pov River
Vlug stak ik mijn hand nog op naar de mensen die aan het werken waren, voor ik via de achterdeur het wafelhuisje verliet. Glimlachend loop ik door de straatjes naar mijn huisje hier niet ver van.
Ik vond het altijd heerlijk om te voet van mijn huis naar mijn werk te gaan. Gelijk wel weer, ik genoot van straatje in straatje uit te gaan. Van weinig volk, plots midden in de toeristen te lopen, terug naar rustig om dan de vele hongerige toeristen te bedienen, waarna ik na een drukke dag tot rust kan komen tijdens mijn dagelijkse wandeling. Parijs is een prachtige stad, maar soms maken de toeristen het nogal druk.
Maar vandaag is voelt het anders. Ik geniet van de vele toeristen die de Eiffeltoren komen bekijken en beklimmen. Ik zigzag door ze heen en voor het eerst vind ik het niet vervelend dat ze voor je voeten lopen.
Hoe het komt? Ah kom op. Door wie zou dat nu komen zeg, ik heb geen idee? Chloé natuurlijk.
De vrouw die mijn humeur meteen weet op te klaren en mijn irritaties meteen laat verdwijnen. De vrouw die de oorzaak is van mijn grote glimlach die al sinds gisterenavond op mijn gezicht zit. Het zou me niet verbazen moest ik er ook mee geslapen hebben.
'Bonjour Amandine.' Begroet ik mijn buurvrouw, die de planten die op haar vensterbank staan water aan het geven is, terwijl ik mijn sleutel in mijn huis steekt.
'Dag River, alles goed?' Vraagt ze me glimlachend. Ik lach en knik.
'Je hebt geoefend hoor ik. Gaat je goed.' Complimenteer ik haar.
Amandine is geboren in Italië, dat hoor je ook wel aan haar accent, maar is naar Frankrijk gekomen om bij haar grote liefde te zijn, die nu al helaas overleden is. Wanneer ze wist dat ze een nieuwe buur ging krijgen en dat ik Nederlands spreek is ze meteen begonnen met de taal te leren. Ze is graag bezig, vertelde me ze, en vond het leuk om nieuwe dingen te leren. Was iets anders dan de hele dag kruiswoordraadsels oplossen of een deken haken, zei ze.
Trots glimlachte ze en stelde voor om een kop koffie te komen drinken met een zelfgebakken koekje waarop ik toegaf. Haar koekjes zijn overheerlijk en onmogelijk te weerstaan.
'Druk geweest vandaag?' Vraagt ze me terwijl ze voor me plaats neemt.
'Ja, redelijk. Maar het was gezellig.' Antwoord ik en neem een slok van mijn koffie.
We praten nog wat tot ik een melding krijg op mijn gsm. Verbaast kijk ik naar het scherm als het een melding is van een chat in de groep van Lucas, Jace en mij. We hebben elkaar misschien al vijf jaar niet meer gezien maar contact zijn we altijd blijven houden.
Ik open de chat en lees het berichtje. "Hé, we zitten hier gezellig in een privé zwembad. Kom je niet af? Ik hou het niet uit met die twee hier." Stuurt Chase in de groep. Een seconde later krijg ik een foto binnen van Jace en Lucas die als twee kleine kinderen een watergevecht aan het houden zijn. Ik lach en begint te typen.
"Zijn de meiden daar ook?" Vraag ik zo subtiel mogelijk om te weten of Chloé er is.
"Jup, op hun lui gat aan het tetteren." Krijg ik terug met een foto waar de drie meiden aan het zonnen zijn. Ik glimlach en zoem wat in op Chloé.
"Is inderdaad zeer zielig voor je. Geef me een halfuurtje." Stuur ik terug waarna ik de chat verlaat en mijn gsm terug weg stop.
'Sorry, maar ik moet er maar eens vandoor. De koekjes en de koffie was zeer lekker.' Bedank ik haar en druk een kus op haar wang.
'Is niets mijn lieverd.'
'Ik laat mezelf wel uit.' Houd ik haar tegen als ze aanstelling maakt om op te staan.
Vlug kleed ik me om in gewone kleding en stop mijn zwemspullen in een tas. Ik maak nog vlug iets raps klaar als avond eten en neem een hap terwijl ik me naar mijn voordeur begeef die ik achter me toe trek en terug mijn straat in loop. Ik neem mijn oortjes en stop ze in mijn oren en zet wat muziek op. Het is een kleine tien minuten lopen naar het hotel, niet ver dus.
Zenuwachtig tik ik met mijn voet op de grond terwijl ik wacht op de lift. Ik weet niet zo goed hoe Chloé gaat reageren wanneer ik er ben. Zou ze het zelf weten dat ik me momenteel beneden vind en binnen een paar minuten bij haar ben?
Ik zucht als de lift er eindelijk is en stap hem binnen. Ik druk een paar keer snel op de bovenste verdieping, in de hoop dat hij sneller dicht gaat en naar boven gaat. Ik weet het ik kon ook de trap nemen, waarschijnlijk was ik er dan al, maar buitenadem boven komen leek me niet gepast.
'Hé, daar ben je. Na vijf jaar zie ik je terug in levende lijven. En nog geen haar veranderd.' Grijzend kijkt Chase me vanuit het zwembad aan.
'Jij ook niet, een beetje verdikt?' Plaag ik hem terwijl ik mijn tas dump op één van de vrije ligbedden, een paar van de meiden vandaan.
'Spieren ja.'
Ik grinnik en trek mijn shirt uit.
'Hé River. Alles goed?' Vraagt Emely me. Ik glimlach en knik.
'Met jou ook?' Vraag ik waarna ze ook glimlachend knikt. Sarah zwaait naar me en grinnikend zwaai ik terug. Mijn blik glijdt naar Chloé. Glimlachend knikt ze kort naar me, ik glimlach onwennig wat terug.
Ik begin mijn riem te openen en trek hem uit de lussen van mijn broek.
'Euh, daar zijn ook kleedkamers voor.' Zegt Emely lachend als ik mijn short uittrek en mijn zwemschort over mijn boxer trek.
'Oh, heb jij nog nooit een jongen in zijn boxer gezien?' Plagend zwemt Lucas naar de rand toe en spettert water richting Ems.
'Hou op.' Lachend houdt ze haar handen voor haar. Ik grinnik en kijk van Lucas naar Emely en terug. Vaag had Lucas me vertelt over hun reis en dat ze nu officieel een relatie hebben maar echt uitgebreid hebben we het er nog niet over gehad.
Opnieuw glijdt mijn blik naar Chloé die me zit aan te staren. Of beter gezegd mijn buik. Ik knipoog naar haar waarna ze blozend haar gezicht afwend.
'Pas op.' Roep ik en neem een aanloopje waarna ik een bommetje maak.
Lachend kom ik terug boven en zie dat redelijk veel water over de rand is gegaan.
'En jij noemt mij dik? Zie al dat water dat erover is gegaan.' Lacht Chase naar me en zwemt naar me toe.
'En hoe was het gisteren?' Wiebelend met zijn wenkbrauwen kijkt hij me aan en knikt richting Chloé.
'Goed.' Antwoord ik glimlachend.
'Goed, jaja. Die glimlach zegt al genoeg.' Grijnst hij. Lachend tackel ik hem onder water waarna ik ook door hem onderwater geduwd word.
'Hé, wij willen ook meedoen.' Waarna we als vier kleine kindjes elkaar onder water duwen en water naar elkaar spetteren.
'Worden jullie ooit oud?' Lacht Sarah naar ons.
Grijzend zwemt Jace naar de kant waarna hij eruit gaat.
'Noem jij ons nu oud?' Plaagt hij haar.
Mompelend verdedigt Sarah haar terwijl ze rechtop gaat gaan zitten.
'Nee ik zweer het je als je dat doet dan-'
'Dan wat?' Plagend houdt hij haar boven het water.
'Dan een hele maand geen seks.' Zegt ze verder.
'Sorry babe, maar ik denk dat jij dat niet gaat volhouden.' Grijnzend drukt hij zijn lippen op de hare waarna hij haar in het zwembad laat vallen.
'Karma is een bitch jongen.' Roept Emely terwijl ze Jace een duw geeft waardoor hij ook in het watervalt.
'Sorry Ems,-' grijzend staat Chloé op. '-maar ik kan het niet laten.' Ook zij geeft Emely een duw.
'Iedereen gelijk voor de wet.' Herhaal ik de woorden die Chloé vroeger vaak zei tijdens een discussie, en zwem naar haar toe waarna ik omhoog spring, haar hand vast neem en haar ook het zwembad in trek. Lachend neem ik haar bij haar middel vast en trek haar zo weer boven water. Lachend hoest ze wat water op waarna ze me plagend een duwtje tegen mijn borst geeft. Glimlachend kijk ik haar aan en blozend wend ze haar blik van me af.
Gekuch laat me opschrikken en meteen laat ik haar los en draaien we ons om naar onze vrienden die on grijzend aan staan te kijken. Hoofdschudden rol ik lachend met mijn ogen.
'Het lijkt een reünie wel.' Grinnikt Sarah terwijl ze iedereen aankijkt. We lachen en spelen een potje volleybal zoals vroeger. Het was fijn om terug dat oude, fijne gevoel terug te beleven.
'Het was prachtig. De natuur was echt adembenemend. En die mensen waren echt onwijs vriendelijk en gastvrij.' Enthousiast vertelt Emely over haar reis die ze samen met Lucas heeft gewandeld.
'Dat is echt raar, als je dat met ons zou vergelijken. We komen daar toe in een dorp en ze zien onze tent opzetten en meteen staat ze rond ons en vragen ze of we vanavond bij hen komen eten of dansen.' Valt Lucas bij.
'En hoe was het dan naast de natuur, de gastvrije mensen?' Grijnst Jace vragend. We grinniken en geamuseerd kijk ik naar de twee die rood worden.
'Wel goed.' Antwoordt Ems vaag.
'Wel goed? Wat moet ik verstaan onder wel goed?' Grinnikt Chloé. Glimlachend kijk ik haar aan. Ze heeft haar, net zoals iedereen, mooi opgemaakt voor ons etentje samen. Haar haren heeft ze losjes opgestoken. Een mooie losse, rode, lange jurk valt prachtig over haar lichaam. Haar blik vind de mijne en meteen haken haar bruine ogen zich vast in de mijne. Het gesprek dat lachend wordt voor gezet door de anderen, vervaagt langzaam. Het enige wat ik hoor is mijn eigen hartslag en ademhaling.
'Hoe is het afgelopen-' Wil ik een vraag beginnen maar een paar ober ontbreken ons en plaatsen ons eten voor ons.
'Ja?' Vragend kijkt Chloé me aan als iedereen zijn eten heeft.
'Het is oké, het lijkt me ook niet echt gepast om het te vragen.' Wuif ik het weg.
'Een toost. Op ons, onze vriendengroep en het leven.' Lachend steekt Sarah haar glas omhoog. Lachend doen we het samen en klinken we de glazen tegen elkaar aan.
'Nee, zeg maar.' Gaat Chloé verder en neemt een hap.
'Hoe is het nu afgelopen met je nonkel. Ik hoop dat je geen vervelende dingen hebt gekregen.' Zeg ik na mijn mond leeg gegeten te hebben.
'In het begin was er wat onenigheid, maar zodra Vince de boel overnam was de wind gaan liggen. Je moet je geen zorgen meer maken, we hebben de touwtjes met zu'n drieën goed in handen.'
Ik glimlach eet verder.
'Wat ga je nog doen in je overige drie dagen?'
Ze haalt haar schouders op en zet haar glas terug neer. 'Ik weet het niet. Ik denk dat de meiden terug de stad in willen gaan dus schoppen zullen we zeker nog doen vermoed ik.'
Lachend kijken we elkaar aan en merken zelf niet dat er al iemand is komen vragen voor het dessert.
'Ja ik heb maar voor jullie bestelt aangezien jullie druk aan het praten waren.' Grijzend wiebelt Chase met zijn wenkbrauwen naar ons.
'Oh, nee. Je gaat weer iets gekozen hebben dat niet te eten is.' Klaagt Chloé, maar zie toch een glimlach op haar gezicht.
'Chloé, wat denk je wel niet van mij? Nee ik heb een bordje vol liefde voor jullie bestelt.' Lachend stuurt hij Chloé een knipoog die hem moordend aankijkt.
'Zal vast wel lekker zijn.' Glimlach ik terwijl ik een kneepje geef in haar knie.
'Daar twijfel ik niet aan.' Ze pauzeert even en maakt plaats voor de ober die een groot bord met allemaal mini lekkere dingen tussen ons bieden zet.
'Het was meer daarvoor dat ik bang was.' Gaat ze verder, en nu merk ik ook wat ze bedoelt. Het is de bedoeling dat we de dessertjes met elkaar delen.
'Het is niet dat we het nog nooit eerder iets hebben gedeeld.' Grijns ik en mijn lepel in een potje crème brûlée stop. Glimlachend kijk ik naar de blozende Chloé die het andere hapje crème brûlée neemt en in haar mond stopt.
'Het was leuk, moeten we zeker eens opnieuw doen.' Glimlacht Sarah naar ons terwijl ze haar jasje aantrekt. Instemmend knikken we en lopen het restaurantje uit.
Genietend stop ik mijn handen in mijn broekzakken en kijk naar de meiden die met gehaakte armen voor ons lopen.
'Hoe was het nu gisteren?' Vraagt Chase me als de andere twee jongens naast elkaar lopen.
'Goed.' Lach ik.
'Ah, kom op. Wat meer details mogen wel. Chloé loste ook al niets.' Moppert hij.
'Goed goed, het was echt zalig.' En glimlachend vertel ik hem over onze avond.
'Slaapwel.' Hoor ik van alle kanten en voor ik het besef is iedereen zijn eigen kant op gegaan en staan alleen Chloé en ik nog in de gang.
'Goed, ik ga dan ook maar.' Besluit ik en kijk haar aan. Ze knikt enkel en kijkt me afwachtend aan. Glimlachend druk ik een kus op haar wang en loop dan naar de lift.
'Kom je anders nog even binnen. Iets drinken ofzo.' Hoor ik Chloé vragen. Glimlachend laat ik de lift open voor wat het is en loop met haar mee naar haar kamer.
'Thee, koffie, water? Ik heb niet echt iets anders.' Klinkt ze verontschuldigend vanuit het kleine keukentje die zich in de kamer bevind.
'Thee is goed.'
'Kom je kiezen welke je wilt?' Hoor ik haar opnieuw vragen en ik loop naar haar toe en kijk mee over haar schouders naar de verschillende soorten thee ze heeft. Onbewust leun ik dichter naar haar toe en komt haar wel bekende geur mijn neus binnen. Ik glimlach en sluit mijn ogen terwijl ik de geur verder in adem.
'River?' Haar zachte stem laat terug mijn ogen openen en meteen ontmoet ik de hare.
'Ik heb die vertrouwde geur gemist.' Fluister ik terwijl mijn hand omhoog gaat en haar wang raakt. Meteen haalt ze diep adem en glimlach ik omdat mijn aanrakingen haar nog steeds evenveel doen als vijf jaar gelden.
Langzaam buig ik wat dichter naar haar toe. Ik weet niet of het zo'n goed idee is om haar nu te zoenen maar de combinatie van haar ogen en geur zorgt ervoor dat ik mijn lippen op de hare druk. Meteen reageert ze en gaan haar handen mijn lichaam af om te blijven liggen op mijn buik en in mijn haar. Ik glimlach tegen haar lippen aan.
'Ik heb dit gemist.' Mompelt ze tegen mijn lippen aan.
'Ik ook.' Geef ik toe en zoen haar terug. Ik til haar op het keukenblad en langzaam zet ik een lijn van kusjes over haar hals. Genietend zucht ze en slaat haar benen om me heen. Grijzend ga ik verder en het duurt niet lang voor ik haar plekje gevonden heb en er mijn kenmerk achterlaat.
Ik kijk terug op en liefdevol, met een vleugje lust kijken onze ogen elkaar aan.
'Ik denk dat het beter is als je gaat. Ik weet niet of ik me zal kunnen in houden als je blijft.' Mompelt ze terwijl ze afwezig door mijn haar gaat.
'Wil je dat?' Fluister ik terug.
'Neen, hoe kan ik nu zo'n lichaam afwijzen.' Mompelt ze terwijl haar vingertoppen lijntjes trekken over mijn gespierde armen. Een prettige rilling trekt over me heen. Het gebaar zorgt ervoor dat ik mijn lippen terug ruw op de hare druk.
Al zoenend til ik haar op en leg haar even later neer op het zachte bed. Haar handen gaan naar de zoom van mijn shirt en lachend om haar ongeduldigheid trek ik het uit.
Als snel volgen de rest van mijn en haar kledingstukken.
En eindelijk na vijf jaar zie ik het lichaam terug dat nog steeds de zelfde verlangens en gevoelens kan opwekken na vijf jaar geleden. Nou ja, niet precies dezelfde. Het lijkt juist erger geworden te zijne. Haar lichaam is meer volwassener geworden. Zo veel meer geworden. Net zoals haar persoonlijkheid. Ik merk het aan de gesprekken die we voeren. Onze "scheiding" heeft zijn wonden gemaakt, maar we hebben geleerd uit onze littekens en die hebben ervoor gezorgd dat we meer met onze voeten op de grond het leven door gaan.
'Weet je het zeker?' Vraag ik nog eens voor de zekerheid.
'Als je nu durft weg te gaan. Ik zweer het je, dan ben je nog lang niet jarig.' Fluistert ze terwijl ze me dominant aan kijkt. Glimlachend staar ik haar gezicht af. Haat twinkelende ogen kijken me aan, die oprechte, liefdevolle glimlach is voor mij en door mij gekomen.
'Wat een geluk dat ik nog maar net verjaart ben.' Grijns ik en plaats een aantal keer kort mijn lippen op de hare.
En eindelijk na vijf jaar, smelten onze lichamen terug samen. Na vijf jaar smelt ik terug samen met een vrouw. Ik heb geen andere vrouw genomen. Ik dacht eerst dat ik daar gewoon de tijd niet meer voor had, of zin, maar nu weet ik precies waarom. Niemand zal Chloé kunnen overtreffen. Zij is en zal altijd de beste voor me zijn op welk vlak dan ook.
----------------------------------------------
Comment 💬
vote ⭐
and follow 💙
XOXO