Ilang araw na ang nakalipas mula noong mangyari ang insidente sa garden, tuloy parin kaming dalawa ni Zachary sa pagtetraining ngunit nandun parin yung awkwardness sa aming dalawa. Mag iisang linggo na ako dito sa Black Kingdom at pilit ko parin siyang iniiwasan pagkatapos ng training namin, pakiramdam ko ay parang bumabagal ang oras sa tuwing kasama ko siya and that is not a good thing, saka lang ako nakakahinga ng maluwag sa tuwing tinatawag siya ng hari upang may ipagawa.
Papunta ako ngayon sa loob ng gubat upang mag hunt ng mga wild beast, dahil nalaman ko sa isa sa mga babaeng servant nila na marami daw pagala galang wildbeast sa kagubatan. Dala dala ko ngayon ang pana na ginamit noon ni Zachary at dagger upang may magamit ako sa paghahunting.
The moment I entered inside the forest, I already felt the danger radiating from it pero binalewala ko ito at nagpatuloy parin sa pag lalakad. Nang makahanap ako ng puno na pagpupwestuhan ay agad akong umakyat at inayos ang gamit ko, tahimik lang akong naghihintay sa mga wild beast na gagala malapit sa pwesto ko.
I became alert when I heard footsteps coming from behind the bushes, and base from the sound of it you will know that it is a very huge beast. Kinuha ko kaagad ang pana kong nakapatong sa sanga ng puno at itinutok sa direksyon kung nasaan ko narinig ang mga footsteps kanina.
Alerto lang akong nakatutok habang hinihintay ang wild beast na lumabas dito. Inayos ko ang pag aim ko ng pana nang makita kong lumabas ang isang malaking oso, hindi ito isang ordinaryong oso lang dahil may malalaki itong tinik sa likod.
Agad kong pinakawalan ang bala ng pana bago pa umalis ang oso pero hindi ito bumaon sa balat nito, isang malakas na ingay ang pinakawala nito at hinanap kung nasaan nanggaling ang pana.
Nang makita niya kung nasaan ako ay agad itong lumusob sa direksyon ko, binunggo niya ang sarili niya sa puno na naging dahilan ng pagshake nito, kumapit ako ng mahigpit sa sanga upang hindi malaglag. Patuloy parin sa pagbunggo ang oso hanggang sa unti unting natutumba ang puno kaya mabilis akong tumalon mula rito at tumakbo, pero napansin agad ako ng oso kaya mabilis ako nitong hinabol. Sinubukan ko siyang gawing yelo habang tumatakbo pero walang nangyari, kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo. Nagpakawala ako ng ice spikes sa direksyon niya upang patamaan siya pero bigla na lang itong natunaw pagkadikit sa kanya, doon ko lang napansin na hindi gumagana sa kanya ang ability ko because the beast can nullify abilities.
Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa mapatid ako sa isang ugat ng puno at nabitawan ang mga gamit ko, tatayo na sana ako nang bigla akong makaramdam ng kirot sa paanan ko, may malaking hiwa ito at dumudugo. Sinubukan kong gumapang upang makalayo ngunit naabutan ako ng oso.
The bear was already on top of me and it roared on my face. I tried to reach the arrow on my side but I failed, nilapit ng oso ang malalaki at matutulis na ipin nito sa akin at handa na kong sakmalin kaya pinilit ko paring abutin ang arrow bago niya ko makain. Nang maabot ko ang dulo ng arrow ay dali dali ko itong itinusok sa mata ng oso since it is the most soft and fragile part of it. A loud roar came out from its mouth at mas lalo pa itong nagalit, kaya agad kong kinuha ang dagger sa mga gamit ko at tumakbo papunta sa oso, sumugod rin ito pasalubong sa akin at sinubukan akong abutin gamit ang malalaki nitong kamay at kuko.
Ginawa kong yelo ang tinatapakan ko at nagpadulas papunta sa ilalim ng oso, isinaksak ko ang dagger sa tyan nito at inislide upang makagawa ng malaking hiwa. Agad na natumba ang oso at nawalan ng buhay, hindi pa ito nagtatapos dito dahil nakadagan ito sa akin. Nagform ako ng ice sa gilid ko upang maiangat ito at makaalis ako sa ilalim.
Kinuha ko ang mga gamit ko at naglakad na paalis bago pa ko maabutan ng iba pang wild beast dito sa loob ng gubat. Hirap ako sa paglalakad dahil sa malaking sugat ko sa paa, maging sa mga braso ko ay may maliliit rin na sugat, hindi ko ito napansin kanina dahil sa mas nangingibabaw ang sakit sa may paa ko.
Pagkalabas na pagkalabas ko ng gubat ay madali kong inayos ang sarili ko upang kahit papano ay magmukha parin ako ng normal. Napailing na lang ako habang naglalakad dahil sa ramdam ko ang sobrang kirot sa paa ko.
"I can do this, makakarating din ako sa room ko at gagamutin ito."
Malapit na ko sa palasyo nang makita ko si Zachary papasalubong sa akin. Nilagpasan niya lang ako kaya patuloy parin ako sa paglalakad.
"Hey." pagtawag niya sa akin, wala ng ibang tao dito kundi kami lang kaya alam ko na agad na ako yun.
Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy parin sa paglalakad nang bigla niyang hilain ang kamay ko. Halos mapapikit ako dahil sa sakit, mabilis kong tinanggal ang braso ko sa pagkakahawak niya at nagpatuloy sa paglalakad pero this time hinarangan na niya ko.
"What?!" naiinis na tanong ko. Tinignan niya ko mula ulo hanggang paa kaya agad kong itinago ang isang paa ko upang di niya makita ang malaking sugat ko sa paa. Kumunot ang noo ni Zachary nang mapansin ang ginawa ko, sinilip niya ang paa ko at napansin ang sugat dito.
"What happened to you?" he asked and he is staring at me with his expressionless face.
"It's nothing" diretsong sagot ko sa kanya. Nakatingin lang siya sa akin at alam kong hinihintay niya na sagutin ko ng totoo ang tanong niya but too bad, because I won't tell him anything.
Nagkatitigan lang kami hanggang sa bigla niya kong hilain pero agad ko rin itong binawi kaya mas lalong kumunot ang noo niya.
"We'll go to the healer, now." he commanded with his deep voice, kung sa iba lang ay alam kong agad silang susunod sa kanya dahil sa takot pero iba ako.
"No, I can go by myself." matigas na sabi ko at nagsimula ng maglakad pero muntik na kong matumba dahil sa nanlambot na ang tuhod ko, mabuti na lang ay nasalo ako agad ni Zachary.
He narrowed his eyes at me but I'm not scared. Tinanggal ko ang pagkakahawak ng kamay niya sa akin at sinubukan ulit maglakad and this time natumba na ko.
"Why are you so stubborn? You can't even walk properly!" he said with an annoying tone in his voice and runs his fingers on his jet black hair in frustration.
Biglang kumirot ang paa ko kaya napaungol ako sa sakit, narinig kong napamura si Zachary at mabilis na tumakbo papunta sa akin. Tinabig ko ang kamay niya at sinubukang tumayo but I failed.
Nabigla ako nang bigla niya kong buhatin na parang bagong kasal. Mukhang hindi na niya talaga kayang tiisin ang pagiging tigasin ko.
"Put me down Zachary." I said in a warning tone, pero parang wala siyang narinig at tuloy lang sa paglalakad. "I said put me down!" sigaw ko sa kanya.
"If you don't shut your mouth you will regret it." mahinang sabi niya pero ramdam mo ang pagbabanta rito.
Hindi ko siya pinakinggan at patuloy parin sa pagsasalita "Put me down Zachary, or else_"
"Or else what?" napatigil ako sa pagsasalita nang ilapit niya ang mukha niya sa akin, konti na lang at magdidikit na ang mga labi namin.
Nakatingin siya sa mga mata ko at ganun rin ako sa kanya, halos hindi ako makahinga dahil sa sobrang lapit niya sa akin, ramdam ko rin ang mainit niyang hininga at ang mabilis na tibok ng puso niya.
"See? You shut up." sabi nito at ngumiti na parang nang aasar, inilayo na niya ang mukha niya sa akin at nagpatuloy na sa paglalakad habang buhat buhat ako.
Lahat ng servants nila ay pinagtitinginan kami dahil sa sitwasyon namin ngayon kaya iniyuko ko ang ulo ko upang iwasan ang mga tingin nila. Hindi naman sa natatakot ako sa kanila, sadyang nahihiya lang ako sa nangyayari ngayon
"Your Highness what happened to you?" tanong ng isang servant nila, siya yung nagsabi sa akin kanina tungkol sa mga wild beast sa kagubatan. I only gave her a fake smile as an answer.
"Call the healer now." Zachary commanded with his deep voice, the servant immediately obeyed and left.
Inayos ni Zachary ang pagkakabuhat sa akin na naging dahilan ulit ng pagkakirot ng paa ko. I winced in pain and he looked at me.
"Hey what's the matter?" tanong niya sakin na may pag aalala sa kanyang boses. Pero hindi ko na siya masagot dahil sa unti unting namamanhid ang buong katawan ko.
"Are you alright?" muling tanong niya, but this time medyo mahina na ito, hindi ko alam kung sa boses niya ba o sa pandinig ko.
Unti unti ng nanlalabo ang paningin ko hanggang sa mawalan na ako ng malay.
"How is she?"
"She's fine now your Highness, kailangan lang siyang painumin ng gamot pagka gising niya at kailangan ulit lagyan ng gamot ang paa niya upang gumaling agad."
"I will do it myself later."
"Then I will take my leave now your Highness."
Naramdaman ko ang isang mainit na likido sa paa ko. I can feel the strange warm fluid sipping into my wound, mahapdi ang naging epekto nito kaya napaupo ako bigla pero nagsisi ako sa ginawa ko dahil sa nakaramdam ako ng matinding pagkahilo. Kahit na malabo ang paningin ko ay nakita ko parin ang mga mata ng isang lalaki sa tabi ko ngayon na nakatingin sa akin at medyo napalayo ng kaunti dahil sa gulat.
"How are you feeling?" he asked, bumalik siya sa pwesto niya at hawak hawak niya ang isang bote na may likido sa loob and I think iyon ang gamot, samantalang yung kabilang kamay niya naman ay nakapatong sa paa ko na sa tingin ko ay pinapahidan niya ng gamot.
Then it dawned on me.
"Where am I?" I asked, pinagmasdan ko ang buong kapaligiran ko, kulay itim ang dingding nito at maayos ang mga gamit. "This is not my room." I continued.
"We're here in my room, you're room is locked and I don't know where the key is kaya dineretso na kita dito. Don't worry, the healer just came here a while ago kaya wag kang mag iisip ng kung anu-ano dahil wala kong gagawing masama sayo at mas lalong di ako interesado diyan." he said with a straight face. I rolled my eyes at him and fixed my clothes.
Kinuha niya ang isang bowl na may lamang kulay green na likido, and by the looks of it I already know that its taste is horrible.
"Here drink this." inilapit niya ang kamay niyang may hawak na kutsara kung nasaan ang likido at itinapat ito sa bunganga ko. Iniwas ko ang mukha ko at tumingin sa side ko, pero inilapit niya parin ito sa akin. "Don't be so stubborn, just drink this or else I will make you drink this in my own way." I looked at him and saw an evil smile on his face, I immediately drink the medicine and I suddenly want to vomit because of the taste of it.
"It's horrible. Can't drink anymore." I said and pushed the spoon away.
"Just drink this already, it's the last one, or do you want me to drink this and use my mouth to make you drink this." he said like he is teasing me.
"Thanks for the offer, but no." tinakpan ko ang ilong ko at tinignan ng may pandidiri ang kutsara saka ko ininom ang gamot. Nakaramdam ako ng maasim sa lalamunan ko na sign na gusto ko ng sumuka. "W-water, I need water." utos ko sa kanya na agad naman niyang sinunod, binigay niya sa akin ang isang baso ng tubig na mabilis kong ininom upang mapigilan ang pagsusuka ko.
"Feel better now?" he asked.
"Yeah, I'm tired now. I just want to sleep." sagot ko sa kanya.
Tumayo siya at inalalayan ako sa paghiga upang di ako mahirapan, inayos niya ang pagkakabalot ng kumot sa akin saka ako tinignan sa mata. "Rest well, don't do that anymore, you made me worried about you." he said but I didn't clearly heard the last thing he said.
"Huh?" I looked at him with a question look on my face. Iniwasan niya ang tingin ko at bumalik sa pagkakaupo
"It's nothing, you should sleep now. I'll just sleep in here." sabi niya saka ipinikit ang kanyang mga mata. He looks uncomfortable because he is trying to adjust himself in the small chair that he is sitting.
How can he sleep there?
"Uhm, I think I should go back to my room and you should sleep here, you look uncomfortable there." Sabi ko sa kanya at babangon na sana pero pinigilan niya ko.
"No, I brought you here and your injured. I'm ok, just sleep there and don't worry about me." he said.
"Who's worried about you?" pagdedepensa ko at narinig ko siyang tumawa ng mahina pero maya maya rin ay ipinikit niya ulit ang mata niya.
"Hey." mahinang pagtawag ko sa kanya pero sapat na para marinig niya. Idinilat niya ang isang mata niya at tumingin sa akin. "Sleep here." sabi ko sa kanya at itinuro and space sa tabi ko, since maluwang naman ang higaan niya at kasya ang tatlong tao mas ok na rin na tumabi siya sa akin kaysa matulog siya sa upuan. Baka mapatay pa ko ng konsensya ko kapag nagkaroon siya ng problema sa likod.
"No." maikling sagot niya.
"Matulog kana lang kasi dito." pagpupumilit ko sa kanya. "Wala naman akong gagawin sayo, tyaka walang mawawala sayo kung matutulog ka lang sa tabi ko." pagpapatuloy ko pero hindi niya ko pinakinggan at muling ipinikit ang mata niya. Dahil sa inis ko sa katigasan ng ulo niya ay bumangon ako sa pagkakahiga at mabilis siyang hinila, ngunit napalakas ang pagkahila ko at nabigla rin siya kaya nawalan siya ng balanse at natumba sa ibabaw ko ngayon.
Sobrang lapit niya sa akin at muntikan ng magdikit ang mga labi namin, mabuti na lang at naiharang ko ang kamay ko sa dibdib niya kaya medyo napigilan yung paglapit ng mukha niya sa akin. Nakatingin lang siya sa mga mata ko at ganun rin ako sa kanya, walang ni isang nagsasalita sa aming dalawa. Pero dahil sa ayaw ko ng magtagal itong posisyon namin ngayon ay nagsalita na ako. "Y-you're heavy." kunwaring reklamo ko upang maputol ang awkwardness saming dalawa at makaalis na siya sa ibabaw ko. Nang marealize niya ang itsura naming dalawa ngayon ay mabilis siyang bumangon.
"it's your fault, you pulled me." mahinang sabi nito na nakaiwas ng tingin.
"It's because you're so stubborn." pagdepensa ko. "Are you going to sleep here or I'll go back to my room, you choose. " I threatened.
He looked at me in defeat. "Okay, okay. Now move aside." utos niya kaya umusog ako at kinuha ang dalawang unan saka inilagay sa pagitan naming dalawa.
"There, much better." I said while looking at the pillows.
Hindi niya ko pinansin at humiga na lang sa tabi ko, tumalikod siya sa akin kaya pinagmasdan ko ang likod nito, napakalapad nito dahil sa lalaki siya, idagdag mo na rin na nagtetraining siya kaya maganda ang pagkakahulma ng likod niya. Tumalikod na ako sa kanya upang makatulog, dahil nadidistract ako sa ganda ng likod niya.
"Hey." mahinang pagtawag nito at naramdaman ko rin ang bahagyang pag galaw ng kama na ang ibig sabihin lang ay nakaharap siya sa likod ko ngayon, hindi ko man nakikita pero ramdam ko. "Hey silly girl, are you still awake?" tanong niya.
"I have a name dumbass." inis na sabi ko sa kanya.
Narinig ko ang pag buntong hininga niya sa likod at hindi ko inasahan ang sunod na nangyari. "Khione." this is the first time that I heard him calling my name because he is always calling me silly girl and I'm shocked.
Humarap ako sa kanya na agad ko ring pinagsisihan dahil di ko inaasahan na sobrang lapit niya pala sa akin at wala na rin yung mga unan na pinang harang ko sa pagitan namin kanina.
"Where are the pillows?" wala sa sarili kong tanong sa kanya pero hindi niya ito pinansin at nakatingin parin ng diretso sa akin. Sobrang tahimik lang naming dalawa at magsasalita na sana ako upang maputol ang katahimikan na namumuo sa amin nang bigla siyang mag salita.
"I think I'm sick." seryosong sabi niya at hindi parin inaalis ang tingin sa akin.
"What do you mean?" tanong ko sa kanya pero hindi siya sumagot at itinuro ang dibdib niya. Mas lalo akong nagtataka at tinignan siya nang may pagtataka sa mukha.
Nagulat na lamang ako nang bigla niyang hilain ang kamay ko at idinikit ito sa dibdib niya, ramdam ko ang sobrang lakas at sobrang bilis ng tibok ng puso niya. "Can you feel it? Tell me, am I sick?" sunod sunod na tanong niya sa akin, mukha siyang bata na hindi alam kung ano ang nangyayari sa sarili, ngayon ko lang nakita ang ganyang expression sa mukha niya. "I don't know what is happening to me, but everytime I am close to you, my heart just beats this way. Tell me, am I sick?"
Hindi ko alam kung ano ang maisasagot ko sa kanya, dahil maski ako ay hindi ko rin alam kung bakit ganyan ang nararamdaman niya. "I think you should ask the healer." suggest ko sa kanya at binawi ang kamay ko.
"You're right, I think I should ask the healer later." mahinang sabi nito na may konting lungkot sa tono niya. "You should sleep now so that you'll heal faster, may Ball pa tayong pupuntahan, hindi pwedeng pupunta tayo doon ng ganyan ang lagay mo." paalala niya sakin.
"I can't sleep." mahinang sabi ko sa kanya, pero nagulat ako nang bigla niyang nilapit ang kamay niya sa ulo ko at dahan dahang hinaplos ang buhok ko. Mabilis akong nakaramdam ng antok dahil sa ginawa niya at pakiramdam ko ay narerelax ang utak ko, hindi rin nagtagal ay nakatulog ako.
***
KillerKnight