Kabanata 3
Tanner
That night ended with me and my blockmates getting drunk. Pumunta pa kasi kami sa isang bar sa BGC para doon mag-inom. Hindi sumama si Liana dahil hindi naman iyon mahilig sa ganito.
My head is aching terribly. Ilang buwan na rin pala akong hindi nakatikim ng alak kaya't parang nanibago ang sistema ko. We had a lot of bottles of cuervo and it is making me vomit every now and then! Bwisit!
''You look like shit,'' narinig kong sabi ng kung sino.
I turned my head and saw Kuya Roman. Mukhang bagong gising din at tanging itim na shirt at boxers lang ang suot. He sat on the dining table and ate a peace of bread habang ako ay nilalantakan ang tubig dahil dehydrated ata ako. Naka pajama lang ako at walang lakas kumilos. Must be the alcohol speaking.
Tumingin ako sa labas at napansin kung gaano na kainit sa labas. It's probably eight or nine in the morning that's why the sun is in its hottest form.
''I know. Where's Daddy?'' garalgal ang tono ko.
Hinawakan ko ang noo ko at pinakiramdaman kung may lagnat ako habang naglalakad papunta sa mesa. Thank the Heavens at hindi naman mainit albeit my head is still slightly spinning at parang kumukulo ang sikmura ko.
''Firm. Uminom ka ba?''
Kumuha ako ng bacon at itlog at nilagay sa plato ko. I'd probably vomit this later but I don't care. Nagugutom na ako.
''Yeah.. May event kasi sa school kagabi. Nagkayayaan,'' nagkibitbalikat ako at sinubo na ang bacon.
''Lagot ka kay Daddy,'' aniya at tinignan ako.
I can't see any emotions on him. Para siyang robot na nagsasalita at systematic kung gumawa. Ganito ba nagagawa ng law school? Mas mukha siyang shit kesa sa akin.
''Susumbong mo 'ko?'' nagtaas ako ng kilay.
''Hindi. Laki-laki mo na para ibabysit. Lagot ka lang kasi hindi ka pumasok, 'di ba?''
My lips twisted. ''Hindi nga. I'm too tired. Isang beses lang naman, 'di ako babagsak dahil sa isang absent, ano.''
Umiling-iling siya. I heard him sighed heavily. ''Pakisabi kay Manang pakihanda ako ng sandwhich maya-maya. Magd-digest pa ako,'' aniya at tumayo na may dala-dalawang plato. Its full of bacon and two eggs. Mauubusan ba siya?
Ako pa inutusan. Where is Kuya Ismael, anyway? Dapat siya ang kinakausap ni Kuya Roman, e. I rolled my eyes.
Nagpatuloy na lang ako sa pagkain. Uminom na rin ako ng energy drink dahil pakiramdam ko e magkakasakit pa ako. I can't afford another absent. Malapit na ang prelims. And I have to watch Jarrell's practice games, too.
After eating, I went to my room to rest. Nag upload na lang ako ng pictures from last night and of course, turned my photo with Jarrell as my wallpaper! Tinanong ko rin ang ibang kaklase kung may ginawa ba sa school.
Hours after, I felt okay. Nawala na ang sakit ng ulo at pagod ng katawan ko. Natulog ako kaninang hapon pagkatapos istalk ang account ni Jarrell. Wala namang bago roon kaya pinatay ko na lang ang phone ko. I slept early to fully take a rest.
Kinaumagahan ay maayos na maayos na ang pakiramdam ko. I wore my uniform and ties my hair into a low bun. Mas nadepina noon ang medyo mahaba kong legs kahit hindi naman katangkaran. I put a little blush on to put colors and life in my face.
''Ihahatid ka ni Kuya Ismael mo,'' bungad sa akin ni Daddy pagkababa ko.
He's seating on the beige colored sofa near the stairs. May hawak-hawak siyang newspaper at may suot na salamin habang nagbabasa. Pormal din ang suot habang nakadekwatro ang legs.
Agad akong lumingon kay Kuya Ismael na sumisimsim sa kape niya. Naka simpleng pantalon lang siya at shirt. Papasok siguro. Wala silang uniform so.. that explains it. He's looking at me with his brow raised. Pinanliitan ko siya ng mata.
''What made you change your mind ha? Everyday mo na lang ako ihatid, please?'' ani ko at lumapit sa kanya. I poked his waist.
Lumayo siya at ngumiwi. ''Lasing ka raw kagabi sabi ni Roman. Hindi ka naman pumasok kahapon kaya hindi kita nahatid. Ngayon na lang,'' aniya at naglakad na palabas. Sungit.
''Sumunod ka na sa Kuya mo, hija,'' Daddy said.
I smiled and nodded. ''May pasok ka today, Dad?'' I asked as I kissed his cheek goodbye.
He's one of the top architects in the firm where he is working. Investor din siya doon kaya't malaki ang kinikita ni Daddy. He involved himself with work since my Mom died that's why he did not have any relationship after her. Wala na akong narinig na babae na potential niyang mahalin simula no'n.
''Mamaya pa. May kikitain akong kliyente. You better go now or else your brother might change his mind.''
I laughed. Tumango ako at tumayo na nang maayos. May topak pa naman minsan si Kuya Ismael. Ayokong atakihin siya non at baka mag commute pa ako!
Lumabas na ako at nakita kong wala nang tao sa garahe at mukhang bukas na ang engine ng montero. I hopped in and went to the shotgun seat and placed my tote bag on may lap. Agad kong naramdaman ang lamig sa sasakyan. Siguro kanina pa binuksan ni Kuya.
''Kuya, daan tayo sa mcdo or kahit saan basta may coffee, please.''
''Give me your money,'' he said as he maneuvered the steering wheel.
I pouted. ''Libre mo na, Kuya. Minsan lang, e.''
He deeply sighed. ''Sino kasama mo uminom noong isang araw? You have to be careful with the friends you make in college. I'm sure some shouldn't be trusted.''
My eyebrows furrowed. Saan naman 'to nanggaling? I'm not that picky with friends but I know when to end things specially when I notice things to them negatively. Alam ko naman kung sino ang paniniwalaan ko.
''Blockmates ko lang. I'm just starting to make friends, you know. OA ka masyado,'' I said. Nilingon ko ang mga dinadaanan namin.
''There's nothing wrong with a reminder. May pagka isip bata ka pa naman.''
Umirap ako. Ayan na naman. Hindi ko alam kung nakikita ba nila na lumalaki at tumatanda na ako. I'm capable of making decisions for myself. I may did stupid things before but I'm capable of learning. Tingin palagi sa akin bata.
''Oh. Coffee mo. Nakasimangot ka na naman. May fries 'yan,'' rinig kong banggit ni Kuya.
Sa sobrang pagkainis ay hindi ko namalayan na huminto pala kami sa drive thru ng mcdo. I looked at my Kuya with an intense glare but he only gave me an apologetic smile. He must have noticed my irritation.
''Thanks. Libre mo 'to ah. Kung hindi, isusumbong kita kay Daddy at sasabihin kong inaway mo ako,'' I rolled my eyes and held the paperbag.
Tinignan ko iyon at nakita ang iced coffee at burger na may fries. What a healthy breakfast.
I heard him chuckle. Tinapat niya ang sasakyan sa may Kalaw. A few steps from here then I'll be entering the walkway. Mahirap kasi kung dadaan pa sa San Marcelino dahil one way lang iyon.
''Susunduin kita mamaya. Free cut huling klase ko,'' ani Kuya Ismael.
My eyes narrowed. ''Huh? Edi maaga mo ako susunduin? 'Wag na, Kuya!'' I asked, concerned because of how early he'll fetch me.
Manonood kami ni Cy mamaya ng practice game nina Jarrell! Magsisimula iyon pagkatapos mismo ng huling klase namin kaya't hindi pwedeng sunduin ako ni Kuya ng maaga. I need to watch that!
Kumunot ang noo niya. His hair is a bit long that's why it almost covered his eyes. Malambot tignan iyon at kulay ash gray.
''Why? May pupuntahan ka?''
I nodded eagerly.
''Nagpaalam ka ba kay Daddy? Baka mamaya maglalakwatsa ka?'' he accusingly asked.
''Lakwatsa?'' I scoffed. ''No way! Basta school related naman iyon! I'll text you if susunduin mo na ako, okay? Mag video games o drawing whatsoever ka muna sa bahay!''
Agad kong tinanggal ang seatbelt at binuksan ang sasakyan. I kissed my Kuya's cheek and hurriedly went out.
Mabuti na lang at hindi natapon ang dala-dala kong kape. Buhat ko pa kasi sa kanang balikat ko ang tote bag habang sa kaliwang kamay naman ang sa pagkain.
The sun's heat touched my skin. Ilang minuto pa bago mag simula ang klase kaya may oras pa ako. I looked around and noticed how many students are about to go to school, too. Ang iba ay kabababa lang sa jeep o fx na sinakyan. While ang ibang tao naman sa paligid ay nagbebenta ng sigarilyo, candy, fake IDs, saka... siomai rice? What's that?
I shrugged my curiousity off as I enter the walkway. Medyo dumilim ang paligid dahil covered ang ceiling no'n but at the same time, it gave an emphasis to the path we have to follow. Mahaba kasi 'to at ilang minuto ang gugulin bago maabot ang dulo kung nasaana ng simbahan. Gawa sa hollow blocks ang paligid at may mga nakasabit na tarpaulin.
Napatigil ako sa paglalakad nang makita ang isang kuting na parang hindi makalakad. Nasa tapat iyon ng painted wall na may mga studyante bilang subject. Agad akong dumalo sa kuting at nag squat para kahit papaano ay maka-level ko siya.
I don't care if I'm getting attention because the cat looks helpless. Mukha pa namang baby! Pinaghalong puti at abo ang kulay niya at medyo malaki ang mata. Maybe this is only 3 weeks old?
''Iniwan ka ng Mama mo? Kawawa ka naman,'' malambing kong sabi habang mababaw na hinahaplos ang ulo niya. ''Maraming pusa sa ST garden, hindi kaya nandoon sya? Kanina ka pa ba rito?'' ani ko. Mahina siyang umungol kaya napangiti ako.
''Kumain ka na ba? Naku! You're still a baby pa naman! Gutom ka na ba?''
Gumalaw ang pusa at parang kinalmot ang mukha. Maybe she's hungry?
Oh! I remember! Pwede kaya sa fries yung pusa? O burger kaya? May binili si Kuya sa akin kanina!
Agad kong kinuha ang brown na paper bag ng mcdo at nilabas yung fries. Hindi pa naman siguro ako mal-late kung pakakainin ko sandali yung pusa? May grace period naman kaya..
''Gusto mo fries? Libre 'to. 'Di kita sisingilin,'' mahina akong humagikgik sa pusa at kumuha ng isang pirasong fries.
Inabot ko sa kuting iyon at mabuti na lang ay kinain niya! Sunod-sunod ko siyang sinubuan hanggat mapagod ako. Nangalay ang ulo ko kaya't sandali akong nag stretch ng ulo.
''Wait lang ha? Inom lang akong kape. 'Wag mo akong madaliin,'' the cat meow-ed.
Kinuha ko ang kape. I was about to sip on it when I heard a deep and menacing voice.
''Paiinumin mo ng kape yung pusa?'' someone said. Niliko ko ang ulo ko at nagulat sa kung sino ang lalaking nasa harap ko.
His hair is almost semi-bald. From my view, he is tall and moreno which complements the uniform he is wearing. He has a very pouty lips and sharp nose at meron ring siyang hikaw sa kaliwang tenga. I noticed that he has an eyebrow cut, too.
Mukhang bad boy pero.. hindi ba't vice president 'to ng organization ng course namin? Ano ulit pangalan nito? Leon.. Leondel? Liondel? I kind of forgot.
Umiling ako. ''Hindi ah! Ako yung iinom. Pinakain ko lang yung kuting,'' binalik ko ang tingin sa pusa. Nakatihaya iyon at parang gusto magpalambing.
''Gusto mo pa ba ng fries? Kaso malapit na akong ma-late, e. Shall I carry you?'' I pouted, scared that she might scratch me.
But then.. I don't want to leave her here. Bina-bypass lang siya ng ibang studyante at parang walang pakialam sa kanya. Kawawa naman.
''You can turn her over in ST,'' I heard him again.
Tumayo ako para harapin siya ngunit agad din nagsisi dahil namamanhid ata ang legs ko. The guy infront of me hurriedly went near me to give support. Humawak ako sa braso niya at agad na naramdaman ang mga ugat niya doon.
''Shit! Sorry. Namamanhid ata legs ko. A-ano ulit pangalan mo? You look familiar,'' I absent-mindedly asked. Ang sakit talaga ng legs ko!
''Medyo mabigat ka. Namamanhid pa ba?''
I frowned at him. ''Marunong ka bang magbuhat ng pusa? I mean.. hindi ka natatakot? Kawawa kasi yung kuting, e.. Baka mamatay lang siya rito kung iiwan ko,'' nag-aalala kong saad at tinignan yung kuting.
My poor daughter... Bawal ka kasi sa bahay, e. Isasama na lang kita sa mga pusang matatakaw sa garden!
Nilingon ko ang paligid at nakita ang mga estudyanteng nakikiusyoso at tumitingin. I glared at them back. Mga chismosa!
He chuckled. ''Yeah. Bubuhatin ko yung pusa kapag tapos ka nang hawakan ako.''
I loosen my grip. Ang sensitive naman ng lalaking 'to. Hindi porket gwapo ka, maarte ka ha. But of course I didn't tell him that. Hindi ko naman siya kilala.
''So ano nga ang pangalan mo? Familiar ka, e.. Hindi ko lang sigurado kung ikaw ba yung VP ng org or...'' my words hang.
Tinanggal ko na ang pagkakahawak ko sa kanya nang maramdaman na okay na ang legs ko. Inayos ko ang suot kong uniform at tumayo nang tuwid.
''Ako nga..'' halos bulong niyang pagkakasabi. His earring shined.
''Oh.. what's your name? I'm Lucy!'' I joyfully said as I offer my hand. Magkaharap na kaming dalawa.
''I'm Lionel..'' he answered.
''Lionel?'' pag-uulit ko, nakataas ang kilay.
''Yes. Lionel..'' he said in a formal manner as he held my hand for a handshake. Magaan ko iyong tinanggap at nakipagkamay sa kanya.
Magaspang ang kamay niya ngunit magaan ang pagkakahawak sa akin. Feels warm, too.
Agad akong bumitaw sa kamay niya. ''Nice to meet you, then! Hindi ka pa naman late, 'no?''
''To be frank, I'm late.''
''Oh! Sorry! Pero okay lang 'yan, isang late lang naman, e. Hindi ka pa babagsak niyan,'' humagikhik ako.
He chuckled. ''You remind me of someone..''
Kumunot ang noo ko. ''Sino? Wala akong kakambal ha!''
Umiling-iling siya habang nakangiti. Mas nadepina tuloy ang eyebrow cut niya. ''You're pure that's why.. but forget about it. Bubuhatin ko na yung pusa?''
Ngumuso ako. I reminds him of someone pure? What's that?
Tumango na lamang ako sa kanya kaya't sabay naming nilapitan ang kawawang kuting.