo."
"But you're my home," I don't know if I'm hallucinating, but I saw teardrop fell down from his ash-like eyes. Umiiyak siya?
"Umuwi ka na," pinatigasan ko yung damdamin ko dahil kung hindi baka masanay siya na ang dali ko lang siyang patawarin.
Hindi ko na hinintay ang dapat niyang sabihin dahil tumakbo na ako patungong kwarto. Hindi ko kaya. Hindi ko kaya na makita siyang nasasaktan. Doble yung epekto sa akin.
Pagkapasok kusa na lang nangligid yung mga luha ko. Ang bigat sa pakiramdam na makikita mo yung mahal mo na nasasaktan.
Umupo ako sa kama dahil parang ng hihina yung mga tuhod ko. Narinig ko na bumukas yung pinto.
"Insan?"
Pinunasan ko yung mga luha ko. "I-insan, ikaw pala."
"Nadoon pa rin yung asawa mo sa sala. Hinihintay kang bumaba."
"Hindi ako bababa, at hindi ako uuwi sa condo."
"Insan, why don't you listen to his explaination? Hindi mo pa naman diba naririnig yung side niya?"
Natigilan ako. Tama si insan, hindi ko pa nga siya hinahayaang magpaliwanag.
"Sige na, Azriela. Kulang lang kayo sa kumunikasyon. Kung ako sayo kausapin mo siya. Pakinggan mo lahat ng sasabihin niya. Pero kung totoo nga lahat ng sinasabi nung malanding yun. Siguro makipahiwalay na ka sa kaniya, insan."
Tumango ko. Tama si Danica. Hindi 'to matatapos kung magmumukmok lang ako rito.
"Sige, insan uwi na ako. Ingat ka dito. Tawagan mo ako kung kailangan mo ng tulong."
Tumango rin siya. "Ingat kayo sa biyahe."
I gave her a small smile at lumabas na sa kwarto.
Naabutan ko Raviel na naka upo sa sofa habang pinupunasan yung mukha. Umiiyak parin siya?
Tumikhim ako para agawin yung atensiyon. Nang makita niya ako, agad siyang tumayo at inayos yung sarili.
"L-love. Ikaw p-pala," nauutal niyang sabi.
"Uwi na tayo."
Napansin kong natigilan siya pero nakabawi din agad sa pagkabigla. Hindi ko na siya pinansin at nauna nang lumabas ng bahay.
Sumakay ako ng kotse niya saka hinitay na lang siya. Hindi nagtagal, sumunod siya.
"I'm sorry, Lov-"
"Sa condo na lang tayo mag-usap," sabi ko ng hindi parin siya tinitignan.
I saw in my peripheral vision that he sighed deeply and nod.
Tahimik lang kami sa biyahe. Ni isa walang may nagsalita sa aming dalawa hanggang makarating kami sa parking lot ng condominium.
Nauna na ako lumabas at naglakad na para bang wala akong kasama.
"Love, wait up."
Nagpatuloy lang ako sa paglakad. I didn't attempt to turn my back at him.
Pero hindi ako nakatakas sa elevator dahil magkasama kami.
"Love," basak niya sa katahimikan.
"In our condo," casual kong tugon.
"I love you, mahal. Always remember that,"
I just hissed and rolled my eyes. "I love you, my ass." I murmured.
"You saying, Love?"
"Nothing."
Magsasalita pa sana siya, mabuti na lang at bumukas na yung elevator. Iniwan ko na siya doon at nauna ng pumasok sa unit.
Dere-deretso lang ako ng pasok. Nagtungo sa banyo para maligo. Doon na lang din ako nag bihis ng sando at pajama.
Pinihit ko yung doorknob at lumabas na. Nakita kong naghihitay na si Raviel. Nakaupo sa paanan ng kama. Tumingala siya at ngumiti.
"Love,"
"Speak," I will let him explain.Makikinig naman ako.
Huminga muna siya ng malalim at tumayo, naglakad papunta sa akin. He held my both hands.
"Do you trust me?" tanong niya.
Hindi ako umimik. Hinintay ko lang na dugtungan niya yung dapat sabihin.
Tumikhim siya at nagpatuloy. "Love, Daniela is not my girlfriend. She's nothing to me, okay? Ka fling ko lang siya noon. Walang namamagitan sa amin, kasi kontento na ako sayo. I have my beautiful and lovely wife. Kaya bakit ako magkakaroon ng girlfriend kung nandiyan ka? You're more than enough to me, Love," mahabang paliwanag niya.
"Eh bakit kayo magkasama sa mall? Akala ko ba may opisina ka?" mataray kong tanong.
"Naglilibot ako sa mall para hanapin ka. Gusto ko sanang samahan ka dahil nag-aalala ako. Wala namang importanteng gawain sa kompanya kaya sinundan kita doon. Kaso nagkita kami ni Daniela, kinaladkad niya ako para sumama sa kaniya. Sinabi ko na sa kaniya na may hinahanap ako at ikaw yun. She never listens. Kung hindi raw ako susunod, gagawa siya ng iskandalo sa mall na konektado sa akin. Hindi ko naman gusto madungisan ang pagkatao ko sa business world, Love. Kaya wala akong choice kundi sumama sa kaniya. Believe me, mahal. Ikaw lang ang mahal ko," mahaba na naman niyang lintaya.
"That bitch!" I whispered. I look at him. "Eh, bakit baby tawag niya sayo?"
"She's so very desperate to have me, Love. Sinabi ko na sa kaniya na may mahal na akong iba which is ikaw pero hindi parin ako nilulubayan. I even push her away. Kaso lumalapit parin sa akin."
Pinaikot ko yung mata ko. "Gusto mo naman."
"Of course not," he hugs me. "Ikaw lang ang nilalaman ng puso ko. I promise na hindi na siya makakalapit sa akin. Just please forgive me."
Kahit papaano gumaan yung pakiramdam ko. Naniniwala ako sa kaniya. Ganiyang naman diba? Pagmahal mo ang isang tao, paniniwalaan mo ang sinasabi niya para wala ng gulo? Pero namamayani pa rin yung selos sa dibdib ko.
Kumalas siya sa yakap at hinalikan ako sa noo. "I love you, Azriela Jane. Please. Huwag ka ng magalit."
"May magagawa pa ba ako? Mahal kita e. Hindi kita matiis. Pero huwag mg mauulit yun. Maliwanag?"
He salutes. "Yes, boss."
We both chuckled. Hayss. Kung hindi ko lang mahal ang isang 'to? Nako. Umaandar na naman yung pagiging marupok ko.
"I love you, asawa ko," paglalambing niya.
"Asus. Mahal na mahal din kita, Raviel."
He smiled and kiss me on my lips. I kiss him back until it became torrid and passionate. His tongue asking for an entrance so I parted my lips to gave him some access. He twirled it inside my mouth, he's tasting me.
He planted small kisses from my cheeks down to my neck, down to my collarbone and he reach my chest.
All I can do is moan. "Hmm..." He roamed his hands in every part of my body, caressing it. His lips came back to my lips. He slowly lay me in our bed and he's on my top.
He undress me. I'm not wearing brasserie, so after he took off my sando, my breast suddenly show up. I cover my bossom. Nakakahiya!
"Don't cover it, Love," inalis niya yung kamay ko. "Beautiful."
I was surprise when he started licking my nipple and caressing the other one with his bare hand. "Ohh..." I moaned. I felt my womanhood tickling and became... wet? What does it mean?
Pinagpatuloy niya lang ang ginagawa sa aking dibdib hanggang magsawa siya ay hinubad na niya ng tuluyan yung pajama ko, undergarment ko na lang yung natitira. Shocks.
"Fuck! Bakit ngayon ko lang nakita yung katawan mo, Love? Ang ganda ng hubog," sabi niya at unti-unting hinuhubad ang natitirang saplot ko. I'm totally naked.
He kissed me again on my lips while his hand is sliding going to my sex. He touched and rubbed it using his fingers. "Fuck! You're already wet, Love."
He planted some small kisses from my stomach down to my sex. "Ohh..." He encircled his tongue on my clit that made my body shiver. He lick and lick and lick my womanhood. My body arc when he slid his finger inside me. "Ahh..." May kunting kirot akong naramdaman. Pero wala akong pakialam, ang gusto ko lang lumabas yung init na namumuo sa loob ng katawan ko.
"Did I hurt you?" Raviel worriedly ask while his finger is still inside me.
I nodded. "But it's okay. Just continue."
Nag-aalangan man, unti-unti niyang nilalabas masok ang daliri sa loob ko. I closed my eyes. Dinadama ang sarap na kaniyang hatid.
Nang may maramdaman namumuo sa puson ko, I commanded him. "Ahh... Bilisan mo pa Raviel."
Sinunod niya ako. He thrust his finger faster than before while licking and sucking my clit.
"R-raviel, parang maiihi ako."
"Just spill it, Love. Cum for me."
Nang sinabi niya yun, pinakawalan ko na ang kanina pa na namumuo sa aking puson. Kinuha niya yung daliri niya sa loob ko and taste it.
"Yuck! Anong ginagawa mo?" reklamo ko.
He just laugh and lick the liquid flowing from my sex.
"You taste good, mahal," he said after what he doing down there. He undress his self. He take off everything except his boxer. Shit! Ano yun ahas?
"Did you see it, Love? You made my friend mad."
Tinignan ko siya. "H-huh?"
He just shook his head and crawled on my top. He kissed my lips, I can taste my self.
"I love you."
"I love you too."
He took off his remaining undergarment and his shaft sprang out. My eyes widened. He's huge and... I swallowed my saliva, long. I bit my lower lip. Sa tingin pula pula na siguro ng mukha ko ngayon dahil sa nakikita. Damn it!
"Enjoying the view, mahal?" he asked teasingly.
Instead of answering him, I asked. "I-it will fit?"
He chuckled. "Of course." He positioned between my thighs. "Ready?"
Napalunok ako. I gave him a nod. Shocks! Mukhang hindi ako makakalakad nito bukas.
He slowly entered his manhood inside me and I felt my hymen tore apart. Shit!
I almost cried because of the pain. May lumabas na isang butil ng luha sa mata ko.
"God! Did I hurt you again, Love? I'm so sorry," he kissed my lips. "Huwag na natin 'tong ipagpatuloy." Akmang huhugutin niya ang pagkalalaki niya sa loob ko ng tumutol ako.
"No!"
"But you're in pain-"
"I can endure it. J-just continue."
"You sure?"
"Oo. Now. Move."
"Hindi na masakit?"
"Just move!" I shouted because of frustration.
I heard him chuckled before he started thrusting in and out.
"Ahh... Oh my god!"
The pain slowly fading away and replace it with pleasure. Unti-unti nang nasasanay yung pagkababae ko sa kaniyang ari.
"You're so tight, Love."
"Gago! Malamang, virgin pa ako e. Ahh... Oh god!"
Tumawa siya ng mahina. "Hindi ko alam na wild ka pala, Love."
"Shup up and continue what you're doing."
He kept in thrusting in and out. My toes curled and I already feel that I will cum again.
"B-bilisan mo pa, mahal. Ayan na ako. Ohh..."
"Me too, mahal," hinihingal niyang sambit.
Binilisan pa ni Raviel ang paglabas masok sa loob ko hanggang sa lumabas na yung kaninang namumuo sa puson ko. Sumunod naman siya. He filled his semen inside me and it felt warm.
He collapsed above me. "I love you, Azriela."
"I love you too. Pwedeng umalis ka na sa taas ko? Ang bigat mo kaya."
Tumawa siya saka tumabi na sa akin. Pinulupot niya yung braso niya sa beywang ko at isiniksik ang katawan ko sa katawan niya.
"Sleep, my love. I know you're tired."
Hinampas ko siya ng mahina sa braso. "It's your fault."
He kissed the top of my head. "Good night, Love."
"Good night."
At tuluyan na kaming nakatulog.