The Locket
Via POV
Hirap niyang ibuka ang mga mata niya dahil sa kakaiyak niya kagabi. Sobra ang pagsisisi niya na imbis na bumalik siya sa loob ay umuwi siya at umiyak ng magdamag. Kaya eto naka-sunglasses siya habang hawak-hawak ang payong papasok ng school. Oo, naka-sunglasses siya habang malakas ang buhos ng ulan.
Buong gabi ay inisip niya ang lahat ng nagyari. Mabuti nga at nakatulog pa siya sa lagay na iyon at hindi siya binagungot. Buti nalang at panghapon pala ang sched niya ngayon.
Nasa kalagitnaan siya ng paiisip nang sumulpot si Kesha sa tabi nya. "Hoy! Via. Why are you wearing that sunglasses while raining? New trend?" Napaurong siya sa lakas ng boses nito.
Ugh! Ang gusto niya katahimikan muna. Kailangan pa muna niya ng idea kung paano makukuha si Nathan sa mga nilalang na iyon.
"You're ignoring me now, huh?" Napalingon siya rito. Naka-ngusong humiwalay ito sa kaniya ngunit kalaunan ay lumapit parin sa kaniya saka kumapit sa braso niya. "Okay fine. I won't bother you. But can you please at lease tell me where did you go yesterday? We're supposed to watch a movie in your apartment but I can't find you." Nahimigan niya ang pagtatampo nito.
Tsk. She forget about that. "Soul searching." Maikling sagot niya. I'm sorry Keshia. I'll tell you the truth after I settle everything. Agad niyang nakita ang building niya. "I gotta go, kesha, I'm late. see you." Pumasok na siya sa building bago pa makapag salita si Kesha.
"W-wait! Hays. Fine! See you later!" Rinig niyang sigaw ni Kesha. Nang lumigon siya ay wala na ito. She wanted to avoid talking to her, dahil baka hindi siya makapag-pigil at ilabas niya ang saloobin siya rito. And she can't let that happened.
Nang makapasok siya sa room niya halos wala pang tao, hinanap agad ng mata niya si Nathan. Magkaklase sila sa subject na ito pero wala ito sa upuan nito.
Wala sa sariling pumunta siya sa inuupuan ni Nathan. Nakatayo lang siya habang tinititigan ang upuan nito.
"Aren't you gonna take a sit? The prof is here." Napatingin siya sa estudyante na nasa likuran niya, katabi ng upuan ni Nathan. Kumunot ang noo niya nang mapalingon sa paligid. Bakit ang dami na kaagad ng tao? Gaanon ba siya katagal na nakatitig sa upuan ni Nathan?
"Take a sit everyone." The Prof. says.
Mabilis naman siyang umupo sa upuan ni Nathan. Napatigil pa siya saglit.
Argh! Focus on class for now Via!
Hindi na niya tinanggal ang sunglasses niya dahil mag fa-fade away naman ang color no'n at magiging ordinary eye-glass nalang.
"Before we start please pass your activity by partner." Napatuwid siya ng upo. Oo nga pala english literature ang subject nila ngayon.
Binuksan niya ang bag niya at kinuha ang activity na magisa lang niyang ginawa. Tumayo siya at lumapit sa prof.
"Oh? Bakit mag isa ka lang? Where's your partner." Tanong nito.
"Ahmm. His kinda sick, he took a break. But we share the activity together." Nakangiti niyang sagot dito. Nagdududang tinitigan siya nito.
"You sure? You look like you've cried."
"Oh," Nahihiyang yumuko siya. "My pet died." Awkward niyang tawa. Tumango tango lang ito at tinanong ang pangalan nilang dalawa ni Nathan at inilagay nito sa list.
Napahinga naman siya nang maluwag ang maiwasan niya ang iba pa nitong tanong.
Natapos ang klase ng hindi niya napapasin. Kanina pa kasi niya iniisip na pupuntahan si Lucas sa Heredity cafe.
Kaagad na lumabas siya sa building at tinawag si Kesha bago pa niya makalimutan.
"Hello, Via?" Sagot kaagad ni Kesha sa kabilang linya.
"Kesha, I'm gonna go home early. May aasikasuhin lang ako. Wag mo na akong hintayin." Dire-diretso niyang sabi.
"What? Why?"
"It's confidential. I'll tell you later. Bye. Be careful on your way." Pinatay niya agad ang tawag pagkatapos saka lumakad.
Mga ilang minuto pa bago siya makarating sa Heredity cafe. Halos walng ka-tao tao sa loob dahil siguro sa weather kaya wala gaanong tao.
Gumawa ng ingay ang mga bell nang pumasok siya sa loob.
"Gumawa ng ingay sa media matapos na magpakita muli ng talento sa pag-acting ang actress na si Jessica Acosta nitong nakaraang buwan."
Napukaw ang atensyon niya sa Led T.V ng cafe. Sa sobra kasing tahimik sa loob ay tangging ingay lang ng T.V ang naririnig niya.
Napatitig siya sa ganda ng actress na iyon. Tila parang narinig na niya ang apeliyedong Acosta sa kung saan.
Nasa gitna siya ng pagiisip ng may sumulpot sa tabi niya.
"She's still pretty despite her age, huh." Halos mapatalon siya sa gulat dahil doon.
Nang lingunin niya iyon, mukha kaagad ni Lucas ang nakita niya. Hindi niya pinansin ang biglaang pagkindat nito sa kniya. Hindi na kasi siya naapektuhan ng kagwapuhan nito. Dahil alam niyang taken na ito sa isa pang gwapong lalaki na may attitude. Wala siyang laban doon, Isa pa si Nathan ang hinahanap hanap ng kaluluwa niya at puso.
"What you doing here?" Tanong nito habang naglalakad pabalik sa counter. Sumunod naman siya kaagad. Ipinatong niya ang kamay niya sa ibabaw ng counter. Inilagay niya doon ang VIP pass nito--ng boyfriend pala nito.
"Ibabalik ko na sana ito."
Lumingon si Lucas sa Inilapag niya.
"I've been caught...by your boyfriend." Tinigniya nag reaction ni Lucas. Napatigil ito ng bahagya nang banggitin niya ang boyfriend nito, pero agad naman na nakabawi ito.
"Oh, you already met him." Casual na sabi niya. Mukhang wala naman itong balak na itago iyon or ideny. Well hindi naman kadeny-deny ang hitsura ng lalaking iyon.
Nagdaan muna ng ilang segundo bago ilit siya magsalita. "I need to talk to you about Nathan." Napatigil ito sa pagtitig sa VIP pass nito ng nakangiti. Tumingin ito sa kaniya, nawala ang mga ngiti nito sa labi dahil sa sinabi niya.
She really need to know, her mind was a mess, she need an answer.
"Okay. Let's talk." Huminga muna ito ng malalim bago alisin ang apron na suot suot nito. "But no here."
KANINA pa silang nakaupo na Lucas pwesto kung saan sila ni Nathan umupo. Nasa loob parin sila ng Heredity cafe. Hinintay muna kasi ni Lucas na may pumalit sa shift niya. Nalaman din niya na ito pala nag may ari ng Cafe.
"So, what do you wanna ask about him?" Hinigpitan niya muna nag pagkakahawak sa baso ng kapeng hawak hawak niya bago magsalita.
"How well did you know Nathan?" She wanted to know if this man is trustworthy.
"I've known him five years ago, while doing my research. Well, I don't know him personally that time It just happen that his name was on my research--then I found out that his deceased mother was connected to my research."
Agad na kumunot ang noo niya sa isiniwalat nito.
"If you don't mind what's research was that?" Kunot noong taonong niya rito.
Nakita niya itong ngumisi. "I don't mind, It's my sisters death, Honestly you're part of it too...because of that necklace of yours."
She was taken aback. What the heck is he saying?
Mabilis niyang hinawakan ang locket necklace na nasa leeg niya ng banggitin ni Lucas ang tungkol doon. Iyon ang huling regalo ng tatay niya bago niya malaman na namatay ito sa mismong araw pa ng kaarawan niya. Dahil doon ay hindi na niya isine-celabrate ang birthday niya sa mismong araw na iyon, kinabukasan or bago pa sumapit ang petsa saka lang siya naghahanda.
"W-hat the heck are you saying?" Tumawa siya ng labas sa ilong. Pero seryoso parin ang hitsura ni Lucas habang nakatitig sakaniya.
"I don't care if you believe it or not, but you were saying that you wanted to know more about Nathan."
"Bakit ako nasama?"
"We are all connected here." Agad na sagot nito. Napatahimik siya. Hindi niya alam kung anong ba ang pinagsasabi nito. Parang wala siya maintindihan ni-isa sa mga binabanggit nito. "So, listen to me first."
Huminga muna siya nang malalim bago siya marahang tumango.
May idinukot si Lucas sa bulsa ng jacket nito. Isang maliit na envelop iyon. Ninilapag nito iyon sa harapan niya.
"Open it."
Mabilis na napatingin siya rito. Sumenyas naman si Lucas na bilisan niya. Napairap naman siya sa inakto nito. Bagay nga sila ng boyfried nito. Kinuha niya iyon at binuksan saka inilaglag sa palad niya.
She gaped in surprise because of what she saw. A locket necklace that look like hers. She tried to open it. Nakita niya kaagad ang lumang litarto sa loob. Isang babae, isang tingin palang niya maakit ka na sa angking kagandahan nito, kahit naluma na ang litratong iyon ay hindi naman iyon naging hadlang para maitago ang kagandahan nito. Katulad na katulad iyon sa suot suot niyang kwintas may litrato din ng yumao niyang ama doon.
"That came from my Sister's belongings. At first I thought that the owner of that was my sister but when we open it wasn't. Ang may ari niyan ay ang Ina ni Nathan. At ang Nakakurbang Acronym ng Pangalan diyan ay ang pangalan mismo ni Nathan. Nathan Villestier Williamson."
"So I did a research to this woman in this picture. I found out that she was also died where my sister died, exact date and place. And lead me to a conclusion that maybe this woman and my sister were connected. And also this woman was Nathan biological mother. I recently found out all of this."
She froze. Nothing comes out to her mouth. Her mind was flooded of question. Imbis na masagutan ang tanong niya, parang nadagdagan pa lalo.
Tumingin si Via kay Lucas. "Paano mo naman nasabi na connected din ako, dahil lang sa kwintas na suot ko? Hindi ba pwedeng coincidence lang ang lahat?"
"You have a point there." Nagcross ito ng legs at sumandal sa sa upuan saka sumimsim sa kape nito.
"I have another question." Lumingon si Lucas sa kaniya. Napakagat siya ng labi dahil naghehesitate pa siya.
"Why Nathan was there?"